توهمات جنگ های شایسته

توسط Nicolas JS Davies

پانزده سال پیش، در 19 اکتبر 2001، دونالد رامسفلد به خدمه بمب افکن B-2 در Whiteman AFB در میسوری خطاب کرد، در حالی که آنها آماده بودند تا نیمه راه را در سراسر جهان پرواز کنند تا انتقام نادرست را از مردم افغانستان انجام دهند و طولانی ترین جنگ در تاریخ ایالات متحده را آغاز کنند.  رامسفلد به خدمه بمب افکن گفت"ما دو انتخاب داریم. یا شیوه زندگی خود را تغییر می دهیم یا باید شیوه زندگی آنها را تغییر دهیم. ما دومی را انتخاب می کنیم. و شما کسانی هستید که به رسیدن به آن هدف کمک می کنید.»

15 سال بعد، جنگ های ما نحوه زندگی و کشته شدن میلیون ها نفر را تغییر داده است در مورد 2 میلیون نفر که هیچ ربطی به جنایات 11 شهریور نداشتند. اساسی ترین اصل عدالت، آن است فقط مقصر باید به خاطر جنایتی مجازات شود، به سرعت گم شد و در عجله آمریکا به جنگ دفن شد. 11 سپتامبر بهانه ای شد، برخی می گویند بهانه ای بدبینانه برای گسترش گسترده نظامی گری ایالات متحده.

هزینه های نظامی پرزیدنت بوش رکوردی را پس از جنگ جهانی دوم به ثبت رساند که میانگین آن بود $ 635 میلیارد در سال در سال 2016، در مقایسه با میانگین 470 میلیارد دلار در سال در طول جنگ سرد. اکنون پرزیدنت اوباما کاری را انجام داده است که در سال 2008 غیرممکن به نظر می رسید، به طور متوسط ​​سالانه 20 میلیارد دلار از بوش خرج کرد. تقویت نظامی یکجانبه بوش و ادامه آن توسط اوباما بی سابقه است و به طور متناقضی الگوی هزینه های نظامی ایالات متحده را که در طول 50 سال جنگ سرد ایجاد شده بود، زمانی که به درستی یا نادرست با رقابت نظامی جدی با اتحاد جماهیر شوروی توجیه می شد، در هم شکست.

هنگامی که ما هزینه های نظامی ما را مقایسه کنید نسبت به کشورهای دیگر، ما از مجموع 9 قدرت نظامی بعدی در جهان (که بیشتر آنها در هر صورت متحدان ایالات متحده هستند) بیشتر هزینه می کنیم و مجموعاً بیش از 180 کشور کمتر نظامی شده را به تنهایی هزینه می کنیم.

پس باید بپرسیم که این کار چه هدف یا منافعی را دنبال می کند و چه خطراتی را به دنبال دارد؟ واضح است که ایالات متحده را قادر به پیروزی در هیچ جنگی نکرده است. تنها جنگ‌هایی که از زمان جنگ جهانی دوم برنده شده‌ایم بر سر پاسگاه‌های کوچک استعماری نو استعمارگرانه گرانادا، پاناما، کویت و کوزوو بود. هیلاری کلینتون آن عملیات را به سخره گرفت به عنوان "جنگ های کوچک پر زرق و برق" در سخنرانی در شورای روابط خارجی در سال 2000، زیرا او از اعضای آن خواست تا از استفاده جاه طلبانه تر از نیروی نظامی ایالات متحده حمایت کنند. کلینتون آنچه را که خواسته بود به دست آورد، اما به نظر می رسد از نتایج فاجعه بار چیزی یاد نگرفته است.

توجیه قتل عام

خطر سرمایه گذاری این همه ثروت کشورمان در نیروهای نظامی و سلاح های جنگی این است که به رهبران ما این توهم را می دهد که می توانند از جنگ برای پیشبرد منافع ملی ما یا حل مشکلات بین المللی استفاده کنند. همانطور که یک ژنرال آمریکایی یک بار مشاهده کرد، "وقتی تنها ابزاری که در اختیار دارید چکش است، هر مشکلی شبیه میخ می شود."

رهبران ایالات متحده به‌جای سود بردن از سود صلحی که آمریکایی‌ها در پایان جنگ سرد به آن امید داشتند، فریفته سراب دنیای «تک‌قطبی» شدند که در آن تهدید و استفاده از نیروی نظامی ایالات متحده داور نهایی آن خواهد بود. امور بین المللی. سناتور فقید ادوارد کندی زمانی که او نادیده گرفته شد این جاه طلبی ها را محکوم کرد به عنوان "ندایی برای امپریالیسم آمریکایی قرن بیست و یکم که هیچ کشور دیگری نمی تواند یا نباید آن را بپذیرد."

ما در تعقیب این سراب از زور بر خلاف استفاده کرده ایم منشور سازمان ملل علیه یوگسلاوی، افغانستان، عراق، پاکستان، سومالی، یمن، لیبی و اکنون سوریه. رهبران نظامی و غیرنظامی ما به طور سیستماتیک قوانین جنگ را نقض کرده اند و به نیروهای آمریکایی دستور داده اند که غیرنظامیان را بکشد, شکنجه زندانیان, "مرده چک" یا رزمندگان مجروح دشمن را بکشند و به شناسایی نادرست غیرنظامیان کشته شدهبه عنوان مبارزانی که در عملیات کشته می شوند، عمداً تمایز بین رزمندگان و غیرنظامیان را که اساسکنوانسیون چهارم ژنو.

دکترین پرزیدنت اوباما در مورد جنگ مخفیانه و نیابتی، عملیات نیروهای ویژه ایالات متحده را از 60 کشور پس از روی کار آمدن وی به 150 کشور امروزآموزش نیروهای متحد برای شکنجه و کشتن مردم خود در کشورهایی مانند عربستان سعودی و کلمبیا. انجام عملیات مشترک با نیروهای محلی از عراق تا فیلیپین؛ و تحت فرماندهی سیا در سرتاسر آفریقا به صورت مخفیانه عمل می کند و پشتیبانی می کند نیروهای مرتبط با القاعده در لیبی و سوریه

در همین حال، سیا، بنیاد ملی برای دموکراسی و دیگر آژانس‌های ایالات متحده از نیروهای پنهانی که برای بی‌ثبات کردن و سرنگونی دولت‌های خارجی در هندوراس، اوکراین، ونزوئلا و اکنون حتی روسیه مجهز به سلاح هسته‌ای کار می‌کنند، حمایت کرده‌اند، جایی که نتایج تلاش برای تغییر رژیم با حمایت ایالات متحده بسیار غیرقابل کنترل و خطرناک خواهد بود.

در زمان پرزیدنت اوباما، حملات شبانه نیروهای ویژه ایالات متحده در افغانستان از 20 حمله در ماه در زمانی که او به قدرت رسید، منفجر شد. بیش از 1,000 در ماه دو سال بعدیک برنامه Phoenix در مورد استروئیدها با فهرست هدف در حال گسترش که فقط بر اساس نظارت هواپیماهای بدون سرنشین و شماره تلفن های جمع آوری شده از تلفن های همراه ضبط شده است. اطلاعات واقعی انسانی در مورد هویت قربانیان به صراحت از مطالب مورد تمجید نیروهای ویژه ایالات متحده مستثنی شده است "تحلیل شبکه."  افسران ارشد اعتراف کرده اند واشنگتن پست که حداقل نیمی از این حملات فرد یا خانه اشتباهی را هدف قرار دهید، کشته شدن هزاران انسان بی گناه.

در همین حال، گسترش عملیات نیروهای ویژه توسط پرزیدنت اوباما منجر به کاهش حملات هوایی ایالات متحده نشده است. او مسئول است بیش از 80,000 بمب و موشک در 7 کشور، در مقایسه با حدود 70,000 در مقابل 5 کشور توسط پرزیدنت بوش

آینده - جنگ یا صلح

         جهان با مشکلات بزرگی مواجه است که باید در چند دهه آینده به آنها رسیدگی و حل شود. ما بسیاری از منابع طبیعی را که شیوه زندگی کنونی ما بر آن بنا شده است، تخلیه کرده ایم، و اکنون تغییرات آب و هوایی استفاده ما از سوخت های فسیلی را به شکل آهسته خودکشی دسته جمعی تبدیل کرده است. سوالی که پیش روی ما قرار دارد این است: آیا تخصیص منابع کمیابی فزاینده و دگرگونی های ضروری قرن بیست و یکم با همکاری بین المللی به نفع همگان و بقای تمدن بشری هدایت می شود؟ یا آیا جهان ما با تقلای ناامیدکننده برای کاهش ذخایر منابع گرانبها از هم خواهد پاشید، زیرا قدرتمندترین کشورها از نیروی نظامی استفاده می کنند تا تلاش کنند تا آنچه را که می توانند به قیمت هر کس دیگری بدست آورند؟

سیاست جنگ کنونی کشور ما تنها یک پاسخ به این سوال ارائه می دهد. ما باید راهبردی متفاوت پیدا کنیم – و یک استراتژی سیاسی مؤثر برای تحمیل آن بر رهبران فریب خورده خود تا زمانی که هنوز زمان باقی است.