توسط دیوید سوانسون World BEYOND War، آگوست 9، 2021
فیلم جدیدی از مولی کاستلو با نام "اتاق وامیک" بیننده را با وامیک ولکان و روانکاوی درگیری های بین المللی آشنا می کند.
این ایده آنقدر که ممکن است عرفانی به نظر نرسد. هیچ تصوری وجود ندارد که یک درگیری روانشناسی داشته باشد ، بلکه کسانی که درگیر آن هستند ، اینطور هستند و هر کس که در دیپلماسی یا صلح کار می کند باید از انگیزه های غالباً ناشناخته و حتی ناشناخته در طرف هایی که درگیر اختلاف هستند آگاه باشد.
ولکان بر هویت گروهی بزرگ تمرکز می کند ، الگوی مکرر انسان ها که با گروه های بزرگ - گاهی بسیار بزرگ - مانند هویت های ملی یا قومی ، پرشور خود را شناسایی می کنند. این فیلم درباره انسان زدایی گروه های دیگر است که اغلب با هویت گروهی بزرگ همراه است. همچنین کمی تعجب آورتر بر اهمیت عزاداری مشترک تمرکز می کند. گروه ها برای چه کسی و چگونه عزاداری می کنند ، و گروه ها برای چه کسانی بنای تاریخی می سازند ، برای دیدگاه ولکان در مورد گروه ها در سراسر جهان در طول قرن ها اهمیت بسیار مهمی دارد (ناگفته نماند که نقد Black Lives Matter از مجسمه های فضای عمومی ایالات متحده).
ولکان نمونه های بی شماری از شرایطی را ارائه می دهد که در آن دیپلمات ها بدون درک آسیب گروهی مردم به جایی نمی رسند. او گاهی به "آسیب های انتخابی" اشاره می کند ، اگرچه من گمان می کنم که او همیشه در گفتگو با افراد آسیب دیده ، "منتخب" نمی نامید. البته ، "انتخاب شده" هستند ، حتی اگر کاملاً واقعی و دردناک باشند. انتخاب این که بر چه چیزی بمانید و یاد کنید ، اغلب برای تجلیل و اسطوره پردازی ، یک انتخاب است.
برای مثال یکی از نمونه های بسیاری در فیلم (و تعداد بیشماری دیگر که هرکسی می تواند به آنها فکر کند) ، ولکن روایت می کند که با استونیایی ها و روس ها کار کرده است و متوجه شده است که وقتی روس ها در بحث خود با استونیایی ها ناراحت می شوند ، حمله تارتار را انجام می دهند. از قرن ها قبل یکی دیگر از نمونه های برجسته "فعال سازی مجدد" صربستان در فرهنگ خود ، پس از فروپاشی یوگسلاوی ، در نبرد کوزوو در 600 سال پیش از آن بود. اینها ضربه های منتخبی هستند. آنها همچنین می توانند همراه شوند - هرچند فیلم خیلی کمتری در این زمینه ارائه می دهد - با پیروزی ها و افتخارات برگزیده.
این فیلم درباره استفاده از ضربه های منتخب که گاهی توسط رهبران کاریزماتیک ایجاد می شود هشدار می دهد. از جمله نمونه های برجسته رهبران کاریزماتیک می توان به دونالد ترامپ اشاره کرد. من توصیه می کنم که گزارش در آخرین روز ریاست جمهوری خود توسط کمیسیون 1776 خود برای مدل سفید کردن (منظور از کلمات) و ستایش وحشت های گذشته ، و اظهارات او (و هر رئیس جمهور دیگر ایالات متحده) در مورد پرل هاربر و 9-11 به عنوان مدلهای انتخاب ضربه.
این همان نقطه ای است که ممکن است مردم بخواهند فریاد بزنند "اما این اتفاقات رخ داد!" و ممکن است لازم باشد توضیح داد که هر دو اتفاق افتاده و انتخاب شده اند. خسارت و مرگ و میر در فیلیپین در عرض چند ساعت پس از "پرل هاربر" بسیار بیشتر بود ، اما انتخاب نشده بود. آسیب و مرگ ناشی از COVID 19 ، یا تیراندازی دسته جمعی ، یا خودکشی نظامی ، یا محل کار نامناسب ، یا سقوط آب و هوا ، یا عدم وجود بیمه درمانی ، یا رژیم غذایی نامناسب به طور قابل توجهی بیشتر از هر یک از آسیب های بزرگ انتخاب شده است (پرل هاربر و 9-11 ) ، هنوز انتخاب نشده است
ولکن بینش های خود را برای کمک به افراد در مکان های مختلف در سراسر جهان به کار گرفته است. اینکه دیپلمات ها و مذاکره کنندگان صلح به طور کلی از وی چقدر آموخته اند ، چندان روشن نیست. فروش تسلیحات و پایگاه های خارجی و ناوهای هواپیمابر و هواپیماهای بدون سرنشین و موشک و "نیروهای ویژه" و گرم شدن همگی تحت سلطه ایالات متحده است ، که به طور علنی سفیران را به کمپین های "مشارکت کنندگان" اعطا می کند ، از وزارت خارجه به عنوان یک شرکت بازاریابی برای فروش سلاح استفاده می کند و سیاست خارجی خود را بر اساس لذت یک مجتمع صنعتی نظامی بنا می کند. یکی می پرسد آیا آنچه که دیپلمات ها بیشتر به آن احتیاج دارند ، درک عمیق تر انگیزه های انسانی یا جایگزینی افراد دیگری است که واقعاً لعنت می کنند و قصد پایان جنگ را دارند.
یک راه برای انجام چنین جایگزینی ممکن است تغییر فرهنگ ایالات متحده ، غلبه بر آسیب ها و افتخارات برگزیده در اساطیر ایالات متحده ، و از بین بردن استثناییات ایالات متحده باشد. در اینجا ، فیلم ولکان و کاستلو با تجزیه و تحلیل هویت گروه بزرگ ایالات متحده ، جهت گیری را ارائه می دهند.
با این حال ، فیلم اعلام می کند که ضربه 9-11 اکنون ناگزیر بخشی از آن هویت است ، بدون این که بپذیرد که برخی از ما در ایالات متحده باید در خارج از آن زندگی کنیم. برخی از ما مدتها قبل و مدتها پس از 11 سپتامبر 2001 از جنگها و جنایات و تروریسم در مقیاس وسیعتر وحشت کرده بودیم. ما هم با کل بشریت و هم با گروه های کوچک مختلف قوی تر از گروه بزرگ تعیین شده ملی که در بیانیه های دولت ایالات متحده توسط جمع اول شخص مشخص شده است ، همذات پنداری می کنیم.
اینجاست که من فکر می کنم ما می توانیم بر اساس آنچه این فیلم به ما می گوید تکیه کنیم. ولکن از دیپلمات ها می خواهد که هویت گروه های بزرگ را بفهمند و از آنها آگاهی داشته باشند و در مورد آنها تحقیق کنند. من می خواهم که آنها نیز از آن پیشی بگیرند. نیازی به گفتن نیست که درک آن در غلبه بر آن مفید است.
من خوشحالم که در مورد ولکان از این فیلم یاد گرفتم ، و به شما توصیه می کنم این کار را نیز انجام دهید. من شرم دارم بگویم که من معتقد بودم دانشگاه ویرجینیا کمی بیشتر از آنچه تصور می شد تحت سلطه سخنرانان و اساتید طرفدار جنگ بوده است ، زیرا وامیک ولکان استاد ممتاز آنجاست.
