توسط Liz Remmerswaal ، اکتبر 14 ، 2019
پنجمین کنفرانس شبکه مستقل و صلح آمیز استرالیا (IPAN) اخیراً در 2-4 اوت در داروین برگزار شد. من در آنجا شرکت کردم ، احساس کردم مهم است که با حمایت از نیوزیلند همکاری و نمایندگی کنم World Beyond War و کمپین ضد پایگاه.
این سومین کنفرانس IPAN من بود و این بار تنها Zealander جدید بودم. از من خواسته شد كه كنفرانس را درباره آنچه در جنبش صلح در آوتاروآ ، نیوزلند اتفاق می افتد ، به روز كنم ، همچنین در مورد اهمیت رسیدگی به پیامدهای استعمار و همکاری با هم به طور مؤثر و پایدار صحبت كردم.
mihi و pepeha مختصر من در Te Reo Maori با بزرگان محلی طنین انداز شد و من صحبت هایم را با یک نمایش "دمیدن در باد" که به همت یک همکار با مشارکت مخاطبان اجرا می شد ، به سرپرستی پایان دادم ، همانطور که اغلب در خانه انجام می دهیم.
این کنفرانس تحت عنوان "استرالیا در جاده های صلیبی" برگزار شد. IPAN یک سازمان نسبتاً جوان اما فعال است که از بیش از بیش از سازمانهای 50 از کلیساها ، اتحادیه ها و گروه های صلح تشکیل شده است و برای حمایت از حمایت های زیر دست استرالیا از ابتکارات جنگی ایالات متحده تشکیل شده است. این بار در داروین برگزار شد تا به مردم محلی که سیاست فعلی میزبانی پایگاه نظامی بزرگ آمریکایی را که در این منطقه بسیار مشهود است ، زیر سؤال برسانند ، قدرت بخشد.
حدود 100 شرکت کننده از سراسر استرالیا و همچنین مهمانانی از گوام و پاپوآ غربی حضور داشتند. نکته مهم در این کنفرانس اعتراض شدید 60 نفر در بیرون از پادگان رابرتسون بود که از 2500 تفنگدار آمریکایی مستقر در آنجا خواستار عزیمت شدند. با عنوان "Give 'em the Boot" ایده این بود که یک مجسمه بوت سوار شده ایجاد شده توسط Nick Deane و همچنین برخی تیم Tams - ظاهرا مورد علاقه - به آنها ارائه شود ، اما متاسفانه کسی برای دریافت هدایا در دسترس نبود.
صف بلندگوها چشمگیر بود و بر اساس مضامین سالهای اخیر ساخته شده است.
"خوش آمدید به کشور" توسط علی میلز به نمایندگی از مردم لاراکیا داده شده است که سالها درگیر زندگی فرهنگی داروین بوده و مادرش کتی میلز که در آن شرکت کرده است ، یک شاعر ، نمایشنامه نویس و ترانه سرا شناخته شده است.
خلاصه کردن کل محتوای چنین گردهمایی سنگین و جالب کار دشوار است ، اما برای کسانی که وقت دارند این امکان وجود دارد ضبط ها را تماشا کنید.
در این کنفرانس موفقیت کمپین بین المللی برای خنثی کردن سلاح های هسته ای در ایجاد پیمان ملی ملی امضا شده توسط کشورهای 122 امضا شد ، اما نه استرالیا که آن را با اکثر همسایگان خود کنار گذاشته است. دکتر سو Wareham آخرین گزارش خود را با عنوان "بشریت را انتخاب کنید" راه اندازی کرد و همچنین مدال جایزه صلح نوبل را برای همه به همراه آورد (مشاهده تصویر).
لیزا ناتیواداد ، نماینده بومی گوام چامورو ، که در کنفرانس قبلی IPAN صحبت کرده بود ، از آخرین بار متاسفانه خبر خوبی برای گزارش دادن نداشت. گوام در حال حاضر قلمرو غیرقابل جمع آمریكا است ، اما مردم آن در آنجا حق رأی ندارند. یک سوم مساحت آن توسط وزارت دفاع ایالات متحده کنترل می شود که تعدادی از مشکلات زیست محیطی و زیست محیطی از جمله قرار گرفتن در معرض تابش و آلودگی از کف آتش نشانی PFAS را به وجود آورده است ، و همچنین مردم را از مکان های مقدس خود برای انجام اقدامات سنتی محروم می کند. ناراحت کننده ترین آمار این بود که به دلیل نبود شغل برای جوانان در این جزیره ، بسیاری از آنها با نتایج غم انگیز به ارتش می پیوندند. تعداد جوانانی که به دلیل درگیری نظامی جان می دهند بسیار زیاد است ، پنج برابر بیشتر از در امریکا.
جردن استیل-جان ، سناتور جوان حزب سبز که از اسکات لودلام منصوب شد ، سخنگوی چشمگیر است که به عنوان سخنگوی صلح ، خلع سلاح و امور ایثارگران ، نامگذاری شده به عنوان نمونه کارها دفاع ، در حال ساختن طاقچه ای است. اردن به جای ترویج صلح و تمایل خود برای حل و فصل مناقشات ، تمایل به شکوه جنگ را منعکس کرد. وی از چالش عظیم اقدامات تغییر اوضاع در منطقه و همچنین انتقاد از کاهش چشمگیر دولت در هزینه های دیپلماسی که موجب تضعیف روابط با سایر کشورها می شود ، انتقاد کرد.
دکتر مارگی بیویس از انجمن پزشکی پیشگیری از جنگ توضیحاتی درمورد چگونگی محرومیت استرالیایی ها از استفاده کامل از بودجه های عمومی و چگونگی هزینه های اجتماعی به عنوان مثال اختلال استرس پس از آسیب ، اغلب باعث خشونت خانگی و تأثیرگذاری بر زنان می شود.
وارن اسمیت از اتحادیه دریایی استرالیا در مورد نگرانی های اتحادیه درباره پیش بینی شده مبلغ 200 میلیارد دلار برای مواد خریداری شده برای درگیری تهاجمی توسط نیروی دفاعی استرالیا و افزایش تعداد شغل های از دست رفته در اتوماسیون ، صحبت کرد. صلح و عدالت تمرکز جدی در جنبش اتحادیه در استرالیا است.
سوزان هریس ریمر ، دانشیار دانشگاه گریفیت در بریزبن ، در مورد اهمیت مشارکت با گفتمان سیاسی در موضوع چگونگی ایمن کردن استرالیا ، چگونگی ایمن سازی استرالیا ، چگونگی یک استرالیا مستقل در جهت گیری جدید در سیاست های خارجی ما می تواند به نفع مردم باشد. اقیانوس آرام و ایجاد آینده ای پایدار و صلح آمیز.
سخنرانان برجسته دیگر هانك رومبویاس بودند كه از افزایش تنش ها در غرب پاپوا و عدم موفقیت سیاست خارجی استرالیا در پرداختن به حقوق پاپوای های غربی سخن گفتند و
دکتر وینس اسکاپاتورا از دانشگاه مک کواری در مورد اتحاد استرالیا و آمریکا در زمینه افزایش تنش با چین.
در مورد تأثیرات زیست محیطی که رابین طوبنفلد از دوستان زمین شنیدیم که میزان آماده سازی و اجرای تأثیرات جنگی در توانایی بشر در پرداختن به تغییرات آب و هوا و آسیب های زیست محیطی ، دانا جکسون از گروه جامعه Rapid Creek به نمایندگی از مردم لاراکیا در آلودگی Rapid Creek و دیگر آبراههای موجود در مناطق شمالی ، و Shar Molloy از مرکز محیط زیست داروین در مورد تأثیر تشکیل نیروهای نظامی ، هوا و دریا را بر روی محیط محلی فرود می آورد.
جان پیلگر در مورد به اشتراک گذاشتن نگرانی های ویدئویی درباره چگونگی درک چین به عنوان یک تهدید در منطقه و نه در معرض تهدید ، و همچنین چگونگی حمایت نکردن از سوت های متشکل از جولیان آسانژ ، اظهار کرد ، در حالی که دکتر آلیسون برونوفسکی نیز یک بررسی کلی درباره روندهای دیپلماتیک ارائه داد.
چندین حرکت بسیار مثبت از این کنفرانس بیرون آمد از جمله برنامه ایجاد شبکه ای از سازمان ها ، به ویژه آنهایی که در استرالیا ، نیوزیلند ، اقیانوس آرام و کشورهای جنوب شرقی آسیا با هدف به اشتراک گذاری دانش و ایستادن در کنار هم به عنوان طرفداران اهداف توافق شده برای صلح ، اجتماعی عدالت و استقلال ، مخالفت با جنگ و سلاح های هسته ای.
در این کنفرانس همچنین توافق شد که از یک آیین نامه مشترک برای دریای چین جنوبی حمایت کند ، از منشور سازمان ملل و پیمان معاشرت و همکاری در جنوب شرقی آسیا ، حمایت از مردم غرب پاپوا و گوام در مبارزات خود برای استقلال حمایت کند. من همچنین موافقت كردم كه فعالیت های ایكان را برای ممنوعیت سلاح های هسته ای و تأیید آرزوی مردم بومی برای حاكمیت و خودمختاری تأیید كنم.
کنفرانس بعدی IPAN در دو سال زمان خواهد بود و من آن و سازمان را به هر کسی که علاقه مند باشد در منطقه ما تغییر ایجاد کند ، توصیه می کنم و من مشتاقانه منتظر هستم که شبکه مشترک ما چگونه در این مواقع دشوار و چالش برانگیز به بحث و اقدام کمک کند. .
