توسط ری مک گاورن Consortiumnews.com.
انحصاری: ری مک گاورن، تحلیلگر سابق سیا، می گوید که رسانه های اصلی ایالات متحده فقط خواهان داستان های خیانت روسیه هستند، بنابراین وقتی اطلاعات آلمان مسکو را از براندازی مشکوک دموکراسی آلمان پاک کرد، سکوت کر کننده بود.
پس از یک تحقیق چند ماهه سیاسی، سازمان های اطلاعاتی آلمان هیچ مدرک خوبی پیدا نکرد حملات سایبری به رهبری مسکو یا یک کمپین اطلاعات نادرست با هدف براندازی روند دموکراتیک در آلمان. صدراعظم آنگلا مرکل بدون ترس، تحقیقات جدیدی را آغاز کرده است.
سال گذشته، دو سازمان اطلاعاتی اصلی برلین، BND و BfV (همتایان CIA و FBI) تحقیقات مشترکی را برای اثبات ادعاهایی مبنی بر دخالت روسیه در امور سیاسی آلمان و تلاش برای شکل دادن به نتیجه انتخابات آلمان در سپتامبر آینده آغاز کردند.
مانند اکثریت قریب به اتفاق آمریکاییهایی که در «رسانههای اصلی» دچار سوءتغذیه هستند، اکثر آلمانیها به این باور رسیدهاند که کرملین با هک کردن و «تبلیغات» در انتخابات اخیر ایالات متحده مداخله کرده و به دونالد ترامپ کمک کرد تا رئیسجمهور شود.
سازمانهای اطلاعاتی آلمان به ندرت دستی را که به آنها غذا میدهد گاز میگیرند و متوجه میشوند که پربرکتترین قسمت این غار در ایستگاه سیا در برلین است و راهنمایی نهایی از مقر CIA در لنگلی، ویرجینیا است. اما این بار، در یک انحراف غیرمعمول از رویه گذشته، تحلیلگران BND و BfV تصمیم گرفتند مانند بزرگسالان مسئول عمل کنند.
در حالی که جان برنان، مدیر سابق سیا، تحلیلگران خود را به عنوان «ارزیابی» که روسیه تلاش کرد انتخابات آمریکا را به دونالد ترامپ منتهی کند، بر تحلیلگران خود غلبه کرد تا به دلایل کمخونی و شواهدی متوسل شوند، سازمانهای اطلاعاتی برلین دریافتند که این شواهد کم است و اکنون تحقیقات خود را تکمیل کردهاند.
بهتر از این، نتیجه گیری در یک روزنامه اصلی آلمانی گزارش شده است. Sueddeutsche Zeitung، ظاهراً به این دلیل که یک خودی میهن پرست فکر می کرد که مردم آلمان نیز باید بدانند.
لمینگ دیگر وجود ندارد؟
اگر برونو کال، رئیس BND فکر میکرد که میتوان به تحلیلگران خود متکی بود که از همتایان آمریکایی خود پیروی کنند و شواهدی - به سبک Curveball - برای حمایت از ادعاهای ایالات متحده پیدا کنند، او اکنون بیداری بیادبی داشته است.
زمانی که تحقیقات مشترک با تحلیلگران وی که تمام تلاش خود را برای دستیابی به شواهد قابل اعتماد دال بر خیانت روسیه انجام می دادند، در جریان بود، کال مانند اسلاف BND خود رفتار می کرد و اتهامات مطرح شده توسط همتای خود سیا مبنی بر دامن زدن روس ها به عدم اطمینان و بی ثباتی در آلمان را طوطی وار تکرار می کرد. و در سایر نقاط اروپا.
In یک مصاحبه نادر با روزنامه اصلی، Sueddeutsche Zeitung، در 28 نوامبر 2016، کال در مورد چیزی که احتمالاً فکر می کرد یک عضو امن بود بیرون رفت و "مداخله" خرابکارانه روس ها را محکوم کرد ("همانطور که در ایالات متحده انجام دادند"). او فقط چند ماه از کارش گذشته بود و شاید آنقدر ساده لوح بود که آنچه جان برنان گفت را حقیقت انجیل بداند. (اگر او واقعاً اینقدر ساده لوح است، کهل در حرفه اشتباه است.)
در این مصاحبه، کال نقش عروسک خیمه شب بازی چارلی مک کارتی را به همراه برنان در نقش ادگار برگن، شکارچی چارلی بازی کرد. کاهل گفت سوئدودچچ او با «ارزیابی» اطلاعاتی ایالات متحده موافق است که کرملین پشت حملات سایبری با هدف تأثیرگذاری بر انتخابات ایالات متحده است.
وی افزود: ما می دانیم که حملات سایبری در حال انجام است و هدفی جز ایجاد بی ثباتی سیاسی ندارد. … نه تنها که. مجرمان به مشروعیت زدایی از خود روند دموکراتیک علاقه مند هستند. ... من این تصور را دارم که نتیجه انتخابات آمریکا تا کنون هیچ اندوهی را در روسیه برانگیخته است. …
«اروپا [اکنون] کانون این آزمایشهای اختلال است و بهویژه آلمان. ... فشار بر گفتمان عمومی و دموکراسی غیرقابل قبول است.» آشنا بنظر رسیدن؟
با این حال، میتوان رئیس تازهکار BND را به خاطر این که فرض کرد تحلیلگرانش به یاد دارند که نانشان از کدام طرف روغن زده میشود و در نتیجهگیریهایی که اربابانشان در برلین و سیا میخواستند، از سابقه گذشته پیروی کنند، توجیه شود.
بنابراین، زمانی که کال متوجه شد، این بار، تحلیلگران BND روی اصول خود ایستاده و از انعطاف پذیری به اندازه همتایان واشنگتن خودداری می کنند، باید برای کال تعجب ناخواسته بود. تحلیلگران او نتوانستند مدرکی دال بر اینکه کرملین سخت برای تضعیف روند دموکراتیک در آلمان کار می کند، بیابند و این را گفتند.
از دیدگاه ایالات متحده بدتر این است که دو سازمان اطلاعاتی آلمان در برابر فشارهای معمول برخی از رهبران ارشد در برلین (شاید از جمله خود کال) مقاومت کردند تا هرگونه اطلاعات بی ضرری را که می توانستند در موزاییک ضد روسی که واشنگتن در حال ساخت بود، بیابند. نوعی نسخه کوبیستی از واقعیت تحریف شده.
و بنابراین، انجام بیش از
بنابراین، وقتی بوروکراسی به نتیجهگیری «نادرست» میرسد، مقامات قدرتمند چه میکنند؟ آنها تحلیلگران و محققان را تا زمانی که به پاسخهای «درست» برسند، به سر کار بازگردانند. معلوم شد که این استثنا نیست. در غیاب شواهدی مبنی بر هک کردن توسط کرملین، آلمانیها اکنون رویکردی را انتخاب کردهاند که با استفاده از آن میتوان به راحتی اطلاعات را مخفی کرد.
با توجه به سوئدودچچ"دفتر صدراعظم مرکل اکنون دستور تحقیق جدیدی را داده است. قابل ذکر است، یک "گروه عملیات روانی" که به طور مشترک توسط BND و BfV اداره می شود، به طور خاص به پوشش خبرگزاری های روسی در آلمان می پردازد. میتوان انتظار داشت که هر مقالهای که ولادیمیر پوتین را در لباس شیطان به تصویر نمیکشد، «تبلیغات روسی» ارزیابی شود.
برای راهنمایی، مرکل ممکن است نسخهای از «ارزیابی: کمپین نفوذ روسیه با هدف قرار دادن انتخابات ریاستجمهوری 2016 آمریکا» بدون مدرک سیا/افبیآی/اناسای را به «بازرسان» جدید بدهد. این گزارش که در 6 ژانویه منتشر شد، برای متخصصان جدی اطلاعاتی باعث ناراحتی و شرمساری شد. «شواهد» ضعیف ارائه شده، همراه با تمام «ارزیابی» تحلیلگران آمریکایی، قادر به پر کردن پنج صفحه نبود. پرکننده مورد نیاز بود - ترجیحا پرکنندهای که میتوان آن را شبیه آنالیز ساخت.
و به این ترتیب، هفت صفحه دیگر به ارزیابی سیا/اف بی آی/ان اس ای اضافه شد، حتی اگر اطلاعات ارائه شده در آنها هیچ ارتباطی با این ارزیابی نداشت. باعث مشهور شدن از هک روسی مشکلی نیست: هفت صفحه اضافی این عنوان شوم را داشت: «ضمیمه A: روسیه - تلویزیون کرملین به دنبال تأثیرگذاری بر سیاست، دامن زدن به نارضایتی در ایالات متحده است».
سپس صفحات اضافی به نوبه خود برای حمایت از کیفرخواست زیر مورد استفاده قرار گرفت: «ماشین تبلیغاتی دولتی روسیه با خدمت به عنوان بستری برای پیامرسانی کرملین به مخاطبان روسی و بینالمللی به کمپین نفوذ کمک کرد.»
آیا یک خودی درز کرد؟
مشخص نیست که روزنامه آلمانی Sueddeutsche چگونه به نتایج تحقیقات مشترک دست یافته است یا حتی نسخه کامل 50 صفحه ای گزارش نهایی را در اختیار دارد یا خیر. با این حال، روزنامه روشن کرد که اکنون متوجه شده است که کال با اتهامات بدون پشتوانه او در نوامبر گذشته نقش آن را بازی کرده است.
با توجه به آنچه به روزنامه گفته شد، به نظر می رسید که تحلیلگران مایلند آنچه را که رئیس قبلاً به عنوان نتیجه مورد نظر خود اعلام کرده بود، ارائه دهند، اما شواهد به سادگی وجود نداشت. این مقاله به نقل از یک کارشناس امنیتی می گوید: "ما خوشحال می شدیم به روسیه کارت زرد می دادیم"، استعاره ای از فوتبال که به رفتار نادرست اشاره دارد. یک منبع کابینه ابراز تاسف کرد: "ما هیچ تفنگ سیگاری پیدا نکردیم."
Sueddeutsche گزارش داد که در ابتدا، BND و BfV قصد داشتند گزیده هایی از تحقیقات هنوز طبقه بندی شده خود را منتشر کنند، اما اکنون مشخص نیست که این گزارش کامل چه زمانی منتشر خواهد شد.
یک روز پس از انتشار داستان Sueddeutsche، برخی از رسانه های دیگر در مورد آن گزارش دادند - به طور خلاصه. نیوزویک و پولیتیکو هر کدام سه جمله را به دست آوردند. با روایت ترجیحی «روسیه در همه چیز مقصر است» مطابقت نداشت، سپس به سرعت از بین رفت. من نتوانستم داستان ذکر شده را در رسانه های اصلی "رسانه های اصلی" ایالات متحده پیدا کنم.
اگر آمریکاییها از این ماجرا مطلع شدند، احتمالاً از طریق RT - گزارش بیتفاوت گزارش فوقالذکر سیا/افبیآی/اناسای در محکومیت «تبلیغات» روسیه بوده است. آیا واضح تر می شود که چرا RT America و RT International توسط دولت ایالات متحده و "رسانه های اصلی" تحقیر می شوند؟ بسیاری از آمریکاییها کم کم متوجه میشوند که نمیتوانند برای اخبار دقیق روی شبکههای آمریکایی و تلویزیون کابلی حساب کنند و حداقل برای طرف دیگر این داستانهای مهم با RT هماهنگ میشوند.
اولین بار از یک تماس صبحگاهی از RT International بود که از 7 فوریه مطلع شدم Sueddeutsche Zeitung گزارشی درباره شکار شکست خورده آلمان برای یافتن شواهدی مبنی بر دخالت روسیه در انتخابات.
ری مک گاورن با Tell the Word، بازوی انتشاراتی کلیسای جامع منجی در داخل شهر واشنگتن کار می کند. مک گاورن که به مدت 30 سال تحلیلگر اطلاعاتی بود، در اواخر دهه 1970 نماینده ارشد سیا در بخش تحلیل BND بود.