زبان اختراع که زندگی دوم آنلاین را پیدا کرد

توسط خوزه لوئیس پانارادوندا، ژانویه 10، 2018، آینده بی بی سی.

در یک خانه کوچک در شمال لندن، شش مرد جوان مشتاق درس خواندن در زبان هفتگی خود را دارند. آنها در یک سنت قدیمی 130 شرکت می کنند که از جنگ و نومیدی، هرج و مرج و فراموشی جان سپرده اند، هیتلر و استالین.

آنها قبل از سفر به یک کشور خارجی اقداماتی را انجام نمی دهند. زبان آنها در حال یادگیری احتمالا هرگز به آنها کمک شغلی و یا خرید مواد غذایی در بروز شهر را در خارج از کشور نمی دهد - اکثر آنها فقط به حقیقت آن می گویند یک بار در هفته در این درس ها.

با این حال، این یک زبان کامل و کامل با شعر و فریبنده است. از آنجاییکه در ابتدا در یک جزوه کوچک نوشته شده توسط Ludwik L Zamenhof در 1887 پیشنهاد شده بود، آن را به زبان نوشتار اصلی، پرطرفدار و محبوب ترین تا کنون ایجاد شده است.

اما بسیاری به شما می گویند، اسپرانتو یک شکست است. بیش از یک قرن پس از آن ایجاد شد، پایه سخنران فعلی آن فقط دو میلیون نفر است - طاقت فرسا، نه بر خلاف طرفداران طرفدار هر گونه سرگرمی مبهم.

پس چرا مردم بیشتر از همیشه سعی در یادگیری آن دارند؟

از لیگ ملل به گوشه سخنرانان

اسپرانتو در نظر گرفته شده بود که زبان دوم تمام جهان است، تنها افرادی که به غیر از خودشان یاد می گیرند. به همین دلیل است که یادگیری بسیار آسان است: تمام کلمات و جمله ها از قوانین اساسی 16 ساخته شده اند که می توانند در یک ورق یا دو مقاله متناسب باشند. این استثنائات و شیوه های دیگر زبان ها را نداشته و لغت نامه آن از واژه های انگلیسی، آلمانی و برخی از زبان های رومانتیکی مانند فرانسه، اسپانیایی یا ایتالیایی گرفته شده است.

این یک بار به عنوان زبان آینده شناخته شد. این در نمایشگاه جهانی 1900 در پاریس برجسته شد و به زودی در میان روشنفکران فرانسوی, که آن را به عنوان بیان ایده ی مدرنیستی برای بهبود جهان از طریق عقلانیت و علم دید. منظم بودن آن و منطق بی رحمانه این دیدگاه جهانی را به نمایش گذاشتند - آنها به عنوان ابزاری مناسب برای ارتباطات از زبان های طبیعی، که همه با عجایب چروک شده بودند، مورد توجه قرار گرفتند.

اما اسپرانتو بخشی از یک پروژه بزرگتر بود. Zamenhof در مقاله ای مبنی بر این زبان اظهار داشت که اگر همه زبان یکسان را بیان کنند، "آموزش، آرمان ها، اعتقادات، اهداف، همانند هم خواهد بود و تمام ملت ها در یک برادری مشترک متحد خواهند شد". قرار بود زبان به سادگی نامگذاری شود بین المللی لیینگو زبان بین المللی. اما Zamenhof است اسم اعظم "دکتر اسپرانتو" ، دکتر امیدوار ، یک فرد باهوش تر بود. پرچم رسمی آن سبز و سفید ، رنگ های امید و صلح است. نشان آن یک ستاره پنج نقطه ای است که پنج قاره را نشان می دهد.

ایده ساخت کشش در اروپا بود. برخی از سخنرانان شروع به نگهداری دفاتر مهم دولتی در چندین کشور و همچنین خود زمنوهف کردند جایزه 14 برای جایزه صلح نوبل نامزد شده است. حتی تلاش برای ایجاد یک زبان اسپرانتو زبان: Amikejo، 3.5 مربع مربع قلمرو بین هلند، آلمان و فرانسه وجود دارد. به گفته آریاکا اورنست زبان شناس، نویسنده کتاب در سرزمین زبانهای اختراع، 3٪ از جمعیت 4,000 به زبان صحبت کرد - نسبت هرگز قبل یا بعد از آن در هر مکان دیگری به دست نیاورده است.

به زودی، پزشک پوست لاغر و ریشدار، چیزی شبیه به پاسداران اسپرانتوی، "ملت" اسپرانتو سخنرانان شد. آنها روز تولد خود، 15 دسامبر، با رویدادهای ویژه در سراسر جهان را جشن می گیرند. در کنگره های بعدی، مراسم هایی به رهبری یک بیلبورد از چهره او، نه بر خلاف آنچه که توسط کاتولیک ها در جمعه خوب انجام شد وجود دارد. مجسمه ها، خیابان ها و پلاک هایی که او را در سراسر دنیا به یاد می آورند، و همچنین یک شهاب آسمانی و یک جنس لیسهن نام او بعد از او حتی یک فرقه ژاپنی، Oomoto وجود دارد که استفاده از اسپرانتو را تشویق می کند و او را یکی از خدایان بسیاری می داند.

حتی پس از جنگ جهانی اول ایده Amikejo را رد کرد و رویاهای صلح طلبان را به سمت پس زمینه سوق داد، اسپرانتو پر رونق بود. این به عنوان زبان رسمی لیگ ملل آغاز شد، اما فرانسه این ایده را مسدود کرد. با این حال، جنگ جهانی دوم تمام اینها را پایان داد. هر دو استالین و هیتلر آن را تحت تعقیب قرار دادند. نخستین دلیل آن بود که او را به عنوان یک ابزار صهیونیسم می دانست، چرا که او آرمان های ضد ملی گرایی را دوست نداشت. اسپرانتو در اردوگاه های کار اجباری نازی سخن گفته شد - بچه های زنجوف در تربلینکا کشته شدند - و اسپرانتایان شوروی به گولاگ فرستاده شدند.

بازماندگان دوباره شروع به سازماندهی کردند، اما جنبش ضعیف بود و جدی گرفته نشد. در 1947، به زودی پس از یک کنفرانس جوانان در انگلستان، جورج سوروس، نوجوان جسورانه ای را که در انجیل اسپرانتو در سخنرانان مشهور لندن برگزار شد، برگزار می کند که محل برگزاری جلسه در هاید پارک است که معمولا برای نظریه پردازان توطئه و فعالان حاشیه ای است. شاید به نظر می رسید یک جوانه ای به سادگی احمقانه وجود داشته باشد اما پلتفرم بهتر پیدا نکرد. میلیاردر به زودی از جنبش خارج می شود.

جامعه متولد شده است

یادگیری اسپرانتو یک تلاش انفرادی بود. شما می توانید آن را با نشستن برای هفته ها با یک کتاب و یک فرهنگ لغت، تعریف قوانین و حفظ کلمات را تمرین کنید. اما معمولا هیچ استاد نبود که اشتباهات شما را اصلاح کند یا اصطلاحات لهستانی را اصلاح کند.

به همین ترتیب آنا لونشتاین در سالهای نوجوانی خودش اسپرانتو خود را تدریس کرد، پس از آنکه با عجایب فرانسوی که در مدرسه درس میخواند ناامید شد. در صفحه آخر کتاب درسی خود، آدرس برای انجمن اسپرانتو بریتانیا بود. او یک نامه فرستاد و بعضی اوقات به جلسه سخنرانان جوان در سنت آلبان دعوت شد.

او هیجان زده بود: اولین سفر او به خارج از لندن بود. "من می توانستم بفهمم که همه چه کسی گفتند، اما من خیلی شرمنده بودم که خودم صحبت کنم." اکثر سخنرانان دیگر در 20s خود مردان بودند. این تجربه قدرتمند بود: اسپرانتو یک پازل بود که او خود را حل کرده بود و اکنون توانسته است آن را با جهان به اشتراک بگذارد. او به آرامی اعتماد به نفس خود را ایجاد کرد و به زودی به یک گروه در شمال لندن پیوست. علاقه مند به اندازه کافی برای حمل سه اتوبوس مختلف برای رفتن به هر جلسه.

جامعه جهانی که لوونشتاین در حال پیوستن بود، از طریق ایمیل حلزون، مجلات کاغذی و جلسات سالانه جمع شده بود. آنجلا تلر، سخنگوی اسپرانتو و محقق، می گوید: دور از سیاست های بزرگ و جاه طلبی های جهانی روزهای قدیم، آنها یک فرهنگ را بر اساس تجربه صرف داشتن یک زمینۀ مشترک و "تنها افرادی که با مردم صحبت می کنند" ساخته است. آنها در کنفرانس ها ملاقات کردند و دوست شدند. بعضی از همکارشان هم آنجا بودند، همانطور که او انجام داد. بچه های آنها زبان اسپرانتو بومی بودند.

نسل جدیدتر بیمار نیستند و لازم نیست که باشند. بر خلاف اکثر بزرگان، که به ندرت فرصتی برای گفتن اسپرانتو داشتند، سخنرانان امروز می توانند هر روز زبان را از زبان استفاده کنند. حتی خدمات ارتباطی کامپیوتر قدیمی مانند Usenet دارای مراکز اسپرانتو زبان بودند و بسیاری از صفحات و اتاق های گفتگو در روزهای اولیه وب گسترش یافت. امروزه بخش جوان Esperantio از استفاده از رسانه های اجتماعی مشتاق است: آنها در فیس بوک و Telegram، یک سرویس چت جمع آوری می کنند.

اسپرانتو و اینترنت مناسب بودند. جنبش بسیار سازگار با روحیه همکاری روزهای اولیه وب است. سخنرانان اسپرانتو تمایل دارند تا به علت متعهد شوند و کار خود را به عنوان یک مشارکت در آن مشاهده می کنند. همچنین اینترنت یک نقطه ملاقات طبیعی برای این جمعیت پراکنده جغرافیایی بود.

سارا مارینو، سخنران ارتباطات در دانشگاه بورنموث، توضیح می دهد: "این چیزی است که همه فضاهای اینترنتی در مورد آن هستند: تطبیق دوباره اشکال و پروژه ها در یک محیط جدید". "نحوه هماهنگی آن متفاوت است: فوری تر است، ارزان تر و نوآورانه است. اما ایده پشت آن جدید نیست. "

همه چیز باعث شد اسپرانتو یکی از زبان های بیش از حد ارائه شده در اینترنت باشد. به روز، صفحه ویکیپدیا دارای مقالاتی در مورد 240,000 استکه تقریبا برابر با زبان ترکی (زبان با حدود 71 میلیون سخنران) و یا نسخه کره ای (77 میلیون سخنران) تقریبا برابر است. هر دو گوگل و فیس بوک برای بسیاری از سالها نسخه اسپرانتو محبوب ترین محصولات خود را داشته اند و برخی از خدمات یادگیری زبان در اینجا و آنجا ظاهر شده اند. حتی خدمات مهمان نوازی رایگان برای اسپرانتو سخنرانان به نام Pasporta Servo وجود دارد (خدمات پاسپورت).

اما انقلاب واقعی در مکان نامطلوب به سر می برد.

یک پلت فرم جدید

در 2011، لوئیس ون اون یک ایده داشت. او مردی بود که میلیونها کتاب را به صورت رایگان دیجیتالی کرد با نوشتن captchas مزاحم، بنابراین مردم به او گوش دادند دادن یک بحث TEDx، او گفت که ترجمه زبان های وب را با استفاده از زبان های جدید برای کاربران انجام می دهد. ابزاری که توسط وی انجام می شود به Duolingo نامیده می شود.

چاک اسمیت هیجان زده شد او در مورد تحقیق در مورد مقاله در کالج اسپرانتو آموخت. او پیشنهاد کرد که از آن به عنوان "پل" بین دو زبان استفاده کند که یک فرهنگ لغت دوزبانه ندارند. او می گوید، این راه حل بهتر از زبان انگلیسی بود، به دلیل منظم بودن و عدم استثنا. با این حال، علاقه او صرفا فنی بود: "من فکر کردم که یک زبان جالب برای رایانه برای یادگیری است، اما فکر کردم این یک ایده احمقانه برای انسان است."

او به زودی پاپورتا سروو را کشف کرد و ناگهان یادگیری آن را حساس تر کرد. این تنها زمانی بود که او به عنوان بنیانگذار نسخه اسپرانتو ویکیپدیا و مدافع مشتاق زبان آنلاین تبدیل شد. برای او، Duolingo "آماده به انفجار به چیزی عظیم"، و اسپرانتو باید وجود داشته باشد.

وی ایمیل خود را به فون آون، کارآفرین مشهور فرستاد که دو شرکت را به گوگل فروخت و پیشنهاد خود را از بیل گیتس خودداری کرد. او در همان روز به این ایمیل پاسخ داد. او ادعا کرد که زبان اختراع شده بر روی رادار بود اما یک اولویت نبود.

اعضای آنلاین Esperantio درگیر شدند آنها سر و صدا ساختند و مردم پشت برنامه Duolingo متوجه شدند. مایکل کرون، سخنگوی Duolingo می گوید: "آنها ما را متقاعد کردند که تقاضا برای این دوره وجود دارد." در 2014 اولین نسخه منتشر شد. نسخه اسپانیایی بعدا منتشر شد، یک زبان پرتغالی در حال توسعه است، و در حال حاضر بروزرسانی دوره انگلیسی است.

اسمیت رهبری گروهی از افراد 10 را که آن را توسعه داده بود، اختصاص دادند و هشت ماه در هفته هجری قمری در ساعت 10 اختصاص دادند. هیچ یک از آنها پرداخت نشد، اما آنها اهمیتی نداشتند. ماریو می گوید که دخالت در فعالیت های آنلاین اغلب "به مردم احساس می کند که آنها فقط به آن نیاز دارند، احساس کارآیی، حس مهم بودن و مفید بودن است."

یکی از آنها Ruth Kevess-Cohen بود، پزشک بسیار مشتاق در مورد زبان است که، در طول یک سال، او از یادگیری آن به آموزش آن رفت. او می گوید: "این پلت فرم بسیار ارزشمند است و جامعه اسپرانتو آن را به صورت رایگان دریافت کرده است."

اسپرانتو به زیبایی در پلت فرم Duolingo متناسب است. دوره ها به طور منطقی انعکاس می یابد و با هر مرحله یک کلمه یا مفهوم جدید معرفی می شود. کاربران می توانند آنچه را که فقط آموخته اند برای نشان دادن چیزهای جدید اعمال کنند، و همه چیز به سرعت منطقی و قیاسی پی می برد. این طرح پیشرفت را آسان می کند، اما تغییر مسیر را برای درک چیزهایی مثل افعال نامنظم یا افسانه های عجیب و غریب سخت می کند. اسپرانتو هیچ کدام از این عجایب را ندارد.

با استفاده از برنامه آسان و نوع سرگرم کننده است. شما می توانید یک درس سریع در یک تعطیلات پنج دقیقه ای و یا در سفر خود به و از کار انجام دهید. اگر از دائمی استفاده میکنید نمره شما بهبود مییابد و نشانهای کوچک نماد شما را تزئین میکند. و اگر شما آن را در حالی که باز نشده، یک جغد سبز به نام Duo بر روی گوشی خود ظاهر خواهد شد و به شما نشانه ملایم. این کار نیازی به تلاش زیاد ندارد و ممکن است برای افرادی که علاقه خاصی به اسپرانتو داشتند، سریع باشد.

این مؤثر ترین ابزار استخدام این زبان تا به حال است. این برنامه می گوید که برخی از کاربران 1.1 میلیون کاربر برای انجام یکی از دوره های اسپرانتو امضا کرده اند - نیمی از افرادی که در واقع آن را بیان می کنند. Kron می گوید برخی از 25٪ از افرادی که دوره ای را در Duolingo شروع می کنند.

این بدان معنا نیست که آنها زبان را تسلط داشته باشند. آنها هنوز در زندگی واقعی باید از آن استفاده کنند تا ذهن خود را در اطراف آن قرار دهند؛ که ما را به این خانه در شمال لندن می برد. بسیاری از دانش آموزان اینجا اسپرانتو را با برنامه شروع به یادگیری کردند. در حال حاضر، Lowenstein به آنها ترفندهای کوچکی را می آموزد که فقط می توانید با تمرین یاد بگیرید.

یک ستاره سبز در درب وجود دارد؛ بازدید کنندگان توسط یک شلاق دم از سگ خانه و یک فنجان خوب چای داغ خوش آمدید. استودیو گرم و راحت با قفسه های پر از ایده آلیست چپ گرا طراحی شده است: مارکس، انگلس، رزا لوگزامبورگ، لنین. بعضی از کتاب ها در اسپرانتو نیز وجود دارد و یک نسخه نارنجی از اودوسیت توماس بیشتر است. "این یک ایده زیبا است. اریک لی، میزبان ما می گوید: "همبستگی انسانی و صلح جهانی."

البته، دانش آموزان دیگر نمی توانند کمتر از آن مراقبت کنند - شما می توانید علامت های بحث های قدیمی در این اتاق را مشاهده کنید. افرادی مانند جیمز دورپر، یک "دانش بسیار علمی"، با استعداد کمی برای زبان ها وجود دارد که تصمیم گرفتند اسپرانتو را از "پراگماتیسم" جدا کنند. این زبان ساده ترین زبان خارجی بود که می توانست یاد بگیرد. دانش آموزان دیگر تنها چندگلوتی اختصاص داده می شوند که اسپرانتو را جالب می بینند، یک ابزار مفید برای درک پیش فرض زبان های دیگر.

آنها مجبور نیستند توافق کنند - مردم در فضاهای آنلاین به دنبال چیزهای مختلف هستند. مارینو توضیح می دهد که این می تواند "نوعی لذت بردن فردی یا اجتماعی باشد، یا یک حس تعلق اجتماعی، یا احساس تعامل مدنی یا احساس عضویت". او می گوید ما باید در برابر وسوسه ایجاد یک کارتونی از آموزگار اسپرانتو به طور متوسط ​​مقاومت کنیم. "انگیزه ها و منافع فردی و اجتماعی از فرد به فرد متفاوت است."

اما بسیاری از آنها چیزی شبیه به هم دارند: یک دیدگاه کنجکاو، باز و ذهن خوار، که هیچکس خارجی نیست. تلر این سال ها پیش می دانست، زمانی که کودکانش از یک اردو اسپرانتو بازگشتند. او از آنها سؤالات معمولی را پرسید: چه کاری انجام دادید، چه کسی با شما ازدواج کرد، از کجا دوستان شما بودند. آنها گفتند "ما نمی دانیم".

او می گوید: "ملیت ها به نوعی در پس زمینه ناپدید شدند." "درست مثل آنچه که باید باشد."