توسط Nicolas JS Davies ، 12 اکتبر 2020
آمریکایی ها با یک انتخابات عمومی آینده روبرو هستند ، یک بیماری همه گیر که منجر به کشته شدن بیش از 200,000 نفر از ما شده است ، و رسانه های خبری سازمانی که مدل تجارت آنها به فروش نسخه های مختلف "تغییر یافته است"نمایش ترامپ”به تبلیغ دهندگان خود. بنابراین چه کسی وقت دارد که به یک جنگ جدید در نیمه راه جهان توجه کند؟ اما با بسیاری از جهان درگیر 20 سال از جنگهای تحت رهبری آمریکا و بحران های سیاسی ، بشردوستانه و پناهندگان ، ما نمی توانیم به وقوع خطرناک جدید جنگ بین ارمنستان و آذربایجان توجه نکنیم قره باغ کوهستانی.
ارمنستان و آذربایجان جنگیدند جنگ خونین بیش از قره باغ کوهستانی از سال 1988 تا 1994 ، که در پایان آن حداقل 30,000،1994 نفر کشته شده و یک میلیون نفر یا بیشتر فرار کرده یا از خانه های خود رانده شده اند. تا سال XNUMX ، نیروهای ارمنی قره باغ و هفت منطقه اطراف آن را اشغال کردند ، همه بین المللی به عنوان بخشهای آذربایجان شناخته شده بودند. اما اکنون جنگ دوباره شعله ور شده است ، صدها نفر کشته شده اند و هر دو طرف اهداف غیرنظامی را گلوله باران می کنند و جمعیت غیرنظامی یکدیگر را به وحشت می اندازند.
قره باغ کوهستانی قرنها یک منطقه از نظر قومی ارمنی بوده است. پس از واگذاری امپراتوری فارس به این کشور در معاهده گلستان در سال 1813 ، این قسمت از قفقاز را به روسیه واگذار کرد ، اولین سرشماری ده سال بعد ، جمعیت قره باغ را 91٪ ارمنی اعلام کرد. تصمیم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی اتحاد جماهیر شوروی برای انتصاب قره باغ قره باغ به اتحاد جماهیر شوروی آذربایجان در سال 1923 ، مانند تصمیم خود در زمینه اختصاص کریمه به اتحاد جماهیر شوروی اوکراین در سال 1954 ، یک تصمیم اداری بود که عواقب خطرناک آن فقط هنگامی مشخص شد که اتحاد جماهیر شوروی شوروی در اواخر دهه 1980 شروع به تجزیه کرد.
در سال 1988 ، در پاسخ به اعتراضات گسترده ، پارلمان محلی قره باغ با 110-17 رأی به درخواست انتقال آن از اتحاد جماهیر شوروی آذربایجان به اتحاد جماهیر شوروی ارمنستان داد ، اما دولت شوروی این درخواست را رد کرد و خشونت های قومی افزایش یافت. در سال 1991 ، قره باغ و منطقه شاهومیان با اکثریت ارمنی همسایه ، همه پرسی استقلال را برگزار کردند و استقلال خود را از آذربایجان اعلام کردند جمهوری قره باغ، نام ارمنی تاریخی آن است. هنگامی که جنگ در سال 1994 پایان یافت ، قره باغ و بیشتر مناطق اطراف آن در دست ارمنستان بود و صدها هزار پناهنده به هر دو جهت فرار کرده بودند.
از سال 1994 درگیری صورت گرفته است ، اما درگیری کنونی خطرناک ترین و کشنده ترین درگیری است. از سال 1992 ، مذاکرات دیپلماتیک برای حل منازعات توسط "گروه مینسک، "توسط سازمان همکاری و امنیت اروپا (OSCE) و به رهبری ایالات متحده ، روسیه و فرانسه تشکیل شده است. در سال 2007 ، گروه مینسک با مقامات ارمنستان و آذربایجان در مادرید دیدار کرد و چارچوبی برای یک راه حل سیاسی ، معروف به اصول مادرید.
اصول مادرید پنج بخش از دوازده منطقه استان را بازمی گرداند شاهمیان استان به آذربایجان ، در حالی که پنج منطقه Naborno-Karabag و دو منطقه بین قره باغ و ارمنستان در همه پرسی برای تصمیم گیری در مورد آینده خود رأی می دهند ، که هر دو طرف متعهد می شوند نتایج آن را بپذیرند. همه پناهندگان حق بازگشت به خانه های قدیمی خود را دارند.
از قضا ، یکی از جدی ترین مخالفان اصول مادرید است کمیته ملی ارمنستان آمریکا (ANCA) ، یک گروه لابی برای دیاسپورای ارمنی در ایالات متحده است. این کشور از ادعاهای ارمنستان در کل سرزمین مورد مناقشه حمایت می کند و به آذربایجان اعتماد ندارد که به نتایج همه پرسی احترام بگذارد. این کشور همچنین می خواهد به دولت بالفعل جمهوری آربارس اجازه داده شود تا در مذاکرات بین المللی درباره آینده خود شرکت کند ، که احتمالاً ایده خوبی است.
در طرف دیگر ، دولت آذربایجان رئیس جمهور الهام علی اف اکنون از ترکیه به دلیل درخواست خود مبنی بر خلع سلاح یا عقب نشینی از نیروهای مورد بحث ارمنستان ، که هنوز هم بین المللی به عنوان بخشی از آذربایجان شناخته می شود ، پشتیبانی کامل می کند. گفته می شود که ترکیه از شمال سوریه تحت اشغال ترکیه به مزدوران جهادی پرداخت می کند تا به آنجا بروند و برای آذربایجان بجنگند ، و این باعث افزایش روحیه افراط گرایان سنی درگیری بین ارامنه مسیحی و آذری های مسلمان شیعه می شود.
در مقابل ، علی رغم این مواضع تندرو ، این درگیری وحشیانه وحشیانه باید با تقسیم مناطق مورد مناقشه بین دو طرف ، همانطور که اصول مادرید تلاش کرد ، حل شود. به نظر می رسد جلسات در ژنو و اکنون مسکو در حال پیشرفت در جهت آتش بس و تجدید دیپلماسی است. در روز جمعه ، 9 اکتبر ، این دو با یکدیگر مخالفت کردند وزرای امور خارجه برای اولین بار در مسکو ، در جلسه ای با میانجیگری سرگئی لاوروف ، وزیر امور خارجه روسیه ، دیدار کردند و روز شنبه آنها با یک آتش بس موقت برای بازیابی اجساد و تبادل زندانیان موافقت کردند.
بزرگترین خطر این است که ترکیه ، روسیه ، آمریکا یا ایران باید برخی از مزایای ژئوپلیتیک را در تشدید یا درگیر شدن بیشتر در این منازعه ببینند. آذربایجان حملات فعلی خود را با حمایت کامل رئیس جمهور ترکیه اردوغان آغاز کرد ، که به نظر می رسد از آن برای نشان دادن قدرت مجدد ترکیه در منطقه و تقویت موقعیت خود در درگیری ها و اختلافات بر سر سوریه ، لیبی ، قبرس ، اکتشاف نفت در مدیترانه شرقی و منطقه به طور کلی اگر اینگونه باشد ، قبل از اظهار نظر اردوغان باید چه مدت ادامه یابد و آیا ترکیه می تواند خشونت خود را کنترل کند ، همانطور که به طرز غم انگیزی نتوانسته است انجام دهد در سوریه?
روسیه و ایران از افزایش جنگ بین ارمنستان و آذربایجان چیزی برای بدست آوردن و از دست دادن چیزی ندارند و هر دو خواستار صلح هستند. نخست وزیر محبوب ارمنستان نیکول پاشینیان پس از ارمنستان 2018 به قدرت رسید "انقلاب مخملی"و سیاست عدم تطابق روسیه و غرب را دنبال کرده است ، حتی اگر ارمنستان بخشی از روسیه باشد سازمان پیمان امنیت جمعی اتحاد نظامی روسیه متعهد است که در صورت حمله توسط آذربایجان یا ترکیه از ارمنستان دفاع کند ، اما به صراحت اعلام کرده است که این تعهد شامل قره باغ کوهستانی نیست. ایران نیز بیشتر از آذربایجان با ارمنستان همسو است ، اما هم اکنون بزرگ است جمعیت آذری برای حمایت از آذربایجان و اعتراض به تعصب دولت آنها در قبال ارمنستان به خیابانها آمده است.
در مورد نقش مخرب و بی ثبات کننده ای که ایالات متحده به طور معمول در خاورمیانه بزرگ بازی می کند ، آمریکایی ها باید مواظب هرگونه تلاش آمریکا برای بهره برداری از این درگیری برای اهداف خودپرداز آمریکا باشند. این می تواند شامل دامن زدن به درگیری برای تضعیف اعتماد ارمنستان به اتحاد خود با روسیه و ترغیب ارمنستان به صفوف غربی تر و طرفدار ناتو باشد. یا ایالات متحده می تواند ناآرامی در جامعه آذری ایران را به عنوان بخشی از "تشدید و سو exploاستفاده کند"فشار حداکثر”علیه ایران.
با هر پیشنهادی که ایالات متحده از این مناقشه برای اهداف خود سو استفاده می کند یا قصد دارد از آن استفاده کند ، آمریکایی ها باید مردم ارمنستان و آذربایجان را که زندگی آنها در حال انجام است به یاد بیاورند. گمشده یا نابود شده هر روز که این جنگ در جریان است ، و باید هرگونه تلاش برای طولانی شدن یا بدتر کردن درد و رنج آنها را برای منافع ژئوپلیتیکی ایالات متحده محکوم و مخالفت کند.
در عوض ایالات متحده باید به طور کامل با شرکای خود در گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا برای حمایت از آتش بس و صلح مذاکره ای پایدار و پایدار که به حقوق بشر و تعیین سرنوشت همه مردم ارمنستان و آذربایجان احترام می گذارد ، همکاری کند.
Nicolas JS Davies یک روزنامه نگار مستقل ، محقق CODEPINK و نویسنده کتاب است خون در دست ما: تهاجم آمریکا و نابودی عراق.
