توسط لارنس سیتی ویتنر، PeaceVoice
در حال حاضر ، به نظر می رسد خلع سلاح هسته ای متوقف شده است. نه کشور در مجموع تقریباً دارند کلاهک هسته ای 15,500 در زرادخانه های خود ، از جمله 7,300،7,100 در اختیار روسیه و XNUMX،XNUMX در اختیار ایالات متحده است. توافق نامه روسی-آمریکایی برای کاهش بیشتر نیروهای هسته ای آنها به لطف عدم علاقه روسیه و مقاومت جمهوریخواهان دشوار بوده است.
با این وجود خلع سلاح هسته ای حیاتی است ، زیرا تا زمانی که سلاح های هسته ای وجود داشته باشد ، احتمال استفاده از آنها وجود دارد. هزاران سال است که جنگ ها انجام می شود ، با قدرتمندترین سلاح که اغلب بازی می شود. سلاح های هسته ای در سال 1945 با تردید اندکی توسط دولت ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت و اگرچه از آن زمان به بعد در جنگ استفاده نشده است ، اما چه مدت می توان انتظار داشت که ادامه یابد بدون اینکه دوباره توسط دولت های متخاصم تحت فشار قرار بگیرند؟
بعلاوه ، حتی اگر دولتها از استفاده از آنها برای جنگ پرهیز کنند ، خطر انفجار آنها توسط متعصبان تروریست یا به طور تصادفی وجود دارد. بیشتر از هزار حادثه شامل سلاح های هسته ای ایالات متحده فقط بین سالهای 1950 و 1968 رخ داده است. بسیاری از آنها پیش پا افتاده بودند ، اما دیگران می توانستند فاجعه بار باشند. اگرچه هیچ یک از بمب های هسته ای ، موشکی و کلاهک های تصادفی پرتاب نشده - بعضی از آنها هرگز پیدا نشده اند - منفجر نشده است ، اما ممکن است در آینده به این خوش شانس نباشیم.
همچنین ، برنامه های تسلیحاتی هسته ای بسیار پرهزینه است. در حال حاضر ، دولت ایالات متحده قصد دارد هزینه کند 1 تریلیون دلار طی 30 سال آینده کل مجتمع سلاح های هسته ای ایالات متحده را بازسازی کند. آیا این واقعا مقرون به صرفه است؟ با توجه به این واقعیت که هزینه های نظامی قبلاً جویده شده است 54 درصد از هزینه های اختیاری دولت فدرال، یک تریلیون دلار اضافی برای ترویج تسلیحات هسته ای "مدرنیزاسیون" به احتمال زیاد از آنچه در حال حاضر باقی می ماند، برای آموزش عمومی، بهداشت عمومی و سایر برنامه های داخلی است.
علاوه بر این ، گسترش سلاح های هسته ای به کشورهای دیگر همچنان یک خطر ثابت است. پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) در سال 1968 توافقنامه ای بین کشورهای غیر هسته ای و کشورهای مسلح هسته ای بود ، که اولی از توسعه سلاح های هسته ای صرف نظر می کرد در حالی که دومی زرادخانه های هسته ای خود را از بین برد. اما حفظ قدرت هسته ای در استفاده از سلاح های هسته ای تمایل سایر ملت ها برای پایبندی به این پیمان را از بین می برد.
برعکس ، خلع سلاح هسته ای بیشتر منجر به مزایای واقعی ایالات متحده خواهد شد. کاهش قابل توجه 2,000 سلاح هسته ای ایالات متحده که در سراسر جهان مستقر شده است ، خطرات هسته ای را کاهش می دهد و مبالغ هنگفتی را در دولت ایالات متحده صرفه جویی می کند که می تواند برنامه های داخلی را تأمین کند یا به راحتی به مودیان خوشحال بازگردانده شود. همچنین ، با این احترام به معامله انجام شده تحت NPT ، کشورهای غیر هسته ای تمایل کمتری برای شروع برنامه های سلاح هسته ای دارند.
کاهش یک جانبه هسته ای ایالات متحده همچنین فشارهایی را برای پیروی از رهبری ایالات متحده ایجاد می کند. اگر دولت آمریكا در حالی كه كرملین را برای انجام چنین کاری به چالش می كشد ، در زرادخانه هسته ای خود اعلام كرد ، این امر باعث خجالت دولت روسیه در برابر افكار عمومی جهان ، دولت های سایر ملل و افكار عمومی آن خواهد شد. سرانجام ، کرملین ممکن است با کاهش و کاهش مقدار هسته ای چیزهای زیادی به دست آورد و چیزهای زیادی از دست بدهد ، کرملین نیز شروع به ساخت آنها کند.
مخالفان کاهش هسته ای استدلال می کنند که سلاح های هسته ای باید حفظ شوند ، زیرا آنها به عنوان "بازدارنده" عمل می کنند. اما آیا بازدارندگی هسته ای واقعاً م workثر است؟ رونالد ریگان، یكی از روسای جمهور با تفكر نظامی آمریكا ، بارها ادعاهای هوایی مبنی بر بازدارندگی سلاح های هسته ای آمریكا از تجاوزات جماهیر شوروی را برطرف كرد و پاسخ داد: "شاید چیزهای دیگری هم بوده است." همچنین ، قدرت های غیر هسته ای از سال 1945 جنگ های زیادی با قدرت های هسته ای (از جمله ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی) داشته اند. چرا که آنها مانع نشدند؟
البته، تفکر بسیار بازدارنده بر ایمنی تمرکز دارد هستهای حمله ای که گفته می شود سلاح های هسته ای فراهم می کنند. اما در حقیقت ، به نظر نمی رسد که مقامات دولت ایالات متحده ، علیرغم آرماداد گسترده هسته ای ، احساس امنیت زیادی داشته باشند. چگونه دیگر می توان سرمایه گذاری عظیم مالی آنها را در سیستم دفاع موشکی توضیح داد؟ همچنین ، چرا آنها اینقدر نگران دستیابی دولت ایران به سلاح هسته ای بوده اند؟ از این گذشته ، داشتن هزاران سلاح هسته ای توسط دولت آمریكا باید آنها را متقاعد كند كه لازم نیست نگران دستیابی به سلاح هسته ای توسط ایران یا هر كشور دیگری باشند.
علاوه بر این، حتی اگر بازدارنده هسته ای باشد میکند کار کند ، چرا واشنگتن برای اطمینان از کارآیی خود به 2,000 سلاح هسته ای مستقر نیاز دارد؟ آ مطالعه 2002 نتیجه گرفت که اگر فقط 300 سلاح هسته ای آمریکا برای حمله به اهداف روسیه استفاده شود ، در نیم ساعت اول 90 میلیون روس (از 144 میلیون نفر جمعیت) می میرند. علاوه بر این ، در ماه های بعدی ، ویرانی عظیم ناشی از حمله منجر به مرگ اکثریت قریب به اتفاق بازماندگان بر اثر زخم ، بیماری ، قرار گرفتن در معرض و گرسنگی می شود. مطمئناً هیچ دولت روسیه یا دولت دیگری این نتیجه قابل قبول را پیدا نمی کند.
این ظرفیت بیش از حد احتمالا توضیح می دهد که چرا ستاد مشترک نیروهای ایالات متحده فکر کنید 1,000 سلاح هسته ای مستقر برای حفاظت از امنیت ملی ایالات متحده کافی است. همچنین ممکن است توضیح دهد که چرا هیچ یک از هفت قدرت هسته ای دیگر (انگلیس ، فرانسه ، چین ، اسرائیل ، هند ، پاکستان و کره شمالی) برای حفظ بیش از سلاح های هسته ای 300.
اگرچه اقدام یک جانبه برای کاهش خطرات هسته ای ممکن است ترسناک به نظر برسد ، اما بارها انجام شده است و هیچ عواقب نامطلوبی نداشته است. دولت شوروی در سال 1958 و دوباره در سال 1985 آزمایش تسلیحات هسته ای را یکجانبه متوقف کرد. از سال 1989 نیز موشکهای هسته ای تاکتیکی خود را از اروپای شرقی آغاز کرد. به همین ترتیب ، دولت ایالات متحده ، در زمان دولت رئیس جمهور آمریكا جورج اچ دبلیو بوش ، یک طرفه عمل کرد برای حذف تمام سلاح های هسته ای کم سرعت ایالات متحده از اروپا و آسیا، و همچنین تمام سلاح های هسته ای کوتاه مدت از کشتی های نیروی دریایی ایالات متحده در سراسر جهان - به طور کلی قطع چند هزار کلاهک هسته ای.
بدیهی است که مذاکره در مورد یک معاهده بین المللی که تمام سلاح های هسته ای را ممنوع و منهدم می کند ، بهترین راه برای از بین بردن خطرات هسته ای است. اما این نیازی نیست که اقدامات مفید دیگری در این راه انجام شود.
