قاتل ها را روی جعبه های غلات نگذارید

این هفته برای جلوگیری از فروش لباسهای هالووین برای سرباز اسرائیلی و برای تهیه غلات Wheaties برای شروع قرار دادن سربازان آمریکایی بر روی جعبه های غلات خود ، کمپین های دادخواست آنلاین آغاز شد که جعبه هایی معروف به عکسهای ورزشکاران برجسته است.

این دو کمپین هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند. به گفته من ، Wheaties کمترین علاقه ای را برای انجام کاری که دادخواست از آن خواسته نشان نداده است.

من دوست دارم وال مارت و هر فروشگاه دیگر فروش همه نظامیان (نه فقط اسرائیلی ها) و هر نوع لباس مسلح ، قاتل ، از جمله آینده پژوهی علمی-تخیلی را متوقف کند جنگ ستارگان و هر دیگری مطمئناً ، این یک مشکل خاص است که دولت ایالات متحده سالانه میلیاردها دلار اسلحه رایگان برای حمله به غیرنظامیان به اسرائیل می دهد و نامزدهای ریاست جمهوری در ایالات متحده رفتار کردن گویی آنها برای نمایندگی اسرائیل در حال تبلیغات هستند. اما اگر شما با بزرگداشت قتل ، از جمله قتل سازمان یافته و مجازات شده توسط دولت ، مخالف هستید ، پس با هر چیزی که آن را عادی و تشویق می کند مخالفید.

بنابراین ، البته ، من همچنین با بزرگداشت "نیروهای ما" در جعبه های غلات مخالف هستم. برای یک چیز ، این ایده یک ورزشکار را با ایده یک سرباز (که من در اینجا به عنوان مختصر برای ملوان ، تفنگدار دریایی ، هواپیمایی ، خلبان هواپیمای بدون سرنشین ، مزدور ، نیروی ویژه و غیره و غیره استفاده می کنم) پیوند می دهد. یک ورزشکار کسی را نمی کشد ، کسی را معلول می کند ، خانه هرکسی را به آوار تبدیل می کند ، هر کودکی را آسیب می بیند ، دولت هر کسی را سرنگون می کند ، هر منطقه ای از جهان را به هرج و مرج می اندازد ، گروه های خشونت آمیز رادیکال تولید می کند که از کشور من متنفر هستند ، خزانه عمومی 1,000,000,000,000 دلار در هر بشکه سال ، سلب آزادی های مدنی را به نام جنگ برای آزادی توجیه کنید ، محیط طبیعی را ویران کنید ، ناپالم یا فسفر سفید بیندازید ، از DU استفاده کنید ، افراد را بدون اتهام زندانی کنید ، شکنجه کنید یا موشک را به عروسی و بیمارستان بفرستید و کسی را که مبهم شناخته شده است بکشد به ازای هر 10 کشته شده قربانی. یک ورزشکار ورزش می کند.

توجه داشته باشید که من همچنین پیشنهاد نمی کنم که ما نیروها را روی جعبه های غلات با شاخهای شیطان که روی سر آنها قرار دارد ، قرار دهیم و آنها را مقصر خطاهای کل جامعه ای که در آن متولد شده اند ، بدانیم. مطمئنا ، من آنها را سرزنش می کنم. مطمئناً ، من ترجیح می دهم از مخالفان وظیفه شناسی تجلیل کنم. اما یک توهم تقریباً جهانی در فرهنگ ما وجود دارد که معتقد است وقتی کسی را به خاطر چیزی مقصر می دانید ، دیگران را تبرئه می کنید. بنابراین ، اگرچه این کوچکترین منطقی هم ندارد ، اما مردم مقصر دانستن یک سرباز را برای شرکت در جنگ به عنوان سرزنش نکردن روسای جمهور ، اعضای کنگره ، مبلغین ، سودجویان و سایر افرادی که به وقوع این جنگ کمک می کنند ، تعبیر می کنند. در واقع ، سرزنش یک مقدار بی حد و حصر است ، و همه مقداری دریافت می کنند ، از جمله من. اما در سرزمین خیالی که در آن زندگی می کنیم ، نمی توانید کسی را سرزنش کنید که کاری توسط افراد زیادی انجام شده است ، مگر اینکه یک پاراگراف توضیح داده شود. و علاوه بر این ، من قبل از رسیدن به هر درجه و ردیف در لیست نامزدهای محکومیت جعبه غلات ، از همه روسای جمهور ، اعضای کنگره و غیره به عنوان جنایتکاران جنگ شروع می کنم.

همچنین ، "نیروهای ما" ، به سادگی نیروهای ما نیستند ، و نه به طور جمعی. بسیاری از ما علیه استفاده و گسترش و وجود ارتش رأی مخالف ، دادخواست مخالف ، تظاهرات مخالف ، نوشتن مخالف ، و سازماندهی می دهیم. کاش گفتن نیازی به آن نبود ، اما این نوعی نفرت را برای افرادی که سرباز هستند ، نشان نمی دهد ، اکثریت آنها می گویند محدودیت گزینه اقتصادی یکی از عوامل بزرگ در پیوستن آنها بود ، و بسیاری از آنها آنچه را که هستند باور دارند در مورد انجام کار خوب برای مکانهایی که به آنها حمله می کنند گفتند. همچنین مخالفت با نظامی گری به معنای نوعی حمایت پیچیده از نظامی گری ملت یا گروه دیگری نیست. تصور کنید فوتبال را دوست ندارید و در نتیجه به دلیل حمایت از برخی از افراد محکوم می شوید دیگر تیم فوتبال. مخالفت با جنگ به همین روش است - در واقع به معنای مخالفت با جنگ است ، نه برای "تیم" مخالف شخص دیگری.

"تیم" یک استعاره وحشتناک برای یک ارتش است. ارتش می تواند کارهای گروهی زیادی را شامل شود ، اما اکنون یک قرن می گذرد که جنگ شامل دو تیم در یک میدان جنگ است. در جنگ جهانی دوم و از آن زمان ، در شهرهای مردم جنگ صورت گرفته است و اکثر قربانیان غیرنظامیان هستند که در هیچ تیمی ثبت نام نکرده اند. وقتی گروه هایی مانند جانبازان برای صلح علیه مشارکت بیشتر در جنگ صحبت می کنند ، به این دلیل که جنگ کشتار غیرقابل توجیه و ضد تولید مردان ، زنان و کودکان است ، آنها این کار را از سر عشق به سربازان و سربازان بالقوه آینده انجام می دهند. البته بسیاری از پیشکسوتان دیگر این عقیده را ندارند ، یا اگر چنین کنند آن را با صدای بلند یا علنی ابراز نمی کنند. شاید بی ارتباط نباشد این واقعیت که علت اصلی مرگ سربازان آمریکایی اعزامی به جنگ های اخیر و فعلی خودکشی است. چه سخنی عمیق تر از این که چیزی نادرست است را می توان از آن بیان کرد؟ چه چیزی می توانم بگویم که حتی به آن نزدیک شوم؟

متن دادخواست به نفع قرار دادن نیروها روی جعبه های غلات در اینجا آمده است:

"جعبه Wheaties یک تصویر نمادین در آمریکا است. این بهترین ، درخشان ترین و کسانی که در رشته های ورزشی افتخارات بالایی کسب می کنند را جشن می گیرد. وقت آن نرسیده است که مجموعه دیگری از قهرمانان آمریکایی را ارج نهیم؟ سربازان ما که به کشور خود خدمت کردند و همه تلاش خود را کردند ، همان افتخار ورزشکاران بزرگ ما را دارند. "

در حقیقت از درخشان ترین و خلاق ترین عقول ما در Wheaties مورد احترام قرار نمی گیرند. آتش نشانان و زنان ، خدمه اورژانس ، محیط بانان ، معلمان ، فرزندان ، شاعران ، دیپلمات ها ، کشاورزان ، هنرمندان ، بازیگران و بازیگران زن نیز حضور ندارند. نه. فقط ورزشکاران هستند. اگر فکر می کنید نیروها سزاوار افتخار هستند ، در واقع اینگونه نیست همان به عنوان ورزشکار و چه کسانی از ما که با رئیس جمهور کندی موافق هستند ("جنگ تا آن روز دور که معترض وظیفه شناس از همان شهرت و اعتباری برخوردار شود که امروز جنگجو از آن برخوردار است وجود خواهد داشت") - آیا باید قهرمانان خود را نیز در جعبه های غلات قرار دهیم؟

"افتخار ملی را ببینید که یک دریافت کننده نشان افتخار کنگره در جعبه Wheaties را دریافت می کند. جنرال میلز ، سازنده افتخار Wheaties ، می تواند این را به یک سنت جدید تبدیل کند. در کنار فداکاری این قهرمانان و خانواده هایشان ، این یک افتخار کوچک است. اما در فرهنگ وسواس مشهور ما ، این می تواند یک سنت جدید باشد که همه ما می توانیم از داشتن آن افتخار کنیم. "

این درست نیست که همه ما افتخار می کنیم. بعضی از ما آن را فاشیستی می دانیم. البته ، ما فقط می توانستیم آن غلات را خریداری نکنیم ، در حالی که اندرسون کوپر و هر کسی که مخالفان وظیفه را تحقیر کند ، نمی توانند هیچ جعبه غلات احترام به این سنت را خریداری کنند. اما این دادخواست پیشنهاد دادن Wheaties به تکریم سربازان نیست ، فقط توصیه آن است. خوب ، من فقط به آن توصیه می کنم.

"جنرال میلز ، ما از شما می خواهیم که اعضای چرخشی را که به خاطر خدمات و قهرمانی متمایزشان مورد تقدیر قرار گرفته اند ، به چرخش افرادی که در جعبه Wheaties شناخته می شوند ، اضافه کنید. ما برای تکریم کسانی که خدمت می کنند ، به ویژه افرادی که در میدان جنگ نهایت فداکاری را انجام می دهند ، به اندازه کافی کار نمی کنیم. و گرچه ممکن است تصویری روی یک جعبه غلات زیاد به نظر نرسد ، این حرکتی است که چیزهای زیادی را درباره آنچه برای ما ارزش قائل است بیان می کند. این نوعی ژست است که باید ببینیم بیشتر اتفاق می افتد. امیدواریم جنرال میلز به ما نشان دهد که این مردان و زنان ارزش شناختن را با مارک برجسته خود دارند. لطفاً دادخواست را امضا و به اشتراک بگذارید که به ژنرال میلز می گوید قهرمانان ارجمند ما را از ارتش بر روی جعبه Wheaties خود قرار دهید. "

ارتش آمریكا ثروت خود را صرف دلارهای مالیاتی عمومی می كند و خودش را در اتومبیل های مسابقه ای و مراسم در بازی های فوتبال و غیره تبلیغ می كند. اگر Wheaties این ایده را انتخاب کرده و با پرداخت هزینه های نظامی از آن سود ببرد ، این به اندازه کافی بد خواهد بود. انجام رایگان این کار بدتر خواهد بود. اما فکر نمی کنم ارتش هزینه آن را پرداخت کند. ارتش تبلیغ می کند نیروهای عادی بی چهره ، نه یک سرباز خاص واقعی. بسیاری از جانبازان اساساً توسط ارتش رها می شوند ، مراقبت های بهداشتی را از آنها سلب می کنند ، بی خانمان می مانند و - دوباره - در بسیاری از موارد محکوم به خودکشی هستند.

در طول جنگ با ویتنام ، دریافت کنندگان مدال افتخار ، با عصبانیت آنها را به عقب انداختند ، و آنچه را که در آن عضو بودند رد کردند. هر قهرمان جنگ واقعی واقعی می تواند این کار را انجام دهد. و سپس Wheaties کجا خواهد بود؟

یک بار در سالهای اخیر ارتش تلاش کرد تا از یک سرباز گوشت و خون خاص تجلیل کند و در عین حال چهره خود را با چهره ورزشکاران ادغام کند. نام این سرباز پت تیلمن بود. او یک ستاره فوتبال بود و به طور مشهور یک قرارداد چند میلیون دلاری فوتبال را رها کرد تا به ارتش بپیوندد و به وظیفه میهنی خود برای محافظت از کشور در برابر تروریست های شیطانی عمل کند. وی مشهورترین نظامی واقعی در ارتش ایالات متحده بود و کارشناس تلویزیونی آن کو کالتر او را صدا کرد "یک اصل آمریکایی - فاضل ، پاک و مردانه مانند تنها یک مرد آمریکایی می تواند باشد."

با این تفاوت که دیگر باور نکرد داستانهایی را که باعث شده بود به خدمت بکشند ، و آن کولتر از تعریف و تمجید از او دست کشید. در 25 سپتامبر 2005 ، سان فرانسیسکو کرونیکل گزارش داد كه تیلمن از جنگ عراق انتقاد كرده و ملاقات با منتقد برجسته جنگ نوام چامسكی را برنامه ریزی كرده است تا هنگام بازگشت از افغانستان ، همه اطلاعات'مادر و چامسکی بعداً تایید کردند. تیلمن نمی تواند'این را تأیید کنید زیرا او در افغانستان در سال 2004 از سه گلوله به پیشانی در فاصله کوتاه ، گلوله های آمریکایی شلیک کرده بود.

کاخ سفید و ارتش می دانستند که تیلمن در اثر آتش سوزی به اصطلاح دوستانه درگذشت ، اما آنها به دروغ به او گفتند که رسانه ها'د در یک مبادله خصمانه درگذشت. فرماندهان ارشد ارتش حقایق را می دانستند و در عین حال اعطای یک ستاره نقره ای ، یک قلب بنفش و یک ترفیع ارتقا post پس از مرگ به تیلمان را تأیید کردند ، همه اینها بر اساس مرگ وی در جنگ با دشمن بود. آنها بدون شک عکس او را برای جعبه Wheaties نیز تأیید کرده اند.

و سپس وقتی حقایق درباره مرگ تیلمن و حقیقت دیدگاه های تیلمن فاش شد ، مبارزات تشکرآمیز Wheaties کجا بود؟ من می گویم: Wheaties ، آن را به خطر نیندازید. پنتاگون از زمان تیلمن تاکنون خطر آن را تهدید نکرده است. ژنرال های آن (مک کریستال ، پترائوس) ناگزیر کانون توجهات را به خود جلب می کنند و ناگزیر خود را رسوا می کنند. هیچ نظامی درجه دار به عنوان "نماد" مطرح نمی شود. آنها فقط برای توجیه هزینه های گسترده "برای نیروها" استفاده می شوند که به سودجویان اسلحه می رود و نه به یک سرباز.

فکر خون فقط با غلات صبحانه ، Wheaties همراه نیست ، و حتی این فکر که این پیشنهاد از جایی در این کشور آمده است کافی است تا کمی حالت تهوع پیدا کنم.

* از D Nunns بخاطر توجه به موارد Wheaties متشکرم.