ماشین کشتن نامرئی

توسط داگ نوبل.

با Trump در کاخ سفید، جهان ما به طور ناگهانی به نظر می رسد در گوشه و کنار، با تهدید های داخلی ناخوشایند روزانه صادر شده و جهان به طور خطرناک زیر پای ما تغییر می کند. ناگهان نیز در خیابان های سراسر کشور هزاران چهره جدید تازه با تظاهرات مسلمان تروپ و دیگر "فاشیست ها" در برابر "ارزش های آمریکایی" مقاومت می کنند. من از این تهدید بی نظیر دیکتاتوری در دوران ظاهری جدید انقلابی امکان دارد اما بعد عکس را دیدم.

این یک دختر باهوش 8 ساله بود که در میان افراد بیگناه کشته شده در یک حمله کماندوی آمریکا و حملات هواپیماهای بدون سرنشین در هفته گذشته در یمن بود. مطبوعات قتل وی را نادیده گرفتند و به جای آن مرگ در حمله یک سرباز آمریکایی، که اولین کسی بود که در زمان تماشای ترامپ دیده می شد، گزارش داد. اما مرگ این دختر کوچک داستان واقعی است. نام او نوار الاولکی، دختر انور الوولکی، نخستین شهروند آمریکایی که توسط یک حمله هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی به قتل رسید، در 2011 نام برد. دو هفته پس از حمله دیگر هواپیمای بدون سرنشین نیز پسر عبدالرحمن فرزند 16 خود را کشت. محکومیت های قانونی و حقوقی بی فایده به دنبال آن ترورها بود.

نه با کمی نوور، به طور غیرمعمول در حال مرگ، سومین خانواده قربانیان (تصادف؟) ردیابی یک خط از یک رئیس جمهور به بعد در، بله، یک انتقال بدون درز ریاست جمهوری. مرگ او از هزاران نفر که اکنون در خیابان ها اعتراض به انتقام گرایی بیش از حد به "افراط گرایی اسلامی رادیکال" است، واکنش نشان می دهد. این خود یک واکنش به هزاران مرگ و میر ناشی از آن است که توسط ایالات متحده در کشورهایی که پناهندگان آنها اکنون ممنوع است، به شدت اعمال می شوند.

مرگ او یک یادآوری است که همه چیز باقی می ماند همانطور که با وجود پارگی آشکار، باتوم قاتل به سکوت به یک تروریست آمریکایی منتهی می شود، با ایمن نگه داشتن خشونت "عادی" که ارزش های آمریکایی را حفظ می کند.

اکنون یک تفاوت وجود دارد. در اعتصابات گذشته، حداقل یک تظاهر بی شرمی وجود داشت که کسی مسئول آن بود، با دقت تصمیم گیری در مورد هر عملیات. اما در این اعتصابات اخیر، رئیس جمهور تازه افتتاح شده بود و نه مدیر سیا و نه دبیرکل هنوز اداره می شد. به همین ترتیب، دستگاه قاتل توسط ماموران در پنتاگون و یا سیا با هیچیک از مسئولان اعدام شد. یک ماشین کشتار در اتوپیوت. بسیاری از فعالان ضد جنگ توجه ما را به تهدیدهای داخلی قابل ملاحظه رژیم ترومپ، پیوستن به تظاهرات بزرگتر از هر تظاهرات ضد جنگ طی سال های اوباما، به ما نشان داده اند. ما چندین چهره را در بین اعضای جدید تظاهرات مشتاق نشان نمی دهیم، که در ابتدا به عنوان یک نشانه امیدوار کننده از گسترش مقاومت به شمار می رفتم. اما دلیلی وجود دارد که تعداد اندکی از این معترضین در آن اعتراضات ضدانقلابی پیشین بوده و به همین دلیل اعتراضات آنها هنوز هم از رویارویی با جنگ های آمریکا و اعتصاب هواپیماهای بدون سرنشین جلوگیری می کند. این به این دلیل است که دستگاه قتل در قلب تاریک آمریکا همچنان نامرئی است، با وجود آگاهی تازه، در زیر رادار خود، و من یک سرنخی برای تغییر این واقعیت غم انگیز ندارم.