توسط محسن عبدالمومن ، 26 نوامبر 2017
از جانب آمریکایی هرالد تریبون
محسن عبدالمؤمن: شما عضو مرکز سیاست بین الملل هستید. آیا می توانید به ما درباره مأموریت های این سازمان بپردازید و تاثیر آن در سیاست آمریکا چیست؟
متیو هوه: مرکز سیاست بین الملل (CIP) اندیشکده ای واقع در واشنگتن دی سی است که عمدتا در اواخر دهه 1970 برای مخالفت با سیاست های نظامی ایالات متحده در آمریکای مرکزی تأسیس شد. ما هنوز هدف اصلی آن یعنی مخالفت با نظامی گری ایالات متحده را حفظ می کنیم ، اما همچنین در مورد موضوعاتی که شامل آمریکای جنوبی ، خاورمیانه ، آسیای میانه و آسیای شرقی است کار می کنیم. ما همچنین کمی بر هزینه های نظامی ایالات متحده و نظامی گری متمرکز هستیم که تمام جنبه های سیاست ، فرهنگ و جامعه آمریکا را در بر می گیرد. ما مفتخریم که بگوییم ماموریت ما "پیشبرد جهانی پایدار ، عادلانه و صلح آمیز" است.
یکی از مواردی که CIP را جدا از بسیاری از مخازن دیگر در واشنگتن دی سی و بقیه ایالات متحده می گذارد این است که ما واقعا غیر حزبی هستیم، زیرا ما با هیچ حزبی سیاسی وابسته نیستیم. علاوه بر این، بیشتر پولهایی که ما به دست می آوریم و فعالیت می کنیم، نه از شرکت ها بلکه از افراد و بنیادهایی است که به ماموریت ما در برابر مقاومت نظامیان آمریکایی و حمایت از حقوق بشر اعتقاد دارند.
ما با اعضای کنگره به طور صحیح کار می کنیم و همچنین در رسانه ها ظاهر می شویم تا تاثیری بر سیاست آمریکا داشته باشیم. بسیاری از اعضای ما نیز تحقیقات در مورد مسائل نظامی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی را انجام میدهند تا به آموزش و اطلاع رسانی به مردم و قانونگذاران کمک کنند.
شما همچنین مقام ارشد وزارت امور خارجه به عنوان مدیر گروه مطالعات افغانستان بودید و شما گزارش هایی را به طور مستقیم به وزیر امور خارجه ایالات متحده ارائه دادید. به عنوان یک متخصص، چگونه می توانید تکامل روند سیاسی در افغانستان را ببینید؟
گروه تحقیق افغانستان بخشی از CIP بود و نه بخشی از وزارت امور خارجه. با این حال، من یک وزارت امور خارجه در افغانستان در 2009 بودم.
متاسفانه، من از 2009 هیچ پیشرفتی مثبت یا تغییری در سیستم سیاسی و یا روند سیاسی در افغانستان ندیده ام. آنچه که مشاهده کردیم، سه انتخابات ملی است که توسط ناظران بیرونی به شدت غیر قانونی و جعلی است، اما توسط دولت آمریکا توسط حضور دهها هزار سرباز و هزینه ده ها میلیارد دلار اعتبار داده شده و حمایت شده است. .
ما شاهد ایجاد موضع های قانون اساسی در حکومت بوده ایم، مانند موقعیت مقام اجرایی اشغالگر عبدالله عبدالله که بر اساس دستور دولت آمریکا انجام شده است. علاوه بر این، معامله ها و مصالحه هایی که دولت آمریکا در تلاش برای ایجاد یک حکومت جامع تر، کاهش فساد و شکستگی های زخم در میان بلوک سیاسی که پس از حمایت حامد کرزی و حضور آمریکا در دستیابی به این موارد ناکام مانده بود، مورد توافق قرار گرفت. فساد همچنان ویژگی مهمی از حکومت افغانستان است و حمایت سیاسی از حکومت کابل بدلیل فساد و اختلافات حکومت های کرزی و در حال حاضر غانی ها بدتر شده است.
مهمتر از همه، فرایند سیاسی با وجود فاسد شدن آن، با قرار دادن دولت های پی در پی با تقلب و فریب دادن جوامع مختلف سیاسی، بسیاری از مردم افغان و نه فقط پشتون ها را که با طالبان متحد شده اند، کابل این امر به حمایت بیشتر فرماندهان شبه نظامی و جنگسالاران در خارج از کابل و همچنین طالبان اجازه داده است و جنگ را بدون هیچ گونه امید واقعی برای مصالحه، مذاکرات یا آتش بس هر جا که در آینده ای نزدیک است، پیشرفت خواهد کرد. (با حمایت و رشد روحانیون، یک نظام داشتن و نفی وجود دارد، این نظام با طبیعت و ضرورت، مردم را بیشتر از سال دیگر از مردم در سیستم تولید می کند. این باعث خشم، نارضایتی و تمایل به اشتراک در ضرب و شتم و هدایتی از اشغال آمریکا که موجب خشونت بیشتر، هرج و مرج سیاسی بیشتر و کمبود امید به آینده می شود).
شما بالاترین مقام رسمی بوده اید که از وظایف خود در وزارت امور خارجه استعفا داد. آیا می توانید به ما توضیح دهید که مخالفتی که منجر به استعفای شما شد؟
من قبل از زمان من در افغانستان دو بار به عراق آمده بودم و از زمانی که 2002 در پنتاگون به عنوان افسر نیروی دریایی سپرده بودم، در مورد مسائل مربوط به جنگ مشغول بودم. من دیگر نمیتوانم با کشتار جنگ و دروغهایی که این قتل را به وجود آورده بود، همراهی کنم. من در دولت افغانستان شاهد بدترین حالت هایی بودم که در دولت عراق شاهد بودم و می دانستم که دولت افغانستان در کابل به هیچ وجه واقعی و واقعی در دستیابی به صلح با طالبان و کسانی که در شورشی های افغانستان حضور دارند، ندارد.
من همچنین دیدم که دولت باراک اوباما فقط از نظر سیاسی به ارزش سیاسی افغانستان اهمیت می دهد و هیچ علاقه واقعی به رفاه حال مردم افغانستان ندارد. من همچنین از میزان پولی که شرکت های آمریکایی از جنگ می گرفتند و تأثیر آن بر سیاست آمریکا و تشدید جنگ می دانستم. سرانجام ، من همچنین می دانستم که ژنرال ها و غیرنظامیان آمریکایی که وظیفه نظارت بر جنگ را بر عهده دارند ، بیشتر از دستیابی به صلح یا پایان دادن به رنج مردم افغانستان ، به حفظ امپراتوری آمریکا و همچنین مشاغل و میراث خود علاقه مند هستند.
علاوه بر داشتن دیپلمات، شما یک سرباز بودید و در عراق به عنوان فرمانده نیروی دریایی خدمت می کردید. به نظر شما مداخله آمریکا در عراق در 2003 توجیه شد؟
نه ، جنگ عراق توجیه پذیر نبود. دلایل زیادی برای حمله و اشغال عراق در سال 2003 وجود داشت ، اما هیچ یک از آنها از نظر اخلاقی معتبر ، از نظر حقوقی بین المللی نبوده و هیچ ارتباطی با امنیت و امنیت مردم آمریکا یا رفاه حال مردم عراق نداشته است. دلایل آن زیاد بود و البته شامل تمایل رئیس جمهور بوش برای پیروزی در جنگ برای پیروزی در انتخابات مجدد در ایالات متحده در سال 2004 ، افرادی در دولت و جامعه سیاست خارجی بود که به دلایل اعتقاد به برکناری صدام حسین برای "دموکراتیک کردن و آمریکایی کردن" خاورمیانه داشتند. امپراتوری آمریکا و سلطه ، تأثیر سیاست و تفکر اسرائیل بر سیاست آمریکا ، ذخایر عظیم و گسترده نفت عراق و نفوذ عربستان سعودی و سایر ملل خلیج فارس.
به نظر شما، آیا دولت بوش باید به طور خاص به دادگاه برای جنایاتی که در عراق انجام داده است، پاسخگو باشد؟
بله بدون تعریف، جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت توسط دولت بوش انجام شد و مسئولین باید مسئول باشند. این به همان سادگی است.
شما شهادت مهمی را به عنوان یک دیپلمات و به عنوان افسر برتر جنگ در عراق شاهد هستید. شما توصیف آنچه در طول مداخله در عراق به عنوان یک راکت گسترده ای اتفاق افتاده است. می توانید به ما بگویید چرا؟
مقدار پولی که توسط شرکت های آمریکایی و افراد در جنگ عراق ساخته شد بسیار زیاد بود. از نظر هزینه های مستقیم بر روی جنگ در عراق و افغانستان (این دو به روش های مختلفی از جمله نحوه تأمین مالی و پول صورت نمی گیرد)، هزینه های مستقیم جنگ ها تقریبا $ 1.8 تریلیون دلار است. حالا این فقط هزینه های مستقیم است. افزون بر هزینههای غیرمستقیم جنگ، از قبیل مراقبت های بهداشتی برای جانبازان و پرداخت بهره در بدهی، می بینیم که هزینه های دراز مدت جنگ ممکن است به $ 6 trillion دلار برسد. باز هم، این فقط برای جنگ به طور مستقیم است. در عین حال بودجه سال آینده Pentagon خواهد بود $ 700 میلیارد دلار است که 10 بار بیش از روسیه و 3 بار بیشتر از چین صرف نظامیان خود است، و این میلیارد دلار 700 شامل پولی که ما در هزینه های ما صرف سازمان های اطلاعاتی، مراقبت های بهداشتی برای جانبازان، امنیت میهن و پرداخت های بهره برای دفاع و دفاع از جان گذشته (سال آینده ایالات متحده حدود $ 115 میلیارد دلار صرف پرداخت سود و بدهی برای جنگ های گذشته و هزینه های نظامی صرف خواهد کرد).
این پول در درجه اول به شرکت های آمریکایی می رود که سپس بودجه ای را برای تأمین بودجه سیاستمداران در کنگره و همچنین بودجه اتاق های فکر و دانشگاه هایی که به پیشبرد سیاست های تقویت و تداوم جنگ های آمریکا در جهان اسلام و بودجه عظیم نظامی آمریکا کمک می کنند ، می پردازند. این فرآیند تأمین مالی دوره ای است و از بی ثباتی و خشونتی که نظامی گری ، مداخله و اشغال آمریکایی موجب تقویت و تداوم آن می شود به عنوان ادامه توجیه سیاستمداران و ژنرال های آمریکایی برای هزینه های بیشتر نظامی استفاده می شود.
در سطح دیگری، آنچه من شاهد حضور من در عراق و افغانستان بودم این است که مقادیر عظیم پولی که در این مناطق جنگی تزریق می شود، فساد را تامین می کند و مقدار زیادی پول از طرف کسانی که وفادار یا همکاری می کنند، دریافت می کنند نیروهای آمریکایی انگیزه ای برای افغان ها یا عراقی ها با آمریکایی ها برای ایجاد صلح، مصالحه یا آتش بس با دشمنان خود ندارند. تا زمانی که آمریکایی ها آنها را در قدرت نگه دارند و آنها را ثروتمند سازند، در تعقیب پایان جنگ، پایان دادن به اشغال / حضور / نفوذ آمریکا یا دستیابی به آشتی، معنی ندارد.
شما عضو هیئت مدیره برای شورای جهانی زندگی و یک هیئت مشورتی برای اعمال حقایق است. آیا می توانید به خواننده خود توضیح دهید که ماموریت های این سازمان ها چیست؟
متاسفم ، اما شما حتماً شرح حال قدیمی تری را برای من دیده اید ، زیرا من دیگر در شورای جهانی زندگی پذیر نیستم.
من ، با این حال ، یک عضو هیئت مشاوره جانبازان برای صلح ، واقعیت ها را بیان می کنم ، World Beyond War و کمیته کارولینای شمالی برای بررسی شکنجه. من همچنین عضو وابسته ای از Veteran Intelligence Professionals for Sanity هستم. همه این سازمانها به دنبال تشویق به صلح و پایان دادن به جنگهای آمریکایی در خارج از کشور و همچنین پایان دادن به جنگهایی هستند که ما در ایالات متحده داریم ، به ویژه سرکوب مردم رنگین پوست در ایالات متحده.
جانبازان صلح یک سازمان بین المللی است که برای اطلاع رسانی به مردم درباره هزینه های واقعی و واقعیت جنگ است.
Expose Facts یک سازمان متشکل از بسیاری از مقامات سابق دولت است که تشویق به اطلاع رسانی و اعضای دولت، ارتش و شرکت هایی را که شهادت دادن به اشتباه هستند، به پیش می اندازد و این جنایات را به عموم مردم گزارش می دهد.
World Beyond War یک سازمان بین المللی است که به بازسازی چگونگی شکل گیری جهان ما و به منظور جلب باور مردم و درک اینکه یک جهان صلح آمیز امکان پذیر است ، اختصاص دارد.
کمیته کارولینای شمالی برای تحقیق در مورد شکنجه تنها سازمان نوع خود در ایالات متحده است. این تنها سازمان است که به طور کامل به تحقیق، مستند سازی و افشای نقش دولت کارولینای شمالی در شکنجه های آمریکایی در پرزیدنت بوش اختصاص یافته است. تمایل مردم برای پاسخ دادن به شکنجه هایی است که انجام شده است.
حرفه ای برای اطلاعات سلامت سربازان (VIPS) یک سازمان دولتی و نظامی سابق است که ماموران اطلاعاتی بوده اند و یا در زمینه های کاری خود (اعضای وابسته) اطلاعات هوشمندانه ای دارند. هدف VIPS این است که توصیه های جایگزین و دیدگاه های به رئیس جمهور ایالات متحده و رسانه ها ارائه کند که از سرویس های اطلاعاتی آمریکا نمی آید.
در حالی که افشاگران افکار عمومی را با ریسک های اساسی افکار عمومی را در مورد موضوعات مختلف آگاه می کنند ، آیا فکر نمی کنید بیش از این لازم است که اقدامات ابتکاری انجام شود و یا حتی یک برنامه خاص جهانی برای محافظت از افشاگرها تهیه شود؟
بله، یکی از چیزهایی که می خواهم ببینم ایجاد شده است، صندوق کمک به خبرنگاران برای هزینه های بسیار بالایی است که از طریق تبدیل شدن به خبرنگاران به حساب می آیند. خبرنگاران شغل خود را از دست می دهند، هزینه های قانونی گران قیمت دارند و ممکن است برای سال ها بدون داشتن پول لازم برای حمایت از خانواده هایشان و پرداخت صورتحساب خود ادامه یابد. این یک تاکتیک است که توسط دولت و شرکت ها مورد استفاده قرار می گیرد تا مردم را وادار به تبدیل شدن به خبرنگاران نباشند. من می خواهم یک صندوق شروع به کار کند که به اطلاع دهندگان می رسد که این هزینه ها را پرداخت می کنند و به ورشکستگی و ورشکستگی مجبور نیستند، زیرا آنها وجدان خود را دنبال می کنند و گزارش های اشتباه را گزارش می دهند.
شما همچنین یک مرد متعهد به علت مردم فلسطین است. شما در سفر به فلسطین با جانباز برای صلح شرکت کرده اید تا ببینید که شرایط زندگی فلسطینیان چیست. آیا می توانید به ما در مورد این اقدام بگویید؟
این سفر بسیار مهمی برای من بود زیرا گذراندن 18 روز در کنار مردم فلسطین و مقاومت مردمی در برابر اشغال اسرائیل بسیار مهیج و قدرتمند بود. شما می توانید مقاله و کتاب بخوانید یا مستندها و فیلم هایی را درباره رنج مردم فلسطین تماشا کنید ، اما تا زمانی که در کنار آنها نباشید ، واقعاً وحشت و فاجعه اشغال اسرائیل را درک نمی کنید. به عنوان یک آمریکایی برای من بسیار مهم بود که بروم و با خواهران و برادران فلسطینی خود همبستگی داشته باشم ، به خصوص که کشور من اغلب تنها حامی اسرائیل است و تقریباً 11 میلیون دلار در روز به ارتش اسرائیل کمک می کند.
ایالات متحده یک طرفدار بدون قید و شرط اسرائیل است. آنرا چطور توضیح میدی؟
دلیل اصلی این امر به دلیل سیستم منحرف و فاسد سیاسی در ایالات متحده است که به پول اجازه می دهد تأثیر زیادی بر سیاست بگذارد. اگر نفوذ پول در اختیار سیاستمداران آمریکایی نباشد ، در درجه اول از طریق کمیته امور عمومی اسرائیل آمریکا (AIPAC) بلکه از طریق منابع دیگر ، ایالات متحده چنین حامی بدون قید و شرطی از اسرائیل نخواهد بود. بدون این خرید طاقت فرسا از سیاستمداران ، من معتقدم که اسرائیل از حمایت ایالات متحده برخوردار نخواهد شد و فکر نمی کنم که اسرائیل بتواند به اشغال خود مردم فلسطین و جنایات علیه آنها ادامه دهد.
به نظر شما، کمک جانبازان مانند شما، به ویژه از طریق جانباز برای صلح، برای حمایت از مقاومت در برابر امپریالیسم آمریکا در سراسر جهان چیست؟
مهمترین کارهایی که جانبازان آمریکایی می توانند انجام دهند این است که به صراحت و صریح در مورد آنچه در طول مدت حضور خود در ارتش دیده اند ، آنچه در جنگ شرکت کرده اند و آنچه که آنها واقعاً اهداف جنگ و ارتش آمریکا را باور دارند صحبت کنند. در آمریکا دشوار است که مردم علیه ارتش و جنگ صحبت کنند ، زیرا ما فرهنگی داریم که جنگ ، خشونت و ارتش را جشن می گیرد ، اما جانبازان باید شهامت این کار را پیدا کنند زیرا مردم از طریق شاهد و شهادت خود می توانند واقعیت ها را درک کنند و حقایق جنگها ، امپراتوری و امپریالیسم آمریکا.
برای جانبازان آمریکایی نیز مهم است که با آن جنبش های مقاومت چه در خارج از ایالات متحده و چه در داخل ایالات متحده که علیه نظامی گری ، اشغال و مداخله آمریکایی می جنگند ، همبستگی داشته باشند. این شامل ایستادن در برابر دولتهای مشتری ایالات متحده مانند اسرائیل ، کره جنوبی و ژاپن است. همچنین لازم است که جانبازان در کنار جوامع تحت ستم ایالات متحده بایستند. با آمریکایی های بومی ، آمریکای لاتین و سیاه پوستان. همه مردم مظلوم در داخل ایالات متحده قربانیان نظامی گری آمریکا هستند و تحت سیطره تحت فشار قرار می گیرند که مزایای اقتصادی ، مدنی و اجتماعی گسترده ای را برای طبقات سفیدپوست ثروتمند فراهم می کند و در عین حال مجازات افراد رنگارنگ را از طریق حبس جمعی ، خشونت پلیس ، تبعید ، آسیب اقتصادی ، خدمات بهداشتی ناکافی ، تحصیلات ضعیف تر ، و غیره. چنین رفتاری با افراد رنگین پوست در گذشته بدون ارتش آمریکا و تأثیرات نظامی گری بر مردم سفیدپوست ایالات متحده و اکنون با نظامی شدن امکان پذیر نبود. پلیس در ادامه ستم همچنان ضروری است. بیشتر این ظلم عملی و عملی شدن آن از طریق فرهنگ خشونت در ایالات متحده است كه نتیجه مستقیم نظامی گری است كه بسیاری از آمریكایی ها از آن استقبال می كنند. من معتقدم نظامی گری یکی از ادیان واقعی ایالات متحده است. این نظامی گری منجر به این فرهنگ خشونت می شود که راه حل های مبتنی بر خشونت را نه تنها گزینه بلکه گزینه ضروری می پذیرد. از طریق چنین سیاست های خشونت آمیز راه حل هایی است که آمریکا بیشترین جمعیت زندان را در جهان دارد ، اپیدمی های خشونت پلیس ، اخراج گسترده افراد غیر سفید پوست و غیره.
چگونه تجربه رسانه های جایگزین را ارزیابی می کنید؟ آیا شما فکر نمی کنید که برای مقابله با دستکاری و تبلیغات امپریالیستی، ما باید به رسانه های جایگزین بسیار متعهد و بسیار موثر برای پیروزی در جنگ اطلاعاتی که استراتژیک است، تکیه کنیم؟
بله ، من نمی توانم بیشتر با شما موافقت کنم. هنگامی که من برای اولین بار در مورد جنگ صحبت کردم اجازه ورود به رسانه های اصلی را داشتم. من در شبکه های خبری اصلی کابلی ظاهر شدم و در روزنامه های مهم منتشر شدم ، اما در دهه اخیر صدای مخالفت ، به ویژه کسانی که مخالف جنگ و امپریالیسم هستند ، به طور چشمگیری از جریان اصلی یا مطبوعات متعلق به شرکت ها به حاشیه رانده می شوند. در سال 2014 ، زمانی که من علیه حضور مجدد آمریکایی ها در عراق بحث می کردم ، فقط توانستم در یک شبکه خبری کابلی ظاهر شوم و هیچ یک از روزنامه های بزرگ نظر من را جویا نمی شوند. این اتفاق برای بسیاری از همکاران من رخ داده است. در جاهایی که ما می توانستیم در اخبار تلویزیون کابلی ، CNN در مورد من ظاهر شویم ، یا در روزنامه های مهم خبری و رسانه ها چاپ می شدیم ، از نظر صداها و نظرات طرفدار جنگ تعداد ما 5 ، 10 یا 15 بود. به عنوان مثال ، وقتی در آن زمان در CNN ظاهر شدم ، توسط لنگر (بروك بالدوین) به عنوان "كبوتر تنها در مزرعه گرگ ها" معرفی شدم. این وضعیت ، این اتاق پژواک ، صداهای طرفدار جنگ ، طرفدار امپریالیسم و طرفدار خشونت فقط یکپارچه شده است و من فقط چند نفر را می شناسم که توانسته اند به شبکه های اصلی بروند تا علیه جنگ بحث کنند و سپس تعداد آنها زیاد است به طور قابل توجهی و اغلب توسط صدای طرفدار جنگ و طرفدار امپراتوری غرق می شوند.
بدون صدای رسانه ای جایگزین مثل من، هیچ خروجی ندارند. من فکر می کنم که موفقیت رسانه های جایگزین، رسانه های اصلی را سبب شده و سبب شده است که مخالفت خود را از طریق اختلاف نظر در برابر جنگ ها تأثیر بگذارد و سیاست ها باعث ایجاد تقاطع نظامی / حکومتی، رسانه ها و شرکت هایی که مجاز به کنترل بیشتر پیام ها می باشند. فکر می کنم این واقعا در 2013 تسریع شده بود که افکار عمومی و اقدام عمومی به سمت کنگره دولت اوباما را از آغاز جنگ علیه دولت سوریه حفظ کرد. ارتباط نایب قهرمانان ارتش / دولت، رسانه ها و شرکت ها کاملا واقعی و تقویت می شود و پیامدهای این محدودیت و در بعضی موارد از بین بردن اختلاف از رسانه های متعلق به شرکت های بزرگ است.
شما در مورد این واقعیت که دولت Trump در مورد معاهده هسته ای ایران بازخواهد گشت و نظر شما در مورد تشدید بین ایالات متحده و کره شمالی چیست؟ آیا امپریالیسم آمریکا هنوز به یک دشمن نیاز دارد، یعنی اتحاد جماهیر شوروی، ویتنام، کوبا، عراق، چین، ایران، روسیه، کره شمالی و ...؟
من فکر می کنم بازگشت ترامپ به توافق هسته ای با ایران قطعاً اتفاق می افتاد. ترامپ در حال پیگیری سیاست های سیاست خارجی در ایالات متحده است که قبل از هر چیز متعهد به سلطه و سلطه آمریکا است. حفظ امپراتوری آمریکا رسالت اکثر کارشناسان سیاست خارجی در ایالات متحده است ، خواه لیبرال باشند یا محافظه کار ، دموکرات یا جمهوری خواه. همکاری بین ملت ها ، خلع سلاح نظامی و احترام به حقوق بشر در سراسر جهان به سختی مورد تأسیس سیاست خارجی آمریکا قرار گرفته است. به همین دلیل است که ما همان جنگ خصمانه با کره شمالی را می بینیم و فراموش نکنیم که هم باراک اوباما و هم هیلاری کلینتون تهدید کرده اند که کره شمالی را نابود خواهند کرد.
من فکر می کنم نه فقط برای امپریالیسم، بلکه برای فرهنگ ما نظامیان، خشونت و مفهوم ملی ما از استثمارگرایی آمریکایی، باید یک دشمن داشته باشیم. ما خودمان را خوب می بینیم، بنابراین بد یا بد باید وجود داشته باشد. استثمارگرایی آمریکایی و خشونت که با آن برابری می شود، بر پایه عدالت محسوب می شود، یک چارچوب بنیادی مانیه است، بنابراین آمریکایی ها باید یک دشمن یا دشمن داشته باشند. خیلی غم انگیز و چنان غم انگیز است که بسیاری از آن ها رنج می برند، در طی دهه ها به خاطر چنین باور پوچ، نادان، ساده و غلط، در سراسر دنیا بی خانمان شده اند.
شما جایزه ریدنحور برای حقیقت را در 2010 دریافت کردید. در مورد این جایزه چه می توانید بگویید؟
این یک افتخار بزرگ بود. جوایز به نام ران ریدنحور، سربازی که به مردم در مورد کشتار در My Lai در جنگ ویتنام کمک کرد، اهدا می شود. این است که بسیار محتاطانه درگیر چنین گروهی معتبر از مردان و زنان است که از وجدان خود پیروی می کنند، از خطر رنج می برند و آنچه را که درست است، می شود.
