توسط رابرت جولد
در طول جنگ ویتنام ، مادرم ، که شخص دیگری شیرین و دلسوز بود ، گفت "آنها" (ویتنامی) برای زندگی انسانها مانند ما ارزش قائل نیستند ، و به من پیشنهاد می کند که در کشتن آنها راحت تر باشم. من هرگز با فکر کشتن آنها راحت نبودم و چنین نبودم.
با این حال ، من هنوز هم می شنوم که برخی می گویند یک "دشمن" مانند ما برای زندگی انسان ارزش قائل نیست. با گذشت سال ها ، دشمن تغییر می کند ، اما خودداری از این وضعیت همان است: برخی از افراد "ما" معتقدند که دشمنان فکر می کنند زندگی ارزان است و بنابراین هزینه بر است ، به راحتی فدا می شوند. همین افراد در جامعه ما معتقدند که ما ، و احتمالاً متحدانمان ، فکر می کنیم زندگی مقدس است و فقط در اعمال قهرمانانه ای که آزادانه انتخاب شده اند ، فداکاری می کنیم.
هر زمان که خشونت و جنگ گسترده صورت گیرد ، رسانه های اصلی تصمیم می گیرند (اغلب با کمک سخنگویان دولت) چه کسانی خوب هستند و چه افراد بد ، چه کسانی دشمن و چه متحدان. وقتی این اتفاق افتاد و فیلم و تفسیرهای رسانه ای متن را دنبال كردند ، تعجب آور است كه چگونه بسیاری از مردم با كشتن "دشمن" راحت می شوند ، به ویژه هنگامی كه آنها از نژاد ، ملیت یا دین دیگری باشند.
ناگهان اصطلاح "دشمن" به کل جمعیت مردم (غیرنظامیان ، کودکان ، افراد مسن) گسترش می یابد و آنها در مجموع بد ، خیانت و هدف قرار می گیرند. ما می توانیم خونسردی خود را نسبت به این دشمن توجیه کنیم و بگوییم آنها برای زندگی انسان مانند ما ارزش قائل نیستند.
ما به آنچه دشمن با ما یا متحدانمان انجام داده است نگاه می کنیم و آنچه که ما یا متحدانمان با آنها کرده ایم را نادیده می گیریم. از طریق کل چرخه خبری ، رسانه های جریان اصلی ، مقامات دولتی منتخب و مفسران به طور مداوم این عدم تطابق برداشت ها را تغذیه می کنند. اصطلاح روانشناختی برای غیرانسانی دانستن دشمن ، "دشمنی" نامیده می شود. بنابراین ، به طور انحرافی ، زندگی برای ما ارزان می شود ، به شرط آن که زندگی دشمن باشد. دروغ دیدن دشمن به عنوان شر ، و سپس انجام بدی بر آنها ، کاملاً کنایه آمیز و غیراخلاقی مضاعف است.
این روند دشمن سازی به من یادآوری می کند که بفهمم کدام تیم را تشویق کنم و از کدام تیم متنفر باشم. ما می توانیم برای حمایت از انتخاب خود به کمترین دلیل برسیم. من برای گرین بی تشویق می کنم و بدون دلیل دلیل آن تیم را از تگزاس بدم می آورد. اما من نمی خواهم هیچ بازیکنی از تیم تگزاس کشته شود ، مطمئناً به دست بازیکنان Green Bay نیست. این فقط یک بازی است ، کمی رقابت دوستانه.
اما از بسیاری جهات (ورزش ، عدالت ، همسایگان ، افراد مشهور ، به نام چند دسته) ، ما قضاوت می کنیم که چه کسی بهتر است و چه کسی کمتر. من این را تمایل خود به اتخاذ دیدگاه قضاوتی می نامم - که اکنون در جهان عقاید سریع و اینترنتی در اینترنت بسیار مشهور است.
اگر نگاهی دلسوزانه داشته باشیم دنیا چگونه به نظر می رسد؟ به نظر می رسد جهانی است که دانشجویان بین المللی من در زمینه حل اختلاف از من می گویند ، جهانی که هر فرهنگی دارای طیف خوبی از انسانهای دلسوز و دلواپسی است که فقط می خواهند زندگی خود را در صلح زندگی کنند و افراد افراطی افرادی که مجبور به استفاده از آنها شده اند خشونت از ترس یا شر ستم.
در سراسر کره زمین ، همه ما به طور مشابه برای زندگی ارزش قائل هستیم ، اما ترس از امنیت ، و اقدامات برای خودگردانی ، اغلب مردم را به سمت خشونت سوق می دهد. آنها به خشونت متوسل می شوند زیرا هنوز قدرت و اثربخشی عدم خشونت را نیاموخته اند ، كه اکنون به طور كامل مورد بررسی قرار گرفته است تا نشان دهد چگونه این امر بسیار م creatingثرتر از خشونت در ایجاد امنیت و دموكراسی بوده است. خشونت علیه مردم با ادعای اینکه آنها برای زندگی ارزشی قائل نیستند یکی از بزرگترین اخلاقیات اخلاقی زمان ماست. این عمل باید برای همیشه کنار گذاشته شود.
-پایان-
رابرت جولد گولد، Ph.D.، یک اختراع سندیکایی توسط PeaceVoice، برنامه های تحصیلات تکمیلی و کارشناسی در دانشگاه دولتی پورتلند را هدایت می کند.
