توسط جان ریور ، VTDigger.org، فوریه 18، 2022
این تفسیر توسط جان رویور، MD، از برلینگتون جنوبی، یکی از اعضای کمیته پزشکان برای مسئولیت اجتماعی برای لغو سلاح های هسته ای و هیئت مدیره است. World Beyond War.
تهدید جنگ بین ایالات متحده و روسیه بر سر درگیری در اوکراین به وضوح به ما نشان می دهد که داشتن 90 درصد تسلیحات هسته ای جهان باعث نمی شود هیچ یک از دو کشور احساس امنیت کنند.
اگر یک جنگ متعارف در اروپای شرقی آغاز شود و یک طرف شروع به شکست بدی کند، چه کسی تعجب خواهد کرد اگر از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی کوچک برای جلوگیری از شکست استفاده شود؟
اگر از آستانه اتمی برای اولین بار از سال 1945 عبور شود، چه چیزی مانع از تشدید سلاح های استراتژیک و آرماگدون هسته ای می شود؟ تنها راه مطمئن برای جلوگیری از آن فاجعه، کاهش و از بین بردن سلاح ها است.
علیرغم وجود بودجه ناکافی برای رسیدگی به بسیاری از بحران‌ها که به ما خیره شده است، ده‌ها میلیارد دلار مالیات برای ساخت سلاح‌های هسته‌ای جدید هزینه می‌شود، گویی که آنها محافظت می‌کنند.
با وجود رویاهای "جنگ ستارگان"، هیچ کس دفاع قابل اعتمادی در برابر سلاح های هسته ای ندارد. اگر اقبال باورنکردنی ما در مواجه نشدن با یک فاجعه افسارگسیخته ادامه داشته باشد، خود تولید این سلاح ها ردپایی از تخریب محیط زیست را به جا می گذارد که پاکسازی آن تقریبا غیرممکن است.
با این حال، خطر جنگ هسته‌ای و مسمومیت زمین که برای آماده شدن برای آن ضروری است، تهدیدهایی هستند که می‌توانیم آنها را در مدت زمان نسبتاً کوتاهی برطرف کنیم. سلاح های هسته ای اعمال خدا نیستند. آنها یک انتخاب سیاست در مورد نحوه خرج کردن دلارهای مالیاتی ما هستند. آنها توسط مردم ساخته می شوند و می توانند توسط مردم برچیده شوند.
در واقع، روسیه و ایالات متحده از سال 80 1980 درصد آنها را منحل کرده اند. آیا اکنون که روسیه 25,000 کلاهک هسته ای کم دارد، آیا کسی احساس امنیت کمتری می کند؟ پولی که صرفه‌جویی در ساخت سلاح‌های جدید انجام نمی‌شود، می‌تواند برای ایجاد مشاغلی برای برچیدن سلاح‌های قدیمی (از همه طرف)، پاکسازی آشفتگی‌های سمی که آنها ایجاد کرده‌اند، و تأمین مالی طرح‌های دیپلماتیک برای جلوگیری از جنگ استفاده شود. ما احتمالاً پولی برای در دسترس‌تر کردن مراقبت‌های پزشکی یا رسیدگی به مسائل آب و هوایی باقی می‌مانیم.
ایالات متحده می‌تواند سایر قدرت‌های دارای سلاح هسته‌ای را به یک توافق چندجانبه و قابل راستی‌آزمایی مانند معاهده منع سلاح‌های هسته‌ای که سال گذشته اجرایی شد، هدایت کند. با این حال تاریخ به ما می‌گوید که دولت‌ها درباره خلع سلاح مذاکره نمی‌کنند مگر اینکه مردم عادی برای انجام این کار تحت فشار قرار گیرند. اینجاست که وارد می شویم.
ورمونت نقش مهمی در جنبش انجماد هسته‌ای در دهه 1980 ایفا کرد که منجر به این کاهش‌ها شد، و می‌تواند دوباره در این تلاش جدید برای حفظ آینده ما رهبری کند. صدها شهر ورمونت در آن زمان قطعنامه‌های ضد هسته‌ای را تصویب کردند، و دوباره شروع به انجام این کار کردند و از دولت فدرال خواستند سیاست‌هایی اتخاذ کند که ما را از آستانه جنگ بازگرداند. سه سال پیش سنای ورمونت مجلس بسیار قدرتمند را تصویب کرد SR-5، مخالف سیستم های حمل سلاح هسته ای در ایالت لایحه مشابهی در مجلس تصویب شده است.
بیست و یک عضو مجلس ورمونت هستند با حمایت مشترک JRH 7. پیوستن به سنا در تصویب این قطعنامه به این معنی است که ورمونت با صدایی متحد علیه آماده شدن برای آغاز جنگ هسته ای صحبت می کند. ما می توانیم این اتفاق بیفتد.
من از همه می خواهم که با نمایندگان مجلس ایالتی خود تماس بگیرند و از آنها بخواهند که این قطعنامه را به سمت تصویب پیش ببرند. بیایید حرف بزنیم و آینده فرزندان و نوه هایمان را حفظ کنیم.
