توسط آلن نایت، مارس 15، 2019
الن لا موته از 1899 به 1902 به عنوان یک پرستار در جانس هاپکینز در بالتیمور آموزش دیده است. از 1914 به 1916، او برای سربازان فرانسوی زخمی شده و درگذشت، برای اولین بار در بیمارستان در پاریس و سپس در یک بیمارستان منطقه ای 10 کیلومتر از یپرس و ترانشه های خونین جنگ جهانی اول مراقبت می کرد. در 1916 او منتشر شده است پشت بام جنگ, سیزده طرح زندگی از جمله زخمی و مرگ است پرده میهن پرستانه را از جسد وحشیانه و زشت جنگ برداشت.
Mandarins از جنگ هیچ یک از آن را داشته باشد. این دستگاه خواستار حفظ روحیه و استخدام شد. بنابراین کتاب در فرانسه و انگلستان بلافاصله ممنوع شد. و سپس در 1918، بعد از اینکه ایالات متحده به جنگ پیوست، Bآکواش همچنین در ایالات متحده ممنوع شد و تلفات قانون جاسوسی 1917، به غیر از مقاصد دیگر، برای ممنوعیت دخالت در استخدام نظامی طراحی شده بود.
این زمانی بود که 1919، سالی پس از پایان جنگ برای پایان دادن به تمام جنگ ها، منتشر نشد و کتاب منتشر شد و به صورت آزاد در دسترس قرار گرفت. اما مخاطب کمی پیدا کرد. لحظه ای که گذشت جهان در صلح بود جنگ برنده شد. زمان آن بود که به آینده فکر کنیم و نه اینکه چگونه ما در حال حاضر وارد شده ایم.
نسخه تازه ویرایش شده و منتشر شده از سینتیا واکست پشت بام جنگ100 سال پس از انتشار 1919، یک یادآوری خوشایند است، در این زمان جنگ دائمی، که ما باید در مورد چگونگی ورود به حال حاضر و در مورد حقایق که ما را پنهان و نادیده می گیریم وقتی که پاک می کنیم نوار و سریع به جلو به آینده است.
این نسخه جدید، مقدمه ای مفصل و بیوگرافی کوتاه را به طرح های اولیه 13 و همچنین مقالات 3 در مورد جنگ نوشته شده در همان دوره اضافه می کند و یک طرح اضافی که بعدا نوشته شده است. با افزودن این زمینه اضافی، دامنه قدردانی ما از La Motte، از نمایشگر ذره بین گلوله های ریخته شده و سینه های قطع شده در لحظۀ جنگ، به گسترش ویروس نسل گمشده ای که به دنبال آن بود، گسترش می یابد.
الن لا موته بیش از یک پرستار بود که جنگ جهانی اول را تجربه کرد. پس از آموزش در جانز هاپکینز، او به عنوان مدافع و مدافع بهداشت عمومی تبدیل شد و به سطح مدیر بخش بیماری سل در بخش بالتیمور سلامت رسید. او یک رأی برجسته بود که به جنبش در ایالات متحده و انگلیس کمک کرده بود. و او یک روزنامه نگار و نویسنده بود که مقالات متعدد در مورد پرستاری و همچنین یک کتاب پرستاری نوشته بود.
در اوایل قرن بیستم، او نیز در ایتالیا، فرانسه و انگلستان زندگی کرده و کار کرده است. در فرانسه او به یک دوست نزدیک از نویسنده تجربی گرترود استین تبدیل شد. استین همچنین جانز هاپکینز (1897 - 1901) حضور داشت، اگر چه به عنوان یک دکتر پزشکی (قبل از گرفتن مدرک تحصیلی خود)، نه یک پرستار. واکستل به تأثیر استین بر روی نوشتن لا Motte اشاره دارد. و اگرچه نویسندگان کاملا متفاوت هستند، می توان تاثیر نفوذ استین را در صدای فردی، ناخوشایند و غیر منطقی لوتو در ضدعفونی کردن, و همچنین در سبک مستقیم و یدکی او.
نویسنده دیگری تحت تاثیر استین در همان زمان، ارنست همینگوی بود، که قبل از ورود ایالات متحده به جنگ، وقت خود را در جلوی ایتالیا به عنوان یک راننده آمبولانس داوطلب گذراند. او همچنین در مورد جنگ و پیامدهای آن در یک سبک مستقیم نوشت. و در رمان 1926 خود خورشید افزایش می یابداو هنگامی که از epigraph "همه شما یک نسل از دست رفته است"، دایره را بسته می کند، عبارت ای که او به گرترود اشتاین نسبت داد.
نسل از دست رفته نسل است که بزرگ شد و در طول جنگ زندگی می کردند. آنها در مقیاس بزرگ شاهد مرگ بی نظیر بودند. آنها بی نظیر، گیج، سرگردان و بی حرکت بودند. آنها اعتقاد به ارزشهای سنتی مانند شجاعت و وطن پرستی را از دست داده اند. آنها ناامید شده بودند، بی هدف و متمرکز بر ثروت مادی - نسل گیتزای فیتزجرالد.
La Motte's پشت بام جنگ نشان می دهد کجا و چگونه دانه های این تخریب کاشته شده است. همانطور که واکستل می گوید، لاوته مونته معتقد است جنگ جهانی اول جنگ برای پایان دادن به تمام جنگ ها بود. او می دانست جنگ دیگری و جنگ دیگری وجود دارد. نسل های از دست رفته نسل دیگری از دست رفته را می گیرند و دیگری.
او اشتباه نبود این وضعیت ما در حال حاضر، یک دوره از جنگ دائمی است. خواندن La Motte باعث می شود که من از هفده سال گذشته فکر کنم. او باعث می شود من به سرپرست دانی سورسرن، افسر ارتش آمریكایی اخیرا بازنشسته آمریكا و مربی سابق تاریخ در وست پوینت، كه با واحدهای تشكیلات در عراق و افغانستان خدمت می كنند، توجه كنند. او بخشی از نسل گمشده فعلی است. او یکی از چند تلاش برای شکستن چرخه است. اما آسان نیست.
دنی Sjursen از جنگ های او با اختلال استرس پس از ضربه (PTSD) بازگشت. او همانطور که او را توصیف می کرد برگشت یک مقاله اخیر در Truthdig، "به جامعهیی که بیشتر برای ما آماده نیست". او میافزاید:
"ارتش این بچه ها را می گیرد، چند ماه است که آنها را آموزش می دهد، سپس آنها را به جنگ های غیر قابل تحمل می فرستد. . . . [T] گاهی اوقات کشته و یا زخمی شده، اما اغلب آنها از PTSD و آسیب اخلاقی از آنچه که دیده و انجام داده اند رنج می برند. سپس آنها به خانه میروند و در برخی از شهرهایی که گاهنچوبهای شیطانی دارند آزاد میشوند. "
نسل های از دست رفته فعلی و آینده نمی دانند چگونه در صلح کار کنند. آنها برای جنگ آموزش دیده اند. برای مقابله با انحراف، "دامپزشک شروع به خودارضایی می کند؛ الکل رایج است، اما مواد مخدر و در نهایت حتی هروئین نیز شایع هستند "Sjursen همچنان ادامه دارد. وقتی Sjursen در معالجه PTSD تحت درمان قرار گرفت، 25 درصد از جانبازانی که تحت درمان با او بودند، اقدام به خودکشی کرده یا به طور جدی در نظر گرفته بودند. بیست و دو سرباز روزی خودکشی می کنند.
وقتی الن لا مونته نوشت ضدعفونی کردن در سال 1916 ، او حدس زد که 100 سال دیگر جنگ و سپس یک صلح طولانی وجود دارد. صد سال او گذشته است. جنگ هنوز با ماست. طبق گفته های اداره سربازان کهنه سرباز ، در حال حاضر 20 میلیون جانباز از ماجراهای نظامی آمریکا هنوز زنده هستند که تقریبا 4 میلیون نفر از آنها معلول هستند. و همانطور که دنی سوورسن می نویسد ، الن لا موته جانبازان مجروح و معلول جنگ ممکن است دیگر با ما نباشند ، "حتی اگر جنگ ها فردا پایان یابد (اتفاقاً آنها پایان نخواهند یافت) ، جامعه آمریکا نیمه دیگر دارد - قرن پیش از آن ، سرشار از بار این جانبازان غیر ضروری معلول. این گریزناپذیر است. "
این بار از نسل های گمشده بی پایان به مدت طولانی با ما خواهد بود. اگر ما برای پایان دادن به جنگ، ما باید راه هایی را برای بازسازی این نسل های گمشده پیدا کنیم. حقایق گفته شده توسط الن لا موته، مانند داستانهایی که امروز توسط اعضای جانبازان صلح به چاپ رسیده است، آغاز شده است.
آلن نایت، یک بار معاون آموزشی و خصوصی، مدیر بخش دولتی توسعه NVO و عضو ارشد موسسه تحقیقاتی، نویسنده مستقل و داوطلب با World BEYOND War.
