آیا شارلوتزویل واقعاً در فروشندگان سلاح و تولیدکنندگان سوخت فسیلی سرمایه گذاری می کند؟
آره. اینجاست هفتگی سیویل مقاله دوباره سوخت های فسیلی اینجا یک فهرست سرمایه‌گذاری‌های ارائه‌شده توسط شهر که شامل دلال‌های آشکار اسلحه مانند بوئینگ و هانی‌ول می‌شود. اینجا بیشتر است اطلاعات از شهر.
اما من محصولاتی را می شناسم که این شرکت ها تولید می کنند که سلاح نیستند. چه چیزی می دهد؟
بوئینگ دومین پیمانکار بزرگ پنتاگون و یکی از بزرگترین فروشندگان تسلیحات به دیکتاتوری های وحشی در سراسر جهان، مانند عربستان سعودی است. شرکت Honeywell یک فروشنده بزرگ سلاح است.
آیا شارلوتسویل می تواند این کار را انجام دهد؟
بله، شارلوتسویل از آفریقای جنوبی و اخیراً از سودان خارج شد. شارلوتزویل در سال‌های اخیر از دولت‌های ایالتی و فدرال خواسته است تا در مورد جنگ‌ها، هواپیماهای بدون سرنشین و اولویت‌های بودجه اقداماتی انجام دهند. شارلوتزویل می تواند و باید در مورد مسائل ملی و جهانی عمل کند، اما این موضوع محلی است. این پول محلی ما است و محله ما تحت تأثیر جنگ، فرهنگ جنگ، فروش اسلحه و تخریب آب و هوا قرار گرفته است. برکلی، کالیفرنیا، اخیرا گذشت مجازات از سلاح. شهر نیویورک آن را معرفی کرده است، و دیگر از شهرها (و ملت ها) مجبور شده است از سوخت های فسیلی عبور کند.
آیا شارلوتسویل می تواند این کار را انجام دهد و پول از دست ندهد؟
با کنار گذاشتن اخلاقیات و قانونی مشکوک چنین سوالی و توجه به مسئولیت دولت شهر در به خطر نینداختن جان ساکنان از طریق سرمایه گذاری در تخریب اقلیم قابل سکونت و تکثیر سلاح، پاسخ این سوال مثبت است. . در اینجا یک مفید است مقاله. در اینجا دیگر.
آیا شارلوتسویل باید حتی بیشتر از آنچه ما می خواهیم انجام دهد؟
راه های نامحدودی وجود دارد که از طریق آنها می توان سرمایه گذاری ها را کمتر غیراخلاقی کرد. دسته های بیشتری از سرمایه گذاری های بد را می توان ممنوع کرد. می‌توان به تلاش‌های پیشگیرانه برای سرمایه‌گذاری در اخلاقی‌ترین مکان‌ها نیاز داشت و انجام داد. ما مخالفتی برای ادامه دادن نداریم، اما آنچه را که به عنوان مهمترین استانداردهای حداقلی می دانیم، درخواست می کنیم.
آیا محیط زیست و سلاح دو چیز متفاوت نیستند؟
البته، و ما هیچ مخالفتی با ایجاد دو قطعنامه به جای یک قطعنامه نداریم، اما معتقدیم که یکی از آنها منطقی‌تر است زیرا منافع عمومی بیشتر را که برجسته کردن ارتباطات متعدد بین دو حوزه است (همانطور که در قطعنامه درباره صفحه اصلی Divest Cville و اینجا کلیک نمایید).
آیا شارلوتسویل نباید از گیر کردن دماغش در مسائل مهم دست بردارد؟
رایج‌ترین اعتراض به قطعنامه‌های محلی درباره موضوعات ملی یا جهانی، که می‌توان آن را به صورت گسترده تعبیر کرد، این است که نقش مناسبی برای یک محل نیست. این ایراد به راحتی قابل رد است. تصویب چنین قطعنامه‌ای کار لحظه‌ای است که برای یک منطقه هزینه ندارد.
قرار است آمریکایی ها به طور مستقیم در کنگره نمایندگی کنند. دولت های محلی و ایالتی آنها نیز قرار است نماینده آنها در کنگره باشند. یک نماینده در کنگره بیش از 650,000،XNUMX نفر را نمایندگی می کند - کاری غیرممکن. اکثر اعضای شورای شهر در ایالات متحده با قول حمایت از قانون اساسی ایالات متحده سوگند یاد می کنند. نمایندگی از رأی دهندگان آنها در سطوح بالاتر دولتی بخشی از چگونگی انجام این کار است.
شهرهای و شهرهای به طور منظم و به درستی درخواستهای مربوط به کنگره را برای هر درخواستی ارسال می کنند. این امر تحت ماده 3، قانون XII، بخش 819، مجازات مجلس نمایندگان مجاز است. این بند معمولا برای پذیرش تقاضاهای شهرها و یادبود های دولت ها از سراسر آمریکا استفاده می شود. همان در کتابچه راهنمای جفرسون، کتاب قوانینی برای خانه که ابتدا توسط توماس جفرسون برای سنا نوشته شده است، تأیید شده است.
در 1798، مجلس قانونگذاری ویرجینیا قطعنامه ای را با استفاده از کلمات توماس جفرسون محکوم کرد که سیاست های فدرال را مجازات فرانسه می کند.
در سال 1967 دادگاهی در کالیفرنیا (Farley v. Healey، 67 Cal.2d 325) به نفع حق شهروندان برای برگزاری همه پرسی در رای گیری مخالف جنگ ویتنام ، حکم داد: "به عنوان نمایندگان جوامع محلی ، هیئت نظارت و شوراهای شهر به طور سنتی سیاستهایی را در مورد موضوعات مورد توجه جامعه اعلام می کردند که آیا آنها قادر به انجام چنین اعلامیه هایی با قوانین لازم الاجرا هستند. در واقع ، یکی از اهداف دولت محلی ، نمایندگی از شهروندان خود در برابر کنگره ، قوه مقننه و نهادهای اداری در مسائلی است که دولت محلی هیچ قدرتی بر آنها ندارد. حتی در مسائل سیاست خارجی نیز معمول نیست که نهادهای قانونگذار محلی مواضع خود را اعلام کنند. "
لغو ائتلاف ها قطعنامه های محلی علیه سیاست های ایالات متحده در زمینه برده داری را تصویب کرد. جنبش ضد آپارتاید همانطور که جنبش هسته ای یخ زدگی، جنبش علیه قانون پاتریوت، جنبش به نفع پروتکل کیوتو (که شامل حداقل شهرهای 740 است)، و غیره، حرکت کرد. جمهوری دموکراتیک ما دارای یک سنت غنی از اقدام شهرداری در مورد مسائل ملی و بین المللی.
کارن دولان از شهرهای برای صلح می نویسد: "نمونه ای ساده از چگونگی مشارکت شهروندان مستقیم از طریق حکومت های شهری بر سیاست های ایالات متحده و جهان، به عنوان نمونه از اقدامات فروش مجدد در محل آپارتاید در آفریقای جنوبی است و به طور موثر، سیاست خارجی ریگان "مشارکت سازنده" با آفریقای جنوبی. به عنوان فشار داخلی و جهانی بی نظمی دولت آپارتاید آفریقای جنوبی، کمپین های فروش شهری در ایالات متحده فشار را افزایش داد و به پیروزی در قانون جامع ضد آپارتاید 1986 کمک کرد. این دستاورد فوق العاده ای با وجود حق وتو ریگان و در حالی که سنا در دست جمهوری خواه بود، به دست آمد. فشار ناشی از قانونگذاران ملی از ایالات متحده 14 ایالات متحده و نزدیک به 100 شهرهای ایالات متحده که از آفریقای جنوبی غرق شده بود تفاوت بحرانی را ایجاد کرد. ظرف سه هفته پس از لغو وتو، آی بی ام و جنرال موتورز همچنین اعلام کردند که از آفریقای جنوبی خارج می شوند. "
