توسط دیوید سوانسون، ژوئن 28، 2017، بیایید دموکراسی کنیم.
ارسال شده به 2 جولای، 2017، کنفرانس "ایالات متحده، حقوق بشر و گفتمان سلطه"، میزبانی شده توسط دانشگاه تهران و انجمن مطالعات جهانی ایرانی است.
من بسیار متأسفم که شخصا در آنجا حضور نداشته باشم و از فواد ایزدی سپاسگزارم که اجازه دادم این را بفرستم. من منتقد موسسه جنگ و تمام خشونت های نظامی است، و همچنین از همه دولت ضد دموکراتیک و همه نقض آزادی های مدنی. افرادی که در ایران، ایالات متحده و 151 در کشورهای دیگر امضا کرده اند، تقاضای من را امضا کرده اند که من در شروع کار در WorldBeyondWar.org برای پایان دادن به جنگ تمام تلاش کردم.
من خیلی ممنون هستم، حتی از موقعیت من از جهل نسبی، در دولت ایران انتقاد می کنم. اما بسیار بیشتر است که می توانم و باید در دولت آمریکا انتقاد کنم. و دلایل وجود دارد که این تمرکز مناسب است. (من شما را تشویق می کنم که بهتر از من سوء استفاده از بی عدالتی های خود را داشته باشید و هر زمان که خواستید هر گونه کمک بخواهید).
- من در ایالات متحده هستم و به احتمال زیاد در اینجا تاثیر می گذارم
- ایالات متحده دولت ایران را سرنگون کرد، از عراق در جنگ علیه ایران پشتیبانی کرد، تهدید به حمله دوباره، تهدید نخستین حمله هسته ای، دروغ گویی درباره ایران، تحریم ایران، استفاده از حملات اینترنتی و خشونت علیه ایران، ایران را محاصره کرد پایگاه ها و سلاح ها و ایران را به اندازه ای که در چند سال قبل در نظرسنجی گالوپ در کشورهای 65 چندین سال پیش مورد حمله قرار داد، اکثریت از کشورها را به عنوان بزرگترین تهدید برای صلح در جهان نام نهادند، اما مردم ایالات متحده به نام ایران نامگذاری شده اند.
- ایران صرف کمتر از 1٪ آنچه ایالات متحده در زمینه آماده سازی جنگ می کند، هیچ پایه ای بر مرزهای ایالات متحده ندارد، تهدید به حمله به ایالات متحده، ایالات متحده را در محور شرارت و یا فهرستی از نهادهای تروریست قرار نمی دهد و در سطح نظامی یا تخریب زیست محیطی دخالت نمی کند که برای واشنگتن معمول است.
آیا شما با جفری استرلینگ آشنا هستید؟ او باید در ایران احترام بگذارد. او در ایالات متحده زندانی است. او در سازمان سیا کار می کرد و متوجه شد که سیا به طرح های ناقص برای ایجاد یک بمب هسته ای به روشنی با هدف طراحی ایران طراحی کرده است. سیا از این پروژه مستقیم به یک عملیات مشابه در عراق رفت. استرلینگ به کنگره رفت و برگشت. الف نیویورک تایمز روزنامه نگار به نام جیمز ریسن این داستان را در دست گرفت و قادر به گرفتن آن نبود نیویورک تایمز برای چاپ آن، اما آن را در یک کتاب منتشر کرد. بدون مدرک، استرلینگ تحت پیگرد قانونی قرار گرفت و محکوم به اعمال خوب دموکراتیک برای اطلاع رسانی به عموم بود که سازمان سیا با بی احتیاط و با هدف مخرب گسترش فناوری سلاح های هسته ای، "نقص ها" که به راحتی توسط دانشمندان واقعی قابل تشخیص است. اگر ایران در یک وضعیت مشابه، یک خبرنگار را به زندان انداخته باشد، در ایالات متحده آمریکا شک و تردید وجود خواهد داشت، خواستار آزادی او و احتمالا مبارزات انتخاباتی آنها برای جایزه صلح نوبل خواهد شد. امیدوارم همه شما می توانید برخی از اندیشه و ایجاد برخی از سر و صدا برای جفری استرلینگ.
من می خواهم چیزی را که اخیرا درباره تحریم ها نوشتم را برای شما شرح دهم:
سنا ایالات متحده دارد افزایش تحریم ها علیه مردم ایران و روسیه، اگر مجلس و رئیس جمهور با هم متحد شوند. رأی مجلس سنا بود 98-2، با سناتورهای رند پل و برنی سندرز رای نداشتند، این دوم با وجود پشتیبانی او از نیمی از لایحه روسیه.
این لایحه "اقدام برای ارائه بازپرسی کنگره و مقابله با تجاوزات دولت های ایران و روسیه" نامیده می شود.
"تجاوز" یک اصطلاح هنری است که در اینجا منظور از چیزی است که به معنای آن است که نیروهای آمریکایی برای متهم کردن هواپیمای سوریه در سوریه از تجاوز علیه نیروهای آمریکایی قبل از تیراندازی آن، به معنای واقعی کلمه هستند. به طور قانونی، متجاوز از ایالات متحده در هر دو حالت (در جنگ سوریه و در چارچوب این تحریم ها) است، اما عملا مقاومت در برابر تجاوز آمریکا در واشنگتن دی سی به عنوان خصومت غیر قابل قبول درک می شود.
ارزیابی نسبتا صادقانه از تاکتیک های ایالات متحده در مورد تحریم ها وجود دارد Investopedia.com: "اقدام نظامی تنها گزینه ای برای کشورهای متشکل از اختلافات سیاسی نیست. در عوض، تحریم های اقتصادی یک راه فوری برای ایالات متحده فراهم می کند تا کشور های سرکش را بدون قرار دادن زندگی در خط مقدم سوق دهند. "
ما باید توجه داشته باشیم که "عملیات نظامی" یک فعالیت جنایی است که تحت منشور سازمان ملل متحد و تحت پیمان کلوگ گری براند است. این فقط "سیاست به شیوه های دیگر" نیست، بلکه به جای اینکه اقدامات سرکشانه است. هنگامی که یک کشور سرکش، دیگر جرایم ممکن را به عنوان جایگزین برای جنگ و مقررات تحریم ها در نظر می گیرد، نتیجه خشونت کمتر است اما نه همیشه مرگبار است. تحریم های آمریکا علیه عراق قبل از 2003 کشته به گفته سازمان ملل متحد، حداقل 1.7 میلیون نفر، از جمله حداقل 0.5 میلیون کودک، (چیزی که بعد از آن وزیر امور خارجه، مادلین آلبرایت گفت، ارزشش را دارد). بنابراین، تحریم ها "زندگی را در خط می اندازند"، اما آنها ابزار سرکش هستند، نه عدالت جهانی که "سرکوب" بر سرقت ها می شود.
درست مانند "اقدام نظامی"، تحریم ها بر اساس شرایط خود کار نمی کنند. تحریم های آمریکا علیه کره شمالی برای سال های 67 ناکام مانده است که این دولت را سرنگون کرده و مردم را پشت سر آن متحد کند. داستان مشابه با کوبا برای سال های گذشته 57. و ایران برای سال های گذشته 38. وقتی که اخیرا در روسیه بودم، مخالفان برجسته ولادیمیر پوتین به من گفتند که تا زمانی که تحریم ها پایان نیافته، آنها را انتقاد نکنند.
البته اگر هدف سرنگونی داخلی نیست بلکه ارتقاء یک ملی گرایانه یا نظامی گرایانه است که دشمن را آسان می کند تا به جنگ تحمیل شود، احتمالا نشانه های خطرناکی در کره شمالی وجود دارد، در حالی که انتخاب مجدد ایرانیان از یک میانه رو، و محدودیت بسیار سرد پوتین باید بی نهایت ناامید کننده باشد.
ایالات متحده تحریم ها را به عنوان ابزار قتل و بی رحمی ارائه نمی دهد، اما این همان چیزی است که آنها هستند. مردم روسیه و ایران در حال حاضر تحت تحریم های آمریکا قرار دارند و ایرانیان به شدت تحت تاثیر قرار می گیرند. اما هر دو در این مبارزه افتخار می کنند و در مبارزه، همانند افرادی که تحت حمله نظامی هستند، تصمیم می گیرند. در روسیه، تحریم ها واقعا به کشاورزی کمک می کنند، درست همانطور که در کوبا انجام داده اند. ضرورت مادر تولید مواد غذایی است. با این حال، رنج گسترده و واقعی است. تقویت محاصره کوبا یک اقدام جنایی است که باعث مرگ (از جمله مرگ شهروندان ایالات متحده از دسترسی به داروهای کوبا) شده است.
ایالات متحده تحریم های خود را به عنوان اجرای قانون به جای نقض قانون تحمیل می کند. قانون اسناد ایران را تهدید می کند برای ساخت موشک و حمایت از تروریست ها و شورشیان. مطمئنا ایالات متحده آمریکا در هر دو مورد از ایران دور است و ساخت موشک (متاسفانه) نقض قانون نیست. با این حال، تروریسم در مقیاس وسیع، همچنین به عنوان جنگ شناخته می شود، جایی است که جنایات ایالات متحده واقعا ایران و روسیه را کور می کند.
این لایحه به نقل از "جامعه اطلاعاتی" آمریکا در ماه ژانویه "ارزیابی" می گوید که "رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین دستور داد تا کمپین نفوذ در 2016 را با هدف انتخاب ریاست جمهوری ایالات متحده به رسمیت بشناسد". به این ترتیب روسیه متهم (بدون شواهد اثبات شده) امنیت و امنیت سایبری و انتخابات، چیزهایی که ایالات متحده آمریکا را رهبری می کند. علاوه بر این، روسیه متهم به "تجاوز" در اوکراین است، چیزی که به نظر می رسد تسهیل کودتای خشونت آمیز در کیف به نظر نمی رسد. سپس "نقض حقوق بشر" و "فساد در روسیه" وجود دارد.
اگر نقش نظام جهانی عدالت برای رسیدگی به چنین مسائلی وجود داشته باشد، دولت ایالات متحده، بزرگترین تامین کننده خشونت بر روی زمین، بزرگترین زندانی کننده انسان در زمین، بزرگترین مصرف کننده نفت بر روی زمین و یک دولت که رشوه خواری را قانونی کرده است، این کار را انجام می دهد.
مجموعه ای از تحریم ها در این لایحه جدید، همانند برنامه های تحریم موجود در ملل مختلف، یک ترکیب عجیب و غریب را ایجاد می کند. بعضی تحریم ها به ظاهر حقوق بشر را هدف قرار می دهند، در حالی که دیگران به طور واضح به رقابت اقتصادی و رقابت های ارتباطات هدف می گیرند. صنایع مختلف برای آسیب هدف قرار می گیرند. تولید گزارش بر روی رسانه های روسی دستور داده شده است - همانطور که ایالات متحده نیز رهبر در ارتقاء رسانه های خود را در خارج از کشور است.
پوشش نقره در اینجا، و همچنین - به طور تصادفی - بخشی از قانون مجازات کمتری برای کاخ سفید، تلاش برای جلوگیری از خطوط لوله سوخت فسیلی روسیه است. وزیر Exxon Mobil نمی تواند خوشحال باشد. اگر روسوفوبیا نجات آب و هوا از مقادیر زیادی از کربن و همچنین پذیرفتن تقاضای حسابرسی قابل تایید در انتخابات ایالات متحده را پذیرفته باشد، حداقل در مورد چگونگی انشقاق به سمت چپ، چیزی کم است.
نیازی به گفتن نیست، ما بهتر می توانیم تحریم ها را کنار هم بگذاریم، به عنوان جنگ های خصمانه، بی رحمانه و وحشیانه در دنیایی که نیاز به همکاری، بخشش و سخاوتمندانه دارد، همانطور که قبلا هیچ وقت پیش نیامده است. زمانی که اتحاد جماهیر شوروی خود را از دست داد، کمونیسم رها شده و درخواست کرد تا به اتحادیه اروپا و ناتو بپیوندد و به طور متقابل خلع سلاح کنند، دولت آمریکا کاملا روشن کرد که ارزش چیزی بیش از حذف دشمنان دارد. و این است که: حفظ دشمنان. تحریم ها با هدف روسیه و ایران در خدمت این هدف هستند: آنها دشمنان را حفظ می کنند، آنها سلاح های خود را فروخته اند.
آنها همچنین برای جنگ، مانند عراق، آماده می شوند. سلاح های هسته ای روسیه، موفقیت باور نکردنی اسلام هراسی، نژادپرستی سنتی ایالات متحده و موقعیت نظامی ارتش آمریکا در منطقه، این خبر بسیار بد را برای ایران به عنوان احتمالا قربانی بعدی تبدیل می کند. و اگر جنگ آمریکا علیه ایران آغاز شود، احتمالا از سالن واشنگتن قدرت به عنوان یک توجیه برای جنگ اعترافات جنجالی زیر را می شنویم: "خب، ما سعی کردیم تحریم ها را انجام دهیم و این کار نکرد".
#####
مطمئنا تمرکز اصلی در واشنگتن در حال حاضر - هرچند که روز به روز تغییر می کند، با توجه به بسیاری از جنگ های مختلف که باید مورد توجه قرار گیرد، در مورد سوریه است، جایی که آمریکا با دیگران در معرض جنگ با ایران و روسیه قرار می دهد. اعضای شجاع ترین کنگره آمریکا خواهان این هستند که ایالات متحده بتواند سوریه را بمباران کند، همانطور که ممکن است دونالد تامپو به آن احتیاج داشته باشد، اما مطمئن است که کنگره اولین بار آن را تأسیس کند. در غیر این صورت به راحتی بدون مجوز کنگره اتفاق خواهد افتاد، اما با پذیرش و بودجه کنگره. این چیزی است که برای بحث در مورد قانونی بودن جنگ در واشنگتن گذر می کند.
البته از زمان جنگ 1929 به طور کامل توسط پیمان Kellogg-Briand ممنوع شده بود که طرفهای اصلی آمریکا و ایران بودند. و از آنجا که 1945 اکثر جنگها، از جمله تمام جنگ های فعلی آمریکا و از جمله هر گونه جنگ ایالات متحده با سوریه چه مجاز توسط کنگره یا نه، توسط منشور سازمان ملل ممنوع شده است. در ایالات متحده یک قانون ناخواسته وجود دارد: شما نباید چنین قوانینی را ذکر کنید. حتی بزرگترین سازمان حقوق بشر در غرب، مانند سازمان عفو بین الملل و دیده بان حقوق بشر، موضع اصولی را علیه تصدیق چنین قوانینی ایفا می کند. اما این موقعیت دیگران خارج از مدار ایالات متحده به جنگ ها نمی رسد. هنگامی که عراق به کویت حمله کرد، بلافاصله به عنوان نقض قوانین محکوم شد و به دقت مورد اجتناب قرار گرفت.
اگر ما این وضعیت را تغییر دهیم، من فکر می کنم که ما باید با ذات و ماهیت جنگ بدرفتاری کنار بیاییم تا به این نکته پی ببریم که ابزارهای خشونتآمیز وجود دارد که می تواند هر کاری را که جنگ می تواند انجام دهد بهتر انجام دهد. ما باید درک بین مردم در ایالات متحده و مردم ایران ایجاد کنیم و با هماهنگی به فساد و نفرت و عقب ماندگی رهبران ما برسیم. من می خواهم تظاهرات مشترک و همزمان برای صلح در ایران و ایالات متحده. و من امیدوارم که در هر لحظه به طور کامل با شما ملاقات کنم.
در صلح،
دیوید سوانسون
