پلوی اسرائیل فروش یک حمله نیک سوریه

انحصاری: اعلامیه سلاح های کشتار جمعی عراق تنها زمانی نبود که فشارهای سیاسی قضاوت های اطلاعاتی آمریکا را پیچید. گرت پورتر گزارش داد ، اسرائیل در سال 2007 سیا را به ادعای مشکوک درباره راکتور هسته ای کره شمالی در صحرای سوریه فروخت.

توسط گرت پورتر ، 18 نوامبر 2017 ، خبر کنسرسیوم.

در سپتامبر 2007 ، هواپیماهای جنگی اسرائیلی ساختمانی را در شرق سوریه بمب گذاری کردند که اسرائیلی ها ادعا کردند دارای یک راکتور هسته ای مخفی است که با کمک کره شمالی ساخته شده است. هفت ماه بعد ، CIA یک ویدیوی فوق العاده 11 دقیقه ای منتشر کرد و جلسات مطبوعاتی و کنگره را که این ادعا را پشتیبانی می کرد ، نصب کرد.

عکسهای ماهواره ای سوری فرض شده
سایت هسته ای قبل و بعد از
حمله هوایی اسرائیل.

اما به نظر نمی رسد چیزی در مورد آن راکتور ادعا شده در صحرای سوریه همان چیزی باشد که در آن زمان ظاهر شده است. شواهد موجود نشان می دهد که چنین راکتور هسته ای وجود ندارد و اسرائیلی ها دولت جورج دبلیو بوش را گمراه کرده اند و معتقدند که این امر به منظور جلب ایالات متحده به سمت بمباران سایت های ذخیره موشک در سوریه است. علاوه بر این ، شواهد دیگر حاکی از آن است که دولت سوریه باعث شده اسرائیلی ها به اشتباه باور کنند که این مکان اصلی ذخیره سازی موشک ها و موشک های حزب الله است.

یوسری ابوشادی تبعه مصر ، متخصص ارشد آژانس بین المللی اتمی در راکتورهای کره شمالی ، در سال 2008 به مقامات ارشد آژانس انرژی هسته ای هشدار داد که ادعاهای منتشر شده سیا درباره راکتور ادعا شده در صحرای سوریه احتمالاً صحت ندارد. در طی چندین مصاحبه در وین و مبادلات تلفنی و الکترونیکی ایمیل طی چندین ماه ، ابوشادی شواهد فنی را شرح داد که باعث شد وی این اخطار را صادر کند و بعداً نسبت به این قضاوت حتی اطمینان بیشتری داشته باشد. و یک مهندس بازنشسته هسته ای و دانشمند تحقیقاتی با سالها تجربه در آزمایشگاه ملی اوک ریج ، عنصر مهم این شواهد فنی را تأیید کرده است.

افشاگری های منتشر شده توسط مقامات ارشد دولت بوش نشان می دهد ، علاوه بر این ، شخصیت های اصلی ایالات متحده در این داستان همه انگیزه های سیاسی خود را برای حمایت از ادعای اسرائیل مبنی بر ساخت راکتور سوریه با کمک کره شمالی داشتند.
دیک چنی ، معاون رئیس جمهور امیدوار است که با استفاده از راکتور مورد ادعا ، رئیس جمهور جورج دبلیو بوش را به آغاز حملات هوایی آمریکا در سوریه امیدوار کند تا امید اتحاد ایران و سوریه را به هم بزند. و هم چنی و هم مایکل هیدن مدیر سیا امیدوار بودند که بتوانند از داستان راکتور هسته ای ساخت کره شمالی در سوریه برای از بین بردن توافقی استفاده کنند که وزیر امور خارجه کاندولیزا رایس در حال مذاکره با کره شمالی برای برنامه تسلیحات هسته ای خود در 2007-08 بود.

شواهد دراماتیک رئیس موساد

در آوریل 2007 ، رئیس آژانس اطلاعات خارجی موساد اسرائیل ، مایر داگان ، شنی ، چدن ، هایدن و استیون هادلی ، مشاور امنیت ملی ، شواهدی راجع به گفته وی راکتور هسته ای در شرق سوریه با کمک کره شمالی ارائه داد. داگان نزدیک به صد عکس دستی از سایت را به آنها نشان داد که آنچه را به عنوان آماده سازی برای نصب راکتور کره شمالی توصیف می کرد ، ادعا کرد که تنها چند ماه از عملیاتی شدن آن می گذرد.

رئیس جمهور جورج دبلیو بوش و معاون رئیس جمهور
دیک چنی جلسه توجیهی دفتر بیضی را دریافت می کند
از رئیس سیا جورج تنت. همچنین
در حال حاضر رئیس ستاد اندی کارت (در سمت راست) است.
(عکس کاخ سفید)

اسرائیلی ها پنهان نمی کردند که آرزوی خود را برای حمله هوایی ایالات متحده برای از بین بردن تاسیسات هسته ای ادعا شده دارند. نخست وزیر ایهود اولمرت بلافاصله پس از آن جلسه توجیهی با رئیس جمهور بوش تماس گرفت و گفت: "جورج ، من از شما می خواهم که محوطه را بمب گذاری کنید" ، طبق آنچه در خاطرات بوش آمده است.

چنی ، که به عنوان یکی از دوستان شخصی اولمرت شناخته می شد ، می خواست فراتر برود. در جلسات کاخ سفید در هفته های بعدی ، چنی با جدیت درباره حمله آمریکا نه تنها به ساختمان راکتور مورد ادعا بلکه به انبارهای ذخیره سلاح حزب الله در سوریه استدلال کرد. وزیر دفاع وقت رابرت گیتس ، که در آن جلسات شرکت می کرد ، در خاطرات خود یادآوری می کند که چنی ، که به دنبال فرصتی برای تحریک جنگ با ایران بود ، امیدوار است "اسد را به اندازه کافی لرزاند تا به روابط نزدیک خود با ایران "و" هشدار قدرتمندی را به ایرانیان ارسال كنید تا بلند پروازی های هسته ای خود را كنار بگذارند. "

مدیر سیا ، هایدن ، آژانس را به صراحت با چنی در این مورد همسو کرد ، نه به دلیل سوریه یا ایران بلکه به دلیل کره شمالی. هایدن در کتاب خود ، با بازی در لبه ، که سال گذشته منتشر شد ، یادآوری می کند که ، در جلسه کاخ سفید برای اطلاع کوتاه رئیس جمهور بوش از فردای سفر داگان ، وی در گوش چنی زمزمه کرد: "حق با شما بود ، آقای معاون رئیس جمهور."

اشاره هایدن به مبارزه سیاسی شدید در دولت بوش بر سر سیاست کره شمالی بود که از زمان کاندولیزا رایس در اوایل سال 2005 وزیر امور خارجه در جریان بود. رایس استدلال می کرد که دیپلماسی تنها راه واقعی برای عقب نشینی پیونگ یانگ از سیاست خود است برنامه سلاح هسته ای. اما چنی و متحدان دولت وی جان بولتون و رابرت جوزف (که پس از سفیر شدن بولتون در سال 2005 بولتون به عنوان سیاستگذار اصلی وزارت امور خارجه در کره شمالی جانشین بولتون شد) مصمم بودند که به تعامل دیپلماتیک با پیونگ یانگ پایان دهند.

چنی هنوز در حال مانور یافتن راهی برای جلوگیری از موفقیت آمیز در پایان مذاکرات بود و او ماجرای راکتور هسته ای سوریه را که به طور مخفیانه در صحرا و با کمک کره شمالی ساخته شده است ، در حال تقویت پرونده خود دانست. چنی در خاطرات خود فاش می کند که در ژانویه 2008 ، او به دنبال توافق هسته ای رایس کره شمالی در کیسه های شن و ماسه بود تا وی موافقت کند که عدم موفقیت کره شمالی در "اعتراف به گسترش سوری ها قاتل معامله باشد."

سه ماه بعد ، سیا ویدیوی بی سابقه 11 دقیقه ای خود را منتشر کرد که از کل پرونده اسرائیل برای یک راکتور هسته ای به سبک کره شمالی پشتیبانی می کرد که تقریباً کامل شده بود. هیدن یادآوری می کند که تصمیم او برای انتشار فیلم در مورد راکتور هسته ای سوریه در آوریل 2008 "جلوگیری از فروش توافق هسته ای کره شمالی به کنگره و نادیده گرفتن عموم مردم از این اپیزود بسیار مرتبط و اخیر بوده است."

این ویدئو ، همراه با بازسازی رایانه ای ساختمان و عکس هایی از اسرائیلی ها ، سر و صدای زیادی در رسانه های خبری ایجاد کرد. اما یکی از متخصصان راکتورهای هسته ای که این ویدئو را از نزدیک بررسی کرد ، دلیل زیادی یافت که نتیجه بگیرد که پرونده CIA براساس شواهد واقعی نبوده است.

شواهد فنی علیه یک راکتور

یوسری ابوشادی تبعه مصر دکترای مهندسی هسته ای و جانباز 23 ساله آژانس بین المللی انرژی اتمی بود که به عنوان رئیس بخش اروپای غربی در بخش عملیات بخش حفاظت آژانس ارتقا یافته بود ، به این معنی که وی مسئول تمام بازرسی های تأسیسات هسته ای در منطقه. وی از سال 1993 تا 1999 مشاور قابل اعتماد برونو پلو ، معاون مدیرکل حفاظت آژانس انرژی هسته ای آژانس بین المللی انرژی هسته ای بوده است ، که در مصاحبه ای با این نویسنده گفت که "مرتباً به ابوشادی اعتماد کرده است."

نقشه سوریه.

ابوشادی در مصاحبه ای یادآوری کرد که ، پس از ساعت ها صرف بررسی ویدئو منتشر شده توسط سیا در آوریل 2008 فریم به فریم ، وی مطمئن بود که پرونده سیا برای یک راکتور هسته ای در الکیبار در صحرا در شرق سوریه قابل قبول نیست چندین دلیل فنی اسرائیلی ها و سیا ادعا کرده بودند که راکتور ادعا شده از نوع راکتی ساخته شده است که کره شمالی در یونگ بیون نصب کرده و به آن راکتور گرافیت میانه رو (GCGM) گفته می شود.

اما ابوشادی این نوع راکتورها را بیش از هر کس دیگری در آژانس انرژی هسته ای می دانست. او راکتور GCGM را برای دانشجوی دکترای خود در مهندسی هسته ای طراحی کرده بود ، ارزیابی راکتور یونگ بیون را از سال 1993 شروع کرده بود و از سال 1999 تا 2003 ریاست واحد دفاعیات محافظ مسئول کره شمالی را بر عهده داشت.

ابوشادی 15 بار به کره شمالی سفر کرده بود و با مهندسان هسته ای کره شمالی که راکتور یونگ بین را طراحی و راه اندازی کرده اند ، بحث های فنی گسترده ای انجام داده است. و شواهدی که وی در این ویدئو مشاهده کرد ، وی را متقاعد کرد که هیچ راکوری در حال ساخت در الکیبر نبوده است.

در تاریخ 26 آوریل 2008 ، ابوشادی "ارزیابی فنی اولیه" فیلم را به اولی هاینونن ، به همراه معاون رونوشت ، به مدیرکل حفاظت آژانس بین المللی انرژی هسته ای ارسال کرد. ابوشادی در یادداشت خود مشاهده کرد که شخص مسئول مونتاژ فیلم CIA به طور واضح با راکتور کره شمالی یا به طور کلی با راکتورهای GCGM آشنایی ندارد.

اولین چیزی که در مورد ادعاهای CIA به ابوشادی ضربه زد این بود که این ساختمان برای نگه داشتن راکوری مانند یونگ بینون کره شمالی بسیار کوتاه است.

وی در یادداشت "ارزیابی فنی" خود به هاینونن نوشت: "این واضح است ،" ساختمان سوریه بدون ساخت و ساز UG [زیرزمینی] نمی تواند [راكتور] مشابه [GG] گاز GCR [خنك كننده کره شمالی راکتور].
ابوشادی ارتفاع ساختمان راکتور کره شمالی در یونگبیون را 50 متر (165 فوت) تخمین زد و ساختمان الکیبر را کمی بیش از یک سوم ارتفاع آن تخمین زد.

ابوشادی همچنین ویژگی های قابل مشاهده سایت الکبیر را با اساسی ترین الزامات فنی برای یک راکتور GCGM ناسازگار دانست. وی خاطرنشان کرد که راکتور یونگ بین بیش از 20 ساختمان پشتیبانی در سایت ندارد ، در حالی که تصاویر ماهواره ای نشان می دهد که سایت سوریه حتی یک ساختار پشتیبانی قابل توجه نداشته است.

گویاترین نشانه از همه برای ابوشادی مبنی بر اینکه ساختمان نمی توانست یک راکتور GCGM باشد ، نبود برج خنک کننده برای کاهش دمای مایع خنک کننده گاز دی اکسید کربن در چنین راکتور بود.
"چگونه می توان یک راکتور گازسوز را در بیابانی بدون برج خنک کننده کار کرد؟" ابوشادی در مصاحبه ای پرسید.

هاینونن ، معاون مدیر آژانس بین المللی انرژی هسته ای در گزارشی از آژانس بین المللی انرژی هسته ای ادعا کرد که این سایت از قدرت پمپاژ کافی برای رساندن آب رودخانه از یک پمپ خانه در رودخانه فرات نزدیک به محل برخوردار است. اما ابوشادی به یاد می آورد که از هاینونن پرسیده بود ، "چگونه می توان این آب را برای حدود 1,000 متر منتقل کرد و با همان قدرت به مبدل های حرارتی برای خنک سازی ادامه داد؟"

رابرت کلی ، رئیس سابق آزمایشگاه سنجش از دور وزارت انرژی ایالات متحده و بازرس ارشد آژانس بین المللی انرژی هسته ای در عراق ، متوجه یک مشکل اساسی دیگر در ادعای هاینونن شد: سایت قبل از رسیدن به ساختمان راکتور ادعا شده هیچ امکاناتی برای تصفیه آب رودخانه نداشت.

كلی در مصاحبه ای گفت: "این آب رودخانه می توانست بقایا و لای در مبدل های حرارتی راكتور داشته باشد" ، و این مسئله را سوال می كند كه یك راكتور می تواند در آنجا كار كند.

یکی دیگر از مهمترین مواردی که ابوشادی گمشده در سایت یافت ، تاسیسات برکه خنک کننده برای سوخت مصرف شده بود. CIA نظریه پردازی کرده بود که ساختمان راکتور خود حاوی "حوضچه سوخت مصرف شده" است که چیزی بیشتر از شکل مبهم در عکس هوایی از ساختمان بمب گذاری شده ندارد.

ابوشادی گفت: راکتور کره شمالی در یونگبیون و هر 28 راکتور GCGM دیگر که در جهان ساخته شده اند ، همه استخر سوخت مصرف شده را در یک ساختمان جداگانه دارند. وی توضیح داد ، دلیل این امر این بود که روکش مگناکس که در اطراف میله های سوخت قرار دارد در برابر هرگونه تماس با رطوبت واکنش نشان داده و هیدروژن تولید می کند که می تواند منفجر شود.

اما اثبات قطعی و غیر قابل انکار اینکه هیچ راکتور GCGM در الکیبر وجود نداشته است از نمونه های زیست محیطی گرفته شده توسط آژانس بین المللی انرژی هسته ای در ژوئن 2008 در این سایت است. Abushady توضیح داد ، و چنین راکتور حاوی گرافیت درجه هسته ای است. اسرائیلی ها در واقع یک راکتور GCGM را بمباران کرده اند ، این ماده می تواند ذرات گرافیت درجه هسته ای را در سراسر سایت پخش کند.

بهراد نخعی ، مهندس هسته ای سالها در آزمایشگاه ملی اوك ریج ، در مصاحبه ای مشاهدات ابشوادی را تأیید كرد. وی گفت: "شما صدها تن گرافیت با درجه هسته را در اطراف سایت پراکنده می کردید ،" و تمیز کردن آن غیرممکن بود. "

گزارش های آژانس بین المللی انرژی هسته ای بیش از دو سال در مورد آنچه نمونه ها در مورد گرافیت با درجه هسته ای نشان دادند سکوت اختیار کرد ، سپس در گزارش مه 2011 ادعا کرد که ذرات گرافیت "خیلی کوچک هستند برای تجزیه و تحلیل خلوص در مقایسه با آنچه که معمولاً برای استفاده در یک راکتور. " نخعی گفت ، اما با توجه به ابزارهای موجود در آزمایشگاه ها ، آژانس انرژی هسته ای ادعا می کند که آنها نمی توانند تعیین کنند که این ذرات دارای درجه هسته ای هستند یا نه "منطقی نیست".

هایدن در گزارش سال 2016 خود اذعان کرد که "اجزای اصلی" سایت راکتور هسته ای برای سلاح های هسته ای "هنوز مفقود شده اند". CIA سعی کرده بود شواهدی از تأسیسات پردازش مجدد در سوریه را پیدا کند که می تواند برای به دست آوردن پلوتونیوم بمب هسته ای مورد استفاده قرار گیرد اما نتوانسته بود اثری از آن پیدا کند.

CIA همچنین هیچ مدرکی در مورد تأسیسات ساخت سوخت پیدا نکرده است ، بدون آن یک راکتور نمی توانست میله های سوخت را برای پردازش مجدد بدست آورد. سوریه نمی توانست آنها را از کره شمالی بدست آورد ، زیرا کارخانه تولید سوخت در یونگ بیون از سال 1994 هیچ میله سوخت تولید نکرده بود و شناخته شده بود که پس از توافق رژیم برای لغو برنامه راکتور پلوتونیوم خود ، دچار خرابی جدی شده است.

عکس های دستکاری شده و گمراه کننده

گزارش هایدن نشان می دهد که او حتی قبل از شروع تجزیه و تحلیل تحلیلگران آژانس ، آماده است مهر تایید سیا را به عکس های اسرائیلی بدهد. او اذعان می کند که وقتی ملاقات داگان را رو در رو کرد ، با استناد به "پروتکل جاسوسی" در بین شرکای همکاری اطلاعاتی ، از نحوه و زمان دستیابی عکس ها به موساد س didn'tال نکرد. با این وجود چنین پروتكلی برای یك دولت مشترك اطلاعات كه به منظور جلب ایالات متحده برای انجام یك عمل جنگی از طرف خود ، به سختی قابل استفاده است.

مهر سیا در لابی آژانس جاسوسی
مرکز فرماندهی. (عکس دولت ایالات متحده)

ویدئوی سیا بسیار متکی به عکسهایی بود که موساد در پرونده سازی خود به دولت بوش داده بود. هیدن می نویسد که "اگر اطمینان داشته باشیم که تصاویر تغییری نکرده اند ،" چیزهای بسیار قانع کننده ای بود. "
اما به گفته خودش ، هیدن می دانست که موساد دست کم یک فریب را مرتکب شده است. او می نویسد که وقتی کارشناسان سیا عکس های موساد را بررسی کردند ، متوجه شدند که یکی از آنها برای برداشتن نوشته های کنار یک کامیون از طریق عکس خرید شده است.

هیدن ادعا می کند که هیچ نگرانی در مورد آن عکس خریداری شده از عکس ندارند. اما پس از آنکه این نویسنده پرسید چگونه تحلیلگران CIA از خرید عکس موساد از تصویر به عنوان یکی از س staffالاتی که کارکنان وی پیش از مصاحبه احتمالی با هایدن درخواست کرده اند ، تفسیر کردند ، او مصاحبه را رد کرد.

ابوشادی خاطرنشان کرد که مهمترین موضوعات مربوط به عکسهایی که سیا به طور علنی منتشر کرده این است که آیا آنها واقعاً در سایت الکیبر گرفته شده اند یا اینکه با راکتور GCGM سازگار هستند یا خیر. یکی از عکس ها آنچه را که فیلم سیا می نامید "آستر فولادی رآکتور بتن مسلح قبل از نصب" نشان داد. ابوشادی بلافاصله متوجه شد که هیچ چیزی در تصویر آستر فولادی را به سایت الکبر پیوند نمی دهد.

در این ویدئو و جلسات مطبوعاتی CIA توضیح داده شد که شبکه لوله های کوچک در خارج از سازه برای "خنک کردن آب برای محافظت از بتن در برابر گرما و تابش شدید راکتور" است.
اما ابوشادی ، متخصص در چنین فن آوری ، اشاره کرد که ساختار موجود در تصویر هیچ شباهتی به یک مخزن راکتور گازسوز ندارد. ابوشادی توضیح داد: "این شناور نمی تواند برای راكتور خنك كننده گازی باشد ،" بر اساس ابعاد آن ، ضخامت آن و لوله های نشان داده شده در كنار ظرف. "

ابوشادی گفت ، توضیحات فیلم سیا مبنی بر اینکه شبکه لوله ها برای "آب خنک کننده" ضروری است ، منطقی نبود ، زیرا راکتورهای خنک کننده گازی فقط از گاز دی اکسید کربن - نه از آب - به عنوان ماده خنک کننده استفاده می کنند. ابوشادی توضیح داد ، هرگونه تماس بین آب و روکش مگنوکس که در آن نوع راکتور استفاده می شود ، می تواند باعث انفجار شود.

عکس دوم موساد نشان داد آنچه سیا گفته است "نقاط خروجی" برای میله های کنترل راکتور و میله های سوخت است. سیا آن عکس را با عکسی از بالای میله های کنترل و میله های سوخت راکتور کره شمالی در یونگ بین کنار هم قرار داد و ادعای "شباهت بسیار نزدیک" بین این دو را داشت.

با این وجود Abushady تفاوت عمده ای بین این دو تصویر یافت. راکتور کره شمالی در مجموع 97 بندر داشت ، اما تصویری که گفته می شود در الکیبر گرفته شده است تنها 52 بندر را نشان می دهد. ابوشادی مطمئن بود که راکتور نشان داده شده در عکس نمی تواند بر اساس راکتور یونگ بین باشد. وی همچنین خاطرنشان کرد که این تصویر دارای لحن قهوه ای مشخص است ، که نشان می دهد این عکس کاملاً چند سال زودتر گرفته شده است.
ابوشادی در ارزیابی اولیه خود به هینونن و البرادعی هشدار داد که عکس ارائه شده از داخل ساختمان راکتور در عکس قدیمی یک راکتور کوچک خنک کننده گازی به نظر می رسد ، به احتمال زیاد یک راکتور اولیه ساخته شده در انگلستان است

یک فریب مضاعف

بسیاری از ناظران اظهار داشتند که عدم اعتراض سوریه به حمله به صحرا با صدای بلند نشان می دهد که این واقعاً یک راکتور بوده است. اطلاعات ارائه شده توسط یک سرگرد سابق نیروی هوایی سوریه که به یک فرماندهی ارتش ضد اسد در حلب و توسط رئیس برنامه انرژی اتمی سوریه گسیل شده است ، به باز شدن رمز و راز آنچه در ساختمان الکیبر واقع شده کمک می کند.

رئیس جمهور سوریه بشار اسد.

سرگرد سوریه ، "ابومحمد" در فوریه 2013 به گاردین گفت که هنگامی که از یک سرتیپ در استراتژیک هوایی تماس تلفنی گرفت ، در ایستگاه دفاع هوایی دیر آزور ، نزدیکترین شهر به الکبر مشغول خدمت بود. فرماندهی درست در نیمه شب 6 سپتامبر 2007 در دمشق. ژنرال گفت هواپیماهای دشمن به منطقه وی نزدیک می شدند ، اما "شما کاری نمی کنید".

سرگرد گیج شد. او تعجب کرد که چرا فرماندهی سوریه می خواهد اجازه دهد هواپیماهای جنگنده اسرائیلی بدون مانع به دیر آزور نزدیک شوند. تنها دلیل منطقی چنین حکمی غیرقابل توضیح این خواهد بود که دولت سوریه به جای اینکه بخواهد اسرائیلی ها را از ساختمان الکبار دور نگه دارد ، در واقع می خواست اسرائیلی ها به آن حمله کنند. پس از حمله ، دمشق فقط بیانیه ای مات صادر کرد و مدعی شد که هواپیماهای اسرائیلی رانده شده اند و در برابر حمله هوایی به الکیبر سکوت کرده اند.

ابوشادی به این نویسنده گفت كه از جلسات با مقامات سوریه در سال آخر حضور خود در آژانس انرژی هسته ای آموخته است كه دولت سوریه در واقع این سازه را در ال كیبار برای ذخیره موشك ها و همچنین موقعیت شلیك ثابت برای آنها ساخته است. و او گفت ابراهیم عثمان ، رئیس کمیسیون انرژی اتمی سوریه ، این نکته را در ملاقات خصوصی با وی در وین در سپتامبر 2015 تأیید کرده است.

عثمان همچنین سو Ab ظن ابوشادی را از مشاهده عکس های ماهواره ای مبنی بر اینکه سقف اتاق مرکزی ساختمان با دو صفحه نور متحرک ساخته شده است که می تواند برای شلیک موشک باز شود ، تأیید کرد. و او به ابوشادی گفت که درست معتقد بود آنچه در تصویر ماهواره ای بلافاصله پس از بمباران به دو شکل نیم دایره نشان داده شده همان چیزی است که از سیلوی اصلی پرتاب بتن برای موشک ها باقی مانده است.

در پی حمله اسرائیل به جنوب لبنان در سال 2006 ، اسرائیلی ها به شدت در جستجوی موشک ها و موشک های حزب الله بودند که بتوانند به اسرائیل برسند و آنها معتقد بودند بسیاری از این سلاح های حزب الله در سوریه ذخیره شده است. اگر آنها می خواستند توجه اسرائیلی ها را از محل های ذخیره واقعی موشک جلب کنند ، سوری ها دلیل خوبی داشتند که می خواستند اسرائیلی ها را متقاعد کنند که این یکی از مکان های مهم ذخیره سازی آنها است.

عثمان به ابوشادی گفت که پس از پایان ساخت و ساز ، ساختمان در سال 2002 رها شده است. اسرائیلی ها از سال 2001-02 تصاویر سطح زمین را به دست آوردند که ساخت دیوارهای بیرونی را نشان می دهد که سالن مرکزی ساختمان را پنهان می کند. اسرائیلی ها و سیا هر دو در 2007-08 اصرار داشتند كه این ساخت جدید نشان می دهد كه باید یك ساختمان راكتور باشد ، اما به همان اندازه با ساختمانی كه برای مخفی كردن ذخیره موشك و موقعیت شلیك موشك طراحی شده ، سازگار است.

اگرچه موساد تلاش زیادی کرد تا دولت بوش را متقاعد کند که این سایت یک راکتور هسته ای است ، اما آنچه اسرائیلی ها واقعاً می خواستند این بود که دولت بوش حملات هوایی آمریکا علیه حزب الله و سایت های ذخیره موشک سوریه را انجام دهد. مقامات ارشد دولت بوش پیشنهاد اسرائیل را برای بمب گذاری در ایالات متحده خریداری نکردند ، اما هیچ یک از آنها هرگز در مورد شیادی اسرائیل س questionsال نکردند.

بنابراین به نظر می رسد هم رژیم اسد و هم دولت اسرائیل موفق شده اند قطعات خود را در یک فریب مضاعف در صحرای سوریه انجام دهند.

گرت پورتر یک روزنامه نگار مستقل و مورخ تحقیق در سیاست امنیت ملی ایالات متحده و دریافت کننده جایزه 2012 Gellhorn برای روزنامه نگاری است. آخرین کتاب او "بحران تولید" است: داستان ناگفته Scare هسته ایران، منتشر شده در 2014.