به صلح فرصتی بدهید: باور نکنید که طرفداران جنگ

ماه گذشته من فرصتی برای به اشتراک گذاشتن برخی از افکار در یک فرصت داشتم فیلی را از ماشین جنگی جدا کن رویداد، میزبانی شده توسط کتاب های کفش چوبی و حمایت شده توسط World Beyond War, کد صورتی, جانبازان برای صلح، و دیگر گروه های ضد جنگ. در زیر اظهارات من، کمی برای وضوح ویرایش شده است. از همه متشکرم تشکر میکنم 

در اواخر ماه مه، معاون رئیس جمهور مایک پنس سخنگوی اولیه در غرب ایستگاه بود. او به برخی از دانشجویان فارغ التحصیل گفت: "این یک اطمینان مجازی است که شما در بعضی از نقاط زندگی خود در میدان جنگ برای آمریکا جنگ خواهید کرد. شما سربازان را در جنگ خواهید دید این اتفاق می افتد ... و زمانی که آن روز می آید، می دانم که شما به صدای اسلحه حرکت می کنید و وظیفه خود را انجام می دهید، و شما مبارزه خواهید کرد و شما برنده خواهید شد. مردم آمریكایی هیچ كمتری انتظار ندارند. "

چه پانسی نمی ذکر این روز است چرا او می تواند مطمئن باشد که این اتفاق خواهد افتاد. یا که اولیای ذینفع خواهد بود، اگر و یا زمانی که آن را انجام دهد. از آنجا که برندگان نخواهند بود مردم آمریكا باشند كه مالیات خود را به جای مراقبت های بهداشتی و آموزش به موشك ها می دهند. آنها نیز خود سرباز نخواهند بود؛ بعضی از آنها در صندوق های پرچمدار باز می گردند، در حالی که بسیاری دیگر از آسیب های جسمی و روحی و جسمی تغییر می کنند. برندگان همچنین شهروندان کشورهای دیگر نخواهند بود که مرگ و جابجایی در مقیاس وحشتناک از توان نظامی ما را تجربه کنند. و شرایط آب و هوای شکننده ما در این منطقه هم نخواهد بود، زیرا پنتاگون تنها بزرگترین مصرف کننده نفت در جهان است.

نه، خرابکارها به ماشین جنگ عظیم و چندجانبه ما می رسند. ماشین جنگی شامل شرکت هایی مانند لاکهید مارتین، بوئینگ، ژنرال داینامیکس و رایتون است که در میان دیگران ایجاد می کند میلیاردها دلار هر سال از جنگ، آماده سازی جنگ و فروش اسلحه. در واقع، دولت ایالات متحده لاکهید را می پردازد تنها هر ساله بیشتر از آن را در تامین منابع آژانس حفاظت از محیط زیست، وزارت کار و وزارت کشور فراهم می کند ترکیب شده. این ماشین جنگی همچنین شامل مدیران اجرایی این پیمانکاران دفاعی است که شخصا دهها میلیون دلار در سال می گیرند و بسیاری از سیاستمداران در واشنگتن که به طور جمعی کمک های خود را به کار می گیرند، با پذیرش میلیون ها دلار کمک های صنایع دفاعی تقریبا به طور مساوی تقسیم می شوند بین هر دو احزاب عمده و اجازه دهید سیاستمداران بازنشسته و افسران بازنشسته ارتش را فراموش نکنیم، که خط لوله گلدان را سفر می کنند تا به اعضای هیئت مدیره و سخنگویان پرداخت شده برای این شرکت ها بپردازند.

پنس معاون رئیس جمهور همچنین به دانشجویان اشاره کرد که بودجه نظام جمهوری آمریکا امروز بیش از هفت کشور بزرگ بعدی است و نمایشگر مشتاق دو حزب کنگره در آن بسیار بدتر است. او همچنین خاطر نشان کرد که ما بزرگترین فروشنده بین المللی اسلحه اصلی در جهان است و تلاش های مداوم برای ترویج بازار های حتی بزرگتر برای شرکت های تسلیحاتی ایالات متحده در کشورهایی که توسط خودکامه های بی رحمانه و سرکوبگر به کار گرفته می شوند. به عنوان مثال، در ماه آگوست گذشته، عربستان سعودی یک بمب هدایتگر لیزری گرانقیمت لاکهید را برای انفجار یک اتوبوس در یمن، کشته شدن پسران جوان 40 که در سفرهای مدرسه بودند، مورد استفاده قرار داد.

با توجه به این واقعیت ها، من می خواهم دیدگاه خود را به عنوان یک روانشناس ارائه دهم - بر روی یک سوال که هرگز به موقع نبوده است: این که سودجویان جنگجویان، اعضای کارت اعتباری به اصطلاح 1٪، ادامه می دهند با وجود تمام آسیب و بدبختی که برای بسیاری از آنها ایجاد می شود، رشد می کند؟ ما می دانیم که 1٪ - خودخواهانه بسیار غنی و قدرتمند - اولویت های بسیاری از مقامات منتخب ما را تعیین می کند. ما همچنین می دانیم که آنها بر رسانه های جریان اصلی نفوذ قابل ملاحظه ای دارند که در آن روایت ها تبلیغ می شوند و مبهم هستند. اما در کار خودم، مهمترین چیز و آنچه که اغلب ناشناخته است، استراتژی های تبلیغاتی هستند که آنها برای جلوگیری از شناختن آنچه که مرتکب اشتباه شده اند، چه کسی سرزنش می شود و چگونه می توانیم چیزها را بهتر کنیم. و هیچ جا این آشکار تر و یا بیشتر از آنچه که در مورد یک درصد است که ما ماشین جنگی ما اجرا می شود.

تحقیقات من نشان می دهد که پیام های دستکاری شده من - چیزی که من آن را "بازی های ذهنی" نام می برم - هدف پنج نگرانی است که بر زندگی روزمره ما حکمرانی می کنند: یعنی آسیب پذیری، بی عدالتی، بی اعتمادی، برتری و بی نظمی. اینها الگوهای روانشناسی هستند که ما از آن استفاده می کنیم تا جهان اطراف ما را درک کنند. هر کدام با یک سوال کلیدی که از خودمان به طور منظم میپرسیم ارتباط دارد: آیا ما ایمن هستیم؟ آیا نسبت به ما عادت داریم؟ چه کسی باید به ما اعتماد کنیم؟ آیا ما به اندازه کافی خوب هستیم؟ و می توانیم کنترل کنیم که چه اتفاقی برای ما می افتد؟ و این تصادفی نیست که هرکدام از آن ها نیز به یک احساس قدرتمند مرتبط است که می تواند به سختی کنترل شود: ترس، خشم، سوء ظن، غرور و ناامیدی.

سربازان جنگ بر این پنج نگرانی با دو هدف ساده در ذهن دارند. اولا، هدف آنها ایجاد و نگهداری یک جامعه آمریكایی است كه هر دو را شامل می شود یا حداقل ذهنیت جنگ بی پایان را می پذیرد. و دوم، آنها از این بازی های ذهنی برای رد کردن و رها کردن صدای ضد جنگ استفاده می کنند. برای هر یک از این پنج نگرانی، من می خواهم دو نمونه از بازی های ذهنی که در آن صحبت می کنم را ارائه دهم و سپس بحث خواهیم کرد که چگونه می توانیم آنها را مقابله کنیم.

بیا شروع کنیم با آسیب پذیری چه به سرعت انتقال افکار و چه نگرانی های فراموشی ، ما فکر می کنیم آیا افرادی که به آنها اهمیت می دهیم در معرض آسیب هستند یا خیر و آیا خطری ممکن است در افق وجود داشته باشد. درست یا غلط ، قضاوت های ما در مورد این موارد در تعیین انتخاب های ما و اقداماتی که انجام می دهیم بسیار کمک می کند. تمرکز ما بر روی آسیب پذیری جای تعجب ندارد. فقط هنگامی که فکر می کنیم ایمن هستیم ، راحت توجه خود را به چیزهای دیگر معطوف می کنیم. متأسفانه ، ما در ارزیابی خطرات یا اثربخشی پاسخ های احتمالی به آنها مهارت زیادی نداریم. به همین دلیل است که درخواست های روانشناختی با هدف قرار دادن این نگرانی های آسیب پذیری ، عنصر اصلی زرادخانه تبلیغاتی ماشین جنگ است.

"این یک جهانی خطرناک است" یک بازی ذهنی آسیب پذیر است که متخصصان جنگ به طور مرتب برای حمایت از مردم برای فعالیت های حرص و طمع خود استفاده می کنند. آنها استدلال می کنند که اقدامات آنها ضروری است تا همه را از تهدیدات شوم محافظت کنند. آنها این خطرها را اغراق می کنند و یا به طور کامل آن را می سازند - این که آیا آنها درباره دومینو در معرض خطر قرمز در آسیای جنوب شرقی قرار می گیرند، یا محور عیل و ابرهای قارچ در شهرهای آمریکا یا معترضان ضد جنگ، تهدیدی برای امنیت ملی ماست. آنها می دانند که ما اهداف نرم افزاری برای چنین تاکتیک های روان شناختی را داریم، زیرا در تمایل ما برای جلوگیری از آماده شدن در هنگام حمله به خطر، ما سریع تصور می کنیم که نتایج فاجعه آمیز بدون توجه به اینکه چقدر بعید است. به همین دلیل ما می توانیم شکار آسان را زمانی که آنها را از ما می خواهیم در خط، مطابق با دستورالعمل های خود، و شاید از حقوق مدنی ما نیز رها شود.

در همان زمان ، نمایندگان ماشین جنگی معمولاً به بازی ذهنی آسیب پذیری دوم روی می آورند - "تغییر خطرناک است" - هنگامی که می خواهند منتقدان خود را به حاشیه برسانند. در اینجا ، هنگامی که اصلاحات پیشنهادی مانع جاه طلبی های آنها می شود ، آنها ما را گمراه می کنند و اصرار می ورزند که این تغییرات همه را در معرض خطر بیشتری قرار خواهد داد - خواه این پیشنهاد در مورد کاهش 800 پایگاه نظامی حیرت انگیز ما در خارج از کشور است. یا نیروهای خود را از ویتنام ، افغانستان یا عراق بیرون می کشید. یا بودجه دفاعی ما را کاهش می دهد. این بازی فکری اغلب به دلیل آنچه روانشناسان "تعصب وضعیت موجود" می نامند کار می کند. یعنی ، ما معمولاً ترجیح می دهیم همه چیز را به همان روال پیش ببریم - حتی اگر به خصوص خوب نباشند - به جای اینکه با عدم اطمینان از گزینه های کمتر آشنا روبرو شویم ، حتی اگر آن گزینه های دیگر دقیقاً همان چیزی باشد که برای ایجاد مکان امن تر در جهان لازم است. اما ، البته ، رفاه حالات مهمترین مسئله در مورد سودجویان جنگ نیست.

اجازه دهید اکنون به بی عدالتی، نگرانی اصلی دوم. موارد حادثه واقعی یا درک شده اغلب موجب خشم و خشم و همچنین اشتیاق به اشتباهات راست و پاسخگویی به مسئولین می شوند. این همه می تواند بسیار خوب باشد. اما ادراکات ما در مورد آنچه که درست و چه چیزی نیست، ناقص است. این به ما اهداف بالقوه آسان برای دستکاری توسط کسانی که علاقمند به خودخواهی در شکل دادن دیدگاه های ما نسبت به حق و نادرست به نفع آنهاست، به ما کمک می کند. دقیقا همان چیزی است که نمایندگان ماشین جنگی سخت کار می کنند.

به عنوان مثال، "ما مبارزه با بی عدالتی" یکی از بازی های ذهنی غیرقانونی مورد علاقه سودجویان جنگ برای تولید حمایت عمومی برای جنگ های بی پایان است. در اینجا آنها اصرار دارند که اقدامات آنها منعکس کننده تعهد پایدار برای مبارزه با نقض حقوق بشر است - این که آیا آنها دروغ می گویند که ایران درگیر دارد غیرقابل تشخیص خصومت؛ یا اینکه جولیان آسانژ و چلسی منینگ، که در معرض جنایات جنگی ایالات متحده قرار داشتند، مجازات خیانت را می کردند؛ یا نظارت و اختلال در نظرسنجی گروه های ضد جنگ، پاسخ های لازم به فعالیت های غیرقانونی است. این بازی ذهن طراحی شده است که از حسن نیت بر بی عدالتی غلط و غلط استفاده کند. از مزایای روانشناختی ما این است که معتقد باشیم که جهان درست است و به همین دلیل فرض می کنیم که کسانی که موقعیت های قدرت را بدست آورده اند، به جای آنکه منافع شخصی خود را رعایت کنند، منصفانه اند، گرچه اعمالشان اغلب صدمه به جای کمک چشم انداز صلح.

به طور همزمان، "ما قربانی" بازی دوم ذهنیت بی عدالتی است، و آن را برای رد کردن منتقدان استفاده می شود. زمانی که سیاست ها یا اقدامات آنها محکوم می شوند، نمایندگان دستگاه جنگی از نظر خودشان بدرفتاری می کنند. بنابراین، برای مثال، پنتاگون بیانگر عصبانیت این بود که عکس های شکنجه ابوغریب بدون مجوز آن منتشر شد؛ کاخ سفید می گوید که دادگاه بین المللی کیفری در برابر سربازان بی گناه امریکایی به سر می برد یا به همین دلیل آنها می گویند؛ شرکت های بمب گذاری فریب می خورند که از زمانی که دولت ما فروش را مجاز دانسته است، نباید از فروش اسلحه به دیکتاتورهای خارج از کشور انتقاد کرد - همانطور که به نحوی آن را درست انجام می دهد. ادعاها مانند این هستند که به منظور تشویق عدم اطمینان و عدم توافق در میان مردم در مورد مسائل حق و غلط، و قربانی و مجرمان طراحی شده است. هنگامی که این تبدیل از جداول موفق است، نگرانی ما هدایت می شود دور از کسانی که از جنگ های بی پایان ما رنج می برند.

بیایید به نگرانی هسته سوم ما حرکت کنیم بیاعتمادی. ما تمایل داریم که جهان را به کسانی که قابل اعتماد هستند و آنهایی که ما نداریم تقسیم کنیم. جایی که ما این موضوع را خیلی اهمیت می دهیم. وقتی ما این را درست می کنیم، ما از کسانی که اهداف خصمانه دارند آسیب می رسانیم و از مزایای روابط همکاری لذت می بریم. اما ما اغلب این قضاوت ها را با اطلاعات محدودی از اطمینان نامشخص می گیریم. به عنوان نتیجه، نتیجه گیری ما در مورد اعتماد به افراد خاص، گروه ها و منابع اطلاعات اغلب ناقص و مشکل است، به ویژه هنگامی که دیگران با انگیزه های نهایی - جنگ ستارگان فورا به ذهن می آیند - بر اندیشه ما تاثیر گذاشته است.

به عنوان مثال، "آنها متفاوت از ما" یک بی اعتمادی است بازی ذهن که سودآورندگان جنگ در تلاش برای پیروزی از حمایت عمومی است تکیه می کنند. آنها از این امر برای تشویق سوء ظن به گروه های دیگر از طریق استدلال کردن آن استفاده می کنند آنها ارزش ها، اولویت های ما یا اصول ما را به اشتراک نگذارید. ما این را به طور مرتب مشاهده می کنیم، از جمله در کسب و کار بسیار سود آور از ترویج اسلام هراسی، و همچنین زمانی که ملت های دیگر بارها و بارها به عنوان اولیه و وحشیانه شناخته شده است. این بازی ذهن کار می کند، از نظر روانی، وقتی که ما کار را انجام ندهید کسی را به عنوان بخشی از گروه ما درک می کنیم، ما تمایل داریم که آنها را به عنوان خوانده شده ببینیم کمتر قابل اعتماد، ما آنها را نگه داریم کاهش توجه داشته باشید و ما هستیم کمتر مایل به اشتراک منابع کمیاب با آنها هستیم. بنابراین، متقاعد کردن مردم آمریکا که گروهی واقعا متفاوت یا انحرافی هستند، گام مهمی در جهت کاهش نگرانی ما نسبت به رفاه آنهاست.

در همان زمان ، نمایندگان ماشین جنگ به یک درخواست دوم بی اعتمادی - بازی ذهن "آنها گمراه شده و اطلاعات غلط دارند" متوسل می شوند تا مخالفان ضد جنگ را لکه دار کنند. آنها با این استدلال که دانش کافی ندارند ، یا از تعصبات ناشناخته رنج می برند ، یا قربانیان اطلاعات غلط عمدی دیگران هستند ، بی اعتمادی نسبت به این منتقدان ایجاد می کنند ، و در نتیجه ، نظرات مخالف آنها جای تأمل جدی ندارد. بنابراین ، به عنوان مثال ، سودجویان جنگ تحقیر می کنند و سعی می کنند گروه های ضد جنگ مانند این را بی اعتبار کنند World Beyond War، کد پینک و جانبازان صلح با ادعاهای کاملاً غلطی مبنی بر اینکه فعالان علت واقعی مشکلاتی را که می خواهند برطرف کنند درک نمی کنند و راه حل های پیشنهادی آنها فقط اوضاع را برای همه بدتر خواهد کرد. در حقیقت ، شواهد واقعی به ندرت از مواضع علاقه مندان به جنگ بی پایان پشتیبانی می کند. وقتی این بازی فکری موفقیت آمیز باشد ، مردم از صداهای مهم مخالفت چشم پوشی می کنند. و وقتی این اتفاق می افتد ، فرصت های مهم برای مقابله با نظامی گری خارج از کنترل و پیشبرد منافع عمومی از بین می رود.

در حال حاضر به نگرانی هسته چهارم تبدیل شده است برتریما سریع می توانیم خودمان را با دیگران مقایسه کنیم، اغلب در تلاشیم تا نشان دهیم که ما ارزش احترام را داریم. گاهی اوقات این میل حتی قوی تر است: ما می خواهیم تاییدیه که ما هستیم بهتر در بعضی از راه های مهم - شاید در دستاورد های ما، یا در ارزش های ما، یا در کمک های ما به جامعه. اما در این تلاش ها برای تقویت خودآزاری مثبت خودمان، ما گاهی اوقات تشویق می شویم که دیگران را به عنوان منفی نور در نظر بگیریم و حتی به نقطه ای غیر انسانی کردن آنها. و از آنجاییکه قضاوت هایی که ما در مورد ارزش خودمان و کیفیت دیگران انجام می دهیم، اغلب بسیار ذهنی هستند، این تصورات نیز به دستکاری ماشین جنگی حساس هستند.

به عنوان مثال، بازی ذهن "قدم به قدم بالاتر" یکی از راه هایی است که سربازان جنگ به منظور برتری عمومی برای جنگ بی پایان در معرض برتری قرار می گیرند. در اینجا آنها اقدامات خود را به عنوان تایید استثمارگرایی آمریکایی ارائه می دهند و اصرار دارند که سیاست های آنها پایه های اخلاقی عمیق و منعکس کننده اصول گرامی دارد که این کشور را در برابر دیگران بالا می برد؛ حتی اگر آنها از دفاع از معترضان جنایتکار جنگی دفاع کنند؛ یا شکنجه مظنونین تروریستی؛ یا از بین رفتن ژاپنی ها و آمریکایی ها؛ یا سرنگونی خشن رهبران منتخب در کشورهای دیگر، فقط چند مورد را نام ببرند. هنگامی که این بازی ذهن موفق می شود، بر خلاف شاخص هایی که وجود دارد زیاد- به طرز بی عاطفه ای به عنوان عیب های کوچک، که همیشه با پیگیری عظمت جمعی همراه است، به طور کامل توضیح داده می شود. اغلب مردم، زمانی که حرص و طمع به شیوه ای پوشیده شده است که به افتخار ما در دستاوردهای کشور ما و نفوذ آن در جهان ضربه می زند، فریب خورده است.

نمایندگان دستگاه جنگی به طور همزمان تلاش می کنند منتقدان خود را با تجدید نظر برتری دوم کنار بگذارند: بازی ذهنی "آنها یک آمریکایی" است. در اینجا، آنها کسانی را نشان می دهند که با آنها مخالف و ناراضی از ایالات متحده هستند و ارزش ها و سنت هایی که "عمیق آمریکایی ها" عزیزان را در اختیار دارند. در انجام این کار آنها به طور خاص از احترام و احترام متقابل عمومی به سوی همه چیز نظامی برخوردار می شوند. به این ترتیب، آنها در مورد جذابیت آنچه که روانشناسان "نابینا وطن پرستی ". این موضع ایدئولوژیک شامل اعتقاد قانونی است که کشور آن کشور است هرگز اشتباه در اقدامات و سیاست های آن، بی اعتمادی به کشور باید بدون شک و مطلق باشد، و انتقاد از کشور نمی توان تحمل شود هنگامی که این بازی ذهن موفق است، نیروهای ضد جنگ بیشتر جدا شده و مخالفت نادیده گرفته می شود یا سرکوب می شود.

در نهایت، با توجه به نگرش اصلی پنجم ما، واقعی یا درک شده است درماندگی می تواند هر گونه تعهد را نابود کند. این به این دلیل است که اعتقاد بر این که ما نمیتوانیم پیامدهای مهمی را در زندگی مان کنترل کنیم، منجر به استعفای می شود، که انگیزه ما را در جهت دستیابی به اهداف شخصی یا جمعی ارزشمندی سوق می دهد. تلاش های تغییر اجتماعی بسیار مضر است وقتی مردم احساس می کنند که همکاری با یکدیگر شرایط خود را بهبود نمی دهد. اعتقاد بر این که ناتوانی نمی تواند برطرف شود، چیزی است که ما برای مقابله با آن مبارزه می کنیم. به هر حال، اگر به این نتیجه برسیم که اثرات تخریبی آن برطرف می شود، اثرات آن می تواند فلج و دشوار باشد، و جنگ ستارگان از این به نفع خود استفاده می کنند.

به عنوان مثال، بازی ذهنی "همه ما بی همت" یکی از راه هایی است که افراد سودجویان برای مقابله با ناراحتی به نفع مردم می روند. آنها به ما هشدار می دهند که اگر ما نتوانیم به رهنمودهای خود در مورد مسائل امنیتی ملی پی ببریم، نتیجه شرایط مهمی خواهد بود که کشور ممکن است نتواند فرار کند. به طور خلاصه، ما خیلی بدتر می شویم، و بدون توانایی خسارات وارده را از بین می بریم. تهدیدی که طرفداران جنگ بی پایان را خشمگین می کند، ممکن است پیشنهاد محدودیت نظارت داخلی باشد؛ یا تلاش برای تسریع درگیریهای دیپلماتیک به جای مداخلات نظامی؛ یا برنامه ای برای محدود کردن هزینه های فرار پنتاگون؛ یا خواستار کاهش زرادخانه هسته ای ما می شود - همه راه های معقول حفاظت از حقوق بشر و تشویق صلح است. متأسفانه، چشم انداز ناتوانی در آینده اغلب به اندازه کافی ترسناک هستند که حتی استدلال های ناقص عمیق در برابر توصیه های ارزشمند ممکن است به یک عذر خواهی متقاعد کننده تبدیل شود.

در عین حال، دستگاه جنگی به دنبال تجدید نظر در مورد بی نظمی های دومین منتقدان خود است: بازی ذهن "مقاومت بی معنی است". پیام اینجا ساده است ما مسئول هستیم و تغییر نخواهیم کرد. لابیگران بی شماری، نمایشگرهای با تکنولوژی بالا از سلاح های "شوک و ترس"، و هویج و نه چندان ظریف و بامزه با مقامات منتخب ما، برای ایجاد صحنه ای از شکست ناپذیری علیه تلاش های ضد جنگ استفاده می شود که هدف آن تعدیل ساختار نظامی-صنعتی است رد پا و سود است. آنها برای تخریب، کنار گذاشتن، تهدید، تهدید و ارعاب کسانی که به دنبال محدود کردن آنها هستند کار می کنند. این شرارت کار می کند اگر ما متقاعد شده ایم که نمی توانیم در برابر مخالفان جنگ موفق شویم؛ زیرا پس از آن تلاش های تغییر ما به سرعت متوقف می شود و یا هرگز از زمین خارج نخواهیم شد.

بسیاری دیگر وجود دارد، اما آنچه که من توصیف کرده ام، ده نمونه مهم از بازی های ذهنی است که سودجوهای جنگ هستند استفاده شده و استفاده خواهد کرد برای پیگیری اهداف خود. از آنجا که این تجدید نظر اغلب حلقه ای از حقیقت را دارند، حتی اگر آنها به عنوان وعده های محکم و ناجوانمردانه عمل می کنند، مبارزه با آنها می تواند دلهره آور باشد. اما ما نباید دلسرد نشویم. تحقیقات علمی در مورد روانشناسی تعقیب پیشنهاد می دهد که چگونه می توانیم در برابر تبلیغات خودسرانه دستگاه جنگی شرکت کنیم.

یکی از کلیدی این است که روانشناسان "تلقیح نگرش" می نامند. ایده اصلی این است که از روش آشنا بهداشت عمومی استفاده شده برای جلوگیری از قراردادن و گسترش یک ویروس خطرناک استفاده می شود. واکسن آنفلوآنزا را در نظر بگیرید. هنگامی که یک شکن آنفلوانزا دریافت می کنید، شما دوز متوسط ​​دریافت می کنید. بدن شما با ساختن آنتیبادی ها پاسخ می دهد که در مبارزه با ویروس تمام عیار، اگر بعدا حملات شما را در مورد زندگی روزمره خود انجام دهد، ضروری است. آنفلوانزای خوکی نمی کند همیشه کار می کند، اما شانس خود را برای سالم نگه می دارد. به همین دلیل است که ما هر ساله تشویق میشویم قبل از فصل ابتلا به آنفلوآنزا آغاز می شود

پس از آن، در نظر بگیرید که بازی ذهن سربازان جنگ همانند یک ویروس است که می تواند ما را با اعتقادات دروغین و مخرب «آلوده» کند. اینجا هم، تلقیح بهترین دفاع است هشدار داده شده است که این "ویروس" ما را در راه ماجراهای عظیم مجتمع نظامی-صنعتی گسترش می دهد. ما می توانیم هوشیار باشیم و خود را آماده حمله کنیم و یاد بگیریم که این بازی های ذهنی را شناسایی کنیم و با ساخت و مبارزه با آن ها مبارزه کنیم. .

به عنوان مثال، بر خلاف ادعاهای جنگجویان، استفاده از نیروی نظامی اغلب باعث می شود ما آسیب پذیرتر استنه کمتر: با افزایش دشمنان ما، قرار دادن سربازان ما در راه صدمه زدن، و مانع از سایر نیازهای فوری ما. به همین ترتیب، اقدام نظامی می تواند عمیق باشد بی عدالتی در حق خود - به دلیل آن که می کشد، باعث می شود و تعداد زیادی از مردم بی گناه را بیجا می کند، و بسیاری از آنها پناهنده می شوند، و از آنجا که منابع را از برنامه های داخلی بحرانی تخلیه می کنند. خیلی هم بیاعتمادی از یک دشمن بالقوه به سختی کافی برای حمله نظامی است، به ویژه هنگامی که فرصت برای دیپلماسی و مذاکرات پیش از موعد کنار گذاشته می شود. و وقتی که می آید برتری تجاوز یک جانبه قطعا بهترین ارزشهای ما را نشان نمی دهد و اغلب کاهش می یابد تصویر و نفوذ ما در جهان فراتر از مرزهای ما است. در نهایت، یک تاریخ غرورآمیز مقاومت غیر نظامی خشونت آمیز با موفقیت های بزرگ و کوچک وجود دارد و ما نشان می دهد که مردم تحصیلکرده، سازمان یافته و بسیج می شوند، دور از درمانده در برابر قدرت بی نظیر و سوء استفاده کننده.

از این نوع مقابله با مواد مخدر و بسیاری از آنتیبیوتیکهایی که ما نیاز داریم، هنگامی که ما با همه اعمال حمله ذهن از دستگاه جنگی و طرفداران آن مواجه هستیم. همانطور که مهم است، هنگامی که ما خودمان را علیه آنها تلقی کردیم، می توانیم از طریق شرکت فعالانه در بحث ها و بحث های حیاتی که برای متقاعد ساختن دیگران به ارزش آن در حالی که سعی در نگاه به جهان متفاوت است از طرفی متخصصان جنگ می خواهند همه ما را ببینند. در این گفتگوها، به ویژه برای ما مهم است تا تأکید کنیم چرا نمایندگان دستگاه جنگی می خواهند ما را به اعتقادات خاصی برسانیم و چطور آنها کسانی هستند که وقتی که ما انجام می دهند، سود می برند. به طور کلی، زمانی که ما شکاکیت و تفکر انتقادی را به این طریق تشویق می کنیم، این امر باعث می شود که ما کمتر از اطلاعات کسانی که به دنبال استفاده از ما برای اهداف خودخواهانه هستند، حساس به اطلاعات غلط هستند.

من در پایان به نقل از مختصر دو نفر کاملاً متفاوت می پردازم. اول ، هنگام بازگشت به وست پوینت ، این نکته از سوی یک دانش آموز دانش آموخته وجود دارد که بیش از صد سال پیش فارغ التحصیل شده است: تغذیه شده ، کسانی که سرد هستند و لباس ندارند. " این ژنرال بازنشسته دویت آیزنهاور بود ، اندکی پس از انتخاب به عنوان رئیس جمهور در سال 1952. و دوم ، پدر دانیل بریگان ، فعال ضد جنگ ، گزارش شد که کوتاهترین سخنرانی فارغ التحصیلی دبیرستان تاکنون در شهر نیویورک است. تمام چیزی که او گفت این بود: "بدانید کجا ایستاده اید و آنجا بایستید." بیایید این کار را با هم انجام دهیم. متشکرم.