توسط جفری ساکس ، اوت 20 ، 2019
از جانب Tikkun
با توجه به این که دونالد ترامپ در اواخر ماه جاری میلادی مجدداً برای اجلاس G7 به اروپا سفر می کند ، رهبران اروپایی گزینه های مقابله با رئیس جمهور آمریکا را کنار گذاشته اند. آنها سعی کرده اند او را افسون کنند ، او را ترغیب کنند ، او را نادیده بگیرند یا موافقت کنند که با او مخالفت کنید با این حال بدخواهی ترامپ بی پایان است. بنابراین تنها راه حل مخالفت با اوست.
فوری ترین مسئله تجارت اروپا با ایران است. این موضوع کوچک نیست. این نبردی است که اروپا قادر به از دست دادن آن نیست.
ترامپ قادر است صدمات زیادی را بدون فشرده سازی وارد کند و اکنون این کار را از طریق اقتصادی و تهدیدهای مربوط به اقدامات نظامی انجام می دهد. او از قدرتهای اقتصادی و اقتصادی اضطراری که هدف از آن سوق دادن ایران و ونزوئلا به سقوط اقتصادی است ، استفاده کرده است. وی در تلاش است با بسته شدن بازارهای ایالات متحده به صادرات چین ، محدود کردن فروش فن آوری های آمریکایی به شرکت های چینی و اعلام چین به عنوان یک عامل تنظیم ارز ، رشد چین را کند یا متوقف کند.
مهم است که این اقدامات را آنگونه که هست می نامند: تصمیمات شخصی یک فرد بی واسطه ، نه نتیجه عمل قانونی یا نتیجه هرگونه تجدید نظر در مشاجره عمومی. نکته قابل توجه ، 230 سال پس از تصویب قانون اساسی آن ، ایالات متحده از قانون یک مرد رنج می برد. ترامپ دولت خود را از هر كسى كه استقلال داشته باشد ، مانند وزیر دفاع پیشین ، ژنرال بازنشسته جیمز ماتیس ، خلاص كرده است و معدود جمهوری خواهان كنگره ، سخنان خود را علیه رهبرشان زمزمه می كنند.
ترامپ به عنوان یک سیاستمدار بدبینانه که برای قدرت شخصی و منافع مالی مانور می دهد ، بسیار مشخص است. با این حال اوضاع بسیار خطرناک تر است. ترامپ از نظر ذهنی بی نظمی است: بزرگ ، پارانوئید و روانی. این اسم صدا زدن نیست. ترامپ وضعیت روانی او را قادر به نگه داشتن سخنان خود ، کنترل خصومت های خود و محدود کردن اعمال خود نمی داند. او باید مخالف باشد ، نه دلجویی.
حتی هنگامی که ترامپ عقب نشینی می کند ، نفرتهای وی از بین می رود. ترامپ هنگامی که روبرو روبرو با رئیس جمهور چین شی جینپینگ در اجلاس G20 در ماه ژوئن ، ترامپ آتش بس را در "جنگ تجاری" خود با چین اعلام کرد. چند هفته بعد ، وی تعرفه های جدید را اعلام کرد. ترامپ علیرغم اعتراض مشاوران خود ، نتوانست حرف خود را دنبال کند. اخیراً ، سقوط در بازارهای جهانی او را مجبور به عقب نشینی موقت کرده است. اما تجاوز او به چین ادامه خواهد یافت. و اقدامات نامتعارف او در مقابل آن کشور به طور فزاینده ای اقتصاد و امنیت اروپا را تهدید خواهد کرد.
ترامپ به طور جدی در تلاش است تا هر کشوری را که از تعظیم در برابر خواسته های خود امتناع ورزد ، بشکند. مردم آمریکا چندان متکبر و متمایز نیستند ، اما مطمئناً برخی از مشاوران ترامپ چنین هستند. برای مثال ، جان بولتون ، مشاور امنیت ملی و مایك پومپئو ، وزیر امور خارجه ، هر دو رویكردی منحصر به فرد متكبرانه به جهان نشان می دهند ، كه توسط بنیادگرایی مذهبی در مورد پومپئو تقویت شده است.
بولتون اخیراً برای تشویق نخست وزیر جدید انگلیس ، بوریس جانسون ، در تصمیم خود برای ترك اتحادیه اروپا با یا بدون توافق Brexit ، به لندن سفر كرد. ترامپ و بولتون در مورد انگلستان سخنی نمی بینند ، اما آنها آرزو می کنند که اتحادیه اروپا شکست بخورد. هر دشمن اتحادیه - مانند جانسون ، ماتئو سالوینی ایتالیا و ویکتور اوربان نخست وزیر مجارستان - از این رو دوست ترامپ ، بولتون و پومپئو است.
ترامپ آرزو می کند رژیم ایران را نیز سرنگون کند و به احساسات ضدایرانی که مربوط به انقلاب 1979 ایران است و خاطرات ماندگار در افکار عمومی ایالات متحده در مورد گروگان گرفتن آمریکایی ها در تهران می پردازد ، علاقه دارد. جنایات او توسط رهبران غیرمسئول اسرائیل و عربستان سعودی ، که رهبران ایران را به دلایل خاص خود متنفر می کنند ، تحریک شده است. با این حال ، این برای شخص ترامپ نیز بسیار شخصی است که امتناع رهبران ایران از پیوستن به مطالبات وی به همین دلیل است که سعی در حذف آنها دارد.
اروپایی ها عواقب ساده لوح آمریکایی در خاورمیانه را می دانند. بحران مهاجرت در اروپا قبل از هر چیز ناشی از جنگ های منتخب ایالات متحده در منطقه بود: جنگ های جورج دبلیو بوش علیه افغانستان و عراق و جنگ های باراک اوباما علیه لیبی و سوریه. ایالات متحده در آن موارد بی رحمانه عمل کرد ، و اروپا قیمت آن را پرداخت کرد (البته ، البته مردم خاورمیانه مبلغ بسیار بالاتری را پرداخت می کردند).
اکنون جنگ اقتصادی ترامپ با ایران یک درگیری حتی بزرگتر را تهدید می کند. وی پیش از نگاه جهانیان ، سعی در خنثی کردن اقتصاد ایران با قطع سودهای ارزی خود از طریق تحریم برای هر بنگاه ، ایالات متحده یا هر کشور دیگری که با این کشور تجارت داشته باشد ، می کند. این تحریم ها بر خلاف منشور سازمان ملل متحد برابر با جنگ است. و از آنجا که آنها به طور مستقیم به مردم غیرنظامی هدف قرار می گیرند ، آنها جنایتی علیه بشریت را تشکیل می دهند یا حداقل باید تشکیل دهند. (ترامپ اساساً همان استراتژی را علیه دولت و مردم ونزوئلا دنبال می کند.)
اروپا بارها و بارها در مورد تحریم های آمریکا اعتراض کرده است ، که نه تنها یک جانبه ، برون مرزی و بر خلاف منافع امنیتی اروپا نیست بلکه صریحاً مغایر توافق هسته ای 2015 با ایران است ، که به اتفاق آرا تأیید شد توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد با این حال رهبران اروپایی می ترسند مستقیم آنها را به چالش بکشند.
آنها نباید باشند. اروپا می تواند با همکاری چین ، هند و روسیه با تهدیدهای تحریم های برون مرزی آمریکا روبرو شود. تجارت با ایران به راحتی می تواند به یورو ، رینمبی ، روپیه و روبل تبدیل شود و از بانک های آمریکایی جلوگیری شود. تجارت کالا برای کالاها از طریق مکانیسم پاکسازی یورو مانند INSTEX قابل دستیابی است.
در حقیقت ، تحریم های خارج از کشور آمریکا یک تهدید بلند مدت نیست. اگر ایالات متحده آمریکا آنها را علیه بیشتر کشورهای جهان به اجرا درآورد ، آسیب به اقتصاد ایالات متحده ، دلار ، بازار بورس و رهبری ایالات متحده جبران ناپذیر خواهد بود. بنابراین احتمالاً تهدید تحریم ها دقیقاً باقی خواهد ماند - تهدید. حتی اگر ایالات متحده برای اجرای تحریم ها علیه مشاغل اروپایی اقدام کند ، اتحادیه اروپا ، چین ، هند و روسیه می توانند آنها را در شورای امنیت سازمان ملل به چالش بکشند ، که با حاشیه گسترده مخالفت با سیاست های ایالات متحده است. اگر ایالات متحده قطعنامه شورای امنیت را در مخالفت با تحریم ها وتو کند ، کل مجمع عمومی سازمان ملل می توانست موضوع را تحت عنوان "اتحاد برای صلح" به عهده بگیرد. اکثریت قریب به اتفاق کشورهای 193 سازمان ملل متحد برنامه های فرامرزی تحریم ها را محکوم می کنند.
رهبران اروپا با پیوستن به ضعف و تهدیدهای ترامپ ، امنیت اروپا و جهانی را به خطر می اندازند در مقابل ایران ، ونزوئلا ، چین و دیگران. آنها باید بدانند كه اکثریت قابل توجهی از آمریكایی ها نیز با خودشیفتگی بد رفتار ترامپ و رفتار روانی مخالف هستند كه منجر به انتقال تیراندازی های گسترده و سایر جنایات نفرت آمیز در آمریكا شده است. با مخالفت با ترامپ و دفاع از قانون بین المللی ، از جمله تجارت بین المللی مبتنی بر قوانین ، اروپایی ها و آمریکایی ها در کنار هم می توانند صلح جهانی و آمیخته فرامنطقه ای را برای نسل های آینده تقویت کنند.
جفری ساکس یک اقتصاددان آمریکایی ، تحلیلگر سیاست های عمومی و مدیر سابق موسسه زمین در دانشگاه کلمبیا است ، جایی که عنوان استاد دانشگاه را در اختیار دارد.
