(این بخش 25 از بخش World Beyond War کتاب سفید سیستم امنیتی جهانی: جایگزینی برای جنگ. ادامه به ماقبل | پیروی بخش.)
هواپیماهای بدون سرنشین هواپیمای بدون سرنشین مانور از راه دور از فاصله هزار مایل است. تاکنون، اصلیترین ناشر هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا بوده است. "شکارچی" و "دروگر" هواپیماهای بدون سرنشین کلاهک های انفجاری با موشک را حمل می کنند که می تواند برای مردم هدف قرار گیرد. آنها توسط "خلبانان" که در ایستگاه های کامپیوتر در نوادا و جاهای دیگر نشسته اند مانور می دهند. آنها به طور منظم برای قتل های هدفمند علیه مردم پاکستان، یمن، افغانستان و سومالی مورد استفاده قرار می گیرند. توجیه این حملات که صدها غیرنظامی را کشته اند، دکترین بسیار دشواری است که از "پیش بینی دفاع" است. رئیس جمهور اذعان کرده است که می تواند با کمک یک هیئت ویژه، مرگ کسی را که تروریست تهدید به ایالات متحده، حتی شهروندان آمریکایی که برای قانون اساسی به روند قانونی نیاز دارند، به راحتی در این مورد نادیده گرفته می شود. در حقیقت، قانون اساسی ایالات متحده نیاز به احترام به حقوق همه دارد، نه تمایز برای شهروندان ایالات متحده که ما آموزش می دهیم. و در میان اهداف، افرادی که هرگز شناسایی نمیشوند، بلکه از طریق رفتار آنها، مشکوک به نظر میرسند، که به طور موازی با طبقهبندی نژادی توسط پلیس داخلی است.
مشکلات حملات هواپیماهای بدون سرنشین از نظر قانونی ، اخلاقی و عملی است. اولاً ، این موارد نقض آشکار قوانین ایالات متحده بر اساس دستورالعمل های اجرایی صادر شده علیه ترورهای دولت ایالات متحده از سال 1976 توسط رئیس جمهور فورد و بعداً توسط رئیس جمهور ریگان تکرار شده است. علیه شهروندان ایالات متحده - یا هر کس دیگری - که حقوق قانونی را تحت قانون اساسی ایالات متحده نقض می کند ، استفاده می کند. و گرچه قوانین بین المللی کنونی طبق ماده 51 منشور سازمان ملل دفاع شخصی را در صورت حمله مسلحانه قانونی دانسته است ، اما به نظر می رسد هواپیماهای بدون سرنشین قوانین بین المللی را نقض می کنند. در حالی که ممکن است هواپیماهای بدون سرنشین به طور قانونی در یک منطقه جنگی در یک جنگ اعلام شده مورد استفاده قرار گیرند ، ایالات متحده به چهار کشور فوق الذکر اعلام جنگ نکرده است. بعلاوه ، دكترين دفاع پيش بيني كننده ، كه مي گويد ملتي مي تواند قانوناً از زور استفاده كند ، وقتي پيش بيني كند كه ممكن است مورد حمله قرار گيرد ، توسط بسياري از كارشناسان حقوق بين الملل زير سوال رفته است. مشکل چنین تعبیری از حقوق بین الملل ابهام آن است - از کجا یک ملت می تواند به طور قطعی بداند که آنچه یک بازیگر یک کشور یا غیر دولتی دیگر می گوید و آیا واقعاً منجر به حمله مسلحانه می شود؟ در حقیقت ، هر متجاوز احتمالی می تواند در پشت این آموزه پنهان شود تا تجاوز خود را توجیه کند. حداقل ، بدون نظارت توسط کنگره یا سازمان ملل می تواند (و در حال حاضر) به طور بی رویه مورد استفاده قرار گیرد. پیمان Kellogg-Briand و قوانین هر کشور علیه قتل نیز نقض شده است.
دوم، حملات هواپیماهای بدون سرنشین، حتی در شرایط "دکترین جنگ فقط" غیرمنطقی، غیرمنطقی هستند که تصریح می کند که غیر جنگجویان در جنگ نباشند. بسیاری از حملات هواپیماهای بدون سرنشین به افرادی اطلاق می شود که دولت آنها را تروریست تعیین می کند، اما به سادگی در برابر اجتماعاتی که چنین افرادی مظنون به حضور هستند. بسیاری از غیرنظامیان در این حملات کشته شده اند و شواهدی وجود دارد که در بعضی موارد، زمانی که نجات دهنده ها پس از اولین حمله در محل جمع شده اند، دستور حمله دوم به نجات کشته شدگان صادر شده است. بسیاری از مرده ها فرزندان بوده اند.note8
سوم، حملات هواپیماهای بدون سرنشین ضد تولید می شوند. در حالی که اظهار داشت که برای کشتن دشمنان ایالات متحده (ادعای گاه متضاد)، آنها خشم شدیدی برای ایالات متحده ایجاد می کنند و به راحتی در استخدام تروریست های جدید مورد استفاده قرار می گیرند.
"برای هر فرد بیگناه که کشتن می کنید، ده دشمن جدید ایجاد می کنید."
ژنرال استنلی مک کریستال (فرمانده سابق، نیروهای ایالات متحده و ناتو در افغانستان)
علاوه بر این، استدلال می کند که حملات هواپیماهای بدون سرنشین حتی زمانی که اعلام نشده است، قانونی هستند، ایالات متحده توجیهی برای دیگر کشورها یا گروه ها برای اثبات قانونی بودن فراهم می کند زمانی که آنها احتمالا می خواهند از هواپیماهای بدون سرنشین برای حمله به حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی استفاده کنند کمتر به جای امن تر.
اکنون پنجاه کشور دارای هواپیماهای بدون سرنشین هستند و ایران، اسرائیل و چین خودشان را تولید می کنند. برخی از طرفداران سیستم جنگی گفته اند که دفاع در برابر حملات هواپیماهای بدون سرنشین، ساختن هواپیماهای بدون سرنشین هواپیمای بدون سرنشین است که نشان می دهد که تفکر جنگ نظامی به طور معمول منجر به نژادهای تسلیحاتی و بی ثباتی بیشتر می شود، در حالی که جنگ های ناگهانی را از بین می برد. از بین بردن هواپیماهای بدون سرنشین نظامی که توسط هر کشوری و گروهی انجام می شود، یک گام مهم در جهت نابودی امنیت است.
هواپيماهاي بدون سرنشين به نام شکارچیان و چاقوها به هيچ عنوان نامزد نيستند. آنها ماشین های کشتن هستند. بدون هیچ قاضی یا هیئت منصفه، آنها یک لحظه زندگی می کنند، زندگی کسانی که به نظر برخی افراد، جایی، تروریست ها و کسانی که به طور تصادفی یا به طور تصادفی در موهایشان می گیرند، از بین می روند.
Medea بنیامین (فعال، نویسنده، بنیانگذار CODEPINK)
ما می خواهیم از تو بشنویم! (لطفا نظرات زیر را به اشتراک بگذارید)
چطور این را انجام دادید؟ شما در مورد گزینه های جنگ به طور متفاوت فکر کنید؟
چه چیزی اضافه می کنید، یا تغییر دهید، یا در مورد این سوال؟
برای کمک به مردم بیشتر در مورد این گزینه ها برای جنگ چه چیزی می توانید انجام دهید؟
چگونه می توان اقدام کرد تا این جایگزین را به یک واقعیت تبدیل کند؟
لطفا این مطالب را به طور گسترده ای به اشتراک بگذارید!
پست های مرتبط
سایر پست های مربوط به "از بین بردن امنیت"
دیدن جدول کامل محتویات برای سیستم امنیتی جهانی: جایگزینی برای جنگ
یادداشت:
8 گزارش جامع زندگی تحت Drones. مرگ، آسیب و تروما به غیر نظامیان از اقدامات نادرست در پاکستان (2012) توسط کلینیک بین المللی حقوق بشر و حل منازعات استنفورد و کلینیک عدالت جهانی در دانشکده حقوق نیویورک نشان می دهد که روایت های ایالات متحده از "قتل های هدفمند" نادرست است. این گزارش نشان می دهد که غیرنظامیان مجروح و کشته شده اند، حملات هواپیماهای بدون سرنشین باعث ایجاد ضرر و زیان ناشی از زندگی روزمره شهروندان غیرنظامی می شود. شواهدی وجود دارد که اعتصابات باعث شده آمریکا امن تر باشد و در نهایت مبهم باشد. گزارش کامل را می توانید در اینجا بخوانید: http://www.livingunderdrones.org/wp-content/uploads/2013/10/Stanford-NYU-Living-Under-Drones.pdf (بازگشت به مقاله اصلی)
پاسخ 8
در چند سال گذشته یک جنبش نیرومند برای به چالش کشیدن و ایجاد و پایان دادن به کشتارهای هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده آغاز شده است - ببینید http://nodronesnetwork.blogspot.com/ افرادی هستند که عملاً در هر ایالت در ایالات متحده و البته در بسیاری از کشورها روی این موضوع کار می کنند. با این وجود ، کار بسیار بیشتری لازم است. این فناوری خیلی سریع از ما جلوتر می رود. من مرتباً در مورد این موضوع - مثلاً - می نوشتم http://joescarry.blogspot.com/2014/10/drones-3d-future.html
بعداً ممکن است نظرات بیشتری داشته باشم ، اما آنچه در ابتدا به نظر من می رسد این است که شما سخنان زیادی راجع به "دادرسی" و قانون اساسی و خسارت وثیقه ای که انتزاعی است که واقعیت ها را پوشش می دهد ، صرف می کنید.
من فکر می کنم شما می توانید این نکته را در سطح روده بیشتر بیان کنید که بگویید ما "مظنونان" را می کشیم. این جنگهای هواپیماهای بدون سرنشین را با وحشیگری پلیس در ایالات متحده هماهنگ می کند. همچنین باعث می شود تلفات غیرنظامیان که ذکر شده اند بیشتر قابل درک نباشد. خسارت وثیقه ای یک جرم است.
هواپیماهای بدون سرنشین در آسمان تیراندازی هستند. آنها اغلب در مناطقی قرار دارند که در آن هیچ جنگی وجود نداشته و پیگرد قانونی از جنگ زمینی غیرقانونی است. خلبانان و تیراندازان توسط غیر نظامیان یک تحلیلگر نظامی حمایت می شوند. بسیاری از افراد هیچگاه (به عنوان نیروهای محلی) از فرهنگ محلی و الگوهای طبیعی فعالیت مردم مورد بررسی و هدف قرار نمی گیرند. بنابراین، تصمیمات آنها با دانستن زمینه درک نمی شود.
از نظر فنی خلبانان هواپیماهای بدون سرنشین شرکت کننده یک جنگ هستند و این باعث می شود که مکان آنها برای هر کسی که می تواند راهی برای رسیدن به آنها پیدا کند اهداف قانونی است. این قاره آمریکا را به یک هدف عادلانه در "جنگ" تبدیل می کند.
ممنون جودی! در اینجا وب سایت ائتلاف Upstate NY برای زمین زدن هواپیماهای بدون سرنشین و پایان دادن به جنگ هایی است که جودی به رهبری آنها کمک می کند: http://upstatedroneaction.org/
از BadHoneywell.org برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کمپین های جدیدی که به Boycott و Divest Honeywell International، Inc. مراجعه می کنند، بیاموزید. Honeywell یک جامعه مدرن شرکتی است که درگیر تولید سلاح های هسته ای، شکستن، حمایت از TPP، شما آن را نام گذاری می کنید . اما آنها همچنین موتورها و تجهیزات ناوبری را برای هواپیمای Reaper با قراردادهای حداقل نیم میلیارد دلار تولید می کنند؛ در عین حال، میلیون ها پول را به منظور رشوه دادن به نمایندگان منتخب خود برای تشویق هزینه های نظامی که از آن سود می برند، می گیرند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی دخالت در این وبسایت، به وب سایت مراجعه کنید و همچنین در فیس بوک (https://www.facebook.com/BADHoneywell?ref=bookmarks) و توییتر @ badhoneywell.
متشکرم، متیاس، و از همه کارهای عالی خود در مبارزات انتخاباتی برای پایان دادن به جنگ و هواپیماهای بدون سرنشین تشکر می کنم!
من در سال 7 وقتی به لندن منتقل شدم 1944 ساله بودم (که به دلیل بیماریهای ناشی از بمب گذاری فرش کلایزاید به خدمات پزشکی تخصصی نیاز داشت). من هرگز رعب و وحشتی را که با شنیدن گزارش هایی مبنی بر برخورد موشک های V1 و V2 آلمان ممکن است در هر زمان و بدون هشدار به منطقه حمله کند فراموش نکرده ام. از آن زمان استدلال کردم که هیتلر با اقدام غیرانتخابی برای درهم شکستن هر چیزی که "دوست ندارد" جنگ خود را غیرقابل پیروزی کرد. اگر او از منابع خود برای بهبود زندگی مردم استفاده می کرد ، نتیجه کاملاً متفاوت بود. متعاقباً آمریكا بسیاری از مشاوران هیتلر را مورد نیاز قرار داد. اکنون با ترکیب آنها با سیاست هایی که بیان می کند نیازی به خرد کردن افرادی نیست که فقط جیغ می کشند و گریه می کنند ، تکنیک های فاشیست آلمان را بهبود بخشیده است. احساس "آزادی" فقط با خرد کردن کسانی که از راه دور هستند یا کسانی که در خانه هستند ممکن است فریاد کشیده شود. آلمان و آمریکا هر دو از روشهای چشمگیر "کنترل جمعیت" برای تقویت مفاهیم "بزرگ بهتر است" و "قدرت درست است" استفاده کردند. جای تأسف است که به نظر می رسد اکنون 99٪ از جمعیت جهان برای لذت بردن از رهبران الیگارشی بین المللی به عنوان عملی هدف تلقی می شوند.
با تشکر گوردون - شهادت قدرتمند. و بینش شما مبنی بر اینکه "احساس" آزادی "فقط با له کردن افراد دور از بین ، یا کسانی که در خانه هستند و ممکن است فریاد آنها متوجه شود ، ایجاد می شود" چیزی است که همه باید متوقف کنند و درباره آن فکر کنند.
چرا اینقدر مخالفت با هواپیماهای بدون سرنشین مسلح ، در مقابل سایر تجهیزات سخت افزاری نظامی وجود دارد که همه آنها ماشین های کشتار هستند؟ آیا آنها واقعاً از هواپیماهای سرنشین دار ، که در آن ارتفاع بالاتر و زمان مشاهده کوتاه تر ، خلبان دانستن اینکه / چه کسی را می زند / می کشد دشوارتر است؟ یا سربازان روی زمین ، جایی که ترس و هیجان از جنگ آنها را وادار می کند "ابتدا شلیک کنند و بعداً س questionsال کنند؟"
من موافقم که فرستادن در یک هواپیمای بدون سرنشین فقط همان تهاجمی است که به عنوان جایگزین بالاست.
همچنین، چرا رهبران سیاسی و ژنراتورهای صندلی، که کل ارتش را به قتل می رسانند، به عنوان غیر جنگجویان در نظر گرفته می شود؟ آیا ارتش کامل جوانان آرمانگرا را فرستاده است، که در لفاظی های جنگ گنجانده شده است، واقعا بیشتر متمدن تر از عمل باستانی دوئل؟ وقتی که تمام ارتش داوطلب تاسیس شد، فکر کردم این یک ایده عالی بود؛ اما اکنون من آن را به عنوان یک راه برای نخبگان (اکثر سیاستمداران آمریکایی میلیونرهای) برای ترویج جنگ در حالی که اطمینان از اینکه فرزندان آنها مجبور به مبارزه در آنها نیست، می بینم. ما همچنین به طور فزاینده ای در جنگ های پروکسی با این فرض که زندگی خارجی کمتر اهمیت دارد، جنگ می کنیم. شاید مشکل واقعی هواپیماهای بدون سرنشین این است که آنها جنگ را قابل قبول تر می کنند.
PS من سعی کردم از لینک زیر توجه 8 استفاده کنم اما پیام خطایی دریافت کردم.