آیا جنگ سرد جدید می خواهید؟ اتحاد AUKUS جهان را تا مرز پرتگاه می برد

قبل از اینکه خیلی دیر شود، باید یک سوال مهم از خود بپرسیم: آیا واقعاً - منظورم واقعاً - یک جنگ سرد جدید با چین می‌خواهیم؟

زیرا این همان جایی است که دولت بایدن به وضوح ما را می برد. اگر به مدرک نیاز دارید، ماه گذشته را بررسی کنید خبر یک اتحاد نظامی "AUKUS" (استرالیا، بریتانیا، ایالات متحده) در آسیا. باور کنید، این بسیار ترسناک‌تر (و نژادپرستانه‌تر) از قرارداد زیردریایی‌های هسته‌ای و جنگ دیپلماتیک فرانسه است که بر پوشش رسانه‌ای آن حاکم بود. اکثر رسانه ها با تمرکز بر واکنش شدید فرانسوی ها به از دست دادن توافق خود برای فروش زیرساخت های غیرهسته ای به استرالیا از دست رفته یک داستان بسیار بزرگتر: اینکه دولت ایالات متحده و متحدانش فقط به طور رسمی یک جنگ سرد جدید را با راه اندازی یک هماهنگی نظامی در شرق آسیا با هدف غیرقابل انکار چین اعلام کرده اند.

هنوز برای انتخاب مسیری آرامتر دیر نیست. متأسفانه ، این اتحاد همه انگلوها به طور خطرناکی به بستن جهان در چنین درگیری نزدیک می شود که به راحتی می تواند به جنگ داغ و حتی بالقوه هسته ای بین دو ثروتمندترین و قدرتمندترین کشور روی کره زمین تبدیل شود.

اگر شما خیلی جوان هستید که بتوانید جنگ سرد اولیه را مانند من گذرانده باشید ، تصور کنید که می ترسید بخوابید به این دلیل که ممکن است صبح ها بیدار نشوید ، به دلیل جنگ هسته ای بین دو ابرقدرت جهان (در آن روزها ، ایالات متحده ایالات و اتحاد جماهیر شوروی). تصور کنید که از کنار آن رد می شوید nپناهگاه های ریزش غیر شفاف، در حال انجام "اردک و پوشش”زیر میز مدرسه خود تمرین کنید و یادآوری های منظم دیگری را تجربه کنید که ، هر لحظه، یک جنگ قدرت بزرگ می تواند زندگی بر روی زمین را پایان دهد.

آیا ما واقعاً آینده ای پر از ترس می خواهیم؟ آیا ما می خواهیم که ایالات متحده و دشمن فرضی آن یک بار دیگر اسراف کنند؟ تریلیون های ناگفته دلار برای هزینه‌های نظامی در حالی که نیازهای اساسی انسان از جمله مراقبت‌های بهداشتی، آموزش، غذا و مسکن نادیده گرفته می‌شود، و نه اینکه به ناتوانی در مواجهه مناسب با آن تهدید وجودی دیگر، یعنی تغییرات آب و هوایی اشاره کنیم؟

تقویت نظامی ایالات متحده در آسیا

زمانی که جو بایدن، رئیس جمهور استرالیا، اسکات موریسون، نخست وزیر استرالیا و بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا اعلام کردند که بیش از حدبیداربیشتر رسانه‌ها که به نام اتحاد AUKUS نامیده می‌شوند، بر بخش نسبتاً کوچک (هرچند کم اهمیت) این توافق تمرکز کردند: فروش زیردریایی‌های هسته‌ای آمریکا به استرالیا و لغو همزمان قرارداد خرید زیردریایی‌های دیزلی از سوی این کشور در سال 2016. فرانسه. ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه، در مواجهه با از دست دادن ده ها میلیارد یورو و خارج شدن از اتحادیه انگلیس، این توافق را "ضربه ای به پشت. » برای اولین بار در تاریخ، فرانسه به طور خلاصه به یاد می آورد سفیر آن از واشنگتن حتی مقامات فرانسوی لغو شد این جشن به منظور جشن گرفتن مشارکت فرانسه و آمریکا بود که به شکست آنها در بریتانیا در جنگ انقلاب باز می گردد.

دولت بایدن که به طرز شگفت انگیزی از هیاهوی اتحاد (و مذاکرات محرمانه پیش از آن) غافلگیر شده بود، بی درنگ اقداماتی را برای ترمیم روابط انجام داد و سفیر فرانسه به زودی به واشنگتن بازگشت. در سپتامبر در سازمان ملل، رئیس جمهور بایدن اظهار شده اعلام کرد که آخرین چیزی که او می خواهد "جنگ سرد جدید یا دنیایی است که به بلوک های سخت تقسیم شده است". متأسفانه اقدامات دولت او چیز دیگری را نشان می دهد.

تصور کنید مقامات دولت بایدن در مورد اعلام اتحاد "VERUCH" (ونزوئلا، روسیه و چین) چه احساسی خواهند داشت. تصور کنید که آنها چگونه به تجمع پایگاه های نظامی چین و هزاران سرباز چینی در ونزوئلا واکنش نشان می دهند. تصور کنید واکنش آنها به استقرار منظم انواع هواپیماهای نظامی چینی، زیردریایی‌ها و کشتی‌های جنگی در ونزوئلا، افزایش جاسوسی، افزایش قابلیت‌های جنگ سایبری و «فعالیت‌های فضایی» مربوطه، و همچنین تمرین‌های نظامی شامل هزاران نیروی چینی و روسی نه تنها در ونزوئلا اما در آبهای اقیانوس اطلس در فاصله قابل توجهی از ایالات متحده. تیم بایدن در مورد تحویل وعده داده شده ناوگان زیردریایی های هسته ای به آن کشور که شامل انتقال فناوری هسته ای و اورانیوم با درجه تسلیحات هسته ای می شود، چه احساسی خواهد داشت؟

هیچ‌کدام از اینها اتفاق نیفتاده است، اما اینها معادل‌های نیمکره غربی «ابتکارات اصلی وضعیت بدنی نیرومقامات آمریکایی ، استرالیایی و انگلیسی اخیراً برای شرق آسیا اعلام کرده اند. مقامات AUKUS بدون تعجب اتحاد خود را بعنوان بخشی از آسیا "امن تر و امن تر" توصیف می کنند ، در حالی که "آینده صلح [و] فرصتی برای همه مردم منطقه" ایجاد می کند. بعید به نظر می رسد که رهبران ایالات متحده تجمع نظامی چینی مشابه در ونزوئلا یا هرجای دیگر در قاره آمریکا را به عنوان یک دستورالعمل مشابه برای امنیت و صلح تلقی کنند.

در واکنش به VERUCH ، درخواست پاسخ نظامی و اتحاد قابل مقایسه سریع است. آیا نباید انتظار داشته باشیم که رهبران چینی نسبت به ایجاد AUKUS با نسخه مخصوص خود واکنش نشان دهند؟ فعلا دولت چین سخنگوی پیشنهاد کرد که متحدان AUKUS «باید ذهنیت جنگ سرد خود را از بین ببرند» و «بلوک‌های انحصاری ایجاد نکنند که منافع اشخاص ثالث را هدف قرار داده یا به آنها آسیب برساند». تشدید اخیر رزمایش‌های تحریک‌آمیز ارتش چین در نزدیکی تایوان ممکن است تا حدی یک پاسخ اضافی باشد.

رهبران چینی دلایل بیشتری برای تردید در قصد صلح آمیز اعلام شده AUKUS دارند، با توجه به آنچه ارتش ایالات متحده قبلاً داشته است هفت پایگاه های نظامی در استرالیا و نزدیک به 300 بیشتر در سراسر آسیای شرقی گسترش یافته است. در مقابل، چین یک پایگاه واحد در نیمکره غربی یا در هیچ کجای نزدیک به مرزهای ایالات متحده ندارد. یک عامل دیگر را اضافه کنید: در 20 سال گذشته، متحدان AUKUS سابقه راه اندازی جنگ های تهاجمی و شرکت در درگیری های دیگر از افغانستان، عراق و لیبی گرفته تا یمن، سومالی و فیلیپین و سایر نقاط را داشته اند. چین آخرین جنگ فراتر از مرزهای آن به مدت یک ماه در سال 1979 با ویتنام بود. (درگیری های کوتاه و مرگباری با ویتنام در سال 1988 و هند در سال 2020 رخ داد.)

دیپلماسی جنگ ترامپ

با خروج نیروهای ایالات متحده از افغانستان، دولت بایدن از نظر تئوری شروع به دور کردن کشور از سیاست قرن بیست و یکم جنگ های بی پایان خود کرد. با این حال، به نظر می رسد که رئیس جمهور اکنون مصمم است در کنار کسانی در کنگره، در جریان اصلی سیاست خارجی "بلاب" و در رسانه هایی که خطرناک باد کردن تهدید نظامی چین و درخواست پاسخ نظامی به قدرت جهانی رو به رشد آن کشور. مدیریت ضعیف روابط با دولت فرانسه نشانه دیگری است که نشان می دهد، علیرغم وعده های قبلی، دولت بایدن توجه کمی به دیپلماسی و بازگشت به سیاست خارجی تعریف شده با آمادگی برای جنگ، بودجه های متورم نظامی و غوغای نظامی ماکو نشان می دهد.

با توجه به 20 سال جنگ فاجعه بار که پس از اعلام "جنگ جهانی علیه تروریسم" توسط دولت جورج دبلیو بوش و تهاجم آن به افغانستان در سال 2001 رخ داد، واشنگتن چه کاری برای ایجاد یک اتحاد نظامی جدید در آسیا دارد؟ آیا نباید دولت بایدن در عوض باشد ایجاد اتحاد ها اختصاص داده شده به مبارزه با گرمایش زمینهمه گیر ، گرسنگی و سایر نیازهای فوری انسان؟ سه رهبر سفیدپوست سه کشور دارای اکثریت سفیدپوستان تلاش می کنند از طریق نیروی نظامی بر آن منطقه مسلط شوند؟

در حالی که رهبران برخی از کشورهای آنجا از AUKUS استقبال کرده‌اند، سه متحد با کنار گذاشتن سایر کشورهای آسیایی از باشگاه کاملاً سفید خود، ماهیت نژادپرستانه، واپس‌گرا و کاملاً استعماری اتحاد انگلیس را نشان دادند. نام بردن از چین به عنوان هدف آشکار خود و تشدید تنش‌های جنگ سرد ما در برابر آنها سوختن در حال حاضر نژادپرستی ضد چینی و ضد آسیایی در ایالات متحده و در سطح جهان گسترده است. لفاظی‌های جنگ‌جویانه و اغلب جنگ‌جویانه علیه چین، که با رئیس‌جمهور سابق دونالد ترامپ و دیگر جمهوری‌خواهان راست افراطی مرتبط است، به طور فزاینده‌ای مورد استقبال دولت بایدن و برخی دموکرات‌ها قرار گرفته است. "به طور مستقیم به افزایش خشونت ضد آسیایی در سراسر کشور کمک کرده است." نوشتن کارشناسان آسیا، کریستین آن، تری پارک، و کاتلین ریچاردز.

گروه بندی "Quad" کمتر رسمی که واشنگتن در آسیا ، دوباره شامل استرالیا ، هند و ژاپن تشکیل داده است ، کمی بهتر است و در حال تبدیل شدن به یک گروه بیشتر است. متمرکز نظامی اتحاد ضد چین کشورهای دیگر در منطقه نشان داده اند که "عمیقا نگران ادامه رقابت تسلیحاتی و طرح قدرت" در آنجا هستند دولت اندونزی درباره قرارداد زیردریایی های هسته ای گفت. این کشتی‌ها تقریباً بی‌صدا و تشخیص آن‌ها بسیار دشوار است. خرید آینده استرالیا از آنها خطراتی را به همراه دارد تشدید یک مسابقه تسلیحاتی منطقه ای و سوالات نگران کننده ای در مورد اهداف رهبران استرالیا و ایالات متحده ایجاد می کند.

فراتر از اندونزی، مردم در سراسر جهان باید باشند عمیقا نگران درباره فروش زیردریایی های هسته ای آمریکا این توافق تلاش ها را برای متوقف کردن گسترش سلاح های هسته ای تضعیف می کند تکثیر فناوری هسته‌ای و اورانیوم غنی‌شده با درجه تسلیحات، که دولت‌های آمریکا یا بریتانیا باید برای سوخت زیرساخت‌ها در اختیار استرالیا قرار دهند. این توافق همچنین سابقه ای را ارائه می دهد که به سایر کشورهای غیرهسته ای اجازه می دهد مثل ژاپن توسعه تسلیحات هسته ای را تحت پوشش ساخت زیرساخت های هسته ای خود پیش ببرند. چه چیزی می تواند چین یا روسیه را از فروش زیردریایی های هسته ای و اورانیوم تسلیحاتی خود به ایران، ونزوئلا یا هر کشور دیگری باز دارد؟

چه کسی آسیا را نظامی می کند؟

برخی ادعا خواهند کرد که ایالات متحده باید به طور مکرر با قدرت نظامی رو به رشد چین مقابله کند ترومپت شده توسط رسانه های آمریکایی روزنامه‌نگاران، کارشناسان و سیاستمداران به‌طور فزاینده‌ای در اینجا به‌طور غیرمسئولانه تصاویر گمراه‌کننده قدرت نظامی چین را به تصویر می‌کشند. چنین ترس زا در حال حاضر افزایش بودجه نظامی در این کشور، در حالی که به رقابت های تسلیحاتی و افزایش تنش ها دامن می زد، درست مانند دوران جنگ سرد اولیه. با توجه به شورای اخیر شیکاگو در امور جهانی، نگران کننده است بررسیبه نظر می رسد اکثریت در ایالات متحده اکنون معتقدند - هرچند نادرست - که قدرت نظامی چین برابر یا بیشتر از ایالات متحده است. در واقع، قدرت نظامی ما بسیار بیشتر از چین است که به سادگی مقایسه نمی کند به اتحاد جماهیر شوروی قدیم

دولت چین در واقع قدرت نظامی خود را در سال‌های اخیر با افزایش هزینه‌ها، توسعه سیستم‌های تسلیحاتی پیشرفته، و ساختن تخمینی تقویت کرده است. 15 به 27 عمدتاً پایگاه‌های نظامی کوچک و ایستگاه‌های راداری در جزایر ساخت بشر در دریای چین جنوبی. با این حال، ایالات متحده بودجه نظامی حداقل سه برابر همتای چینی خود (و بالاتر از اوج جنگ سرد اصلی) باقی می ماند. به بودجه نظامی استرالیا، ژاپن، کره جنوبی، تایوان و سایر متحدان ناتو مانند بریتانیای کبیر اضافه کنید و این اختلاف به شش به یک می رسد. در میان تقریبا پایگاههای نظامی ایالات متحده 750 خارج از کشور تقریبا 300 هستند پراکنده در سراسر آسیای شرقی و اقیانوس آرام و ده ها مورد دیگر در سایر نقاط آسیا هستند. از سوی دیگر، ارتش چین نیز چنین کرده است هشت پایگاه های خارج از کشور (هفت در جزایر اسپراتلی دریای چین جنوبی و یک در جیبوتی در آفریقا)، به علاوه پایگاه هایی در تبت. ایالات متحده آمریکا زرادخانه هسته ای حاوی حدود 5,800 کلاهک در مقایسه با 320 کلاهک موجود در زرادخانه چین است. ارتش آمریکا 68 دارد زیردریایی های هسته ای، ارتش چین 10.

بر خلاف آنچه بسیاری تصور می کردند ، چین یک چالش نظامی برای ایالات متحده نیست. هیچ مدرکی وجود ندارد که دولت آن حتی در دورترین فکر خود ایالات متحده را تهدید کند، چه رسد به حمله. به یاد داشته باشید، چین آخرین بار در سال 1979 جنگی خارج از مرزهای خود انجام داد. ویلیام هارتانگ، کارشناس پنتاگون، می گوید: «چالش های واقعی از جانب چین سیاسی و اقتصادی هستند، نه نظامی. به درستی توضیح داده شده است.

از زمان رئیس جمهور مال اوباما "محور به آسیاارتش آمریکا سالهاست که در حال ساخت پایگاه جدید ، تمرینات نظامی تهاجمی و نمایش نیروهای نظامی در منطقه است. این امر دولت چین را تشویق کرده است تا توانایی های نظامی خود را ایجاد کند. به خصوص در ماه های اخیر، ارتش چین به طور فزاینده ای دست به اقدامات تحریک آمیز زده است تمرینات در نزدیکی تایوان، هر چند ترس‌سازان دوباره هستند نادرست و اغراق آمیز واقعا چقدر تهدید آمیز هستند با توجه به برنامه های بایدن برای تشدید تقویت نظامی اسلاف خود در آسیا، هیچ کس نباید تعجب کند اگر پکن پاسخ نظامی را اعلام کند و ائتلافی شبیه به AUKUS را دنبال کند. اگر اینطور باشد، جهان بار دیگر گرفتار یک مبارزه دو طرفه مانند جنگ سرد خواهد شد که رها کردن آن دشوارتر می شود.

مگر اینکه واشنگتن و پکن تنش ها را کاهش دهند ، مورخان آینده ممکن است AUKUS را نه تنها شبیه اتحاد های مختلف دوران جنگ سرد ، بلکه اتحاد سه گانه 1882 بین آلمان ، اتریش-مجارستان و ایتالیا بدانند. این پیمان، فرانسه، بریتانیا و روسیه را برانگیخت تا «آنتانت سه گانه» خود را ایجاد کنند، که همراه با افزایش ناسیونالیسم و رقابت ژئواکونومیک ، به رهبری کمک کرد اروپا در جنگ جهانی اول (که به نوبه خود ، جنگ جهانی دوم را آغاز کرد ، که جنگ سرد را به وجود آورد).

اجتناب از یک جنگ سرد جدید؟

دولت بایدن و ایالات متحده باید بهتر انجام شود از احیای استراتژی های قرن نوزدهم و دوران جنگ سرد. به جای دامن زدن به مسابقه تسلیحاتی منطقه ای با پایگاه ها و توسعه تسلیحات بیشتر در استرالیا، مقامات آمریکایی می توانند به کاهش تنش بین تایوان و سرزمین اصلی چین کمک کنند و در عین حال برای حل و فصل اختلافات ارضی در دریای چین جنوبی تلاش کنند. در پی جنگ افغانستان، پرزیدنت بایدن می‌تواند ایالات متحده را به سیاست خارجی دیپلماسی، صلح‌سازی و مخالفت با جنگ متعهد کند تا سیاست خارجی که در آن درگیری‌های بی‌پایان و تدارک بیشتر از آن باشد. 18 ماهه اولیه AUKUS دوره مشاوره فرصتی برای معکوس کردن مسیر ارائه می دهد.

نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که چنین حرکت هایی محبوبیت خواهند داشت. به گفته این سازمان غیرانتفاعی ، بیش از سه برابر تعداد افرادی که در ایالات متحده مایلند شاهد افزایش و نه کاهش روابط دیپلماتیک در جهان باشند. بنیاد گروه اوراسیابه اکثر نظرسنجی ها همچنین مایلند تعداد کمتری نیرو در خارج از کشور ببینند. دو برابر بیشتر از کسانی که می خواهند بودجه نظامی را کاهش دهند.

جهان به سختی جان سالم به در برد la جنگ سرد اصلیکه بود هر چیزی جز سرما برای میلیون ها نفر که در جنگ های نیابتی آن دوران در آفریقا ، آمریکای لاتین و آسیا زندگی کرده یا کشته شده اند. آیا واقعاً می‌توانیم نسخه دیگری از آن را به خطر بیندازیم، این بار احتمالاً با روسیه و همچنین چین؟ آیا ما یک مسابقه تسلیحاتی و تقویت نظامی رقابتی می خواهیم که تریلیون ها دلار را از نیازهای ضروری انسان منحرف کند در حالی که پر کردن خزانه تولیدکنندگان اسلحه؟ آیا واقعاً می‌خواهیم خطر ایجاد درگیری نظامی بین ایالات متحده و چین را، تصادفی یا غیر از این، به خطر بیاندازیم که به راحتی از کنترل خارج شود و به جنگی داغ و احتمالاً هسته‌ای تبدیل شود که در آن مرگ و نابودی در مقایسه با 20 سال گذشته "جنگ های ابدی" کوچک به نظر می رسد.

این فکر به تنهایی باید خنک کننده باشد. این فکر به تنهایی باید کافی باشد تا جنگ سرد دیگری متوقف شود تا دیر نشده باشد.

کپی رایت 2021 دیوید وین

دنبال کردن TomDispatch on توییتر و به ما بپیوندید در فیس بوک. جدیدترین کتابهای اعزامی ، رمان جدید دیستوپی جان ففر را ببینید ، سونگلندز(آخرین مورد در مجموعه Splinterlands) ، رمان بورلی گولوگورسکی هر بدن یک داستان دارد، و تام انگلهاردت یک ملت ساخته نشده توسط جنگ، و همچنین آلفرد مک کوی در سایه قرن آمریكا: افزایش و كاهش قدرت جهانی ایالات متحده و جان داور قرن خشونت آمیز آمریکایی: جنگ و تروریسم از زمان جنگ جهانی دوم.