امپراتور به استان ها می آید

اسرائیل نفس راحتی می کشد زیرا ترامپ منطقه را بدون پیشنهاد «معامله» ترک می کند که به آن اجازه می دهد به کشتار، آواره، دستگیری و شکنجه فلسطینیان ادامه دهد، زمین و آب آنها را گرفته و به یهودیان بدهد. سفر ترامپ به بیت المقدس مثل این بود که سزار برای بازدید از استان های دوردست آمده بود. اسرائیل با لبخند، پرچم‌ها و یک رژه نظامی کاملاً هماهنگ از او استقبال کرد، در حالی که فلسطینی‌ها با برپایی یک اعتصاب عمومی همه جانبه احساسات خود را نشان دادند - اولین حمله همه جانبه که شامل فلسطین 1948 در بیش از بیست سال گذشته بود. اعتصاب و اعتراضات، که اهمیت آن احتمالاً از سر ترامپ گذشت، همچنین بیانگر همبستگی با زندانیان اعتصاب غذا بود که در این مقطع نزدیک به چهل روز بدون غذا مانده‌اند.

ترامپ از عربستان سعودی به تل آویو رفت و در آنجا قرارداد تسلیحاتی آمریکا و عربستان را اعلام کرد که مطمئناً منجر به کشته شدن بسیاری از مردم بی گناه در یمن خواهد شد. ترامپ با ایستادن در کنار ملک سلمان فاسد و سالخورده عربستان سعودی، اعلام کرد که قرارداد تسلیحاتی میلیاردها دلار ارزش دارد و مطمئن شد که این معامله یک سرمایه گذاری در ایالات متحده است و "شغل، شغل، شغل" را برای آمریکایی ها فراهم می کند. .

در اورشلیم رسانه ها نتوانستند و هنوز هم نمی توانند از ترامپ سیر شوند. هیچ کس حتی از این واقعیت شکایت نکرد که با وجود اینکه ترامپ از فرودگاه تل آویو به اورشلیم پرواز کرد، بزرگراه اتصال این دو شهر برای چند ساعت "در صورت امکان" بسته شد. در یک برنامه گفتگوی خبری صبحگاهی، میزگردی که تمام طیف سیاسی صهیونیستی را در بر می گرفت، در مورد سفر ترامپ صحبت کردند و از بحث هایشان مشخص شد که واقعاً چه کسی مسئول اینجاست. این نماینده صهیونیست‌های لیبرال «عاقل» و یا نماینده «راست مرکز» لیکود نبود، بلکه دانیلا وایس، متعصب وحشی، صدای افراطی‌ترین متعصبان متعصب شهرک‌نشینان بود. او با گفتن این جمله که ترامپ هیچ تغییری ایجاد نخواهد کرد، شروع کرد، زیرا حتی ترامپ، معامله‌کننده بزرگ، نمی‌تواند آنچه را که بین خدا و قوم یهود در زمانی که او به ما وعده سرزمین اسرائیل را وعده داده بود، لغو کند. سپس او اظهار داشت که در حال حاضر 750,000 یهودی در یهودیه و سامره زندگی می کنند و هیچ یک از آنها نمی توانند یا هرگز حذف نمی شوند.

سه میلیون فلسطینی چطور؟ از او پرسیده شد و او روشن کرد که آنها بخشی از بینش مسیحایی او نیستند. عدد سه میلیون نگاه صهیونیست ها به جهان است. در حالی که بیش از شش میلیون فلسطینی در فلسطین زندگی می کنند، تنها فلسطینی های کرانه باختری شمارش می شوند. ویس توسط عمر بار-لو، کهنه سرباز گروه لیبرال صهیونیستی صلح اکنون و عضو کنست با حزب "کمپ صهیونیستی" به چالش کشیده شد که با شور و شوق ادعا کرد که "امثال او دیدگاه صهیونیستی را از بین می برند" زیرا آنها واقعیتی را تحمیل می کنند که ما در آنجا هستیم. (یهودیان) دیگر اکثریت نخواهند بود و ما در نهایت به یک دولت دو ملیتی خواهیم رسید (این از "چپ" می آید). تفاوت بین متعصبان متعصب مانند دانیلا وایس و صهیونیست های لیبرال در این است که اولی فلسطینی ها را نمی بیند، و دومی یک کابوس مکرر می بیند که به موجب آن اسرائیل مجبور می شود به فلسطینی ها حقوق شهروندی بدهد. هر دو طرف بر این باورند که تا زمانی که فلسطینی‌ها حقوقی ندارند، اسرائیل می‌تواند ادعا کند که یک کشور یهودی است.

صهیونیست‌های لیبرال ادعا می‌کنند که دلیل «صلح» این است که یهودیان بتوانند اکثریت را در فلسطین اشغالی در سال 1948 حفظ کنند و چند «تعدیل مرزی» داشته باشند. آنچه یهودیان لیبرال آن را صلح می دانند، یک زندان بزرگ فلسطینی در فضای باز است که در امتداد بخش هایی از کرانه باختری امتداد یافته است. آنها به این زندان می گویند دولت و همه چیز خوب خواهد بود. به گفته آنها این چیزی است که یهودیان را از زندگی در میان اکثریت عرب نجات می دهد. در این چشم انداز صلح آمیز و لیبرال، اکثریت کرانه باختری به عنوان بخشی از اسرائیل باقی می ماند. بار-لو به درستی ادعا کرد: "اجماع ملی این است که بلوک های اصلی شهرک سازی باقی مانده اند." همچنین بر اساس اجماع ملی، کل دره رود اردن و تمام بیت المقدس شرقی گسترش یافته - یا به عبارت دیگر اکثریت کرانه باختری رود اردن - به عنوان بخشی از "اسرائیل" باقی می مانند.

دانیلا وایس نمایانگر چهره واقعی صهیونیسم است که همیشه معتقد است یهودیان نباید نگران مسائل بی اهمیتی مانند چند میلیون عرب باشند. بار-لو، که فرماندهی یکی از جنایتکارانه ترین واحدهای کماندویی اسرائیل را بر عهده داشت، نمایانگر برگ انجیری است که چهره واقعی صهیونیسم را می پوشاند. وقتی کسی به منطقه تپه‌های الخلیل جنوبی سفر می‌کند، که عمدتاً یک بیابان وحشی و زیبا است، که با شهرهای فلسطینی و روستاهای کوچک دیده می‌شود، دید صهیونیست‌ها را در عمل می‌بیند. روستاهای فلسطینی کوچک هستند، پانزده یا بیست خانواده در غارها و چادرها زندگی می کنند، برخی خانه ساخته اند. معمولاً آب لوله کشی یا برق وجود ندارد و تعداد کمی از جاده های آسفالت شده وجود دارد. حتی پس از پنجاه سال کنترل اسرائیل، آب، برق و جاده‌های آسفالت‌شده به این مناطق دورافتاده نرسید تا زمانی که شهرک‌نشینان یهودی آمدند. به محض ظهور شهرک نشینان یهودی، آنها فلسطینی ها را از سرزمین خود بیرون کردند و «پستگاه هایی» را ساختند که مانند یک شهرک بچه نشین هستند. سپس، به طور معجزه آسایی، آب جاری، برق و جاده های آسفالت شده تقریباً بلافاصله ظاهر شد، هر چند که متوقف شدند و به هیچ یک از روستاهای فلسطینی اطراف نرسیدند. یهودیان اینگونه صحرا را شکوفا می کنند.

یکی از اعضای لیکود در تلویزیون گفت: «می‌توانیم احساس کنیم که ترامپ دوست بزرگی است». او از صلح صحبت می‌کند و البته ما هم صلح می‌خواهیم، ​​اما شریکی برای صلح نداریم. بنابراین در حالی که او (ترامپ) از یک "توافق" صحبت می کند، می توانیم نشانه ها را بخوانیم. نشانه این است که سفیر جدید آمریکا، که به اندازه دانیلا وایس و البته داماد، صهیونیست واقعی است. من یک بار به خاطر بیان اینکه داماد یهودی است سرزنش شدم، انگار نه انگار که مهم نیست، اما اگر کسی فکر می کند یهودی بودن جرد کوشنر ربطی ندارد، می تواند از هر اسرائیلی در خیابان بپرسد. آنها دقیقاً به شما خواهند گفت که او چه "دوست خوب" برای اسرائیل است و خانواده اش چقدر به شهرک ها و ارتش اسرائیل داده است.

بنابراین، برای جمع بندی سیاست خاورمیانه ای ترامپ، خاندان سعودی امن هستند و می توانند با استفاده از بهترین فناوری هایی که پول خریداری می کنند، به کشتار غیرنظامیان یمنی ادامه دهند و با انجام این کار، آنها همچنین «شغل، شغل، شغل» برای آمریکایی ها فراهم می کنند. ترامپ دوست بزرگی برای اسرائیل است، همه ما قبول داریم که اسرائیل هیچ شریکی برای صلح ندارد و برخلاف اوباما، ترامپ به نظر می‌رسد هیچ محدودیتی برای توسعه شهرک‌سازی و کمپین پاکسازی قومی اسرائیل قائل نخواهد شد. زمانی که امپراتور به دیدار اسرائیل می آید، روز بسیار خوبی برای اسرائیل است!