جنگ بی پایان یک شرکت فاجعه بار (اما سودآور) است

توسط لارنس ویلکرسون ، 11 فوریه 2020

از جانب اساسنامه مسئول

"سقوط دولت لیبی پیامدهای گسترده ای در منطقه داشته است ، و جریان مردم و سلاح ها سایر کشورها را در شمال آفریقا بی ثبات می کند." این بیانیه از Intelbrief اخیر گروه Soufan با عنوان "مبارزه با دسترسی به منابع انرژی لیبی" (24 ژانویه 2020) آمده است. 

گوش می کنی باراک اوباما؟

پرزیدنت اوباما به من و چند نفر دیگر گفت: "در این شهر [واشنگتن ، دی سی] سوگیری وجود دارد ،" به من گفته است که رئیس جمهور اوباما به من و چند نفر دیگر که در 10 سپتامبر سال 2015 در اتاق روزولت کاخ سفید جمع شده اند ، تقریباً هفت سال از دوران ریاست جمهوری او بود. در آن زمان ، من فکر می کردم که او به ویژه در مورد اشتباه غم انگیز او با پیوستن به مداخله در لیبی در سال 2011 ، که ظاهراً قطعنامه 1973 شورای امنیت سازمان ملل را اجرا می کند ، فکر می کند.

وزیر امور خارجه اوباما ، جان کری ، هنگام صحبت اوباما درست در کنار رئیس جمهور نشسته بود. من به یاد می آورم که در آن زمان از خودم می پرسیدم که آیا او کری سخنرانی می کرد و همچنین از تصمیم خودش ابراز تاسف می کرد ، زیرا کری در آن زمان نسبت به مشارکت سنگین تر ایالات متحده در یک جنگ بی پایان دیگر در آن زمان - و هنوز هم - در سوریه روبرو بوده است. با این حال ، اوباما ظاهراً هیچ یک از این موارد را نداشت.

دلیل این امر این است که مداخله لیبی نه تنها منجر به کشته شدن شدید رهبر لیبی ، معمر قذافی - شد و یک حرکت فتح و وحشیانه و مداوم نظامی را برای عنوان "که بر لیبی حکمرانی می کند" به حرکت درآورد ، "قدرتهای خارج از سراسر دریای مدیترانه را به حرکت درآورد. به پناهگاه بپیوندید ، و یک جریان بی ثبات کننده پناهنده را از آن دریای داخلی رها کنید - این سلاح را نیز از یکی از بزرگترین انبارهای اسلحه در جهان به دست گروههایی چون داعش ، القاعده ، لشکر تایبی و دیگران قرار داد. . علاوه بر این ، بسیاری از سلاح های قبلاً لیبی در همان لحظه در سوریه مورد استفاده قرار می گرفتند.

قبل از اینکه ستایش اوباما را بیاموزیم که او درس خود را آموخته باشد و بنابراین تصمیم به مداخله در سوریه به طرز چشمگیرتری نگیریم ، باید این سؤال را مطرح کنیم: چرا روسای جمهور چنین تصمیمات فاجعه آمیز مانند عراق ، لیبی ، سومالی ، افغانستان و فردا می گیرند. شاید ، ایران؟

رئیس جمهور دویت آیزنهاور تا حدود زیادی در سال 1961 به این سؤال پاسخ داد: "ما هرگز نباید اجازه دهیم وزن این ترکیب [مجتمع نظامی- صنعتی] آزادی های ما یا فرایندهای دموکراتیک را به خطر بیندازد. ... فقط یک شهروند هوشیار و آگاه می تواند مشکلی مناسب از تجهیزات دفاعی عظیم صنعتی و نظامی با روشها و اهداف صلح آمیز ما وارد کند. "

به بیان ساده ، امروز آمریكا از شهروندی هوشیار و آگاه تشکیل نشده است ، و مجتمعى كه آیزنهاور آنقدر دقیق توصیف كرده است ، در حقیقت است ، و به روش هایی كه حتی آیزنهاور نیز نمی توانست تصور كند ، آزادیها و روندهای دموکراتیک ما را به خطر می اندازد. این مجتمع "تعصب" را ایجاد می کند که پرزیدنت اوباما توضیح داده است.  علاوه بر این ، امروز کنگره ایالات متحده مجتمع - 738 میلیارد دلار امسال به علاوه یک بودجه کاهشی بی سابقه ای که تقریباً 72 میلیارد دلار بیشتر است ، سوخت می کند - به حدی که نوشته های این مجتمع درباره جنگ تبدیل شده است غیرقابل توصیف ، ماندگار و همچنان که آیزنهاور نیز گفت: " در هر شهر ، هر خانه ای از دولت ، هر دفتر دولت فدرال احساس می شود. "

با توجه به "شهروندی هوشیار و آگاه" ، نتیجه ای که نه تنها در دراز مدت به آموزش مناسب منتسب می شود بلکه در کوتاه مدت میان مدت که عمدتاً توسط یک "املاک چهارم" مسئول و توانا تحمیل می شود ، وجود دارد. همچنین. 

این مجتمع برای بیشتر اهداف نابخردانه خود دارای رسانه هایی است که دارای اهمیت هستند ، از روزنامه ملی کشور ، نیویورک تایمز ، تا ارگان مدرن پایتخت خود ، واشنگتن پست ، تا چاپ نامه های جامعه اقتصادی ، وال استریت ژورنال. اکثر این مقالات اکثراً تصمیمی را برای جنگی که دوست ندارند دریافت نکردند. فقط وقتی جنگها پایان پذیرفتند ، برخی از آنها صدای دیگری را پیدا می کنند - و خیلی دیر شده است.

با توجه به روزنامه نگاری چاپی ، اصلی ترین رسانه های کابل تلویزیون دارای ویژگی های سر صحبت هستند که برخی از آنها توسط اعضای مجتمع پرداخت می شوند یا اینکه زندگی حرفه ای خود را در داخل آن سپری کرده اند ، یا هردو ، در جنگ های گوناگون به جنگ نیاوردند. باز هم ، آنها فقط صدای انتقادی خود را می یابند که جنگ ها پایان نیافته ، بدیهی است که از بین می روند یا بن بست می روند ، و خون و گنج بسیار زیادی را نیز خرج می کنند و رتبه های بهتری در تقابل با آنها قرار دارد.

ژنرال دریایی Smedley Butler ، دریافت کننده مدال افتخار دو بار ، زمانی اعتراف کرد که "یک جنایتکار برای سرمایه داری است". توصیفی مناسب برای دوران باتلر در اوایل قرن بیستم. امروز ، اما ، هر حرفه ای نظامی که نمک خود را به عنوان یک شهروند نیز ارزش دارد - مانند آیزنهاور - باید اعتراف کند که آنها نیز مجرمان مجتمع هستند - یک عضو کارت ویزیت دولت سرمایه داری ، مطمئناً ، اما کسی که تنها باشد هدف ، خارج از به حداکثر رساندن سود سهامداران ، تسهیل در مرگ دیگران به دست دولت است. 

چگونه دیگری برای توصیف دقیق مردان - و اکنون زنان - پوشیدن چندین ستاره بی وقفه در مقابل نمایندگان مردم در کنگره و درخواست پول بیشتر و بیشتر از پول مالیات دهندگان؟ و نمد خالص صندوق خاشقچی ، که به طور رسمی به عنوان صندوق عملیات اضطراری خارج از کشور (OCO) شناخته می شود و قرار است کاملاً برای عملیات در سالن های جنگ باشد ، فرایندی از روند بودجه ریزی ارتش را رقم می زند. اکثر اعضای کنگره باید سر خود را از شر آنچه که اجازه داده اند سالانه با این صندوق پرشور اتفاق بیفتد ، شرم آورند.

سخنان وزیر دفاع ، مارك Esper در مركز مطالعات استراتژیك و بین المللی این هفته ، كه ظاهراً برای نشان دادن "تفكر جدید" در پنتاگون با توجه به بودجه بندی صحبت می شود ، نشان نمی دهد كه هیچ نشانه ای از تغییر واقعی در بودجه ارتش ، فقط یك تمرکز جدید - وعده ای برای کاهش هزینه های نقدی بلکه افزایش آنها. اما با صراحت ، اسپر نشان می دهد كه بعضی از تقصیرها در آن نهفته است ، زیرا وی به آسانی كنگره را متهم می كند كه به درخواست های بودجه پخته شده پنتاگون اضافه می كند: وی گفت: "من به مدت دو سال و نیم به پنتاگون گفتم كه بودجه ما بهتر نمی شود - آنها در كجا هستند - و بنابراین ما باید از مأمورین بسیار بهتر از دلار مالیات دهنده استفاده كنیم. ... و ، می دانید ، کنگره کاملاً عقب است. اما در آن زمان آن لحظه وجود دارد که به حیاط خلوت آنها برخورد کند و شما باید از این طریق کار کنید. "

"لحظه وقوع کلاه [وقتی که به حیاط خلوت آنها می رود" فقط یک اتهام محجبه است که اعضای کنگره اغلب درخواست های بودجه پنتاگون را به منظور تهیه گوشت خوک برای ولسوالی های خود ارائه می دهند (هیچ کس در این سنات بهتر نیست). میچ مک کانل ، رهبر اکثریت ، که در سالهای متمادی در سنا ، میلیون ها دلار مالیات دهنده - از جمله دفاع را - برای ایالت خانه خود در کنتاکی تأمین کرده است تا از ماندگاری طولانی مدت خود در آنجا اطمینان داشته باشد و او نیز در دریافت پول از هیچ کس ترجیح نمی دهد. با این وجود مک کونل با اعضای دیگر کنگره در راه بازگشت به کنتاکی تفاوت دارد و علناً مقادیر زیادی از گوشت خوک را که سالانه به ایالت خود می آورد فریاد می زند تا جبران شود که بدتر شود رتبه بندی نظرسنجی). 

اما Esper به طرز گفتن بسیار ادامه داد: "ما در این لحظه هستیم. ما یک استراتژی جدید داریم. ... ما از کنگره حمایت زیادی داریم. ... ما باید این شکاف را بین سیستم های دوران جنگ سرد و ضد شورش ، جنگ با شدت کم ده سال گذشته بسازیم و این جهش را به رقابت بزرگ قدرت با روسیه و چین تبدیل کنیم - به طور عمده چین. "

اگر جنگ سرد گاهی اوقات بودجه های نظامی را به ثبت رسانده بود ، می توان انتظار داشت جنگ سرد جدید چین با دستورات قدرتی از این مقادیر پیشی بگیرد. و چه کسی تصمیم گرفته است که به هر حال ما به یک جنگ سرد جدید احتیاج داریم؟

به دنبال یکی از بهترین لابی های ریتون ، یکی از اعضای ستار این مجتمع ، به دنبال مجتمع نیست. یكی از ماه های كوچك این مجموعه ، چیزی است كه از تقریباً نیم قرن جنگ سرد با اتحاد جماهیر شوروی آموخته است: هیچ كاری روی زمین نمی تواند آنقدر راحت و مداوم از مبارزه طولانی با قدرت بزرگ بپردازد. بنابراین ، هیچ طرفدار قدرتمند و قدرتمند دیگری برای یک جنگ سرد جدید با چین وجود ندارد - و روسیه را نیز برای دلارهای اضافی در ترکیب قرار دهید تا از این مجتمع. 

با این حال ، در پایان روز ، این ایده که ایالات متحده باید سالانه پول بیشتری برای ارتش خود خرج کند از هشت کشور بعدی جهان با هم ترکیب شدند، که اکثر آنها متحدین ایالات متحده هستند ، باید به یک شهروند ناآگاه و نه چندان هوشیار نشان دهند که چیزی به طور جدی اشتباه است. یک جنگ سرد جدید را انجام دهید. هنوز چیزی اشتباه است

اما ظاهرا قدرت مجتمع خیلی ساده است. جنگ و جنگ بیشتر آینده آمریکا است. همانطور که آیزنهاور گفت ، "وزن این ترکیب" در حقیقت آزادی و روندهای دموکراتیک ما را به خطر می اندازد.

برای درک صریح این مسئله ، ما فقط باید تلاشهای بیهوده در چند سال گذشته را مورد بررسی قرار دهیم تا قدرت را برای ایجاد جنگ از قوه مجریه بازگردانیم ، شاخه ای که همانطور که جیمز مادیسون به ما هشدار داده است ، قدرت ساخت جنگ را دارد. به احتمال زیاد استبداد را به ارمغان خواهد آورد.

مدیسون ، "قلم" واقعی در روند نوشتن قانون اساسی ایالات متحده ، اطمینان حاصل کرد که قدرت جنگی را به دست کنگره خواهد داد. با این وجود ، از رئیس جمهور ترومن گرفته تا ترامپ ، تقریباً هر رئیس جمهور آمریكا آن را به یك روش یا روش دیگر غصب كرده است.

تلاش های اخیر اعضای خاص کنگره برای استفاده از این قدرت مشروطه صرفاً برای خارج کردن آمریکا از جنگ بی رحمانه در یمن ، به قدرت عالی این مجتمع سقوط کرده است. مهم نیست که بمب و موشک های این مجتمع بر روی اتوبوس های مدرسه ، بیمارستان ها ، تشییع جنازه و سایر فعالیت های غیرنظامی غیرنظامی در آن کشور جنگ زده سقوط کند. دلارها به تابوتهای مجتمع می ریزند. این مهم است. آن همه مسائل است.

روزی برای حسابرسی فرا خواهد رسید. همیشه در روابط ملل وجود دارد. نام هژمونهای امپراتوری جهان به طور غیرقابل انکاری در کتب تاریخ حک شده است. از رم گرفته تا انگلیس در آنجا ضبط می شوند. با این وجود ، هیچ جا ثبت نشده است که هیچکدام از آنها هنوز در کنار ما هستند. همه آنها به گرد و غبار تاریخ رفته اند.

بنابراین باید روزی به زودی ، به رهبری مجتمع و جنگ های بی پایان آن انجام شود.

لارنس ویلکرسون یک سرهنگ بازنشسته ارتش ایالات متحده و رئیس سابق ستاد وزیر امور خارجه ایالات متحده کالین پاول است.