چگونه زنان فلسطینی با موفقیت از دهکده خود در برابر تخریب دفاع کردند

توسط سارا Flatto Mansarah ، اکتبر 8 ، 2019

از جانب راه انداختن عدم خشونت

دقیقاً بیش از یک سال پیش ، عکس ها و فیلم هایی از پلیس مرزی اسرائیل که با خشونت دستگیر یک زن جوان فلسطینی ویروسی شد به نظر می رسید که او حجاب خود را پاره می کند و او را به زمین می کشاند.

هنگامی که نیروهای اسرائیلی با بولدوزرها در خان العمر وارد شدند ، لحظه ای از بحران را در 4 ، 2018 به دست آورد ، که قصد داشت روستای کوچک فلسطین را با ضربات اسلحه بیرون کند و از بین ببرد. این یک صحنه غیرقابل انکار در یک تئاتر ظلم بود که تعریف کرده است دهکده محاصره شده. ارتش و پلیس توسط صدها فعال فلسطینی ، اسرائیلی و بین المللی که بسیج شده اند تا اجساد آنها را به صف بگذارند ، ملاقات کردند. آنها به همراه روحانیت ، روزنامه نگاران ، دیپلمات ها ، آموزگاران و سیاستمداران ، مقاومت غیر خشونت آمیز استراتژیک و پایدار در برابر تخریب قریب الوقوع خوردند.

بلافاصله پس از دستگیری پلیس توسط زن جوان در عکس و سایر فعالان ، ساکنان دادخواست عالی دادگاه را متوقف کردند تا تخریب را متوقف کند. دستور توقف اضطراری برای توقف موقت آن صادر شد. دیوان عالی کشور از طرفین خواست تا برای حل اوضاع "توافقی" به دست آورند. سپس ، دادگاه اعلام كرد كه ساكنان خان الامار باید با جابجایی اجباری به محلی مجاور زباله دانی در بیت المقدس شرقی موافقت كنند. آنها از پذیرفتن این شرایط امتناع ورزیدند و حق ماندن در خانه های خود را دوباره اعلام کردند. سرانجام ، در 5 سپتامبر 2018 ، قضات دادخواست های قبلی را رد کردند و حکم دادند که تخریب می تواند به جلو حرکت کند.

جوامع موجود در قلمرو فلسطین اشغالی به خصوص در مناطق آواره ای اجباری شده اند منطقه C، که تحت کنترل کامل نظامی و اداری اسرائیل است. تخریب های مکرر یک تاکتیک تعیین کننده از برنامه های اعلام شده دولت اسرائیل است تمام قلمرو فلسطین را ضمیمه کنید. خان آل عمار در یک مکان منحصر به فرد محوری قرار دارد که اسرائیل با نام منطقه "E1" نامیده می شود و بین دو شهرک عظیم اسرائیلی قرار دارد که طبق قوانین بین المللی غیرقانونی هستند. اگر خان عمار نابود شود ، دولت موفق خواهد شد كه قلمرو اسرائیل را در کرانه باختری مهندسی كند و جامعه فلسطین را از اورشلیم دور كند.

محکومیت بین المللی از برنامه دولت اسرائیل برای تخریب این روستا بی سابقه بود. دادستان کل دادگاه بین المللی کیفری بیانیه صادر کرد "تخریب گسترده اموال بدون نیاز نظامی و انتقال جمعیت در یک سرزمین اشغالی جنایات جنگی را تشکیل می دهد." اتحادیه اروپا هشدار داد که عواقب تخریب بسیار جدی خواهد بود. »اعتراضات گسترده بدون خشونت ساعته بر خان آل عمار ادامه داشت تا اواخر اکتبر 2018 ، هنگامی که دولت اسرائیل اعلام کرد" تخلیه "خواهد بود. به تاخیر افتادهسرزنش عدم اطمینان سال انتخابات. هنگامی که اعتراضات سرانجام از بین رفت ، صدها اسرائیلی ، فلسطینی و بین المللی چهار ماه از این روستا محافظت کرده بودند.

بیش از یک سال پس از تخریب چراغ سبز ، خان آل عمار زنده مانده و نفس نفس می کشد. مردم آن در خانه های خود باقی می مانند. آنها مصمم و مصمم هستند كه تا زمانی كه از نظر جسمی برداشته شوند در آنجا بمانند. زن جوان در عکس ، سارا ، به نمادی دیگر از مقاومت به رهبری زنان تبدیل شده است.

چی شد درست؟

در ژوئن 2019 ، من در خان آل عمار نشسته بودم که چای را با مریم گلی می نوشیدم و می توانم بر روی پیشانی ها با سارا ابو دهوک ، زن عکس ویروسی ، و مادرش ام اسماعیل بنوشم (نام کامل وی به دلیل نگرانی از حریم خصوصی قابل استفاده نیست). در ورودی دهکده ، مردان در صندلی های پلاستیکی می چرخیدند و شیشانی می کشیدند ، در حالی که بچه ها با یک توپ بازی می کردند. در این اجتماع جدا شده و تحت فشار گسترده ای از کویرهای برهنه ، احساس استقبال ، اما مردد وجود داشت. ما در مورد بحران وجودی تابستان گذشته گپ زدیم ، با خوشحالی آنرا صدا کردیم قارچیا مشکلات عربی.

اگر فقط با شارونا ویس ، فعال حقوق بشر آمریکایی فصلی که تابستان گذشته هفته ها در آنجا می ماند ، نمی توانستم خان الامار را پیدا کنم. ما یک بزرگراه را خاموش کردیم و چند متر صخره ای را به سمت ورودی دهکده خارج کردیم. این احساس پوچ است که حتی راست گرایان نیز کاهانیست مافوق دموکراتیک می توانست این اجتماع - شامل ده ها خانواده را که در چادر زندگی می کردند ، یا در قلاب های چوبی و قلعه‌ای - تهدیدی برای کشور اسرائیل به حساب می آورد ، در نظر بگیرد.

سارا فقط 19 ساله است ، بسیار جوان تر از آنچه که من از رفتار شخصی و با اعتماد به نفس او حدس می زنم. ما از این تصادف دریغ کردیم که هر دو سارا هستیم و با محمدها ازدواج کردیم یا ازدواج کردیم. هر دوی ما یک دسته از بچه ها ، پسران و دختران می خواهیم. ام اسماعیل با کودک سه ماهه من بازی کرد ، زیرا پسر شش ساله شارونا خود را در بین شاخه ها از دست داد. ام اسماعیل بارها و با شور و شوق گفت: "ما فقط می خواهیم اینجا در صلح زندگی کنیم و زندگی عادی داشته باشیم." سارا احساساتی را تکرار کرد ، "اکنون ما خوشحال هستیم. ما فقط می خواهیم تنها باشیم. "

هیچ حساب سیاسی موذی در پشت سر آنها وجود ندارد جمع، یا استوار بودن. آنها دو بار توسط دولت اسرائیل آواره شده اند ، و آنها دیگر نمی خواهند پناهنده شوند. این ساده است. اگر تنها دنیا زحمت گوش دادن را داشته باشند ، این یک اجتناب مشترک در جوامع فلسطینی است.

سال گذشته ، حجاب سارا در حالی که سعی در دفاع از عموی خود از دستگیری داشت ، توسط پلیس مرد بسیار مسلح پاره شد. وقتی او برای فرار تلاش کرد ، وی را مجبور به دستگیری به زمین کردند. این خشونت بخصوص وحشیانه و جنسیتی توجه جهان را به دهکده جلب کرد. این حادثه در سطوح مختلف به شدت ناقض بود. از آنجا که عکس به سرعت در رسانه های اجتماعی به اشتراک گذاشته می شد ، قرار گرفتن در معرض شخصی وی در مقامات ، فعالان و ساکنان روستا تقویت شد. حتی آنهایی که برای حمایت از مبارزات خان آل عمار شركت می كنند ، هیچ شایستگی در گردش این عکس ندارند. در یک حساب قبلی یک دوست خانوادگی که توسط امیرا هاس نوشته شده است ، شوک و تحقیر عمیقی را که از این واقعه الهام گرفته است ، توضیح داد: "قرار دادن یک دست روی یک پایه و برگردان به پشت و برگردانیدن به هویت زن است."

اما خانواده وی نمی خواستند او "قهرمان" شود. دستگیری وی توسط رهبران دهكده ، كه عمیقاً به امنیت و حفظ حریم خصوصی خانواده های خود اهمیت می دهند ، شرم آور و غیرقابل قبول بود. آنها از ایده زن جوان بازداشت و زندانی بودند. در یک عمل ناجوانمردانه ، گروهی از مردان خان عمار خود را به دادگاه معرفی کردند تا در محل سارا دستگیر شوند. با کمال تعجب ، پیشنهاد آنها رد شد و او در بازداشت ماند.

سارا در همان زندان نظامی زندانی شد آهد تمیمی ، یک نوجوان فلسطینی به جرم سیلی زدن سرباز و مادرش نریمان که به دلیل فیلمبرداری از این حبس زندانی شده بود ، محکوم شد. درین تاتور نویسنده فلسطینی با تابعیت اسرائیل نیز به جرم زندان به سر می برد انتشار شعری در فیس بوک آنها به عنوان "تحریک" شناخته می شدند. همه آنها از حمایت عاطفی بسیار مورد نیاز برخوردار بودند. نریمان محافظ او بود ، وقتی سلول خیلی شلوغ بود ، تختخواب خود را بخشید. در جلسه نظامی ، مقامات اعلام كردند كه سارا تنها فردی است كه از خان آل عمار متهم به "جرایم امنیتی" شد و وی در بازداشت به سر برد. اتهام مشکوک او این بود که او سعی کرده بود به سربازی اصابت کند.

خون همسایه شما

ام اسماعیل ، مادر سارا ، به عنوان ستون جامعه شناخته شده است. او زنان روستا را در طول بحران تخریب آگاه نگه داشت. این امر تا حدودی به دلیل موقعیت مناسب خانه وی در بالای تپه بود ، به این معنی که خانواده او اغلب در وهله اول با هجوم پلیس و ارتش قرار گرفتند. او همچنین واسطه فعالانی بود که لوازم و کمکهای مالی برای کودکان به ارمغان می آورد. او حتی وقتی بولدوزرها برای تخریب خانه خود در حال حرکت بودند ، شناخته شده است که شوخی می کند و روحیه بالا می گیرد.

شارونا ، سارا و ام اسماعیل مرا در اطراف روستا نشان دادند ، از جمله یک مدرسه کوچک پوشیده از هنر رنگی که برای تخریب تخته سنگی شده بود. با تبدیل شدن به یک مکان اعتراضی زنده ، ماه ها میزبان فعالان نجات یافت. بچه های بیشتری ظاهر شدند و ما را با شور و شعف از "سلام ، شما چگونه هستید؟" استقبال کردند و آنها با دختر کودک من بازی کردند و به او نشان دادند که چگونه برای اولین بار در یک زمین بازی اهدا شده به سرسره بپرد.

وقتی در مدرسه و یک چادر دائمی بزرگ بازدید کردیم ، شارونا تابستان گذشته روال مقاومت غیرخشونت آمیز را خلاصه کرد و اینکه چرا اینقدر مؤثر بود. وی توضیح داد: "بین ماه های ژوئیه و اکتبر ، هر شب شیفت های نظارتی و چادر نشسته اعتراضی در مدرسه وجود داشت." "زنان بادیه نشین در چادر اصلی اعتراض نمی ماندند ، اما ام اسماعیل به فعالان زن گفت که آنها از خواب در خانه او استقبال کردند."

فعالان فلسطینی ، اسرائیلی و بین المللی هر شب برای بحث در مورد استراتژی در مدرسه جمع می شدند و یک وعده غذایی عظیم را با هم به اشتراک می گذاشتند که توسط یک خانم محلی به نام مریم تهیه شده بود. احزاب و رهبران سیاسی که معمولاً به دلیل اختلافات ایدئولوژیکی با یکدیگر همکاری نمی کنند ، درمورد علت مشترک در خان آل عمار اتفاق می افتند. مریم همچنین اطمینان حاصل کرد که همگان همیشه یک تشک برای خوابیدن دارند و با وجود این شرایط راحت هستند.

زنان در خط مقدم در برابر تجاوز پلیس و اسپری فلفل ایستادند ، در حالی که عقاید مربوط به اقدامات احتمالی زنان متلاشی شد. آنها غالباً در کنار هم نشسته بودند و اسلحه ها را به هم وصل می کردند. در مورد تاکتیک ها اختلاف نظر وجود دارد. برخی از زنان ، از جمله زنان بدوی ، می خواستند حلقه ای را در اطراف محل اخراج تشکیل دهند و آواز بخوانند ، محکم بایستند ، و صورت خود را به طور هماهنگ بپوشانند زیرا نمی خواستند در عکس باشند. اما این مردان اغلب اصرار می ورزند که زنان به محله ای بروند که در آن طرف جاده مورد تهدید قرار نگیرد ، بنابراین از خشونت در امان بمانند. بسیاری از شبها شاهد حضور فعالان 100 ، روزنامه نگاران و دیپلمات ها بودند تا حضور پیدا کنند. با ساکنان ، کم و بیش بسته به انتظارات تخریب یا نماز جمعه. این همبستگی قدرتمند فرمان Leviticus 19: 16 را به خاطر می آورد: در برابر خون همسایه خود بیکار نباشید. خطر عادی سازی بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها در ابتدا باعث ناراحتی مردم محلی شد ، اما با دستگیری اسرائیلی ها و نشان دادن آنها حاضر به ریسک برای دهکده شدند ، مسئله کمتر شد. این اقدامات همبستگی با استقبال چشمگیر و مهمان نوازی از جامعه پذیرفته شد که وجود آنها مورد تهدید واقع شده است.

در سراسر منطقه C ، جایی که خشونت ارتش و مهاجران یک تجربه مکرر است ، زنان اغلب می توانند نقش منحصر به فردی قدرتمند در "بازداشت" فلسطینی ها داشته باشند. ارتش به راحتی نمی داند چه کاری باید انجام دهد وقتی زنان وارد می شوند و شروع به فریاد زدن در چهره خود می کنند. این اقدام مستقیم غالباً با قطع وقفه در بازداشت ، از دستگیری و خارج شدن از صحنه جلوگیری می کند.

"عروسک های زیبا" از خان آل عمار

در جریان این اعتراضات ، زنان بین المللی و اسرائیلی متوجه شدند که زنان محلی به دلیل هنجارهای محلی حفظ حریم خصوصی و جدایی جنسیتی به چادر اعتراض عمومی نیامده اند. Yael Moaz از دوستان Jahalin ، یک غیر انتفاعی محلی ، پرسید که چه چیزی می تواند برای پشتیبانی و شامل آنها انجام شود. عید جهانین ، یک رهبر روستا ، گفت: "شما باید کاری با زنان انجام دهید." در ابتدا ، آنها نمی دانستند که این "چیزی" چگونه می تواند باشد. اما در طول قارچساکنان غالباً از حاشیه نشینی اقتصادی ابراز ناامیدی می کردند. در گذشته شهرک های نزدیک برای استخدام آنها استفاده می شدند و دولت قبلاً به آنها اجازه ورود به اسرائیل را می داد ، اما همه اینها در انتقام از فعال شدن آنها متوقف شد. وقتی آنها کار می کنند ، تقریباً هیچ پولی ندارد.

فعالان از زنان یک سؤال ساده پرسیدند: "چه می دانید چطور باید بکنید؟" یک زن مسن وجود داشت که به یاد آورد که چگونه چادرها را بسازد ، اما گلدوزی یک مهارت فرهنگی است که بیشتر زنان از دست داده بودند. ابتدا زنان گفتند که آنها نمی دانند چطور باید گلدوزی کنند. اما سپس برخی از آنها به یاد آوردند - آنها لباس های گلدوزی شده خود را تقلید می کردند و برای عروسک ها طرح های خودشان را ارائه می دادند. بعضی از خانمها به عنوان نوجوان یاد گرفته بودند و شروع به گفتن گالیا چای - یک طراح و یکی از زنان اسرائیلی می کردند که تابستان گذشته به حفظ هوشیاری بر روی خان الامار کمک می کند - چه نوع قلاب دوزی است.

پروژه جدیدی به نام "Lueba Heluwa،" یا عروسک زیبا، از این تلاش بزرگ شد ، و اکنون هر ماه چند صد مثقال از بازدید کنندگان ، گردشگران ، فعالان و دوستانشان به دست می آورد - که تأثیر مثبت قابل توجهی بر کیفیت زندگی ساکنان دارد. این عروسک ها در سرتاسر اسرائیل نیز فروخته می شوند ، در فضاهای فعال مترقی مانند کافه Imbala در اورشلیم آنها اکنون به دنبال فروش این عروسک ها در جاهای دیگر ، مانند بیت لحم و بین المللی هستند ، زیرا میزان عرضه از تقاضای محلی فراتر رفته است.

در روستایی نزدیک به نقشه که توسط دولت اسرائیل پاک شد ، چای توضیح داد که چگونه آنها به عدم تعادل آشکار قدرت نزدیک می شوند. وی گفت: "ما با کار طولانی و کوشا اعتماد به دست آوردیم." وی گفت: "تابستان گذشته تعداد افراد زیادی وجود داشتند ، یک بار و دو بار می آیند ، اما سخت است که همیشه بخشی از چیزی باشید. ما تنها کسانی هستیم که در واقع چنین کاری را انجام می دهیم. ماهانه دو ، سه ، چهار بار آنجا هستیم. آنها می دانند که ما آنها را فراموش نکرده ایم ، که ما در آنجا هستیم. ما آنجا هستیم چون دوست هستیم. آنها از دیدن ما خوشحال هستند و اکنون شخصی است. "

این پروژه بدون هیچ بودجه رسمی به طور غیر منتظره ای موفقیت آمیز بوده است. آنها شروع کرده اند اینستاگرام به شرایط زنان توجه کنید - احساس راحتی نمی کنند که از آنها عکاسی شود ، اما خود روستا ، کودکان و کار دست آنها می تواند باشد. آنها یک رویداد را برگزار کردند که بازدید کنندگان 150 در آن شرکت کردند و به فکر برگزاری رویدادهای بزرگ تر هستند. چای توضیح داد: "برای آنها مهم است زیرا آنها احساس دور بودن می کنند." وی گفت: "هر عروسک دارای پیام است که در مورد روستا می گوید. آنها نام سازنده آن را دارند. "

این خانم ها در فکر این هستند که گروه های بیشتری را به روستا بیاورند تا هنر گلدوزی را یاد بگیرند. هیچ دو عروسک به طور یکسان نیستند. چای با خنده گفت: "عروسک ها مانند افرادی که آنها را درست می کنند ، به نظر می رسند." وی گفت: "چیزی در مورد عروسک و هویت آن وجود دارد. ما دختران جوان تری داریم ، مانند افراد سال 15 ، که بسیار با استعداد هستند و عروسک ها جوان تر به نظر می رسند. آنها شروع به شبیه سازنده خود می کنند. "

این پروژه در حال رشد است و هرکسی از پیوستن به آن استقبال می کند. هم اکنون حدود عروسک سازان 30 وجود دارد ، از جمله دختران نوجوان. آنها به تنهایی کار می کنند ، اما چندین بار در ماه اجتماعات جمعی برگزار می شود. این پروژه به یک تلاش بزرگتر برای حل مسئله بدون مزخرف ، توزیع مجدد منابع و سازماندهی آزادانه هدایت یافته تبدیل شده است. به عنوان مثال ، زنان مسن دارای مشکلات بینایی هستند ، بنابراین زنان اسرائیلی آنها را راهنمایی می کنند تا از بینایی سنج در اورشلیم دیدن کنند که خدمات رایگان ارائه می دهد. هم اکنون خانم ها علاقه مند هستند که یاد بگیرند که چگونه چرخ خیاطی را ببندند. بعضی اوقات آنها می خواهند سرامیک انجام دهند ، بنابراین اسرائیلی ها خاک رس می آورند. بعضی وقت ها می گویند با اتومبیل بیا و بیایید پیک نیک بزنیم.

چای مراقب است اظهار داشته باشد که "ما نه تنها نمی آوریم و نمی کنیم بلکه آنها برای ما نیز انجام می دهند. آنها همیشه می خواهند چیزی به ما بدهند. بعضی اوقات آنها ما را نان درست می کنند ، گاهی اوقات آنها ما را چای می کنند. دفعه قبل که آنجا بودیم ، یک زن برای او عروسک درست کرد که نامش غزاله را بر روی آن گذاشت. "نام او یائل است که به نظر می رسد غزاله ، به معنای غزال به زبان عربی. وقتی بعضی از اسرائیلی ها در مورد این پروژه اطلاعاتی کسب می کنند ، چیزهایی را برای آموزش به زنان پیشنهاد می کنند. اما چای نسبت به لنزهای عدالت این پروژه قاطع است - او برای شروع کار در آنجا حضور ندارد و یا امور را به شکلی خاص به نظر می رساند ، بلکه برای طراحی مشترک است. "شما باید در مورد هر کاری که می کنید بسیار فکر کنید و فشار بیاورید ، نه اینکه" اسرائیلی باشید "."

سال بعد انشاءالله

دستانم را روی یکی از بخیه های پیچیده عروسک دویدم ، عطر و بوی زمین سخت بسته بندی شده را که مدت طولانی پیش می گیرد ، استنشاق کردم و طولانی مدت اشغال نظامی را ادامه خواهد داد. به من یادآوری می شد که حافظه فرهنگی و احیای یک امر مهم و اساسی از مقاومت است ، به همان اندازه که سارا در تلاش است بدن خود را از چنگ پلیس ها رها کند ، یا صدها نفر از فعالین که چهار ماه تحصن را در مدرسه محاصره شده خان الامر حفظ می کنند. .

خانواده به وضوح حضور آرامش بخش و همبستگی بازدید کنندگان بین المللی را از دست می دهند. در حالی که ما در حال آماده شدن برای ترک ، ام اسماعیل به من گفت که من باید به زودی به خانه ال عمار مراجعه کنم و شوهرم را بیاورم. "سال آینده، انشالله، "صادقانه ترین پاسخی بود که من می توانم بدهم. هر دوی ما می دانستیم که کاملاً ممکن است که دولت اسرائیل به قول خود عمل کند و قبل از سال آینده ، خان ال عمار را نابود کند. اما در حال حاضر ، قدرت مردم غلبه کرده است. من از سارا و مادرش پرسیدم که آیا فکر می کنند؟ قارچ در صورت بازگشت نیروهای مسلح ، بولدوزرها و تخریب ها ادامه خواهد یافت. ام البته اسماعیل با هوشمندی اظهار داشت: "البته ،" "ما فلسطینی هستیم." همه ما لبخندهای غم انگیز را مدیریت کردیم و چای خود را در سکوت فرو کردیم. با هم تماشای غرق غروب آفتاب را در تپه های بیابانی به ظاهر نامحدود مشاهده کردیم.

سارا Flatto Manasrah یک مدافع ، سازمان دهنده ، نویسنده و کارگر تولد است. کار او به جنس ، مهاجرت ، عدالت پناهندگان و جلوگیری از خشونت متمرکز شده است. او در بروکلین مستقر است اما مدت زمان قابل توجهی در نوشیدن چای در سرزمین مقدس می گذراند. وی عضو افتخاری در یک خانواده مسلمان-یهودی-فلسطینی-آمریکایی با چهار نسل پناهنده است.