توسط دیوید واین ، 9 سپتامبر 2020
از جانب کارگاه گزارشگری تحقیقاتی
بر اساس گزارش تازه منتشرشده از دانشگاه آمریكا ، جنگهای دولت آمریكا از زمان حملات 11 سپتامبر 2001 ، 37 میلیون نفر - و شاید حدود 59 میلیون نفر - را از خانه های خود مجبور كرده است. پروژه هزینه های جنگ دانشگاه براون.
تاکنون ، هیچ کس نمی دانسته است که جنگ ها چند نفر را آواره کرده است. در واقع ، بیشتر آمریکایی ها از اینکه عملیات جنگی ایالات متحده نه تنها در افغانستان ، عراق و سوریه ، بلکه در 21 ملت دیگر از زمانی که رئیس جمهور جورج دبلیو بوش جنگ جهانی علیه تروریسم را اعلام کرد.
نه پنتاگون ، نه وزارت خارجه و نه هیچ بخش دیگری از دولت ایالات متحده این آوارگی را ردیابی نکرده اند. دانشمندان و سازمان های بین المللی ، مانند آژانس پناهندگان سازمان ملل ، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، برخی از اطلاعات در مورد پناهندگان و آوارگان داخلی (آوارگان داخلی) را برای کشورهای جداگانه در حال جنگ ارائه داده است. اما این داده ها به جای تعداد تجمعی افرادی که از زمان شروع جنگ آواره شده اند ، شمارش های به موقع را ارائه می دهند.
در اولین محاسبه در نوع خود ، دانشگاه آمریکایی کلینیک عمومی مردم شناسی محافظه کارانه تخمین می زند که هشت جنگ خشونت بار ارتش آمریكا از سال 2001 آغاز شده یا در آن شركت كرده است - در افغانستان ، عراق ، لیبی ، پاکستان ، فیلیپین ، سومالی ، سوریه و یمن - منجر به تولید 8 میلیون پناهنده و پناهجو و 29 میلیون آواره داخلی شده است مردم.
تخمین زده می شود 37 میلیون آواره بیش از آوارگان حداقل 1900 در اثر هر جنگ یا فاجعه ای باشد ، به استثنای جنگ جهانی دوم ، زمانی که 30 میلیون تا 64 میلیون یا بیشتر مردم خانه های خود را ترک کردند. سی و هفت میلیون نفر از آوارگان در طول جنگ جهانی اول (تقریباً 10 میلیون) ، تجزیه هند و پاکستان (14 میلیون) و جنگ آمریکا در ویتنام (13 میلیون) بیشتر است.
آواره کردن 37 میلیون نفر معادل برای از بین بردن تقریباً همه ساکنان ایالت کالیفرنیا یا همه مردم در تگزاس و ویرجینیا. این رقم تقریبا به اندازه جمعیت است Canada. جنگهای ایالات متحده پس از یازده سپتامبر نقشی نادیده گرفته شده در دامن زدن به دو برابر شدن تقریباً دو برابر پناهندگان و آوارگان داخلی در سطح جهان بین سالهای 9 و 11 ، از 41 میلیون تا 79.5 میلیون.
میلیون ها نفر از حملات هوایی ، بمب گذاری ها ، آتش توپخانه ، یورش به خانه ها ، حملات هواپیماهای بدون سرنشین ، درگیری با اسلحه و تجاوز جنسی فرار کرده اند. مردم از تخریب خانه ها ، محله ها ، بیمارستان ها ، مدارس ، مشاغل و منابع غذایی و آب محلی خود فرار کرده اند. آنها از اخراج اجباری ، تهدید به مرگ و پاکسازی گسترده قومی که به دلیل جنگ های ایالات متحده در افغانستان و عراق به راه افتاده بود ، فرار کرده اند.
دولت ایالات متحده تنها مسئول آوارگی 37 میلیون نفر نیست. طالبان ، شبه نظامیان سنی و شیعه عراق ، القاعده ، گروه دولت اسلامی و سایر دولت ها ، مبارزان و بازیگران نیز مسئولیت دارند.
شرایط قبلی فقر ، تغییرات محیطی ناشی از گرم شدن کره زمین و سایر خشونت ها باعث رانده شدن مردم از خانه هایشان شده است. با این حال ، هشت جنگ موجود در مطالعه AU جنگهایی است که دولت ایالات متحده مسئولیت شروع ، تشدید به عنوان یک جنگنده اصلی یا سوخت رسانی را از طریق حملات هواپیماهای بدون سرنشین ، مشاوره میادین جنگ ، پشتیبانی لجستیکی ، فروش اسلحه و سایر کمکها بر عهده دارد.
به طور خاص، کلینیک عمومی مردم شناسی جابجایی را تخمین می زند:
- از زمان شروع جنگ آمریكا در افغانستان در سال 5.3 ، 26/2001 میلیون افغان (نماینده XNUMX٪ از جمعیت قبل از جنگ).
- 3.7 میلیون پاکستانی (3٪ از جمعیت قبل از جنگ) از زمان حمله آمریکا به افغانستان در سال 2001 به سرعت تبدیل به یک جنگ واحد از مرزهای شمال غربی پاکستان شد.
- از زمان پیوستن ارتش آمریكا به دولت فیلیپین در جنگ دهها ساله با 1.7 میلیون فیلیپینی (2٪) ابو سیاف و دیگر گروههای شورشی در سال 2002 ؛
- 4.2 میلیون سومالیایی (46٪) از زمان شروع پشتیبانی نیروهای آمریکایی از دولت سومالی به رسمیت شناخته شده توسط سازمان ملل در جنگ با اتحادیه دادگاههای اسلامی (ICU) در سال 2002 و بعد از سال 2006 ، جناح شبه نظامی جداشده ICU الشباب;
- 4.4 میلیون یمنی (24٪) از زمان آغاز حملات هواپیماهای بدون سرنشین دولت آمریكا به تروریست های ادعایی در سال 2002 و حمایت از جنگی به رهبری عربستان سعودی علیه جنبش حوثی ها از سال 2015 ؛
- 9.2 میلیون عراقی (37٪) از زمان حمله به اشغال ایالات متحده در سال 2003 و جنگ پس از 2014 علیه گروه دولت اسلامی.
- از زمان مداخله دولت های ایالات متحده و اروپا در قیام سال 1.2 علیه معمر قذافی ، 19 میلیون لیبیایی (2011٪) باعث دامن زدن به یک جنگ داخلی مداوم شد.
- 7.1 میلیون سوری (37٪) از زمانی که دولت ایالات متحده جنگ علیه دولت اسلامی را در سال 2014 آغاز کرده است.
بیشتر آوارگان جنگ در این مطالعه به کشورهای همسایه در خاورمیانه بزرگ ، به ویژه ترکیه ، اردن و لبنان فرار کرده اند. حدود 1 میلیون نفر به آلمان رسیده اند. صدها هزار نفر به کشورهای دیگر اروپا و همچنین ایالات متحده فرار کردند. بیشتر فیلیپینی ها ، لیبیایی ها و یمنی ها در کشورهای خود آواره شده اند.
کلینیک مردم شناسی عمومی از قابل اطمینان ترین داده های بین المللی موجود ، از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحداز مرکز نظارت بر جابجایی داخلیاز سازمان بین المللی مهاجرت و دفتر سازمان ملل برای هماهنگی امور انسان دوستانه. با توجه به س questionsالاتی درباره صحت داده های جابجایی در مناطق جنگی ، روش محاسبه یک روش محافظه کارانه بود.
آمار پناهجویان و پناهجویان به راحتی می تواند 1.5 تا 2 برابر بیشتر از یافته ها باشد و حدود 41 تا 45 میلیون آواره را به همراه داشته باشد. 7.1 میلیون سوری آواره فقط نمایندگان آوارگان پنج استان سوریه هستند که نیروهای آمریکایی در آنها حضور دارند جنگید و عمل کرد از سال 2014 و آغاز جنگ آمریکا علیه دولت اسلامی در سوریه.
یک رویکرد کمتر محافظه کارانه شامل آوارگان از تمام استانهای سوریه از سال 2014 یا اوایل سال 2013 است که دولت آمریکا شروع به حمایت از گروه های شورشی سوریه کرد. این می تواند در مجموع بین 48 تا 59 میلیون نفر قابل مقایسه با مقیاس آوارگی جنگ جهانی دوم باشد.
برآورد 37 میلیون کلینیک نیز محافظه کارانه است زیرا شامل میلیون ها نفر آواره در طی دیگر جنگ ها و درگیری های پس از 9 سپتامبر و درگیری های نیروهای آمریکایی نمی شود.
نیروهای رزمی ایالات متحده ، حملات و نظارت بر هواپیماهای بدون سرنشین ، آموزش نظامی ، فروش اسلحه و دیگر کمک های حامی دولت در درگیری ها در کشورها از جمله بورکینافاسو ، کامرون ، جمهوری آفریقای مرکزی ، چاد ، جمهوری دموکراتیک کنگو ، کنیا ، مالی ، موریتانی ، نیجر ، نیجریه ، عربستان سعودی (مرتبط با جنگ یمن) ، سودان جنوبی ، تونس و اوگاندا. به عنوان مثال در بورکینافاسو وجود داشت 560,000،XNUMX آواره داخلی مردم تا پایان سال 2019 در میان یک شورش مبارز در حال رشد.
خسارات وارده در آوارگی در تمام 24 کشوری که نیروهای آمریکایی در آنجا مستقر شده اند بسیار عمیق بوده است. از دست دادن خانه و اجتماع خود ، از جمله ضررهای دیگر ، مردم را فقیر کرده است نه فقط از نظر اقتصادی بلکه از نظر روانی ، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی. اثرات آوارگی به جوامع میزبان و کشورها گسترش می یابد ، که می تواند بارهای پناهجویان و آوارگان داخلی را شامل شود ، از جمله افزایش تنش های اجتماعی. از سوی دیگر ، جوامع میزبان اغلب از ورود افراد آواره به دلیل تنوع بیشتر جامعه بهره مند می شوند ، افزایش فعالیت اقتصادی و کمک های بین المللی.
البته آوارگی فقط یک وجه تخریب جنگ است.
فقط در افغانستان ، عراق ، سوریه ، پاکستان و یمن حدود 755,000 تا 786,000 هزار نفر تخمین زده می شود غیرنظامی و مبارزدر نتیجه جنگ کشته شده اند. 15,000 نفر دیگر از پرسنل ارتش و پیمانکاران آمریکایی در جنگ های پس از 9 سپتامبر کشته شده اند. مرگ و میر کلی در افغانستان ، عراق ، سوریه ، پاکستان و یمن از هر طرف ممکن است باشد 3-4 میلیون یا بیشتر، از جمله کسانی که در نتیجه بیماری ، گرسنگی و سو mal تغذیه ناشی از جنگ ها جان خود را از دست داده اند. تعداد مجروحان و آسیب دیدگان به دهها میلیون.
در نهایت ، صدمات ناشی از جنگ ، از جمله به 37 میلیون تا 59 میلیون آواره ، غیر قابل محاسبه است. هیچ عددی ، هر چقدر هم بزرگ باشد ، نمی تواند بی اندازه خسارت وارده را ضبط کند.
منابع کلیدی: دیوید واین ، ایالات متحده جنگ: تاریخ جهانی درگیری های بی پایان آمریکا ، از کلمبوس تا دولت اسلامی (اوکلند: انتشارات دانشگاه کالیفرنیا ، 2020) ؛ دیوید واین ، "لیست پایگاه های نظامی ایالات متحده در خارج از کشور ، 1776-2020" ، دانشگاه آمریکایی بایگانی تحقیقات دیجیتال؛ گزارش ساختار پایه: سال مالی 2018 پایه خلاصه ای از داده های موجودی املاک و مستغلات (واشنگتن دی سی: وزارت دفاع ایالات متحده ، 2018) ؛ باربارا سالازار تورئون و صوفیا پلاگاکیس ، موارد استفاده از نیروهای مسلح ایالات متحده در خارج از کشور ، 1798–2018 (واشنگتن دی سی: سرویس تحقیقات کنگره ، 2018).
توجه: برخی از پایگاه ها فقط بخشی از سال های 2001-2020 را اشغال کردند. در اوج جنگ های ایالات متحده در افغانستان و عراق ، بیش از 2,000 پایگاه در خارج وجود داشت.
