از ردپای کربن نظامی ایالات متحده یاد نکنید!

توسط کارولین دیویس ، 4 فوریه 2020

شورش انقراض (XR) ایالات متحده چهار خواسته برای دولت های محلی ، ملی و ملی دارد که اولین مورد آن است "حقیقت را بگو". حقیقتی که صریحاً به آن گفته نمی شود یا گفته نمی شود ، ردپای کربن و سایر تأثیرات پایداری ارتش آمریکا است. 

I در انگلستان متولد شده است ، و گرچه من هم اکنون شهروند ایالات متحده هستم ، اما من متوجه شده ام که مردم از گفتن هر چیز منفی در مورد ارتش ایالات متحده در اینجا بسیار ناراحت هستند. من با داشتن بسیاری از جانبازان مجروح به عنوان یک فیزیوتراپی همکاری کردم ، می دانم چقدر برای ما مهم است از جانبازان ما حمایت کنید؛ بسیاری از جانبازان ویتنام هنوز هنگام بازگشت به خانه از آن جنگ ، نسبت به سرزنش و تبعیض نسبت به آنها احساس ناراحتی می کنند. سربازان از آنجا که جنگ برای همه افراد درگیر ، به ویژه غیرنظامیان در کشورهایی که ما به آنها حمله می کنیم ، وحشتناک است ما سفارشات - از طریق نمایندگان we برگزیدن. انتقاد ارتش ما انتقاد از سربازان ما نیست؛ این یک انتقاد است us: ما همه هستند جمعی مسئول اندازه ارتش ما و آنچه انجام می دهد.

ما نمی توانیم سکوت کنیم در مورد آنچه ما به سربازان خود دستور می دهیم انجام دهند ، این باعث رنج آنها و دیگران بی شماری ناشناخته در سراسر جهان می شود ، یا اینکه ارتش ما چقدر به بحران اقلیمی ما کمک می کند. تعدادی از جانبازان خود صحبت می کنند. در نتیجه تجربیات خود ، آنها سعی در جلب توجه ما در مورد اثرات ویرانگر بشردوستانه و زیست محیطی جنگ و صدمه اخلاقی به سربازان درگیر دارند. جانبازان برای صلح در مورد همه این موضوعات صحبت کرده اند از سال 1985 و درباره صورت، که پس از 9 سپتامبر تشکیل شد ، خود را اینگونه توصیف کرده است: "جانبازان که علیه ستیز نظامی و جنگ های بی پایان اقدام می کنند". هر دو گروه با صدای بلند علیه هر کسی صحبت می کنند جنگ با ایران.

ارتش آمریكا is صحبت در مورد تغییرات آب و هوا و برنامه ریزی برای تأثیر آن آنها را. کالج جنگ ارتش آمریکا گزارشی را در اوت سال جاری منتشر کرد ، "پیامدهای تغییر آب و هوا برای ارتش ایالات متحده".   بند دوم این گزارش 52 صفحه ای می گوید: "این تحقیق به دنبال تغییر علت تغییر وضعیت آب و هوا (ساخته شده توسط انسان یا طبیعی) نبوده است ، زیرا علت آن از تأثیرات متمایز است و به افق تقریبی 50 ساله مربوط به مطالعه مربوط نمی شود. " تصور کنید که یک آتش نشانی تعدادی از مشعل های فشار قوی را در خانه ای در حال سوختن نشان دهد. سپس تصور کنید که همان اداره گزارش می دهد که چگونه آنها می توانند این اضطراری را مدیریت کنند ، بدون آنکه ذکر شود (یا برنامه ریزی) برای خاموش کردن مشعل های ضربه ای خود ، انجام دهید. هنگام خواندن این مورد عصبانی شدم. بقیه گزارش ، آینده قریب الوقوع مدنی را پیش بینی می کند ناآرامی ، بیماری و مهاجرت گسترده و تغییرات آب و هوایی را "ضرب کننده تهدید" توصیف می کند. علی رغم قصد آنها برای جلوگیری از هرگونه بررسی دقیق خود ، گزارش ، تا حدودی حیرت آور ، توصیف گسترده کربن ارتش ، مسمومیت مهمات و فرسایش خاک را نشان می دهد و خلاصه آن را به شرح زیر است:

 "به طور خلاصه ، ارتش یک فاجعه زیست محیطی است"

اگر ارتش آمریكا می تواند این را بگوید در گزارش خود ، پس از آن چرا ما در مورد آن صحبت نمی کنیم؟ در سال 2017 "نیروی هوایی 4.9 میلیارد دلار سوخت و نیروی دریایی 2.8 میلیارد دلار پس از آن ارتش با 947 میلیون دلار و تفنگداران با 36 میلیون دلار سوخت خریداری كردند." نیروی هوایی ایالات متحده پنج برابر بیشتر از نیروی فسیلی از ارتش آمریکا استفاده می کند ، بنابراین چه چیزی باعث می شود؟ فاجعه محیطی x 5?

پس از خواندن گزارش کالج جنگی ارتش آمریكا ، من آماده "مقابله با ژنرال" شدم. معلوم شد که یک سرلشکر بازنشسته نیروی هوایی در یک رویداد پایداری آینده صحبت می کند ، که توسط موسسه جهانی پایداری جولی آن وریگلی با حمایت مالی برگزار می شود. پروژه امنیتی آمریکا on "سلام خدمت: تغییرات آب و هوا و امنیت ملی". کامل! من متوجه شده ام که سالانه چندین گفتگو در دانشگاه ایالتی آریزونا (ASU) توسط اعضای سرویس های مسلح ارائه می شود که آخرین و بزرگترین راه حل های پایداری خود را ارائه می دهند ، اما فیل موجود در اتاق هرگز ذکر نمی شود. من تنها عضو XR نبودم که می خواستم در این رویداد صحبت کنم. بین ما ، ما توانستیم موارد بسیاری را ، اگر نه همه ، موارد زیر را مطرح کنیم: 

 (لطفا وقت را برای هضم ارقام زیر بگذرانید - آنها وقتی انجام می دهید تکان دهنده هستند.)

• ردپای کربن نظامی ایالات متحده بزرگتر از هر سازمان واحد دیگر در جهان است و بر اساس مصرف سوخت آن به تنهایی 47مین بزرگترین انتشار دهنده گازهای گلخانه ای در جهان.
• بودجه نظامی 2018 ما بود معادل 7 کشور بعدی ترکیب شده.
• 11٪ از بودجه ارتش می تواند انرژی تجدید پذیر را تأمین کند برای هر خانه در ایالات متحده است.
• بهره بدهی ملی برای سال 2020 است 479 میلیارد دلار. اگرچه ما صرف جنگهای عراق و افغانستان شدیم ، اما برای تأمین اعتبار از بدهی استفاده کردیم مالیات ما را پایین آورد.

بودجه اختیار ما برای سال 2020 (1426 میلیارد دلار) به شرح زیر تقسیم می شود:

• 52٪ یا 750 میلیارد دلار به ارتش و 989 میلیارد دلار، هنگامی که بودجه امور ایثارگران ، وزارت امور خارجه ، امنیت ملی ، امنیت سایبری ، امنیت هسته ای ملی و FBI را اضافه می کنید.
• 0.028٪ یا 343 دلار میلیون به انرژی تجدید پذیر.
• 2٪ یا 31.7 میلیارد دلار به انرژی و محیط زیست.

در صورت از دست دادن آن ، درصد هزینه ای که برای انرژی تجدید پذیر صرف کردیم ، 0.028٪ یا 343 میلیون دلار در مقایسه با هزینه ای است که برای ارتش صرف کردیم که 52٪ یا 734 میلیارد دلار بود: ما تقریباً 2000 برابر بیشتر از ارتش خود صرف انرژی تجدید پذیر می کنیم. آیا این با توجه به بحرانی که در آن هستیم ، برای شما معنی دارد؟ هر دو سناتور ما و تقریباً همه نمایندگان خانه ما در قانون مجوز دفاع ملی برای سال 2020 به این بودجه رای دادند چند استثناء قابل توجه.

صحبت های جنرال در ASU قطعاً با هدف هشدار دادن به مردم در مورد وضعیت اضطراری آب و هوا و پیامدهای آن برای امنیت ما بود. ما در این باره با او توافق کامل داشتیم ، حتی اگر ممکن است در مورد راه حل ها تفاوت داشته باشیم. او از اینکه فرصت صحبت کردن را به ما داد ، بسیار بخشنده بود و در پایان صحبت گفت: "این گفتگو 1-2٪ برتر است که من در سراسر کشور ارائه داده ام". شاید ، او نیز مانند ما ، برای شروع این گفتگو دشوار ، احساس بهتری داشته باشد.

هر چند وقت یکبار با افرادی ملاقات می کنم که واقعاً می دانند درباره بحران اقلیمی ما درباره چه چیزی صحبت می کنند. آنها پایداری را در عمق مورد مطالعه قرار داده اند ، اغلب از سوابق مهندسی یا علمی ناشی می شوند و این دو مورد را به من می گویند: "مهمترین کاری که ما می توانیم انجام دهیم این است که هزینه کمتری صرف کنیم و جلوی سوختن سوخت های فسیلی را بگیریم" - آیا نباید این موضوع راجع به ارتش ایالات متحده نیز اعمال شود؟         

بسیاری از ما در شورش انقراض قبلاً اقداماتی را انجام داده ایم تا بتوانیم ردپای کربن خود را مانند کم کردن خانه هایمان یا رفتن بدون وسیله نقلیه ، کاهش دهیم و برخی از ما پرواز را متوقف کرده ایم. اما واقعیت این است که حتی یک فرد بی خانمان در ایالات متحده نیز دارد میزان انتشار کربن را دو برابر کنید سرانه جهانی ، در بخش عمده به دلیل ما هزینه های گسترده نظامی. 

حتی این نیست که هزینه های نظامی ما باعث می شود جهان امنیت بیشتری پیدا کند یا آن را بهبود ببخشد ، همانطور که در مثالهای بسیاری مشهود است. در اینجا فقط چند مورد از جنگ عراق وجود دارد (که خلاف منشور سازمان ملل بود و بنابراین ، در واقع ، یک) جنگ غیرقانونی) و جنگ در افغانستان ، که هر دو ادامه دارد.

• La دولت عراق فقط 319 غیرنظامی (15,000 زخمی!) را که در اعتراض به فساد و عدم شغل در کشور خود اعتراض کردند ، تیراندازی کرد.
• La جابجایی 1 در 10 عراقی در این جنگ و گشودن عراق به نفوذ ایران ، در نتیجه بی ثباتی منطقه ای متعاقب آن.
• داعش تا حد زیادی ، ایجاد شده توسط حمله و اشغال عراقبا تأیید اینكه "مشاغل نظامی خارجی تمایل به رادیكال كردن جمعیت محلی و ایجاد شورشیان خشونت آمیز دارند"
• 182,000،2018 عراقی (تا نوامبر XNUMX) از زمان حمله ایالات متحده درگذشت و بیش از 4,500 سربازان آمریکایی درگذشت. این شامل مرگ پیمانکار نیز نمی شود شد.
• 38,000 غیرنظامیان افغان کشته شدند مرگ خشونت آمیز از زمانی که ما در سال 2001 حمله کردیم. 
• در سپتامبر سال جاری یک حمله هواپیمای بدون سرنشین انجام شد 30 محصول گردو کاج را کشت در افغانستان ، بسیاری از جوانان که تازه مدرسه را ترک کرده بودند و به عنوان اولین کار تابستانی خود این کار را انجام می دادند. یک هفته بعد ما در یک جشن عروسی 40 نفر کشته شدند از جمله 12 کودک با پهپاد دیگر.      

 به گفته وزارت امور ایثارگران ، "بین سالهای 60,000 و 2008" 2017،XNUMX جانباز جان خودکشی کردند! "

جنگ برای مردم و کشورهایی که ما بمباران می کنیم ، و برای خانواده های خود بی ثبات است. جنگ از توسعه پایدار جلوگیری می کند ، باعث بی ثباتی سیاسی می شود و بحران پناهندگان را افزایش می دهد ، بیش از هرچیز خسارات وحشتناکی که بر زندگی غیرنظامیان ، محیط ساخته شده ، مناظر و اکوسیستم ایجاد می کند: حتی وقتی ارتش آمریکا "خود را سبز می کند" و به نوآوری های پایداری خود می بالد. (تصور کنید که چه پیشرفت های پایداری در شهرها و ایالت های ما با بودجه ای در اندازه ارتش آمریکا می تواند داشته باشد): جنگ هرگز نمی تواند سبز باشد.

در بحث ASU ، ژنرال بارها با گفتن ما به "گفتگو با مقامات منتخب خود" و "ما فقط ابزاری هستیم" به نگرانی های ما پاسخ داد. از نظر تئوری ، او صحیح است ، اما آیا چنین احساسی برای شما دارد؟ من فکر می کنم بیشتر ما ، از جمله مقامات منتخب ما ، حاضر به صحبت کردن نیستیم زیرا ما از ارتش ما احساس ترس و وحشت داریم ، حمایت مقدس از آن توسط رسانه های اصلی ما ، سودجویان شرکت ها و لابیست هایی که برخی از ما را در مشاغل خود نگه می دارند و / یا سود سهام و بسیاری از ما نیز هستیم بهره مندی از درآمدی که هزینه های نظامی برای ما و دولت ما به ارمغان می آورد.  

شش نمایندگی برتر اسلحه در جهان همه در آریزونا دفاتر دارند. آنها به ترتیب هستند: Lockheed Martin ، BAE Systems ، Boeing ، Raytheon Northrop-Grumman و General Dynamic. آریزونا 10 میلیارد دلار هزینه دفاعی دولت دریافت کرد در 2015. این بودجه می تواند برای انتقال به سمت تأمین مجدد توزیع شود شهریه کالج رایگان در ایالت و مراقبت های بهداشت جهانی؛ بسیاری از جوانان به دلیل اینکه هیچگونه شغلی و یا راهی برای حضور در کالج یا مراقبت های پزشکی ندارند ، به ارتش ما می پیوندند. آنها می توانند به جای یادگیری چگونگی مهار دیگر در بسیار ناپایدار ما ، راه حل های پایداری برای آینده را یاد بگیرند ماشین همه جا جنگ. 

من هیچ یک از سازمان های محیط زیست محلی یا ملی ما را که در مورد ارتش صحبت می کند ، نمی شنوم. این ممکن است به دلایل بسیاری باشد: شرم آور برای تمام کارهایی که با ارتش خود انجام داده ایم ، ارعاب ده ها سال تبلیغات نظامی یا شاید ، زیرا گروه های محیطی نماینده افرادی نیستند که به ارتش می پیوندند و ارتباط چندانی با فداکاری هایی که انجام می شود ندارند. کسی را در ارتش می شناسید یا در نزدیکی یک پایگاه زندگی می کنید؟ وجود دارد پایگاه های نظامی 440 در امریکا و حداقل 800 پایگاه در سراسر جهان ، که نگهداری این پایگاه سالانه 100 میلیارد دلار هزینه دارد: فروش بیش از حد اسلحه و خارج از نمودار استفاده از روغن - حمل و نقل سربازان ما به و از آنها. اکنون بسیاری از افراد و سازمان ها هستند تلاش برای بستن این پایگاه ها و ما نیز باید

اگرچه از زمان جنگ ویتنام تعداد پرسنل ارتش تقریباً نصف شده است و درصد جمعیت در ارتش ایالات متحده اکنون به 0.4٪ کاهش یافته است ، درصد اقلیت ها در ارتش در حال افزایش است (در مقایسه با غیرنظامیان نیروی کار) ، مخصوصاً برای زنان سیاه پوست (که تقریباً برابر با زنان سفید پوست در ارتش هستند) ، مردان سیاه پوست و اسپانیایی ها. این بدان معنی است که افراد رنگ به طور نامتناسب خطرات و خطرات سلامتی را متحمل می شوند ، و ما از طریق چاله های سوختگی آنها را در خارج از کشور قرار می دهیم ، مثلا و در خانه؛ به طور معمول ، بیشتر پرسنل نظامی در اطراف پایگاه هایی که در آن زندگی می کنند زندگی می کنند قرار گرفتن در معرض آلاینده های نظامی بیشتر است. پایگاه نیروی هوایی Luke ما دارای مقادیری از مواد Polyfluoroalkyl (PFA's) است که به دلیل ناباروری و سرطان شناخته می شوند ، بالاتر از محدوده عمر مفید در آبهای زیر زمینی و سطح آنها. با عرض پوزش برای هشدار شما ، اما این مواد شیمیایی به 19 مکان آزمایش آب دیگر رسیده اند در سراسر دره ققنوس; به دلیل جنگ های ما خسارت های زیست محیطی و زیست محیطی در سایر کشورها پایان ندارد. 

مطالعه یک مقاله عالی نیکیل پال سینگ با عنوان "نظامی کافی سمی" را برای تجزیه و تحلیل آزار دهنده و روشنگری "هزینه های نظامی گری ناشایست" ، که او به طرز حیرت انگیز مشاهده می کند ، در نظر بگیرید: "همه جا هستند ، در دید آشکار پنهان هستند". وی افزود: "به ویژه ، مداخلات نظامی در خارج از كشور باعث ایجاد نژادپرستی در خانه شده است. هم اکنون پلیس با سلاح ها و ذهنیت سربازان مبارز فعالیت می کند ، و آنها نیز تمایل به ایجاد جوامع آسیب پذیر دارند دشمنان مجازات شوند" وی همچنین به تیراندازی های دسته جمعی اشاره دارد که ما دیگر به آنها توجه نمی کنیم ، متاستاز شدن تهدیدات تروریستی ("برتری سفید تهدیدی بزرگتر از تروریسم بین المللی همین الان" ) ، سیاست ضد خصمانه ، قیمت تریلیون دلاری ما را به سمت "بدهی مارپیچ" و "جنگ به عنوان یک پس زمینه طبیعی و تغییر ناپذیر برای زندگی اجتماعی امروز در ایالات متحده. " 

من هرگز شوک دیدن یک دستگاه تانک زرهی مانند 59 را فراموش نخواهم کردth خیابان در Glendale ، AZ با پلیس جنگی که از چهار طرف آن آویزان شده است ، قصد دارد "مبارزان دشمن" بالقوه را پیدا کند. من هرگز چنین چیزی را در انگلیس ندیده ام ، حتی در اوج بمب گذاری های IRA و به ویژه در یک محله مسکونی ساکت و آرام.

مقالات آکادمیک مورد بررسی قرار گرفتند که از نظر اکولوژیکی ، بشردوستانه یا کربن ردپای حیاتی ارتش ایالات متحده بسیار مهم هستند ، به اندازه افرادی که در مورد این موضوع صحبت می کنند ، دشوار است.

مقاله ای با عنوان "هزینه های کربن مخفی" جنگ همه جا ": تدارکات ، بوم شناسی ژئوپلیتیکی ، و چاپ کربن - چاپ ارتش آمریكا " به قطار تأمین عظیم ، روابط درهم تنیده آن با بخش شرکتی و متعاقباً استفاده گسترده نفت از ارتش ایالات متحده نگاه کرد. گزارش شده است كه متوسط ​​مصرف سوخت در روز برای سربازان در جنگ جهانی دوم یک گالن ، 9 گالن در ویتنام و 22 گالن در افغانستان بوده است. نویسندگان نتیجه گرفتند: "خلاصه عنوان این است که جنبشهای اجتماعی درگیر با تغییر اوضاع باید در رقابت با مداخله نظامی ارتش آمریكا به همان اندازه آگاه باشند" مانند سایر دلایل تغییر آب و هوا.  

مقاله دوم ، "استفاده از سوخت پنتاگون ، تغییرات آب و هوا و هزینه های جنگ" ، استفاده از سوخت نظامی برای جنگ های پس از 9/11 آمریكا و تأثیر استفاده از این سوخت بر انتشار گازهای گلخانه ای را مورد بررسی قرار می دهد. در این بیانیه آمده است: "اگر ارتش آمریكا میزان انتشار گازهای گلخانه ای خود را به میزان قابل توجهی كاهش می داد ، این امر می شد تغییرات شدید آب و هوا باعث تهدیدات امنیت ملی شد ارتش آمریكا می ترسد و احتمال وقوع آن را كمتر پیش بینی می كند". جالب آنکه ، انتشار گازهای گلخانه ای نظامی از پروتکل کیوتو معاف شد ، اما در توافق نامه پاریس چنین بود دیگر معاف نیست. جای تعجبی نیست که مجبور شدیم آنجا را ترک کنیم.

جنجال برانگیز این است که ارتش آمریکا هر دو در مورد تغییرات آب و هوا نگران هستند و یك نقش اساسی در تغییر اوضاع: "ارتش فقط كاربر پرکار نفت نیست ، بلكه یكی از ستونهای اصلی اقتصاد جهانی سوخت های فسیلی است ... استقرار نظامی مدرن در مورد كنترل مناطق غنی از نفت و دفاع از کلید است. مسیرهای حمل و نقل که نیمی از نفت جهان را حمل می کنند و اقتصاد مصرف کننده ما را حفظ می کنند. " در واقع ، در گزارش ارتش که قبلاً ذکر شد ، آنها در مورد چگونگی رقابت برای منابع نفتی که هنگام ظهور ظاهر می شوند ، صحبت می کنند یخ های قطب شمال ذوب می شود. اقتصاد مصرف کننده و عادات نفتی ما توسط ارتش آمریكا حمایت می شود! بنابراین ، ما do مسئولیت این است که از خرید وسایل خودداری کنیم و ردپای کربن خود را کاهش ندهیم ، و همچنین به ارتش و سیاستمداران خود توجه کنیم. آنها را چک های خالی بنویسید. تعداد بسیار کمی از خانه آریزونا ما نمایندگان مخالف سال 2020 رای دادند بودجه دفاع و هیچ یک از سناتورهای ما نیستند انجام داد.

به طور خلاصه ، این ارتش آمریکایی است که "ضرب کننده تهدید" واقعی برای بحران آب و هوا است.

 این همه خواندن و فکر کردن در مورد آن بسیار ناراحت کننده است ، نه؟ من به کاهش بودجه ارتش برای پرداخت سایر برنامه ها در یک نشست سیاسی محلی اخیر اشاره کردم و این اظهار نظر را دریافت کردم ، "شما اهل کجا هستید؟ پس باید از ایالات متحده متنفر باشم؟ "من نمی توانستم به این جواب بدهم. من از آمریکایی ها متنفر نیستم ، اما از کاری که ما (به طور جمعی) با مردم در کشور خود و جهان انجام می دهیم متنفرم. 

همه ما چه کاری می توانیم انجام دهیم تا خودمان احساس بهتری داشته باشیم و بر همه اینها تأثیر بگذاریم؟ 

1. در مورد ارتش آمریكا صحبت كنید و اینكه چرا در گفتگوهای اقلیمی ، بودجه یا كلی "محدودیت" نیست و شما در مورد همه جنبه های این موضوع چه احساسی دارید
2. گروههایی را که در آن حضور دارید تشویق کنید تا ردپای ارتش آمریکا را در دستور کار خود قرار دهند. 
3. در مورد کاهش بودجه نظامی ما ، پایان دادن به جنگ های بی پایان ما و متوقف ساختن ویرانی های زیست محیطی و بشردوستانه ای که مدتهاست از آن غافل شده ایم ، با مقامات محلی و ملی منتخب خود صحبت کنید. 
4. Dپس انداز خود را از ماشین جنگی و همچنین سوختهای فسیلی. مردم Charlottesville ، VA شهر خود را ترغیب كردند كه از هر دو سلاح فاصله بگیرد سوخت های فسیلی و اخیراً ، شهر نیویورک از قاچاق خارج شد سلاح های هسته ای.
5. کمتر از همه چیز خرج کنید: کمتر بخرید ، کمتر پرواز کنید ، کمتر رانندگی کنید و در خانه های کوچکتر زندگی کنید

تعدادی از گروه های زیر فصل های محلی دارند که می توانید به آنها بپیوندید یا به شما کمک می کند تا یکی از آنها را شروع کنید. انقراض گروه های شورش نیز در حال گسترش است ، اگر حتی در Phoenix هم اکنون یکی از آنها را داشته باشیم ، یک فرصت مناسب وجود دارد که یک نفر در نزدیکی شما باشد. وقتی می خوانید که سازمان های زیر چه مقدار برای درست کردن کارها تلاش می کنند ، احساس الهام و امید خواهید کرد:

• جانبازان برای صلح
• World Beyond War
• کد صورتی
• جنگ رزمی لیگ 
• اقدام صلح