چرا ژاپن اهل التیناسیون گرایان از پیروزی المپیک متنفرند

توسط جوزف Essertier، فوریه 23، 2018
از جانب CounterPunch.

"ساختن کره شمالی به یک تهدید در حال حاضر کمک کرده است به شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن و دایره او از مقامات دولتی غربی ملی گرا، ملت را در پشت دولت خود متحد کردند. تشدید تنش های اخیر بین واشنگتن و پیونگ یانگ تنها به ترویج روایت هایی می پردازد که سیاست های نخست وزیر شینزو آبه برای ژاپن مفید است، و مردم را به یک دشمن خارجی متمرکز می کند. "به این ترتیب اعتراف می کنم که بسیاری از اصطلاحات را در دو جمله قبلی CNN . همه چیزهایی که من باید انجام دهم این بود که یک گروه از بازیگران را برای یک دیگر عوض کنم.

در زیر من پنج دلیل را ذکر می کنم که چرا ابو و دایره او از طرف فراملیون ها از ارتش المپیک متنفر هستند و به دنبال بازگشت به "فشار حداکثر" (یعنی جلوگیری از صلح میان کره شمالی و کره جنوبی با تحریم های نسل کشی، تهدید به دومین هولوکاست در کره شبه جزیره، و غیره)

1 / خانواده افتخار

بعضی از نهادهای برتر ژاپن، از جمله نخست وزیر ژاپن، معاون نخست وزیر و وزیر مسئول 2020 بازی های المپیک و پارا المپیک توکیو، اجدادی هستند که از امپراطوری ژاپن بهره مند شده اند و همچنین می خواهند "افتخار" را بازگردانند. از آن اجداد، افرادی که کره ای ها را مورد شکنجه، قتل و سوء استفاده قرار می دادند. شینزو آبه، نخست وزیر فعلی، نوه کیشی نوبوسکه، یک جنبش جنگی طبقه ای است که به سختی از مجازات اعدام فرار کرده است. کیشی یک معشوق Hideki Tojo بود. رابطه بین این دو به نفع خود و همچنین برای امپراطوری ژاپن به 1931 و استثمار استعمارگرانه خود از منابع و مردم در منچوری، از جمله کار اجباری کره و چینی، بازگشت. سیستم فرعی که کیشی آن را تاسیس کرد، به قاچاق جنس نظامی جنبش زنان ژاپن، کره، چین و سایر کشورها باز شد.

تارو آسو، که هم اکنون به عنوان معاون نخست وزیر و وزیر امور مالی فعالیت می کند، همچنین به کیشی نوبوسکه مربوط می شود، از طریق ازدواج خواهر خود با پسر عموی امپراتوری، با خانواده امپریال ارتباط دارد و وارث ثروت معدن شده است به میزان قابل توجهی با بهره گیری از کارگران اجباری کره در طول جنگ. سوزوکی شونیچی، یکی از متخصصان ملی و تاریخنگاری که وزیر امور خارجه بازیهای المپیک 2020 در توکیو است، برادرزاده Aso است. بسیاری از کره شمالی، شمال و جنوب، از چنین ارتباطات مستقیم میان فراماسونری های امروز و ناسیونالیست های دیروز، یعنی کسانی که اجداد خود را شکنجه می دهند، بسیار آگاه هستند. بروس کامینگ، مورخ کره، زبان درختی را توضیح می دهد که در حالی که پیونگ یانگ از "کمونیسم ارثی" رنج می برد، توکیو از "دموکراسی ارثی" رنج می برد.

2 / Denialism نژادپرستی، Revisionism تاریخی

بسیاری از وزرای کابینه آبه عضو "نیپون کایگی" (شورای ژاپن) هستند. اینها شامل آبی، آسو، سوزوکی، فرماندار توکیو (و وزیر دفاع پیشین) یوریکو کویک، وزیر بهداشت، کار و رفاه و وزیر امور خارجه برای مسئله ربودن Katsunobu کاتو، وزیر دفاع فعلی Itunori Onodera، و Yoshihide Suga وزیر امور خارجه کابینه. این یک سازمان متعارف بین المللی است که از طریق یک جنبش مردمی حمایت می شود و هدف آن "دیدگاه دادگاه توکیو در مورد تاریخ" است و مقاله 9 را از قانون اساسی ژاپن منعکس می کند که باعث ترویج صلح بین المللی از طریق "رهایی" جنگ به عنوان یک حق مستقل ملت و تهدید یا استفاده از زور به عنوان راه حل حل اختلافات بین المللی. "نیپون کایگی ادعا می کند که تکثیر کره در 1910 قانونی است.

تارو آسو همان نوع نژادپرست و آزاد است که به عنوان ترامپ شناخته می شود و باعث حمله به اقلیت های آسیب پذیر می شود. او گفت که هیتلر "انگیزه های مناسب" داشته است و "یک روزه قانون اساسی وایمار بدون هیچ گونه شناختن از قانون اساسی نازی تغییر کرد، چرا ما از چنین نوع تاکتیکی یاد نمی گیریم؟"

سال گذشته Koike Yuriko به کره ای ها در ژاپن از طریق یک نوع خشونت نمادین حمله کرد. او سنت طولانی مدت را برای ارسال دعایی به مراسم سالانه در یادداشت قتل عام کره ای ها که پس از زلزله بزرگ کانتو 1923 متعهد شد، رها کرد. پس از زلزله، شایعات فریبنده در سراسر شهر توکیو گسترش یافت که کره ای ها چاه ها را مسموم کرده بودند و هواداران نژادپرست هزاران کره ای را کشتند. بعدها، مراسم چندین دهه برای گناهان بی گناهانی که به قتل رسیده بودند، برگزار شد، اما با تلاش برای پایان دادن به این سنت به رسمیت شناختن رنج کره ای ها، نوعی عذرخواهی و راهی برای اینکه مردم از اشتباهات گذشته یاد بگیرند ، همچنین قدرت را از نژادپرستی به دست می آورد. نژاد پرستی به نوبه خود قدرت را از تهدید جعلی کره شمالی به دست می آورد.

3 / ارتقاء اعتماد بیشتر در ژاپن

ژاپن هنوز یک قانون اساسی صلح دارد و در راه ایجاد یک ماشین نظامی است که می تواند کشورهای دیگر را تهدید کند. در حال حاضر، بودجه دفاع ژاپن "تنها" کمی بزرگتر از کره جنوبی است، و تنها "تعداد" 8 در جهان از نظر هزینه "دفاع". اب امین امیدوار است که ارتش ژاپن حتی قدرتمندتر شود و کشور خصمانه تر باشد، آن را به روزهای افتخار، حداقل در ذهن خود، از 1930 ها بازگرداند.

هر دو کره جنوبی و ژاپن به طور مرتب بازی های جنگی را انجام می دهند (که به اصطلاح "عملیات نظامی مشترک" نامیده می شوند) با آمریکا. آبه، مانند ترامپ، می خواهد این بازی های جنگی را در اسرع وقت پس از بازی های المپیک از سر بگیرد. در حال حاضر بازی های جنگی "مقابله با شمال" که ترکیبی از نیروهای ژاپن، ایالات متحده و استرالیا هستند در حال حاضر در گوام برگزار می شود، که از ماه فوریه تا 14 در ماه مارس اجرا می شود. بازی های "Iron Mist" از آمریکا و ژاپن در جنوب کالیفرنیا، فقط در ماه فوریه در 2 به پایان رسید. و برخی از بزرگترین بازی های جنگی در جهان از تمرینات "کلیدی حل و فصل عقاب عقاب" است. سال گذشته این بازی ها شامل 7 کره جنوبی و 300,000 نیروهای آمریکایی، تیم SEAL شش است که اسامه بن لادن، بمب افکن های B-15,000B و B-1 را ترور کرد، یک ناو هواپیمابر و یک زیردریایی هسته ای. آنها برای پیروزی المپیک به تعویق افتاده بودند اما احتمالا در ماه آوریل باز خواهد گشت، مگر اینکه رئیس جمهور ماه کره جنوبی دوباره آنها را لغو کند یا آنها را لغو کند.

اگر کره جنوبی در واقع یک کشور مستقل باشد، رئیس جمهور ماه حق دارد که متعهد به توافق «توقف برای ممنوع کردن» شود، در حالی که دولت او این تمرینات واقعا حمله را در معرض فروپاشی قرار دادن توسعه سلاح های هسته ای قرار داده است.

یکی از راه هایی که ژاپن می تواند "قدردانی" خود را در سیاست بین المللی افزایش دهد، دستیابی به سلاح های هسته ای خواهد بود. اگر کره شمالی آنها را داشته باشد، چرا ژاپن نیست؟ هنری کیسینجر اخیرا اظهار داشت، "یک کشور کوچکی در کره شمالی چنین تهدیدی را تهدید نمی کند ..." اما اکنون کره شمالی با داشتن هسته های کره شمالی، کره جنوبی و ژاپن نیز خواهان آن هستند. و که یک مشکل، حتی برای نخستین کلاسیک ایدئولوگ امپریالیستی کیسینجر است.

خودتان را برای این سلاح های تهاجمی اشتباهات ژاپن و کره جنوبی را متوقف کنید. در مصاحبه ای با کریس والاس از فاکس نیوز، او گفت: "شاید آنها [ژاپن]، در واقع، بهتر از آن خواهد بود که اگر از خودشان از کره شمالی "(نشانه نویسنده). کریس والاس می پرسد: "با مواد هسته ای؟" ترامپ: "از جمله با مواد هسته ای، بله، از جمله با مواد هسته ای." جیک Tapper از CNN بعد این گفتگو را تایید کرد. و در 26 مارس 2016 نیویورک تایمز گزارش داد که ترامپ، نامزد نامزد شده بود، به گفته وی، "به اجازه دادن به ژاپن و کره جنوبی برای ساخت زرادخانه هسته ای خود به جای اینکه به چارچوب هسته ای آمریکا برای حفاظت از آنها در مقابل کره شمالی و چین بستگی دارد".

هیچ قدرت غیر انحصاری در جهان نزدیک به ظرفیت هسته ای نسبت به ژاپن است. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که برای تکمیل مواد هسته ای تنها ماه توکیو را می گیرند. در هرج و مرج پس از آن، احتمال دارد که کره جنوبی و تایوان به دنبال آن باشند، با حداقل تایوان دریافت کمک آرام از ژاپن. کویک، فرماندار همچنین در 2003 پیشنهاد کرد که برای کشورش سلاح هسته ای قابل قبول است.

انتخاب 4 / برنده

صلح در کره جنوبی برای کشورهای متعارض ژاپن مانند آبه و آسو بسیار بد است زیرا تهدیدی که آنها را در قدرت نگه می دارد برداشته خواهد شد. او همچنین اذعان کرد که حزب لیبرال دموکرات در ماه نوامبر گذشته به دلیل تهدید درک شده از کره شمالی برنده انتخابات شد، قبل از اینکه مجبور شود آن لغزش زبان را از بین ببرد. دولت آبه از یک معامله کثیف که آبه را برای یک مدرسه خصوصی برای آموزش کودکان در فراماسونری به راه انداخت، اما از فساد داخلی به «تهدید» از رژیم بزرگ بد بدل شده بود و رأی دهندگان امنیت و آشنایی را انتخاب کردند حزب لیبرال دموکراتیک حاکم. زمین برای مدرسه برای یک هفتم ارزش واقعی فروخته شد، بنابراین فساد واضح بود، اما به لطف تهدید خارجی که او توانست قدرت را برآورده کند، بر خلاف رئیس جمهور کره جنوبی، پارک گون- hye، که مورد تجاوز قرار گرفت

او توانست بسیاری از مردم را متقاعد کند که موشک های کره شمالی با هدف ژاپن می توانند سارین را حمل کنند که ماده ای است که بسیاری از مردم از زمان فرقه ژاپنی Aum Shinrikyo از آن برای کشتن چندین نفر بی گناه در یک متروی 1995 توکیو استفاده کرده اند. یکی از بدترین حوادث تروریستی در یکی از امن ترین کشورهای جهان است. علاوه بر این، سیستم هشدار دهنده "J-Alert" ژاپن در حال حاضر میلیون ها نفر از مردم شمال ژاپن را به دنبال پناهگاه توصیه می کند هر زمان که کره شمالی یک موشک را آزمایش کند که ممکن است برای کسانی که در ژاپن زندگی می کنند، به موشک های ژاپنی حمله کند، اما یک تبعید و تبلیغ آزاد برای فراملیونیست ها مثل آبه

5 / Shh ... به کسی بگویید که جهان دیگری ممکن است

آخرين و مهمتر از همه، تهديد قابل ملاحظه اي براي توسعه مستقل در شمال شرق آسيا وجود دارد، نگراني واشنگتن و همچنين توكيو كه وابسته به نظام واشنگتن است. چین به طور گسترده ای در خارج از سیستم جهانی تحت مدیریت ایالات متحده توسعه یافته است، کره شمالی تقریبا به طور کامل خارج از آن توسعه یافته است و در حال حاضر پرزیدنت مین در حال پیشرفت چشم انداز کاملا جدیدی برای اقتصاد خود است، که باعث می شود کره جنوبی کمتر وابسته به ایالات متحده باشد. این دیدگاه جدید با اصطلاحات "سیاست جنوبی جدید" و "سیاست جدید شمال" مطرح می شود. نخستین کره جنوبی، روابط تجاری با اندونزی را تقویت می کند؛ دولت ایاالت متحده با روابط خوبی با کره شمالی دارد، تجارت با روسیه و چین و همچنین کره شمالی. به عنوان مثال، یک طرح برای زیرساخت های جدید برای اتصال کره جنوبی به روسیه از طریق سرزمین کره شمالی است، در عوض برای توقف توسعه تسلیحات هسته ای کره شمالی. همچنان بحث هایی در حال انجام است که قصد دارد اقتصاد کره جنوبی را با دیگر همسایگان چین، ژاپن و مغولستان هماهنگ کند. ماه در برنامه اقتصاد ماهانه خاورمیانه در ولادیوستوک، روسیه، در 7 ماه سپتامبر 2017، ماه برنامه پوتین را "نه پل همکاری": گاز، راه آهن، بنادر، برق، مسیر دریا شمالی، کشتی سازی، شغل، کشاورزی، و ماهیگیری.

سیاستهای اقتصادی دولتهای گذشته یا کنونی کمونیست چین، کره شمالی و روسیه و همچنین ادغام اقتصادی شرق آسیا که توسط ماه پیش بینی شده بود، می تواند به شدت محدودیت تحقق سیاست درب باز را، یعنی فانتزی مادی از کلاس غیرفعال سازی آمریکا، که حرص و انحصار را می توان توسط بیان جنبش اشغال "یک درصد" دستگیر کرد. پل اتوود توضیح می دهد که اگر چه سیاستمداران بسیاری از واژه "سیاست درب باز" در این روزها استفاده نمی کنند، اما این هنوز "استراتژی هدایت کننده بنیادین سیاست خارجی آمریکا" است. این سیاست به طور خاص در مورد "بازار بزرگ چین" (در واقع بیشتر شرق آسیا) به طور کل در مورد کل سیاره مطرح شد. "

اتوود آن را به عنوان مفهومی تعریف می کند که "مؤسسات مالی و شرکت های آمریکایی باید حق ورود به بازارهای همه کشورها و سرزمین ها را نادیده بگیرند و دسترسی به منابع و نیروی کار ارزان تر را بر شرایط آمریکا، گاهی دیپلماتیک، اغلب با خشونت مسلحانه" داشته باشند.

توسعه اقتصادی مستقل کشورهای شمال شرقی آسیا به آمریکایی های کارگری آسیب نمی رساند، اما می تواند مانع شرکت های آمریکایی از بهره برداری از کارگران و منابع طبیعی بخش بزرگی از شرق آسیا، منطقه ای از جهان با توانایی تولید ثروت فراوان شود. این نیز به اقتصاد روسیه، دولت ای که با ایالات متحده رقابت می کند، سود خواهد برد و این ادعاهای بیشتر و بیشتر است.

از دیدگاه نخبگان واشنگتن، ما هنوز جنگ کره ای را به دست نیاورده ایم. به نظر می رسد که کره شمالی با توسعه مستقل و تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای با قدرت بالا دچار تردید می شود. این یک پیش فرض بد است، یعنی "تهدید" کشورهای دیگر که به دنبال آن هستند، و در حال توسعه صنعتی شدن و استقلال کامل هستند. این چیزی است که "دون" دولت بللی در محله کاملا مجاز نخواهد بود. کره شمالی در حال حاضر با کمک گذشته از جمهوری خلق چین و اتحاد جماهیر شوروی سابق، زمانی که آنها "دولت های کمونیست" بودند، در خارج از سیستم جهانی تحت مدیریت ایالات متحده موفق شدند. (اصطلاح "کمونیست" اغلب مقدمه ای است بر دولت هایی که برای توسعه مستقل تلاش می کنند). و کره شمالی از سالهای 70 مستقل از ایالات متحده است و بازارهایی که برای شرکتهای آمریکایی باز نیستند. این در کنار واشنگتن همچنان در حال خرد شدن است. دون ایالات متحده مانند "مافیا دون" نیاز به "اعتبار" دارد، اما وجود موجودیت کره شمالی آن را تضعیف می کند.

پنج دلیل فوق کمک می کند توضیح دهد که چرا در جهان، آبه قصد داشت با معاون رئیس جمهور مایک پانسه شانه کند، و به او کمک کرد تا "باران" بر روی رژه صلح در کره جنوبی به بار آورد. هیون لی، مدیر عامل زوم در کره، در یک مقاله اخیر اظهار داشت که پیشگویی های آبه در طول بازی های المپیک زمستانی در پیونگ چنگ شامل تظاهر به نگرانی در مورد حمله به کره شمالی با درخواست از بازرسی پارکینگ می شود؛ تقاضای خود را یک بار دیگر برای سرنگونی "تمرینات" مشترک کره جنوبی و کره جنوبی با وجود مبارزۀ المپیک بامزه و باتجربه، و مجددا خواستار اینکه مجسمه های "زنان راحت" که توسط نهادهای غیر دولتی نصب شده اند تا مردم را در مورد قاچاق سلاح های نظامی آموزش دهند، حذف خواهند شد. (http://www.zoominkorea.org/from-pyeongchang-to-lasting-peace/)

بازگشت به بازی های جنگی

کره جنوبی کشور پرزیدنت مون است، نه ترامپ. اما همانطور که برخی ناظران اشاره کرده اند، سئول در صندلی راننده نیست. طبق گفته Koo Kab-woo، استاد دانشگاه مطالعات کره شمالی، "سئول" هیچ انتخابی ندارد جز اینکه به عنوان واسطه ای بین واشنگتن و دولت کره شمالی عمل کند حتی اگر کره جنوبی در صندلی راننده قرار نداشته باشد اضافه کرد که "این یک سوال ساده نیست."

کیم یون چول، استاد دانشگاه Inje گفت: "ما باید فکر کنیم که کره جنوبی و کره شمالی می توانند اولین حرکت را برای مذاکرات کره شمالی و آمریکا انجام دهند."

به گفته لی جای جونگ، سرپرست اداره آموزش و پرورش استان گوانگگی، "مهمترین چیز" این است که "جنوب و شمال در مرکز صلح در شبه جزیره کره قرار دارند." او وضعیت فعلی را "فرصت طلایی" برای شبه جزیره کره. "

بله، این لحظه واقعا طلایی است. و اگر یک جنگ هسته ای یا هر نوع جنگی در شبه جزیره کره در 2019 در حال انجام است، المپیک Pionongchang از 2018 به زودی شاهد زرق و برق بیشتری خواهد بود، فرصتی که برای کره ای ها از دست رفته، به ویژه برای ژاپنی ها و آمریکایی ها، شاید حتی روس ها، چینی ها و دیگر افراد از فرماندهی سازمان ملل متحد، مانند استرالیا، که می تواند دوباره به جنگ برسد. اما با پانزده پایگاه نظامی ایالات متحده در خاک کره جنوبی، انتخاب ماه ممکن است محدود باشد. در حقیقت این دقیقا همین دلیل است که واشنگتن پایگاه هایی دارد. هدف این است که "دفاع از متحدان ما، بلکه محدود کردن انتخاب های آنها - نور بر روی ژوگولر" باشد، - کلمات تکان دهنده از Cumings، اما تجزیه و تحلیل دقیق از وضعیت که در آن کره جنوبی خود را می یابد. گفته می شود که بازدارندگی از حمله به شمال دلیل پایگاه های کره جنوبی است، اما ارتش کره جنوبی در حال حاضر به اندازه کافی قوی است. آنها به ما نیاز ندارند.

پس می تواند کشور خود را به کشور بازگرداند؟ اوت 15th سال امسال 70 سال از زمان کره از سلطه امپراتوری ژاپن آزاد شد، اما در طول تقریبا هر یک از آن سال کره جنوبی یک مستعمره شبه ایالات متحده، مانند ژاپن پس از جنگ است. کره جنوبی ها در جنوب همچنان تحت سلطه خارجی زندگی می کنند. یك "یخ زدگی دو طرفه" در شمال-جنوب (یعنی یك انفجار هسته ای در شمال و توقف بازی های جنگی در جنوب) هنوز روی میز است. اگر ماه تمرینات را ترک کرد، ایالات متحده هیچ گزینهای برای همکاری ندارد. مطمئنا واشنگتن برای چنین قیام سئول را مجازات خواهد کرد، اما همه ما - کره جنوبی، ژاپنی و دیگران - باید آنچه را که در معرض خطر قرار دارد، در نظر بگیریم و با افزایش پکن، نظم جهانی در هر حال ممکن است تغییر کند. هژمونی کمتر و منافع بیشتر در میان ایالتهای شمال شرقی آسیا، مطمئنا قابل فهم است.

کره جنوبی و ژاپن هر دو طرف ایالات متحده یا "دولت های مشتری" هستند، بنابراین سه ایالت معمولا در کنار هم قرار دارند. تسلیم شدن سئول به واشنگتن چنین است که آنها موافقت کرده اند که در مورد یک جنگ نظامی خود را به ایالات متحده واگذار کنند. به عبارت دیگر، یکی از قدرتمند ترین نظامیان در جهان به ژنرال های خارجی منتقل می شود. در طول آخرین جنگ در شبه جزیره کره، این قدرت خارجی به اندازه کافی کمرنگ رفتار کرد.

در انتخابات واشنگتن، سئول نیروهای نظامی را برای جنگ با طرف آمریکایی در طول جنگ ویتنام و جنگ عراق فرستاد، بنابراین تاریخ وقوع وفاداری دارد. ایالات متحده نیز در طول یک قرن شریک تجاری اصلی کره جنوبی بوده و منبع مهمی از اهرم است که "انتخاب" آنها را محدود می کند.

سرانجام، نیروهای ایالات متحده، کره جنوبی و ژاپن تقریبا مانند یک نیروی نظامی غول پیکر و یکپارچه عمل می کنند و تهدیدات تحریک آمیز و خصمانه کره شمالی را تحریک می کنند. از سه ایالت، کره جنوبی بیشترین میزان از دست دادن در جنگ است و ممکن است جنبش های شدید تر دموکراتیک را داشته باشد، بنابراین طبیعتا بیشتر برای گفت و گو با شمال، باز است، اما مانع واشنگتن با "نادیده گرفتن قدرت در جگوار" است.

اکنون آمریکایی ها باید اعتراضات ضد حکومت را قبل از اینکه کشور ما به عراق حمله کند یا از شکوه های گذشته جنبش ضد جنگ، مانند مخالفت شدید با جنگ ویتنام، به یاد بیاورد. بیایید دوباره این کار را انجام دهیم بیایید مانع از خصومت واشنگتن با پرتاب یک شبکه از جنبش های آن، حتی خواستار گسترش ارتش المپیک شود. زندگی ما بستگی به آن دارد.

یادداشت.

بروس کومینگز جنگ کره ای: تاریخچه (کتابخانه مدرن، 2010) و کره شمالی: کشور دیگری (مطبوعات جدید، 2003).

بسیاری از تشکر از استفان Brivati ​​برای نظرات، پیشنهادات، و ویرایش.