قفس آهن جنگ: سیستم جنگی فعلی توصیف شده است

(این بخش 3 از بخش World Beyond War کتاب سفید سیستم امنیتی جهانی: جایگزینی برای جنگ. ادامه به ماقبل | پیروی بخش.)

هنگامی که دولتهای متمرکز در دنیای باستانی شروع به شکل گیری کردند، با مشکلاتی مواجه شدند که ما آن را آغاز کرده ایم. اگر یک گروه از دولت های صلح آمیز با یک دولت مسلح و تهاجمی جنگ مواجه بودند، آنها فقط سه انتخاب داشتند: ارائه، فرار و یا تقلید از جنگ مانند دولت و امید به پیروزی در جنگ. به این ترتیب جامعه بین المللی تبدیل به نظامی شد و تا حد زیادی باقی مانده است. بشریت در داخل قفس آهن جنگ خود را قفل کرد. مناقشه نظامی شد. جنگ مبارزه مداوم و هماهنگ بین گروه هایی است که منجر به تلفات فراوان می شود. جنگ همچنین به معنای نویسنده است جان هورگان آن را، نظامیان، فرهنگ جنگ، ارتش ها، سلاح ها، صنایع، سیاست ها، برنامه ها، تبلیغات، تعصبات، عقیدتی هایی که باعث می شود درگیری گروهی نه تنها ممکن بلکه احتمالا نیز باشد.^note1

در طبیعت در حال تغییر جنگ، جنگ به ایالات محدود نیست. ممکن است از جنگ های ترکیبی سخن بگوید، جایی که جنگ های مرسوم، اقدامات تروریستی، نقض حقوق بشر و سایر اشکال خشونت بی نظیر در مقیاس وسیع صورت می گیرد.^note2 بازیگران غیر دولتی در جنگ نقش مهمی دارند و اغلب به شکل جنگ نامتقارن شکل می گیرند.^note3

در حالی که جنگ های خاص توسط رویدادهای محلی باعث می شوند، آنها به طور خود به خود از بین نمی روند. این نتیجه اجتناب ناپذیر سیستم اجتماعی برای مدیریت درگیری های بین المللی و مدنی، سیستم جنگی است. علت جنگ ها به طور کلی سیستم جنگی است که جهان را برای جنگ های خاص آماده می کند.

نظام جنگ بر مجموعه ای از اعتقادات و ارزش های متقابل که تا مدت طولانی بوده اند، حقیقت و سودمندی آنها را به رسمیت می شناسد و عمدتا بدون شک آنها را بی اعتبار می کند، گرچه آنها به طور واضح نادرست هستند.^note4 در میان اسطوره های سیستم جنگ مشترک عبارتند از:

سیستم جنگ همچنین شامل نهادها و فن آوری های سلاح است. این عمیقا در جامعه تعبیه شده است و بخش های مختلف آن به یکدیگر متصل می شوند به طوری که بسیار قوی هستند.

جنگ ها به شدت سازمان یافته و بسیج نیروهای پیشنهادی نیروهای پیش ساخته سیستم جنگی است که تمام نهادهای جامعه را در بر می گیرد. به عنوان مثال، در ایالات متحده (یک نمونه قوی از شرکت کنندگان در سیستم جنگی)، نه تنها نهادهای جنگی مانند حکومتداری حکومتی وجود دارد که در آن رئیس دولت نیز فرمانده کل ارتش است (ارتش نیروی دریایی، نیروی هوایی، گارد ساحلی) و CIA، NSA، امنیت داخلی، چندین کالج نظامی، اما جنگ نیز به اقتصاد وارد شده است، به طور فرهنگی در مدارس و موسسات مذهبی به وجود آمده است، یک سنت در خانواده ها به وقوع پیوسته است رویدادهای ورزشی، به بازی ها و فیلم ها ساخته شده و توسط رسانه های خبری منتشر شده است. تقریبا هیچ جایی از یک جایگزین یاد نمیگیرد.

یک مثال کوچک تنها از یک ستون نظامی نظامی، فرهنگ استخدام نیروهای نظامی است. ملت ها برای رسیدن به جوانان در ارتش به نامزدها، "خدمات" را فرا می گیرند. کارکنان برای رسیدن به "خدمات" به نظر می رسد جذاب هستند، انگیزه های نقدی و آموزشی را ارائه می دهند و آن را به عنوان هیجان انگیز و عاشقانه نشان می دهند. هرگز نادیده گرفته نمی شود. پوسترهای استخدام سربازان مفقود شده و مرده، یا روستاهای منفجر شده و غیرنظامیان مرده را نشان نمی دهند.

در ایالات متحده آمریکا دارایی های ملی بازاریابی و تحقیقات ارتش شعبه یک ناوگان کامیون های نیمه تریلر را که نمایش های بسیار پیچیده، جذاب و تعاملی آن را تحسین می کند، به کار می گیرند و برای سخت گیری برای نفوذ به دبیرستان در نظر گرفته شده اند. این ناوگان شامل "نیمه" ماجراجویی ارتش و "تمام تجربه ارتش" نیمه و دیگران.^note5 دانش آموزان می توانند در شبیه سازی ها بازی کنند و با مبارزه با مخزن مبارزه کنند و یا هلیکوپتر های حمله آپاچی را بفروشند و دشمن ارتش را برای عملیات عکس ببرند و زمین را برای پیوستن به زمین آماده کنند. کامیون ها در جاده 230 روز در سال هستند. ضرورت جنگ به صورت تصریح شده و ناکامی مخرب آن به نمایش گذاشته می شود.

فرهنگ نظامی گرایی به آزادی های مدنی دست می زند. در زمان جنگ، حقیقت اولین تلفات است زیرا دولت ها تبلیغ می کنند و از گفتگوی آزاد و مخالفت ها جلوگیری می کنند. به تازگی دولت ها به مراقبت های الکترونیکی عظیم شهروندان، زندانی کردن بدون محاکمه و فسخ و شکنجه می پردازند و همه به نام امنیت ملی توجیه می شوند.

جنگها بخشی از یک مجموعهی ذهنی خاص هستند. دولت ها موفق به متقاعد کردن خود و توده های مردم شده اند که تنها دو پاسخ برای تجاوز وجود دارد: ارسال یا مبارزه، توسط "آن هیولاها" حکومت داده شود یا آنها را به عصر حجر بمباران کنند. آنها اغلب "آنالوگ مونیخ" را نقل می کنند - زمانی که در 1938 بریتانیا به اشتباه به هیتلر داد و سپس، در نهایت، جهان مجبور شد با نازی ها مبارزه کند. بدین معنی است که انگلیس "به ایستادن" به هیتلر بازگردد و جنگ جهانی دوم وجود نداشته باشد. در 1939 هیتلر به لهستان حمله کرد و بریتانیا تصمیم به جنگ گرفت. ده ها میلیون نفر مردند.^note6 جنگ سرد بسیار داغ با رقابت سلاح های هسته ای آغاز شد. متأسفانه، در قرن 21st، روشن است که جنگ برای ایجاد صلح کار نمی کند، به عنوان مثال در مورد دو جنگ خلیج فارس، جنگ افغانستان و جنگ سوریه / ISIS به وضوح نشان می دهد. ما وارد یک کشور مستقل شده ایم. کریستین کریستین، در پارادایم صلح، با روش مشابهی رویکرد حل مسئله ای را برای درگیری های بین المللی پیشنهاد می کند:

ما می توانیم جنگ را پایان دهیم فقط اگر ما ذهنیت را تغییر دهیم، از سوالات مربوطه بپرسیم تا به دلایل رفتار تجاوزگر، و به ویژه اینکه ببینیم رفتار شخصی اش یکی از آنهاست، مطرح شود. مانند دارو، درمان تنها علائم بیماری آن را درمان نمی کند. به عبارت دیگر ما باید قبل از کشیدن تفنگ تفکر کنیم. این طرح برای صلح این کار را می کند.

سیستم جنگی کار نمی کند این صلح و امنیت حداقل را به ارمغان نمی آورد. آنچه که تولید می کند ناامنی متقابل است. با این حال ما ادامه می دهیم

جنگ ها اندمیک هستند در سیستم جنگ هر کس باید از هر کس دیگری مراقب باشد. دنیای یک مکان خطرناک است، زیرا سیستم جنگ آن را انجام می دهد. این است هابز"جنگ علیه همه". ملل معتقدند که آنها قربانی توطئه ها و تهدیدات کشورهای دیگر هستند. مطمئنا نیروهای نظامی دیگر به هدف نابودی آنها در حالی که ناکامی خود را نشان می دهند، اقدامات خود را ایجاد می کنند. رفتار آنها ترس و بازو در برابر به عنوان دشمنان تبدیل به تصاویر آینه از یکدیگر است. مثال هایی فراوان است: درگیری عرب و اسرائیل، درگیری هند و پاکستان، جنگ آمریکا با تروریسم، تروریست های بیشتری را ایجاد می کند. هر مانور جانبی برای سطح استراتژیک بالا است. هر یک از طرفین در حالی که صدای خود را به تمدن تبدیل می کند، از هم جدا می کند. به این ناپایداری افزوده شده است مسابقه برای مواد معدنی، به ویژه نفت، به عنوان کشورهای دنبال یک مدل اقتصادی از رشد بی پایان و اعتیاد به نفت است.^note8 علاوه بر این، این وضعیت ناامنی دائمی، نخبگان و رهبران جاه طلبانه را قادر می سازد تا با ترس از ترس های مردمی به قدرت سیاسی برسند و فرصت های زیادی برای سود سازندگان سلاح فراهم می کند که پس از حمایت از سیاستمدارانی که شعله وران را دوست دارند، فراهم می کند.^note9

در این راه، سیستم جنگی خود سوختگی، خود تقویت کننده و خودسوزی است. با اعتقاد بر اینکه جهان یک مکان خطرناک است، ملت ها خود را مجبور می کنند و درگیر یک درگیری می شوند، و به این ترتیب به ملت های دیگر نشان می دهد که جهان یک مکان خطرناک است و بنابراین باید مسلح و عمل کنند. هدف این است که خشونت مسلحانه را در یک وضعیت جنگی تهدید کند، امیدوار است که از طرف دیگر "جلوگیری" کند، اما این به طور منظم ناکام خواهد ماند، و سپس هدف این نیست که از درگیری جلوگیری شود، بلکه برنده شدن است. جایگزینی برای جنگ های خاص تقریبا هرگز به طور جدی دنبال نمی شود و این ایده که ممکن است جایگزین برای جنگ خود باشد، تقریبا هرگز به مردم نمی رسد. یکی پیدا نمی کند که چه کسی نمی خواهد.

اگر ما خواهان صلح باشد، دیگر برای پایان دادن به یک جنگ خاص یا سیستم سلاح خاصی کافی نیست. کل مجموعه فرهنگی سیستم جنگی باید با سیستم های مختلف برای مدیریت درگیری ها جایگزین شود. خوشبختانه، همانطور که خواهیم دید، چنین سیستمی در حال حاضر در دنیای واقعی در حال توسعه است.

سیستم جنگی انتخاب است دروازه قفس آهن، در واقع باز است و ما می توانیم هر زمان که ما انتخاب می کنیم بیرون برویم.

(ادامه به ماقبل | پیروی بخش.)

ما می خواهیم از تو بشنویم! (لطفا نظرات زیر را به اشتراک بگذارید)

چطور این را انجام دادید؟ شما در مورد گزینه های جنگ به طور متفاوت فکر کنید؟

چه چیزی اضافه می کنید، یا تغییر دهید، یا در مورد این سوال؟

برای کمک به مردم بیشتر در مورد این گزینه ها برای جنگ چه چیزی می توانید انجام دهید؟

چگونه می توان اقدام کرد تا این جایگزین را به یک واقعیت تبدیل کند؟

لطفا این مطالب را به طور گسترده ای به اشتراک بگذارید!

پست های مرتبط

سایر پست های مربوط به "چرا یک سیستم امنیت جهانی جایگزین هم مطلوب و هم ضروری است؟"

دیدن جدول کامل محتویات برای سیستم امنیتی جهانی: جایگزینی برای جنگ

یادداشت:
1 جنگ مهمترین مسئله ما است. بیایید آن را حل کنیم (بازگشت به مقاله اصلی)
2 بیشتر بخوانید: Hoffman، FG (2007). نزاع در قرن 21st: افزایش جنگ های ترکیبی. آرلینگتون، ویرجینیا: موسسه مطالعات سیاست شناسی پوتوماک. (بازگشت به مقاله اصلی)
3 جنگ های نامتقارن بین احزاب مبارزاتی اتفاق می افتد که قدرت نظامی، استراتژی ها یا تاکتیک های نسبی آنها به طور قابل توجهی متفاوت است. عراق، سوریه، افغانستان بهترین نمونه هایی از این پدیده است. (بازگشت به مقاله اصلی)
4. جنگهای آمریکایی. توهمات و واقعیت ها (2008) توسط پل بوشئیت پاک کردن تصورات اشتباه 19 در مورد جنگ های ایالات متحده و سیستم جنگی ایالات متحده است. جنگ دیوید سوانسون دروغ است (2010)، استدلالهای 14 را که برای توجیه جنگ استفاده می کنند، رد می کند. (بازگشت به مقاله اصلی)
5 شرکت نمایشگاه موبایلی مجموعه ای از نمایشگاه هایی مانند وسایل نقلیه نمایشگاهی، نیمه تعاملی، ماجراجویی نیمه صوتی و تریلر های ماجراجویی که توسط استخدام های ارتش مورد استفاده قرار می گیرند، فراهم می کند تا دوباره مردم آمریکا را با ارتش آمریکا پیوند دهد و آگاهی ارتش را در میان دبیرستان و کالج افزایش دهد. دانش آموزان و مراکز نفوذ آنها. وبسایت را ببینید: http://www.usarec.army.mil/msbn/Pages/MEC.htm (بازگشت به مقاله اصلی)
6 تعداد بسته به منبع بسیار متفاوت است. برآورد می شود از 50 میلیون به 100 میلیون تلفات. (بازگشت به مقاله اصلی)
7 وب سایت پارادایم صلح (بازگشت به مقاله اصلی)
8 یک مطالعه نشان داد که دولت های خارجی 100 زمانی بیشتر احتمال دارد که در جنگ های داخلی مداخله کنند، در حالی که کشور دارای جنگ افزار بزرگ نفتی است. مطالعه کامل "نفت در آب" را می توان در اینجا یافت. (بازگشت به مقاله اصلی)
9 شواهد جامعه شناختی و انسان شناسی عمیق در این کتاب ها یافت می شود: Pilisuk، Marc، and Jennifer Achord Rountree. 2008 چه کسی از خشونت و جنگ جهانی بهره مند است: کشف یک سیستم تخریب کننده. نوردستروم، کارولین. 2004 سایه های جنگ: خشونت، قدرت، و سودمندی بین المللی در قرن بیست و یکم. (بازگشت به مقاله اصلی)