راه حل فریزر برای فریزر: جایگزین برای جنگ هسته ای

توسط Gar Smith / محیط زیست علیه جنگ، WorldBeyondWar.org

On اوت 5، مشاور امنیت ملی HR McMaster به MSNBC اطلاع داد كه پنتاگون قصد دارد با مقابله با "تهدید رو به رشد" از کره شمالی - با راه اندازی "جنگ پیشگیرانه".

توجه داشته باشید: هنگامی که کسی صحبت می کند که مسلح به سلاح های پایان جهان است، زبان مهم است.

به عنوان مثال: "تهدید" صرفاً یک عبارت است. ممکن است آزار دهنده باشد ، یا حتی تحریک کننده باشد ، اما چیزی است که از "حمله" فیزیکی کوتاه است.

"جنگ پیشگیرانه" یک حسن تعبیر برای "تهاجم مسلحانه" است - عملی که دادگاه بین المللی کیفری آن را "نهایی جنایت جنگی" می داند. عبارت لغزنده "جنگ پیشگیرانه" برای تبدیل متجاوز به یک قربانی "بالقوه" است و با اقدام در "دفاع از خود" به "جنایت آینده" درک می کند.

مفهوم "خشونت پیشگیرانه" یک مشابه داخلی دارد. تحقیق توسط لندن مستقل متوجه شد كه پلیس آمریكا 1,069 غیرنظامی را در سال 2016 كشته است. از این تعداد ، 107 نفر غیر مسلح بودند. بیشتر این افراد به دلیل مفهوم "جنگ پیشگیرانه" کشته شدند. دفاع معمول از افسران درگیر در تیراندازی های مرگبار این بود که آنها "احساس خطر می کردند". آنها آتش گشودند زیرا "احساس کردند جانشان در خطر است".

آنچه در خیابان های آمریکا قابل تحمل نیست ، باید به همان اندازه قابل قبول نباشد که در هر کشوری در محدوده سلاح های مشترک جهان باشد.

در مصاحبه ای در امروز نمایش، سناتور لیندزی گراهام پیش بینی کرد: "در صورت ادامه تلاش برای ضربه زدن به آمریکا با ICBM ، با کره شمالی بر سر برنامه موشکی آنها جنگ خواهد شد."

توجه داشته باشید: پیونگ یانگ "سعی در ضربه زدن" به ایالات متحده نداشته است: فقط موشک های آزمایشی غیر مسلح و آزمایشی را پرتاب کرده است. (اگرچه ، با گوش دادن به تهدیدهای کلامی جنجالی ، بیش از حد بالا ، ممکن است خلاف این تصور شود.)

زندگی در سایه غول پریشانی

با وجود تمام توان نظامی بی نظیر ، پنتاگون هرگز نتوانسته است سو susp ظن واشنگتن مبنی بر اینکه کسی ، در جایی ، قصد حمله دارد را تسکین دهد. این ترس از "تهدید" مداوم نیروهای خارجی برای هدایت موج گسترده دلارهای مالیاتی به یک استخر نظامی / صنعتی در حال گسترش استناد می شود. اما سیاست های پارانویای همیشگی فقط دنیا را به مکانی خطرناک تر تبدیل می کند.

در 5 سپتامبر ، ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه ، در پاسخ به سوالات روزنامه نگاران در مورد مواجهه نگران کننده بین ایالات متحده و جمهوری دموکراتیک خلق کره (جمهوری دموکراتیک کره) ، این هشدار را صادر کرد: "[R] تقویت هیستری نظامی در چنین شرایطی بی معنی است. این یک بن بست است. این می تواند منجر به یک فاجعه جهانی ، سیاره ای و تلفات عظیم انسانی شود. به جز گفتگوی مسالمت آمیز ، راه دیگری برای حل مسئله کره شمالی وجود ندارد. "

پوتین کارآیی تهدید واشنگتن برای اعمال حتی شدیدتر تحریم های اقتصادی را رد کرد و خاطرنشان کرد که کره شمالی های مغرور زودتر از این که برنامه سلاح های هسته ای خود را متوقف کنند "علف بخورند" زیرا "آنها احساس امنیت نمی کنند".

در یک نظرات ارسال شده در ژانویه 2017 ، پیونگ یانگ با تأکید بر ترسهایی که حزب دمکرات کردستان را برای دستیابی به زرادخانه هسته ای خود ترغیب کرد: "رژیم حسین در عراق و رژیم قذافی در لیبی ، پس از تسلیم شدن در برابر فشارهای ایالات متحده و غرب ، که در تلاش بودند رژیم خود را براندازند ، [s] ، نمی تواند از سرنوشت هلاکت در نتیجه جلوگیری کند. . . برنامه هسته ای خود را کنار بگذارند. "

بارها و بارها ، حزب دمکرات کردستان در برابر تمرینات مشترک نظامی ایالات متحده / ROK که در امتداد مرزهای مناقشه کره برگزار شده است ، پیروز شده است. خبرگزاری مرکزی کره ای (KCNA) این وقایع را "آمادگی برای جنگ دوم کره" و "تمرین لباس برای حمله" توصیف کرده است.

"چه چیزی می تواند امنیت آنها را بازگرداند؟" پوتین پرسید. پاسخ وی: "ترمیم حقوق بین الملل".

آرسنال هسته ای واشنگتن: بازدارنده یا تحریک کننده؟

واشنگتن ابراز نگرانی کرده است که آخرین آزمایش های دوربرد توسط جمهوری دموکراتیک کردستان نشان می دهد که موشک های پیونگ یانگ (در حال حاضر بدون کلاهک) ممکن است بتوانند به سرزمین اصلی آمریکا ، 6,000 مایل دورتر برسند.

در همین حال، ایالات متحده خود زرادخانه اتمی خود را که مدت هاست تاسیس و راه اندازی شده است، حفظ می کند 450 Minuteman III ICBMs. هر یک می تواند تا سه کلاهک هسته ای حمل کند. در آخر شمارش، ایالات متحده داشت کلاهک اتمی 4,480 در اختیار آن است. موشکهای Minuteman واشنگتن با برد 9,321 مایل می توانند به هر مقصدی در اروپا ، آسیا ، آمریکای جنوبی ، خاورمیانه و بیشتر آفریقا ضربه هسته ای وارد کنند. فقط آفریقای جنوبی و مناطقی از قطب جنوب از دسترس ICBM های مستقر در آمریکا خارج است. (زیردریایی های مسلح به هسته پنتاگون را اضافه کنید و هیچ کجای کره زمین از دسترس هسته ای واشنگتن فراتر نیست).

کره شمالی وقتی صحبت از دفاع از برنامه موشکی هسته ای خود می شود ، از بهانه ای مانند هر قدرت اتمی دیگر استفاده می کند - کلاهک ها و موشک ها فقط به عنوان "بازدارنده" در نظر گرفته شده اند. این اساساً همان استدلال مورد استفاده انجمن ملی تفنگ است که ادعا می کند حق دفاع از خود شامل داشتن حق حمل سلاح و حق استفاده از آنها در "دفاع از خود" است.

اگر NRA این استدلال را در سطح جهانی / هسته ای اعمال کند ، سازگاری ایجاب می کند که این سازمان شانه به شانه کیم جونگ اون باشد. کره شمالی صرفاً بر حق خود برای "ایستادن در برابر" اصرار دارند. آنها فقط مدعی همان وضعیتی هستند که ایالات متحده به سایر قدرتهای هسته ای موجود اعطا می کند - انگلیس ، چین ، فرانسه ، آلمان ، هند ، اسرائیل ، پاکستان و روسیه.

اما به نوعی ، وقتی "برخی از کشورها" علاقه مند به تعقیب این سلاح ها می شوند ، یک موشک مسلح هسته ای دیگر "بازدارنده" نیست: فوراً به یک "تحریک" یا "تهدید" تبدیل می شود.

اگر غیر از این باشد ، خدشه دار کردن پیونگ یانگ به جنبش لغو هسته ای خدمات بزرگی تبدیل کرده است: این استدلال را که "ICBM های دارای هسته هسته ای" یک عامل بازدارنده است) نابود کرد.

کره شمالی دلیلی برای احساس پارانوئید دارد

در طی سالهای وحشیانه جنگ کره 1950-53 (واشنگتن "اقدام صلح" نامیده می شود اما بازماندگان آن را "هولوکاست کره" می نامند) ، هواپیماهای آمریکایی سقوط کردند 635,000 تن بمب و 32,557 تن napalm بیش از کره شمالی، از بین بردن شهرهای 78 و از بین بردن هزاران روستا. برخی از قربانیان در اثر تماس با آن جان داده اند سلاح های بیولوژیکی ایالات متحده شامل سمزدایی، وبا، انسفالیت و طاعون بابونیک است. در حال حاضر اعتقاد بر این است که به عنوان بسیاری از 9 میلیون نفر- 30٪ از جمعیت - ممکن است در طول بمباران 37 ماه طول بکشد.

جنگ واشنگتن علیه شمال یکی از کشنده ترین درگیری ها در تاریخ بشر است.

انفجار آمریكا خیلی بی رحم بود كه نیروی هوایی در نهایت از بمب هایی خارج شد. پشت سر کجا خرابه های چپ کارخانه های 8,700، 5,000 مدرسه ، 1,000 بیمارستان و بیش از نیم میلیون خانه. نیروی هوایی همچنین موفق شد پل ها و سدهای رودخانه یالو را بمباران کند و باعث جاری شدن سیل در زمین های کشاورزی شود که محصول برنج کشور را از بین برد و باعث مرگ اضافی در اثر گرسنگی شد.

لازم به ذکر است که نخستین جنگ کره ای زمانی رخ داد که چین بر پایه یک معاهده 1950 که پکن را مجبور به دفاع از کره شمالی در صورت حمله خارجی میداند، احترام گذاشت. (این معاهده هنوز در حال اجرا است.)

ادامه حضور نظامی آمریکا در کره

"درگیری کره" در سال 1953 با امضای توافقنامه آتش بس به پایان رسید. اما ایالات متحده هرگز کره جنوبی را ترک نکرد. این یک زیرساخت گسترده از (و همچنان ساخت) را ایجاد کرده است بیش از دوازده پایگاه های نظامی فعال. گسترش نظامی پنتاگون در داخل جمهوری کره (ROK) اغلب با فوران چشمگیر مقاومت غیرنظامیان روبرو می شود. (در تاریخ 6 سپتامبر ، افراد 38 در Seonju مجروح شدند در طی یک رویارویی میان هزاران پلیس و تظاهرکنندگان اعتراض به حضور رهگیرهای موشکی آمریکا شد.)

اما بیشترین مسئله نگران کننده برای شمال ، تمرینات نظامی سالانه مشترک است که دهها هزار سرباز آمریکایی و ROK را در امتداد مرزهای جمهوری دموکراتیک خلق چین مستقر می کند تا در تمرین های آتش سوزی ، حملات دریایی و بمب گذاری هایی که به طور برجسته دارای B-1 آمریکایی است ، شرکت کند. بمب افکن های لنسر (اعزامی از پایگاه هوایی اندرسون در گوام ، 2,100 هزار و 2,000 مایل دورتر) به شکلی تحریک آمیز به XNUMX کیلو پوندی شکارچیان در نزدیکی خاک کره شمالی می ریزند.

این تمرینات نظامی سالانه و نیمه سالی یک تحریک راهبرد جدید در شبه جزیره کره نیست. آنها فقط 16 ماه پس از امضای توافقنامه آتش بس را آغاز کردند. ایالات متحده سازمان یافته است اولین سپاه نظامی مشترک استt - "ورزش Chugi" - در نوامبر 1955 و "بازی های جنگ" به مدت 65 سال با شدت و شدت مختلف ادامه داشته است.

مانند هر عملیات نظامی، مانورهای ایالات متحده و روبرو، منبعی از زمین های سوزانده شده و بمباران شده را پشت سر گذاشته اند، جبهه های سربازان به طور تصادفی در حادثه های جنگی فاسد کشته شده اند و سود قابل ملاحظه ای به شرکت هایی که سلاح و مهمات را در طول این فرانسوی های جنگی صرف می کنند، .

در سال 2013 ، شمال با تهدید به "دفن [یک ناو جنگی ایالات متحده] در دریا" به این مانورهای "نمایش نیرو" پاسخ داد. در سال 2014 ، پیونگ یانگ با تهدید "جنگ همه جانبه" و خواستار توقف "سیاه نمایی هسته ای" ایالات متحده از این تمرین مشترک استقبال کرد.

"بزرگترین مانور نظامی" در سال 2016 برگزار شد. این تمرین دو ماه به طول انجامید ، 17,000 نظامی آمریکایی و 300,000،XNUMX سرباز از جنوب شرکت داشتند. پنتاگون بمب گذاری ها ، حملات دوزیستان و تمرینات توپخانه ای را "غیر تحریک آمیز" توصیف کرد. کره شمالی به طور قابل پیش بینی واکنش نشان داد و مانورها را "بی پروا" خواند. . . "آموزش هسته ای پنهان" و تهدید به "حمله هسته ای پیشگیرانه".

به دنبال تهدید محرمانه دونالد ترامپ برای ضربه زدن به كیم با "آتش و خشم مانند آنچه كه جهان هرگز ندیده است" ، پنتاگون تصمیم گرفت با ادامه تمرینات هوایی ، زمینی و دریایی خود كه قبلاً از 21 تا 31 آگوست برنامه ریزی شده بود ، شعله های آتش را بیشتر كند. نگهبان آزادی. نزاع کلامی بین دو رهبر مبارز فقط شدت گرفت.

در حالی که بیشتر رسانه های ایالات متحده ماه های گذشته را با وسواس در مورد برنامه هسته ای کره شمالی و پرتاب موشک های آن سپری کرده اند ، کمتر گزارشی در مورد برنامه های واشنگتن برای "قطع سر" کشور با برکناری رهبر کره گزارش شده است.

"دامنه وسیعی از گزینه ها": قتل و پنهان کاری

در آوریل 7، 2917 NBC اخبار شبانه گزارش شده است که "جزئیات انحصاری درباره گزینه های بسیار مخفی و بسیار بحث برانگیزی را که برای اقدامات نظامی احتمالی علیه کره شمالی به رئیس جمهور ارائه می شود ، فرا گرفته است."

"ارائه گسترده ترین گزینه ممکن ، اجباری است" اخبار شبانه دریادار جیمز استاوریدیس (بازرسان) تحلیلگر ارشد امنیت و دیپلماسی بین المللی اظهار داشت. "این همان چیزی است که روسای جمهور را قادر می سازد تا تصمیمات درست بگیرند: وقتی همه گزینه های روی میز را در مقابل خود ببینند."

اما "گزینه های گسترده" به طرز خطرناکی محدود بود. به جای بررسی گزینه های دیپلماتیک ، تنها سه گزینه ای که روی میز رئیس جمهور قرار گرفتند:

1 گزینه:

سلاح های هسته ای به کره جنوبی

2 گزینه

"سر بریدن": هدف قرار دادن و کشتن

3 گزینه

اقدام مخفی

سینتیا مک فادن ، خبرنگار ارشد حقوقی و تحقیقی NBC ، سه گزینه را بیان کرد. اولین مورد معکوس کردن معاهده تنش زدایی دهها ساله و ارسال مجموعه جدیدی از سلاح های هسته ای ایالات متحده به کره جنوبی بود.

به گفته مک فادن ، گزینه دوم ، حمله "قطع سر" ، برای "هدف قرار دادن و کشتن رهبر کره شمالی ، کیم جونگ اون و سایر رهبران ارشد مسئول موشک ها و سلاح های هسته ای" طراحی شده است.

استراویدیس ، اما هشدار داد که "وقتی شما با یک رهبر بسیار غیرقابل پیش بینی و بسیار خطرناک روبرو می شوید ، سر قطع سر همیشه یک استراتژی وسوسه انگیز است." (با توجه به اینکه این توصیف متناسب با ترامپ و همچنین کیم است ، کلمات با کنایه ای ترسناک حمل می شوند.) طبق گفته استراویدیس ، "سوال این است: روز بعد از قطع سر شما چه اتفاقی می افتد."

گزینه سوم شامل نفوذ نیروهای کره جنوبی و نیروهای ویژه ایالات متحده به شمال برای "بیرون بردن زیرساخت های اصلی" و احتمالاً حملات به اهداف سیاسی است.

گزینه اول، موافقت نامه های متعدد هسته ای راجع به عدم گسترش سلاح های هسته ای را نقض می کند. گزینه های دوم و سوم شامل نقض حاکمیت و نقض گسترده حقوق بین الملل می شود.

در طول سالها، واشنگتن از تحریم ها و تحریکات نظامی برای آزار و اذیت شمال استفاده کرده است. حالا که شبکه خبری ان بی سی به "عادی سازی" ترور سیاسی یک رهبر خارجی با ارائه قتل کیم به عنوان "گزینه" معقول داده شده است ، سهم ژئوپلیتیکی حتی بیشتر شده است.

<iframe src="http://www.nbcnews.com/widget/video-embed/916621379597”width =” 560 ″ height = ”315 ″ frameborder =” 0 ″ allowfullscreen>

واشنگتن تحریم ها (نوعی از سوار شدن به آب های اقتصادی) را بر روی طیف وسیعی از اهداف (سوریه، روسیه، کریمه، ونزوئلا، حزب الله) با نتایج ناچیز اعمال کرده است. کیم جونگ اون شخصیت خوبی نیست که به تحریم ها پاسخ دهد. کیم دستور داد اعدام بیش از همکاران 340 کره ای ها از زمان به قدرت رسیدن او در سال 2011. قربانیان وی شامل مقامات دولتی و اعضای خانواده بوده اند. یکی از کیم ها ابزار مورد علاقه اعدام گفته می شود که با اسلحه ضدهوایی تکه تکه می شود. او مانند دونالد ترامپ عادت دارد که راه خود را انتخاب کند.

و بدین ترتیب تردید وجود دارد که تهدیدهای آشکار آمریکا خواستار قتل کیم چیزی بیش از سخت گیری عزم وی در زمینه توانمند سازی ارتش خود با سلاح های "جبران کننده" باشد که می تواند "به پیام های واشنگتن" به واشنگتن و ده ها هزار سرباز آمریکایی اطراف برود. کره شمالی در جنوب و شرق - در ژاپن و در اوکیناوا ، گوام و سایر جزایر تحت استعمار پنتاگون در اقیانوس آرام.

گزینه چهارم: دیپلماسی

در حالی که پنتاگون نمی تواند تضمین کند که تاثیرات آن ممکن است در آینده تاثیر گذار باشد، وزارت امور خارجه اطلاعاتی در مورد آنچه که در گذشته انجام داده است، قابل توجه است. به نظر می رسد که رژیم کیم نه تنها با دعوت از مذاکره برای پایان دادن به خصومت ها به واشنگتن نزدیک شده است، اما ادارات گذشته پاسخ داده اند و پیشرفت کرده اند.

در سال 1994 ، پس از چهار ماه مذاکره ، رئیس جمهور بیل کلینتون و جمهوری دموکراتیک جمهوری اسلامی چین "چارچوب توافق شده" را امضا کردند تا تولید پلوتونیوم ، جز component سلاح های هسته ای را در شمال متوقف کند. در ازای کنار گذاشتن سه راکتور هسته ای و تأسیسات بحث برانگیز پردازش مجدد پلوتونیوم Yongbyon ، ایالات متحده ، ژاپن و کره جنوبی توافق کردند که سالانه دو راکتور آب سبک و 500,000 متریک تن مازوت برای خنثی کردن انرژی از دست رفته در حالی که جایگزین می شوند ، به جمهوری دموکراتیک خلق چین ارائه دهند. راکتورها ساخته شدند.

در ماه ژانویه 1999، کمیته مرکزی حزب کمونیست چین به جلسات طراحی شده برای مقابله با مسائل مربوط به گسترش سلاح های هسته ای توافق کرد. در واشنگتن واشنگتن توافق کرد تا تحریم های اقتصادی اعمال شده علیه شمال را لغو کند. این مذاکرات از طریق 1999 با موافقت DPRK برای توقف برنامه موشکی دوربرد خود در ازای تحریم های اقتصادی ایالات متحده، به پایان می رسد.

در اکتبر 2000، کیم جونگ ایل نامه ای را به پرزیدنت کلینتون فرستاد که به منظور تقویت روابط روابط آمریکا و کره شمالی ادامه داشته است. بعدها، در نسخه ای که نوشته شده برای نیویورک تایمز، وندی شرمن ، که به عنوان مشاور ویژه رئیس جمهور و وزیر امور خارجه در سیاست کره شمالی خدمت می کرد ، نوشت که توافق نهایی برای خاتمه برنامه های موشکی میان برد و بلند حزب دمکرات کردستان "به طور ناخوشایند نزدیک شد" ، زیرا دولت کلینتون به سمت پایان.

در سال 2001 ، آمدن رئیس جمهور جدید پایان این پیشرفت را نشان داد. جورج دبلیو بوش محدودیت های جدیدی را در مذاکره با شمال اعمال کرد و به طور علنی این س Pyال را مطرح کرد که آیا پیونگ یانگ "تمام شرایط همه توافقات را حفظ می کند". کالي پاول ، وزير امور خارجه ، با انکار قاطعانه كالين پاول ، وزير امور خارجه ، مبني بر اينكه "در آينده مذاكرات قریب الوقوع آغاز می شود - به این ترتیب واقعیت نیست.

در تاریخ 15 مارس 2001 ، جمهوری دموکراتیک خلق جمهوری اسلامی با صدور واکنشی گرم ، تهدید به "انتقام هزار برابر" از دولت جدید به دلیل "قصد قلب سیاه برای اذیت گفتگو بین شمال و جنوب [کره]" کرد. پیونگ یانگ همچنین گفتگوهای اداری مداوم خود را با سئول لغو کرد که هدف آن آشتی سیاسی بین دو کشور غریب بود.

در سال 2002 سخنرانی دولت اتحادیه ، جورج دبلیو بوش شمال را به عنوان بخشی از "محور شر" خود معرفی کرد و دولت را به "مسلح کردن با موشک و سلاح های کشتار جمعی ، در حالی که شهروندان خود را گرسنه می کرد" متهم کرد.

بوش با خاتمه رسمي "چارچوب توافق شده" کلينتون و توقف محموله هاي موعود موعود ، پيگيري کرد. جمهوری دمکراتیک کردستان با اخراج بازرسان اسلحه سازمان ملل و راه اندازی مجدد کارخانه پردازش مجدد یونگ بیون به این اقدام پاسخ داد. در عرض دو سال، حزب کمونیست کره شمالی در زمینه تولید پلوتونیوم اسلحه بازسازی شد و در اولین کنفرانس 2006 نخستین آزمایش هسته ای خود را انجام داد.

این فرصت از دست رفت. اما این نشان داد که دیپلماسی (اگرچه توجه و صبر زیادی دارد) می تواند برای رسیدن به اهداف صلح آمیز کار کند.

"Dual Freeze": راه حلی که می تواند کارساز باشد

متأسفانه، ساکنین فعلی کاخ سفید، فردی است که با توجهی کوتاه به آن مواجه است و به صراحت از صبر و شکیبایی برخوردار نیست. با این وجود، هر راهی که ملت ما را در مسیری قرار می دهد نه با برچسب "آتش و خشم" جاده ای است که می توان بهترین راه را طی کرد. و خوشبختانه ، دیپلماسی یک هنر فراموش شده نیست.

امیدوار کننده ترین گزینه ، برنامه موسوم به "دو فریز" (معروف به "فریز برای یخ زدگی" یا "دو باره") است که اخیراً توسط چین و روسیه تأیید شده است. تحت این توافق نامه برای تات ، واشنگتن "بازی های تهاجمی" گسترده (و بسیار پرهزینه) خود را در مرزهای کره شمالی و سواحل متوقف می کند. در ازای آن ، کیم موافقت می کند تا تولید و آزمایش سلاح های هسته ای و موشک های بی ثبات را متوقف کند.

ممکن است اکثر مصرف کنندگان جریان اصلی رسانه از این موضوع مطلع شوند که حتی قبل از مداخله چین و روسیه ، شمال خود بارها و بارها یک راه حل مشابه "دو فریز" را پیشنهاد کرده است تا با این کار وضعیت خطرناک تر با ایالات متحده را حل کند. اما واشنگتن بارها از این کار امتناع ورزید.

در ژوئیه 2017 ، هنگامی که چین و روسیه برای تأیید طرح "دوگانه یخ" همکاری کردند ، جمهوری دموکراتیک کردستان از این طرح استقبال کرد. در طول یک ژوئن 21 مصاحبه تلویزیونی کیه چون یانگ، سفیر کره شمالی در هند ، اظهار شده: "تحت شرایط خاص ، ما مایل به صحبت در مورد انجماد آزمایش هسته ای یا آزمایش موشک هستیم. به عنوان مثال ، اگر طرف آمریکایی تمرینات بزرگ و گسترده نظامی را به طور موقت یا دائم متوقف کند ، ما نیز به طور موقت متوقف خواهیم شد. "

معاون سفیر سازمان ملل در کره شمالی گفت: "همانطور که همه می دانند ، آمریکایی ها [به] گفتگو اشاره کرده اند." کیم In-ryong به خبرنگاران گفت. "اما آنچه مهم است ، گفتار نیست ، بلکه اعمال است. . . . بازگشت مجدد سیاست خصمانه نسبت به جمهوری دموکراتیک جمهوری اسلامی پیش شرط حل همه مشکلات در شبه جزیره کره است. . . . بنابراین ، مسئله فوری که باید در شبه جزیره کره حل و فصل شود خاتمه دادن قطعی به سیاست خصمانه آمریکا در قبال جمهوری دموکراتیک جمهوری اسلامی ، دلیل اصلی همه مشکلات است. "

در ژانویه 10، 2015، KCNA اعلام کرد پیون یانگ با مراجعه به دولت اوباما پیشنهاد "به طور موقت آزمایش های هسته ای مربوط به ایالات متحده را متوقف كرد [و]. . . رو در رو با ایالات متحده بنشینید. " در عوض ، شمال درخواست کرد "ایالات متحده تمرین نظامی مشترک را به طور موقت متوقف کند."

وزیر خارجه کره شمالی وقتی پاسخی نداد ، در بیانیه ای که در تاریخ 2 مارس 2015 منتشر شد ، این مخالفت را علناً یادداشت كرد: "ما قبلاً تمایل خود را برای اتخاذ تدابیری متقابل در صورت متوقف كردن تمرینات نظامی مشترک آمریكا در و در اطراف کره جنوبی. با این حال ، ایالات متحده از همان ابتدای سال نو ، با اعلام "تحریم های اضافی" در قبال کره شمالی ، با صراحت پیشنهاد و تلاش صادقانه ما را رد کرد. "

وقتی دولت ترامپ آخرین پیشنهاد "فریز" روسیه و چین را در ژوئیه 2017 رد کرد ، آن را رد کرد رد آن را توضیح داد با این استدلال: چرا ایالات متحده باید در ازای موافقت شمال با کنار گذاشتن فعالیتهای "غیرقانونی" تسلیحاتی خود ، تمرینات "قانونی" خود را متوقف کند؟

با این حال ، تمرینات مشترک ایالات متحده و ROK تنها در صورت "تدافعی" "قانونی" خواهد بود. اما ، همانطور که سالهای گذشته (و نشت NBC ذکر شده در بالا) نشان داده شده است ، این تمرینات به وضوح برای آماده سازی برای اقدامات متجاوزانه بین المللی غیرقانونی - از جمله نقض حاکمیت ملی و ترور سیاسی احتمالی رئیس دولت طراحی شده است.

گزینه دیپلماتیک باز است. هر عملی دیگر، تهدیدی برای یک برخورد احتمالی هسته ای هسته ای تهدید می کند.

"دو فریز" یک راه حل عادلانه و عاقلانه به نظر می رسد. تا حالا، واشنگتن اخراج شده است  فریز برای یخ زدن به عنوان "غیر شروع کننده".

اقدامات:

کره شمالی را متوقف کنید

ریشه: اینجا را امضا کنید.

به سناتورهای شما بگویید: هیچ اقدام نظامی علیه کره شمالی وجود ندارد

امروز سناتورهای خود را بنویسید اصرار بر حل دیپلماتیک - نه نظامی - درگیری با کره شمالی. شما می توانید تاثیر خود را بر این مسئله را با تماس با سناتور های خود نیز تقویت کنید. کابینت کاپیتول (202 224-3121) شما را متصل خواهد کرد

گار اسمیت روزنامه نگار تحقیقاتی برنده جایزه، سردبیر خاندان ناحیه جزیره زمین، یکی از بنیانگذاران محیط زیست علیه جنگ، و نویسنده رولت هسته ای (چلسی سبز). کتاب جدید او، خواننده جنگ و محیط زیست (فقط کتاب های جهان) منتشر خواهد شد اکتبر 3. او در محل سخنرانی خواهد کرد World Beyond War کنفرانس سه روزه "جنگ و محیط زیست" September 22-24 در دانشگاه آمریکایی در واشنگتن دی سی. (برای جزئیات بیشتر، به: https://worldbeyondwar.org/nowar2017.)