چند میلیون نفر در جنگ های Post-9 / 11 در امریکا کشته شده اند؟ قسمت 3: لیبی، سوریه، سومالی و یمن

در بخش سوم و نهایی سری او، نیکلاس جی دی دیویس، تعداد تلفات جنگ های پنهانی و جنگی آمریکا در لیبی، سوریه، سومالی و یمن را مورد بررسی قرار می دهد و اهمیت مطالعات جامع جنگ های مرگبار را مورد بررسی قرار می دهد.

توسط نیکلاس جی اس دیویس, آوریل 25، 2108، خبر کنسرسیوم.

در دو قسمت اول این گزارش، من آن را تخمین زده ام 2.4 میلیون نفر کشته شده اند به عنوان یک نتیجه از حمله ایالات متحده به عراق، در حالی که در مورد 1.2 میلیون نفر در افغانستان و پاکستان کشته شده اند در نتیجه جنگ به رهبری آمریکا در افغانستان. در قسمت سوم و آخر این گزارش ، تخمین می زنم که در اثر مداخلات ارتش آمریکا و سیا در لیبی ، سوریه ، سومالی و یمن چه تعداد کشته شده اند.

از کشورهایی که آمریکا از زمان 2001 حمله کرده و از آن بی ثبات بوده است، تنها عراق مطالعات جامع "فعال" مرگ و میر را انجام داده است که می تواند مرگ و میر دیگری را گزارش کند. مطالعه "مرگ و میر" "فعال" یکی از آنهایی است که "به طور فعال" خانواده ها را بررسی می کند تا مرگ و میرهایی را که قبلا توسط گزارش های خبری یا سایر منابع منتشر شده گزارش نکرده باشد.

این مطالعات اغلب توسط افرادی که در زمینه بهداشت عمومی کار می کنند، مانند لس رابرتز در دانشگاه کلمبیا، گیلبرت برنهام در جان هاپکینز و ریاض لافتا در دانشگاه مستانیریه در بغداد، 2006 نیشتر مطالعه مرگ و میر جنگ عراق. آنها در دفاع از تحصیلات خود در عراق و نتایج خود ، تأكید داشتند كه تیمهای تحقیقاتی عراق از دولت اشغالگر مستقل هستند و این عامل مهمی در عینیت تحصیل آنها و تمایل مردم عراق برای گفتگوی صادقانه با آنها است.

مطالعات جامع مرگ و میر در کشورهای دیگر جنگ زده (مانند آنگولا، بوسنی، جمهوری دموکراتیک کنگو، گواتمالا، عراق، کوزوو، رواندا، سودان و اوگاندا) تعداد کل مرگ و میر را که 5 20 بار کرده کسانی که قبلا گزارش "منفعل" را بر اساس گزارش های خبری، پرونده های بیمارستان و / یا تحقیقات حقوق بشر منتشر کرده اند.

در غیاب چنین مطالعات جامع در افغانستان، پاکستان، لیبی، سوریه، سومالی و یمن، من گزارش های منفعل از مرگ را ارزیابی کرده ام و سعی کردم ارزیابی کنم که چه میزان از مرگ واقعی این گزارش های منفعل، احتمالا به روش های آنها حساب شده است با استفاده از نسبت مرگ و میر واقعی به مرگ و میر ناگهانی گزارش شده در سایر مناطق جنگی مورد استفاده قرار می گیرد.

من فقط مرگ های خشونت آمیز را تخمین زده ام. هیچ یک از برآوردهای من شامل مرگ ناشی از اثرات غیرمستقیم این جنگ ها ، مانند تخریب بیمارستان ها و سیستم های بهداشتی ، گسترش بیماری های قابل پیشگیری در غیر این صورت و اثرات سوnut تغذیه و آلودگی محیط زیست نیست ، که در همه این کشورها نیز قابل توجه بوده است.

برای عراق، تخمین نهایی من در مورد 2.4 میلیون نفر کشته شدند براساس برآوردهای تخمین زده شده بود 2006 نیشتر مطالعه و 2007 نظرسنجی تحقیقات کسب و کار (ORB)، که با یکدیگر هماهنگ بودند، و سپس با استفاده از همان نسبت مرگ واقعی به مرگ و میر ناشی از منفعل (11.5: 1) به عنوان بین نیشتر مطالعه و تعداد بدن عراق (IBC) در 2006 به تعداد IBC برای سال ها از 2007.

برای افغانستان این تخمین زده شده است افغان های 875,000 کشته شده اند. من توضیح دادم که گزارش های سالانه در مورد تلفات غیرنظامیان توسط سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) تنها بر اساس تحقیقاتی است که توسط کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان (AIHRC) به اتمام رسیده است و آنها آگاهانه تعداد زیادی از گزارش های مربوط به مرگ غیرنظامیان را که کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان هنوز تحقیق نکرده است یا تحقیقات خود را به پایان نرسانده است ، مستثنی می کنند. گزارش های یوناما همچنین از بسیاری از مناطق کشور که طالبان و سایر نیروهای مقاومت افغانستان در آن فعالیت دارند و بنابراین بسیاری از حملات هوایی و حملات شبانه آمریکا انجام می شود ، هیچ گونه گزارشی ندارد.

من نتیجه گرفتم که گزارش یوناما در مورد مرگ و میر غیرنظامیان در افغانستان به نظر می رسد ناکافی است زیرا گزارش های شدید در پایان جنگ داخلی گوتمالا، زمانی که کمیسیون تایید تاریخی حمایت مالی سازمان ملل متحد، 20 مرگ و میر بیشتری نسبت به گزارش های قبلی نشان داد.

برای پاکستان، من آن را تخمین زدم مردم 325,000 کشته شده اند. این بر اساس برآورد منتشر شده از مرگ و میر رزمندگان ، و استفاده از میانگین نسبت های یافت شده در جنگ های قبلی (12.5: 1) به تعداد مرگ غیرنظامی گزارش شده توسط پورتال تروریسم جنوب آسیا (SATP) در هند.

برآورد مرگ در لیبی، سوریه، سومالی و یمن

در قسمت سوم و نهایی این گزارش، تعداد تلفات ناشی از جنگ های پنهانی و جنگی آمریکا در لیبی، سوریه، سومالی و یمن را برآورد می کنم.

افسران ارشد ارتش آمریكا از آن جمله استقبال كردند دکترین آمریکا از جنگ مخفی و پروکسی اوباما به عنوان یک رئیس جمهور اوباما گلدهی کامل خود را به دست آورد "مخفی، آرام، رسانه آزاد" رویکرد به جنگ ، و توسعه این آموزه را به جنگهای ایالات متحده در آمریکای مرکزی در دهه 1980 برمی گرداند. در حالی که ایالات متحده است استخدام، آموزش، فرماندهی و کنترل جوخه های مرگ در عراق در واقع "انتخاب سالوادور" نامزد شده است، استراتژی ایالات متحده در لیبی، سوریه، سومالی و یمن در حقیقت این مدل را حتی بیشتر از این دنبال کرده است.

این جنگ ها برای مردم این کشورها به شدت فاجعه بار بوده است، اما رویکرد "سکوت، آرام و بدون رسانه" در ایالات متحده در شرایط تبلیغاتی بسیار موفقیت آمیز بوده است که اکثر آمریکایی ها درباره نقش آمریکا در خشونت های جدی می دانند و هرج و مرج که آنها را غرق کرده است.

ماهیت بسیار عمومی موشک غیرمستقیم اما عمدتا نمادین در سوریه در آوریل 14، 2018 به شدت مخالفت با مبارزات انتخاباتی بمبگذاری شده توسط آمریکا تحت عنوان "مخفی، آرام و بدون رسانه" است که رقه، موصل و چندین سوری دیگر را نابود کرده است. شهرهای عراق با بیش از بمب های 100,000 و موشک ها پس از 2014.

مردم موصل ، رقه ، کوبان ، سرت ، فلوجه ، رمادی ، تاورقه و دیرالزور مانند درختانی که در جنگلی که هیچ گزارشگر غربی یا گروه تلویزیونی برای ضبط قتل عام آنها نبود ، جان خود را از دست داده اند. همانطور که هارولد پینتر از جنایات جنگی قبلی ایالات متحده در خود خواسته بود سخنرانی پذیرش نوبل 2005,

"آیا آنها برگزار شد؟ و آیا در همه موارد منسوب به سیاست خارجی ایالات متحده هستند؟ پاسخ مثبت است ، آنها واقعاً اتفاق افتاده اند و در تمام موارد مربوط به سیاست خارجی آمریکا است. اما شما نمی دانستید هرگز این اتفاق نیفتاده است. هیچ اتفاقی نیفتاده حتی در حالی که اتفاق می افتاد ، اتفاق نمی افتاد. مهم نبود هیچ علاقه ای نداشت. "

برای توضیح دقیق تر در مورد نقش حیاتی آمریکا که در هر یک از این جنگ ها بازی کرد، لطفا مقاله من را بخوانید "دادن فرصت های زیادی برای جنگ" در ماه ژانویه 2018 منتشر شد.

لیبی

تنها توجیه قانونی ناتو و متحدان پادشاهی پادشاهی آن، کاهش یافته است حداقل بمب های 7,700 و موشک ها در لیبی و با نیروهای عملیات ویژه آن را تهاجم کرد در ماه فوریه 2011 آغاز شد 1973 قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحدکه "تمام اقدامات لازم" را برای اهداف باریک برای حفاظت از غیرنظامیان در لیبی مجاز می داند.

اما در عوض جنگ بیش از هر تخمینی از تعداد کشته شدگان در شورش اولیه در فوریه و مارس 2011 ، غیرنظامیان را کشت که از 1,000 نفر (برآورد سازمان ملل) تا 6,000 نفر (طبق اتحادیه حقوق بشر لیبی) بود. بنابراین جنگ به وضوح در هدف اعلام شده و مجاز خود ، برای محافظت از غیرنظامیان شکست خورد ، حتی همانطور که در جنگی متفاوت و غیر مجاز موفق شد: سرنگونی غیرقانونی دولت لیبی.

قطعنامه 1973 شورای امنیت صریحاً "یک نیروی اشغالگر خارجی به هر شکلی در هر قسمت از خاک لیبی" را ممنوع کرد. اما ناتو و متحدانش راه انداختند حمله مخفیانه به لیبی توسط هزاران نفر از نیروهای عملیات ویژه قطر و غربی، که برنامه ریزی شورشیان را در سراسر کشور، در حملات هوایی علیه نیروهای دولتی به راه انداختند و حمله نهایی به مقر نظامی ارتش باب العزیزی را در طرابلس رهبری کردند.

رئیس ستاد قطری سرلشکر حمد بن علی العطیهبا افتخار به خبرگزاری فرانسه گفت:

"ما در میان آنها بودیم و تعداد قطری های زمینی در هر منطقه صدها نفر بود. آموزش و ارتباطات در اختیار قطر بود. قطر plans بر برنامه های شورشیان نظارت داشت زیرا آنها غیرنظامی هستند و تجربه نظامی کافی ندارند. ما به عنوان رابط بین شورشیان و نیروهای ناتو عمل کردیم. "

گزارش های معتبری وجود دارد افسر امنیتی فرانسه ممکن است حتی کودتا دفاعی را که رهبر لیبی رهبر معمر قذافی را کشته است، پس از دستگیری، شکنجه و تجاوز به یک چاقو توسط شورشیان ناتو تحویل دهد.

پارلمانی درخواست کمیته امور خارجی در انگلستان در 2016 نتیجه گرفت که "مداخله محدود برای محافظت از غیر نظامیان به یک سیاست فرصت طلبانه از تغییر نظام با استفاده از ابزار نظامی"، نتیجه "فروپاشی سیاسی و اقتصادی، میانملیتی و جنگ های بین قبیله ای، بحران های انسانی و مهاجرین، نقض گسترده حقوق بشر، گسترش سلاح های رژیم قذافی در سراسر منطقه و رشد Isil [دولت اسلامی] در شمال آفریقا ".

گزارش های منفعل از مرگ های غیرنظامی در لیبی

پس از سرنگونی دولت لیبی ، روزنامه نگاران سعی کردند در مورد موضوع حساس مرگ غیرنظامی ، که برای توجیهات حقوقی و سیاسی جنگ بسیار حیاتی است ، تحقیق کنند. اما شورای انتقالی ملی (NTC) ، دولت جدید ناپایدار تشکیل شده توسط تبعیدیان و شورشیان مورد حمایت غرب ، صدور برآورد تلفات عمومی را متوقف کرد و به کارکنان بیمارستان دستور داد برای انتشار اطلاعات به خبرنگاران.

در هر حال، مانند در عراق و افغانستان، در طول جنگ بیش از حد مورگو ها بود و بسیاری از مردم خود را در حیاط خلوت یا هر کجا که می توانستند، بدون اینکه آنها را به بیمارستان ها منتقل کند، دفن کردند.

رهبر شورشی در ماه اوت 2011 تخمین زده است 50,000 لیبیایی کشته شد. سپس ، در 8 سپتامبر 2011 ، ناجی برکت ، وزیر بهداشت جدید NTC ، بیانیه ای صادر کرد که مردم 30,000 کشته شده اند و بر اساس بررسی بیمارستانها ، مقامات محلی و فرماندهان شورشی در اکثر کشورها که NTC تا آن زمان کنترل می کرد ، 4,000 نفر دیگر مفقود شدند. وی گفت که تکمیل نظرسنجی چند هفته دیگر طول می کشد ، بنابراین انتظار داشت که رقم نهایی بیشتر باشد.

بیانیه برکت شامل موارد جداگانه ای از کشته شدن رزمندگان و غیرنظامیان نبود. اما وی گفت كه حدود نیمی از 30,000،9,000 كشته شده گزارش شده ، نیروهای وفادار به دولت از جمله 30,000 نفر از اعضای تیپ خمیس به رهبری خامس پسر قذافی بودند. برکت از عموم مردم خواست تا گزارش های مربوط به مرگ در خانواده هایشان و مشخصات افراد مفقود شده هنگام ورود آنها به مساجد برای نماز در آن جمعه. به نظر می رسد تخمین NTC از XNUMX کشته شده عمدتا از مبارزان هر دو طرف باشد.

جامع ترین بررسی مرگ و میر ناشی از جنگ از زمان پایان جنگ 2011 در لیبی، یک مطالعه مبتنی بر جامعه مبتنی بر اپیدمیولوژیک بود "اختلافات مسلح لیبی با 2011: مرگ و میر، آسیب و جابجایی جمعیت".  این توسط سه استاد پزشکی از طرابلس تهیه و منتشر شد مجله پزشکی اورژانس آفریقا در 2015.

نویسندگان سوابق مربوط به مرگ ، جراحات و آوارگی های جنگی جمع آوری شده توسط وزارت مسکن و برنامه ریزی را به دست آوردند و تیم هایی را برای انجام مصاحبه های رو در رو با یکی از اعضای هر خانواده ارسال کردند تا بررسی کنند که تعداد اعضای خانواده آنها کشته ، زخمی و یا کشته شده اند. آواره آنها سعی نکردند کشتار غیرنظامیان را از مرگ مبارزان جدا کنند.

همچنین آنها تلاش نکردند آمار آماری از مرگ و میر گزارش نشده از طریق روش نمونه گیری خوشه ای را ارزیابی کنند نیشتر مطالعه در عراق. اما مطالعه درگیری های مسلحانه لیبی کاملترین رکورد از مرگ های تایید شده در جنگ در لیبی تا فوریه 2012 است و مرگ حداقل 21,490 نفر را تأیید کرد.

در 2014، هرج و مرج و مبارزه جناحی در لیبی، به آنچه که ویکیپدیا در حال حاضر با آن تماس میگیرد، گسترش یافت دوم جنگ داخلی لیبی.  یک گروه به نام تعداد لیبی بدن (LBC) براساس گزارش های رسانه ای، براساس مدل مدل، میزان مرگ و میر ناشی از خشونت در لیبی را آغاز کرد تعداد بدن عراق (IBC). اما LBC این کار را فقط سه سال انجام داد ، از ژانویه 2014 تا دسامبر 2016. این تعداد 2,825،2014 کشته در سال 1,523 ، 2015،1,523 در 2016 و 2015،2016 در سال XNUMX را محاسبه کرد. (وب سایت LBC می گوید که این فقط یک اتفاق بود که تعداد در XNUMX و XNUMX یکسان بود .)

مبتنی بر بریتانیا اطلاعات مکان و رویدادهای جنگ مسلحانه (ACLED) این پروژه همچنین شماری از مرگ های خشونت آمیز را در لیبی نگه داشته است. ACLED در سالهای 4,062-2014 ، 6،5,871 مورد مرگ را ثبت کرده است ، در حالی که تعداد بدن توسط لیبی شمارش ، 2012 است. برای دوره های باقیمانده بین مارس 2018 تا مارس 1,874 که LBC آنها را پوشش نمی داد ، ACLED تعداد XNUMX،XNUMX مرگ را محاسبه کرده است.

اگر LBC از مارس 2012 کل دوره را پوشش داده و همان مقدار نسبتا ACLED را بیشتر از ACLED بدست آورد، همانطور که برای 2014-6 انجام شد، 8,580 کشته شد.

برآورد اینکه چقدر تعداد افراد در لیبی کشته شده اند

ترکیب ارقام از مطالعه جنگ 2011 در جنگ مسلح لیبی و ترکیب ما، شکل پیش بینی شده از لیبی Body Count و ACLED از 30,070 فوریه، مجموع 2011 گزارش شده از مرگ فاجعه آمیز گزارش می دهد.

مطالعه درگیری مسلحانه لیبی (LAC) بر اساس پرونده های رسمی در کشوری بود که در حدود 4 سال به حال یک دولت ثابت و یکپارچه نداشته است، در حالی که شمارۀ لیبی در تلاش برای تسریع شمردن تعداد عراق بود که سعی داشت شبکه گسترده ای را تشکیل دهد با تکیه بر تنها منابع خبری زبان انگلیسی.

در عراق، نسبت بین 2006 نیشتر تحصیل و شمارۀ عراق بیشتر بود زیرا IBC تنها شمار غیر نظامیان را شمرد نیشتر این مطالعه رزمندگان عراقی و همچنین غیرنظامیان را شمرده است. بر خلاف Iraq Body Count ، هر دو منبع اصلی منفعل ما در لیبی هم غیرنظامیان و هم رزمندگان را به حساب می آوردند. بر اساس توصیف های یک خطه از هر حادثه در تعداد لیبی بدن پایگاه داده، به نظر می رسد مجموع LBC شامل تقریبا نیمی از رزمندگان و نیمی از افراد ملکی است.

به طور کلی، تلفات نظامی به دقت بیشتر از افراد غیر نظامی محاسبه می شود، و نیروهای ارتش علاقه ای به دقت در ارزیابی تلفات دشمن و شناسایی خودشان ندارند. در مقابل تلفات غیرنظامیان، تقریبا همیشه شواهد مربوط به جنایات جنگی است که نیروهایی که آنها را کشتند، علاقه زیادی به سرکوب دارند.

بنابراین، در افغانستان و پاکستان، من به طور جداگانه به جنگجویان و غیرنظامیان پرداختم و نسبت به گزارشات غیرمستقیم گزارش مطالعات غلطی و مرگ و میر را فقط به غیر نظامیان دادم، در حالیکه گزارش مرگ و میر گزارش شده توسط آنها گزارش شد.

اما نیروهای جنگ در لیبی یک ارتش ملی با زنجیره ای از فرماندهی و ساختار سازمانی نیستند که منجر به گزارش دقیق تلفات نظامی در کشورهای دیگر و درگیری ها می شود؛ بنابراین، مرگ های غیر نظامی و رزمندگان، منابع اصلی، جنگ مسلح لیبی مطالعه و تعداد لیبی بدن. در حقیقت ، تخمین شورای انتقالی ملی (NTC) از آگوست و سپتامبر 2011 در مورد 30,000،XNUMX مرگ و میر در حال حاضر بسیار بیشتر از تعداد مرگ و میرهای جنگ در مطالعه LAC بود.

زمانی که 2006 نیشتر مطالعه مرگ و میر در عراق منتشر شد ، این 14 برابر تعداد مرگ و میر در لیست مرگ تعداد غیر نظامی عراق را نشان می دهد. اما بعداً IBC مرگ های بیشتری را از آن دوره کشف کرد و باعث کاهش نسبت بین آن شد نیشتر برآورد مطالعات و تعداد بازبینی IBC به 11.5: 1.

بالغ بر جمع آوری شده از مطالعه جنگ 2011 در جنگ مسلحانه لیبی و شمارۀ لیبی، به نظر می رسد که نسبت به کل تلفات خشونت آمیز بیشتر نسبت به تعداد عراق در عراق است؛ چرا که LAC و LBC هر دو شمار جنگجویان و غیرنظامیان را تشکیل می دهند، شمار شامل مرگ های گزارش شده در منابع خبری عربی، در حالی که IBC تقریبا به طور کامل متکی است منابع خبري زبان انگليسي و به طور کلی نیاز به "حداقل دو منبع داده مستقل" قبل از ضبط هر مرگ است.

در درگیری های دیگر ، گزارش انفعالی هرگز در شمارش بیش از یک پنجم از مرگ های یافته شده توسط مطالعات اپیدمیولوژیک "فعال" جامع موفق نبوده است. با در نظر گرفتن همه این عوامل ، به نظر می رسد تعداد واقعی افراد کشته شده در لیبی چیزی در حدود پنج تا دوازده برابر تعداد شمارش شده توسط مطالعه درگیری های مسلحانه لیبی در سال 2011 ، تعداد بدن در لیبی و ACLED باشد.

بنابراین من تخمین می زنم که حدود 250,000،2011 لیبیایی در جنگ ، خشونت و هرج و مرجی که ایالات متحده و متحدانش در لیبی 5 در لیبی به راه انداختند و تا امروز ادامه دارد ، کشته شده اند. با در نظر گرفتن نسبت های 1: 12 و 1: 150,000 برای غیرفعال شدن مرگ ها به عنوان محدوده بیرونی ، حداقل تعداد افرادی که کشته شده اند 360,000،XNUMX و حداکثر آنها XNUMX،XNUMX است.

سوریه

La "مخفی، آرام، رسانه آزاد" نقش ایالات متحده در سوریه در اواخر 2011 با عملیات CIA به قیف آغاز شد جنگجویان خارجی و سلاح های خود را از طریق ترکیه و اردن به سوریه، با قطر و عربستان سعودی برای سرنگونی ناآرامی هایی که از تظاهرات صلح آمیز بهار عرب در برابر دولت بعثی سوریه آغاز شده بود، کار می کنند.

گروه های سیاسی اغلب چپ و دموکراتیک سوریه هماهنگ کردن اعتراضات غیر خشونت آمیز در سوریه در 2011 با این تلاش های خارجی برای رها کردن یک جنگ داخلی مخالفت کرد و بیانیه های قوی علیه خشونت، فرقه گرایی و مداخله خارجی صادر کرد.

اما حتی به عنوان یک نظرسنجی نظرسنجی ماه دسامبر 2011 قطر نیز چنین بود 55٪ مردم سوریه از دولت خود حمایت کردندایالات متحده و متحدان آن متعهد شدند تا مدل تغییر رژیم لیبی خود را به سوریه تطبیق دهند؛ بدین ترتیب از ابتدا به خوبی می دانیم که این جنگ بسیار خونبار و مخرب خواهد بود.

سازمان سیا و شرکای سلطنت طلب آن، در نهایت پیشتاز شدند هزاران تن سلاح و هزاران جهادی خارجی مرتبط با القاعده به سوریه. سلاح ها ابتدا از لیبی و سپس از کرواسی و بالکان بود. آنها شامل هویتزر ، پرتاب موشک و سلاح های سنگین دیگر ، اسلحه های تیرانداز ، نارنجک انداز ، خمپاره انداز و سلاح های کوچک بود و سرانجام ایالات متحده مستقیماً موشک های ضد تانک قدرتمندی را تأمین کرد.

در همین حال، به جای همکاری با تلاش های حمایت کافی اندان برای حمایت از صلح به سوریه در 2012، ایالات متحده و متحدان آن سه "دوستان سوریه" کنفرانس ها، جایی که آنها "پلان B" خود را دنبال کردند، و متعهد به حمایت روزافزون از شورشیان به طور روزافزون القاعده شدند.  کوفی عنان از بی رحمانه خود بیخبر است پس از وزیر امور خارجه کلینتون و متحدان بریتانیا، فرانسه و عربستان سعودی، برنامه صلح او را تضعیف کرد.

بقیه ، همانطور که آنها می گویند ، تاریخ است ، یک تاریخ از گسترش خشونت و هرج و مرج است که ایالات متحده ، انگلیس ، فرانسه ، روسیه ، ایران و همه همسایگان سوریه را به گرداب خونین خود کشانده است. همانطور که فیلیس بنیس از موسسه مطالعات سیاست مشاهده کرده است ، این قدرتهای خارجی همه آماده جنگ بر سر سوریه هستند "به آخرین سوریه"

مبارزۀ بمبگذاری که پرزیدنت اوباما در برابر دولت اسلامی در 2014 علیه دولت اسلامی راه اندازی کرد، سنگین ترین بمبگذاری است که از زمان جنگ آمریکا در ویتنام، رها شدن بیش از بمب های 100,000 و موشک ها در مورد سوریه و عراق. پاتریک کاکبرن ، خبرنگار باسابقه خاورمیانه ای انگلیس مستقل روزنامه ای که به تازگی از رقه، که قبلا بزرگترین شهر 6 در سوریه بوده است، بازدید کرده است و نوشت: "تخریب مجموع است."

كاكبرن نوشت: "در شهرهای دیگر سوریه كه تا نقطه فراموشی بمباران شده یا گلوله باران شده اند حداقل یك منطقه وجود دارد كه سالم مانده است." وی ادامه داد: "این حتی در موصل در عراق نیز وجود دارد ، اگرچه بیشتر آن به آوار تبدیل شد. اما در رقه خسارات و کاهش روحیه همه رواج دارد. وقتی کاری کار می کند ، مانند یک چراغ راهنمایی تنها ، تنها چراغ راهنمایی در شهر ، مردم تعجب می کنند. "

برآورد مرگ خشونت آمیز در سوریه

هر برآورد عمومی تعداد افرادی که در سوریه کشته شده اند که من متوجه شدم، به طور مستقیم یا غیرمستقیم از آن است رصدخانه حقوق بشر سوریه (SOHR)، که توسط رامی عبدالرحمن در کاونتری در انگلستان اداره می شود او یک زندانی سیاسی سابق از سوریه است و با چهار دستیار در سوریه کار می کند که به نوبه خود از شبکه ای حدود 230 فعال ضد دولت در سراسر کشور استفاده می کنند. بودجه کار وی مقداری بودجه از اتحادیه اروپا و همچنین گفته می شود مقداری از دولت انگلیس دریافت می کند.

ویکی پدیا از مرکز تحقیقات سیاست سوریه به عنوان منبع جداگانه با تخمین میزان مرگ و میر بالاتر نام می برد ، اما در واقع این یک پیش بینی از ارقام SOHR است. به نظر می رسد تخمین های کمتری از سوی سازمان ملل متحد نیز اساساً بر اساس گزارش های SOHR است.

SOHR به دلیل مخالفت بی نظیر خود مورد انتقاد قرار گرفته است و همین امر برخی را به زیر سوال بردن عینی بودن داده هایش تبدیل کرده است. به نظر می رسد که به طور جدی از غیرنظامیانی که در اثر حملات هوایی ایالات متحده کشته شده اند ، کم شمرده شده است ، اما این امر همچنین می تواند به دلیل دشواری و خطر گزارش از سرزمین تحت کنترل داعش باشد ، همانطور که در عراق نیز وجود داشته است.

SOHR اذعان می کند که شمارش آن نمی تواند برآورد کلی افراد کشته شده در سوریه باشد. در تازه ترین گزارش خود در مارس 2018 ، 100,000 به شمارش خود برای جبران خسارت گزارش نشده ، 45,000،12,000 دیگر به حساب زندانیان کشته یا ناپدید شده در بازداشت دولت و XNUMX،XNUMX نفر برای افراد کشته ، ناپدید و مفقود شده در دولت اسلامی یا سایر بازداشت های شورشیان افزود .

ترک این تنظیمات، گزارش ماه مارس 2018 SOHR کشته شدن 353,935،106,390 رزمنده و غیرنظامی در سوریه را مستند می کند. این کل از 63,820،58,130 غیرنظامی تشکیل شده است. 1,630،7,686 سرباز سوریه 63,360 عضو شبه نظامیان حامی دولت (از جمله 62,039 نفر از حزب الله و 196،XNUMX نفر دیگر خارجی). XNUMX،XNUMX دولت اسلامی ، جبهه فاتح الشام (جبهه النصره سابق) و سایر جهادی های اسلام گرا. XNUMX،XNUMX جنگجوی ضد دولت دیگر. و XNUMX جسد ناشناس.

این امر به سادگی به افراد غیرنظامی و رزمندگان تبدیل شده است، یعنی غیرنظامیان 106,488 و رزمندگان 247,447 کشته شده اند (با سازمان های نامشخص 196 به طور مساوی تقسیم شده اند) از جمله نیروهای ارتش 63,820 سوریه.

شمارش SOHR یک نظرسنجی جامع از نظر آماری نیست 2006 نیشتر مطالعه در عراق. اما صرف نظر از دیدگاه طرفداری از شورشیان ، به نظر می رسد SOHR یکی از جامع ترین تلاش ها برای "منفعل" شمردن کشته شدگان در هر جنگ اخیر است.

مانند م institutionsسسات نظامی در سایر کشورها ، ارتش سوریه نیز احتمالاً آمار دقیقاً تلفات را برای نیروهای خود حفظ می کند. با احتساب تلفات واقعی نظامی ، شمارش SOHR بی سابقه بود بیش از 20٪ از افراد دیگر در جنگ داخلی سوریه کشته شدند. اما گزارش SOHR ممکن است به همان اندازه که هر تلاش قبلی برای شمارش کشته شدن توسط روش های غیرفعال باشد، باشد.

در نظر گرفتن آمار منفعل SOHR برای مرگ غیرنظامی در جنگ به عنوان 20٪ از کل واقعی کشته شده به معنای کشته شدن 1.45 میلیون غیرنظامی و جنگجوی غیر نظامی است. پس از افزودن 64,000 سرباز سوری به این تعداد ، تخمین می زنم که حدود 1.5 میلیون نفر در سوریه کشته شده باشند.

اگر SOHR از هر تلاش قبلی "منفعلانه" برای شمردن کشته شدگان در یک جنگ موفق تر بوده باشد و 25٪ یا 30٪ از افراد کشته شده را بدست آورد ، تعداد واقعی کشته ها می تواند به 1 میلیون نفر برسد. اگر آنطور که به نظر می رسد موفقیت آمیز نبوده و تعداد آن به آنچه در درگیری های دیگر معمول است نزدیکتر باشد ، ممکن است حدود 2 میلیون نفر کشته شده باشند.

سومالی

اکثر آمریکایی ها مداخله ایالات متحده در سومالی را به یاد می آورند که به آن منجر شد "سیاه هویک پایین" حادثه و عقب نشینی نیروهای آمریکایی در سال 1993. اما اکثر آمریکایی ها به یاد نمی آورند ، یا شاید هرگز نمی دانسته اند که ایالات متحده مورد دیگری را ساخته است "مخفی، آرام، رسانه آزاد" مداخله در سومالی در 2006، برای حمایت از حمله نظامی اتیوپی.

سومالی در نهایت "خود را با استفاده از بوت استرپ خود" خود تحت کنترل حکومت دادگاه های اسلامی (ICU)اتحادیه ای از دادگاه های سنتی محلی که توافق کردند برای اداره کشور با هم کار کنند. ICU با یک جنگ سالار در موگادیشو متحد شد و سایر جنگ سالاران را که از زمان فروپاشی دولت مرکزی در سال 1991 حاکم بر اعیان خصوصی بودند ، شکست داد. افرادی که این کشور را به خوبی می شناختند از ICU به عنوان تحول امیدوار کننده برای صلح و ثبات در سومالی استقبال می کردند.

اما دولت آمریكا در چارچوب "جنگ با ترور" خود اتحادیه دادگاه های اسلامی را دشمن و هدف اقدامات نظامی معرفی كرد. ایالات متحده با اتیوپی ، رقیب سنتی منطقه ای سومالی (و یک کشور مسیحی اکثریت) متحد شد و این اقدامات را انجام داد اعتصابات هوایی و عملیات نیروهای ویژه برای حمایت از تهاجم اتیوپی به سومالی برای حذف ICU از قدرت. همانطور که در هر کشور دیگری ایالات متحده و پروکسی های آن از زمان 2001 تهاجم کرده اند، تأثیر آن بر روی سومالی را به خشونت و هرج و مرج تبدیل کنید که تا امروز ادامه دارد

برآورد میزان مرگ در سومالی

منابع منفعل تلفات خشونت آمیز در سومالی را پس از تهاجم اتیوپی تحت حمایت ایالات متحده به 2006 در 20,171 (داده های مربوط به اختلافات در اوپسالا (UCDP) - از طریق 2016) و 24,631 (پروژه محل درگیری مسلحانه و پروژه داده های رویداد (ACLED)) اما یک سازمان غیردولتی محلی برنده جایزه ، مرکز صلح و حقوق بشر المن در موگادیشو، که مرگ و میر را فقط برای 2007 و 2008 ردیابی کرد، مرگ و میر مرگبار 16,210 در این دو سال تنها به شمار می رود، 4.7 برابر تعداد UCDP و 5.8 بار ACLED برای این دو سال است.

در لیبی ، تعداد بدن لیبی فقط 1.45/5.8 برابر مرگ و میر ACLED شمارش شد. در سومالی ، المان صلح 4 برابر بیشتر از ACLED شمارش کرد - تفاوت بین این دو برابر XNUMX برابر بود. این نشان می دهد که شمارش المان صلح تقریباً دو برابر دقیق تر از تعداد بدن لیبی بود ، در حالی که به نظر می رسد ACLED تقریباً نیمی از شمار لیبرهای جنگ در سومالی نسبت به لیبی موثر باشد.

UCDP از سال 2006 تا 2012 تعداد بیشتری از مرگ و میر نسبت به ACLED را ثبت کرده است ، در حالی که ACLED تعداد بیشتری از UCDP را از سال 2013 منتشر کرده است. به طور متوسط ​​دو مورد آنها از ژوئیه 23,916 تا 2006 تعداد 2017 مورد مرگ خشونت آمیز را نشان می دهد. اگر المان صلح شمارش جنگ را ادامه می داد مرگ و میر 5.25 (میانگین 4.7 و 5.8) برابر تعداد یافته شده توسط این گروه های بین المللی نظارت ، در حال حاضر حدود 125,000 مرگ خشونت آمیز را از زمان حمله اتیوپی مورد حمایت ایالات متحده در ژوئیه 2006 محاسبه می کرد.

اما در حالی که المان صلح تعداد کشته های بسیار بیشتری از UCDP یا ACLED را محاسبه کرد ، این هنوز هم فقط "منفعلانه" تعداد مرگ و میرهای جنگ در سومالی بود. برای برآورد تعداد کل کشته های جنگی که در نتیجه تصمیم ایالات متحده برای نابودی دولت نوپای ICU در سومالی حاصل شده است ، باید این ارقام را در یک نسبت که در جایی بین موارد دیگر درگیری ها قرار دارد ، بین 5: 1 و 20: 1 ضرب کنیم.

با به کار بردن نسبت 5: 1 به پیش بینی من از آنچه که ممکن است پروژه المان تاکنون محاسبه کرده باشد ، در مجموع 625,000،20 نفر منجر به مرگ می شود. به کار بردن نسبت 1: 480,000 به تعداد بسیار کمتر توسط UCDP و ACLED رقم کمتری از XNUMX،XNUMX خواهد بود.

بسیار بعید است که پروژه المان بیش از 20٪ مرگ و میر واقعی در سراسر سومالی را محاسبه کند. از طرف دیگر ، UCDP و ACLED براساس گزارش های منتشر شده فقط گزارشات مرگ در سومالی را از پایگاه های خود در سوئد و انگلیس محاسبه می کردند ، بنابراین ممکن است آنها کمتر از 5 درصد مرگ واقعی را حساب کرده باشند.

اگر پروژه المان فقط 15٪ از کل مرگ و میرها را به جای 20٪ ثبت می کرد ، این نشان می دهد که از سال 830,000 تاکنون 2006،5 نفر کشته شده اند. اگر تعداد UCDP و ACLED بیش از 480,000٪ از کل مرگ و میرها را به دست آورده باشد ، کل واقعی می تواند کمتر باشد بیش از XNUMX،XNUMX اما این بدان معنی است که پروژه المان در حال شناسایی نسبت حتی بیشتر از مرگ واقعی است ، که برای چنین پروژه ای بی سابقه است.

بنابراین برآورد می کنم که تعداد واقعی افراد کشته شده در سومالی از زمان 2006 باید در جایی بین 500,000 و 850,000 باشد، و احتمالا در مورد مرگ و میر خشونت آمیز 650,000 باشد.

یمن

ایالات متحده بخشی از ائتلافی است که از سال 2015 در تلاش برای بازگرداندن قدرت به رئیس جمهور سابق عبدربه منصور هادی ، یمن را بمباران می کند. هادی در سال 2012 پس از اعتراضات بهار عربی و قیامهای مسلحانه دیکتاتور قبلی یمن مورد حمایت آمریکا ، علی عبدالله صالح ، مجبور به استعفا در نوامبر 2011 شد.

مأموریت هادی تدوین قانون اساسی جدید و سازماندهی انتخابات جدید طی دو سال بود. وی هیچ یک از این کارها را انجام نداد ، بنابراین جنبش قدرتمند حوثی زیدی در سپتامبر 2014 به پایتخت حمله کرد ، هادی را در حصر خانگی قرار داد و خواستار انجام وظایف خود و دولت وی برای برگزاری انتخابات جدید شد.

زیدی ها یک فرقه منحصر به فرد شیعه هستند که 45٪ از جمعیت یمن را تشکیل می دهند. امامان زیدی بیش از هزار سال بر بیشتر یمن حکومت کردند. سنی ها و زیدی ها قرن ها در یمن با آرامش زندگی کرده اند ، ازدواج مشترک معمول است و آنها در همان مساجد نماز می خوانند.

آخرین امام زیدی در جنگ داخلی در دهه 1960 سرنگون شد. در آن جنگ ، سعودی ها از سلطنت طلبان زیدی حمایت می کردند ، در حالی که مصر به یمن حمله کرد تا از نیروهای جمهوریخواهی که در سال 1970 جمهوری عربی یمن را تشکیل دادند ، حمایت کند.

در 2014، هادی از همکاری با حوثی ها اجتناب کرد در ژانویه 2015 استعفا داد. وی به عدن ، زادگاه خود و سپس به عربستان سعودی گریخت ، که برای بکارگیری بمباران و محاصره دریایی با حمایت وحشیانه آمریکا تلاش کرد تا او را به قدرت برساند.

در حالی که عربستان بیشتر حملات هوایی را انجام می دهد ، ایالات متحده بیشتر هواپیماها ، بمب ها ، موشک ها و سایر سلاح های مورد استفاده خود را فروخته است. انگلیس دومین تأمین کننده بزرگ سلاح سعودی ها است. عربستان سعودی بدون اطلاعات ماهواره ای ایالات متحده و سوخت گیری هوایی نمی تواند حملات هوایی را در سرتاسر یمن انجام دهد. بنابراین قطع سلاح های ایالات متحده ، سوخت گیری در هوا و پشتیبانی دیپلماتیک می تواند برای پایان دادن به جنگ تعیین کننده باشد.

برآورد مرگ های جنگی در یمن

برآوردهای منتشر شده در مورد مرگ و میر در یمن براساس نظرسنجی منظم بیمارستان های این سازمان توسط سازمان بهداشت جهانی، اغلب توسط دفتر هماهنگی امور انسانی سازمان ملل متحد (UNOCHA). جدیدترین برآورد از دسامبر 2017 ، کشته شدن 9,245،5,558 نفر از جمله XNUMX،XNUMX غیرنظامی است.

اما گزارش ماه دسامبر 2017 یونوکا حاوی یادداشتی بود که "با توجه به تعداد زیادی از مراکز بهداشتی که در نتیجه درگیری ناکارآمد و یا به طور جزئی عمل نکرده اند، این تعداد کمتر گزارش شده و احتمالا بالاتر است".

حتی وقتی بیمارستان ها به طور کامل کار می کنند ، بسیاری از کشته شدگان در جنگ هرگز راهی بیمارستان نمی شوند. چندین بیمارستان در یمن تحت حملات هوایی سعودی قرار گرفته اند ، محاصره دریایی وجود دارد که واردات دارو را محدود می کند و منابع برق ، آب ، غذا و سوخت همگی تحت تأثیر بمباران و محاصره قرار گرفته اند. بنابراین خلاصه گزارشات مرگ و میر سازمان بهداشت جهانی از بیمارستان ها احتمالاً بخش کوچکی از تعداد واقعی افراد کشته شده است.

ACLED رقمی کمی کمتر از WHO گزارش می کند: 7,846،2017 تا پایان 2018. اما بر خلاف WHO ، ACLED اطلاعات به روز 2,193 را دارد و از ژانویه 18،11,833 مورد دیگر را گزارش می دهد. اگر WHO همچنان XNUMX٪ مرگ و میر بیشتر از ACLED گزارش دهد ، مجموع WHO تاکنون XNUMX نفر است.

حتی UNOCHA و WHO گزارش کمبود گزارش قابل توجهی از مرگ و میرهای جنگ در یمن را نشان می دهند ، و به نظر می رسد نسبت بین گزارش های منفعل WHO و مرگ واقعی نسبت به انتهای بالاتر دامنه یافت شده در جنگ های دیگر است که بین 5: 1 تا 20 متفاوت است: 1 من تخمین می زنم که حدود 175,000 نفر کشته شده باشند - 15 برابر تعداد گزارش شده توسط WHO و ACLED - با حداقل 120,000،240,000 و حداکثر XNUMX،XNUMX نفر.

هزینه واقعی انسان از جنگ های ایالات متحده

در مجموع ، در سه بخش این گزارش ، من تخمین زده ام که جنگ های آمریکا پس از 9 سپتامبر حدود 11 میلیون نفر را کشته است. شاید رقم واقعی فقط 6 میلیون نفر باشد. یا شاید 5 میلیون باشد. اما کاملاً مطمئنم که چندین میلیون است.

این فقط صدها هزار نفر نیست، همانطور که بسیاری از مردم به نوعی به خوبی آگاه هستند، زیرا مجموعه های "گزارش غیرفعال" هرگز نمیتوانند بیش از یک درصد از تعداد واقعی افراد کشته شده در کشورهایی که از طریق نوع خشونت و هرج و مرج زندگی می کنند، باشند تجاوز کشور ما از 2001 بر روی آنها رها شده است.

گزارش سیستماتیک از رصدخانه حقوق بشر سوریه مطمئنا بخش بزرگی از مرگ و میر واقعی را به دست آورد، نسبت به تعداد کمی از تحقیقات تکمیل شده که فریبانه به عنوان تخمین مرگ و میر توسط مأموریت کمک رسانی سازمان ملل متحد به افغانستان. اما هر دو آنها هنوز فقط نمایانگر کسری از کل مرگ و میرها هستند.

و تعداد واقعی از مردم کشته شده است قطعا در ده ها هزار نفر نیست، به عنوان بسیاری از عموم مردم است در امریکا و در بریتانیا با توجه به نظرسنجی های عمومی، به باور برسیم.

ما به طور فوری به کارشناسان بهداشت عمومی نیاز داریم تا مطالعات جامع مرگ و میر در همه کشورها را که از زمان 2001 به جنگ رسیده است، به سطح جهانی بسپاریم تا دنیا بتواند به مقیاس واقعی مرگ و نابودی این جنگها پاسخ دهد.

همانطور که باربارا لی پیش از اعلام رأی مخالف خود در سال 2001 ، به همکاران خود هشدار داد ، ما "به شروری تبدیل شده ایم که از آن تأسف می خوریم. اما این جنگ ها با رژه های نظامی ترسناک (هنوز هنوز) یا سخنرانی در مورد تسخیر جهان همراه نبوده است. در عوض آنها توسط سیاسی توجیه شده اند "جنگ اطلاعاتی" به دشمنانی دشمن و ساختن بحران، و سپس در a "مخفی، آرام، رسانه آزاد" راه، پنهان کردن هزینه های خود را در خون انسان از مردم آمریکا و جهان است.

پس از جنگ سالهای 16، در حدود 6 میلیون مرگ و میر ناشی از خشونت، کشورهای 6 کاملا تخریب و بسیاری دیگر بی ثبات شده است، ضروری است که مردم آمریکا با هزینه های واقعی انسان جنگ های کشور و نحوه دستکاری و گمراه شدن در حال چرخش یک چشم به آنها بیندازید - قبل از اینکه حتی بیشتر طول بکشند، کشورهای بیشتری را نابود می کنند، حکومت حقوق بین الملل را تضعیف می کنند و میلیون ها نفر دیگر از هموطنان ما را می کشند.

As هانا آرنت نوشت in ریشه های توتالیتاریسم، "ما دیگر توانایی این را نداریم که آنچه در گذشته خوب است را بخوانیم و آنرا فقط میراث خود بنامیم ، بدها را کنار بگذاریم و به راحتی آن را یک بار مرده بدانیم که خود زمان آن را در فراموشی فرو خواهد برد. جریان زیرزمینی تاریخ غرب سرانجام به سطح آب آمد و شأن سنت ما را غصب کرد. این واقعیتی است که ما در آن زندگی می کنیم. "

نیکولاس جی سی دیویس نویسنده است خون در دست ما: تهاجم آمریکا و نابودی عراق. او همچنین فصل "اوباما در جنگ" را در رتبه بندی رئیس جمهور 44th نوشت: یک گزارش کارت در مورد اولین بار باراک اوباما به عنوان رهبر پیشرو.