دفاع از پلیس ، دفاع از ارتش

توسط Medea Benjamin و Nicolas JS Davies، ژوئن 9، 2020

در تاریخ اول ژوئن ، رئیس جمهور ترامپ تهدید کرد که نیروهای نظامی وظیفه فعال ایالات متحده را در برابر معترضان مسالمت آمیز زندگی سیاه زندگی در شهرهای سراسر آمریکا مستقر خواهد کرد. سرانجام ترامپ و فرمانداران ایالتی دست کم 1 سرباز گارد ملی را در سراسر کشور مستقر کردند. ترامپ در پایتخت کشور ، نه فروند هلیکوپتر تهاجمی بلک هاوک ، هزاران سرباز گارد ملی از شش ایالت و حداقل 17,000 پلیس نظامی و سربازان وظیفه فعال از لشکر 1,600 هوایی را با دستورات کتبی برای بسته بندی سرنیزه مستقر کرد.

پس از یک هفته دستورات ضد و نقیض که طی آن ترامپ خواستار 10,000،5 سرباز در پایتخت شد ، سرانجام سربازان وظیفه فعال در XNUMX ژوئن به پایگاههای خود در کارولینای شمالی و نیویورک اعزام شدند ، زیرا طبیعت مسالمت آمیز این اعتراضات باعث استفاده از ارتش شد. بسیار آشکارا زائد ، خطرناک و غیرمسئولانه عمل کنید. اما آمریکایی ها در اثر نیروهای بسیار مسلح ، گاز اشک آور ، گلوله های لاستیکی و مخازن که خیابان های ایالات متحده را به مناطق جنگی تبدیل کرده بودند ، در اثر شوک پوسته باقی مانده اند. آنها همچنین از درک این نکته که چقدر آسان برای پرزیدنت ترامپ آسان بود برای دستیابی به چنین مجموعه ای از نیروها ، شوکه شده بودند ، شوکه شدند.

اما نباید تعجب کنیم. ما به طبقه حاکم فاسد ما اجازه داده ایم که مخرب ترین ماشین جنگی تاریخ را بسازد و آن را در دست یک رئیس جمهور ناموزون و غیرقابل پیش بینی قرار دهد. از آنجا که اعتراضات علیه وحشیگری پلیس در خیابان های کشور ما جاری شد ، ترامپ احساس شرمندگی کرد که بتواند این ماشین جنگی را علیه ما بچرخاند - و ممکن است در صورت برگزاری انتخابات انتخاباتی در ماه نوامبر حاضر به انجام این کار دوباره باشد.

آمریکایی ها از آتش و خشم و اندوهی که ارتش آمریکا و متحدانش به طور مرتب از مردم و خارج از کشور به طور مرتب از عراق و افغانستان گرفته تا یمن و فلسطین به مردم وارد می کنند ، می گیرند و ارعاب مردم ایران ، ونزوئلا ، کره شمالی و سایر کشورهایی که مدت طولانی است در معرض تهدیدهای ایالات متحده برای بمباران ، حمله یا حمله به آنها قرار دارند.

برای آفریقایی-آمریکایی ها ، آخرین دور خشم و شلیک پلیس و ارتش تنها افزایش جنگ کم درجه ای است که حاکمان آمریکا برای قرن ها علیه آنها انجام داده اند. از وحشت برده داری گرفته تا اجاره محکومین پس از جنگ داخلی به لیمیتینگ سیستم آپارتاید جیم کرو گرفته تا جرم انگاری گسترده ، حبس جمعی و پلیس نظامی ، امروزه آمریکا همیشه با آفریقایی-آمریکایی ها به عنوان یک طبقه زیرین دائمی مورد سو permanent استفاده قرار گرفته و "در جای خود نگه داشته می شود" با همان نیرو و بی رحمی که لازم است.

امروز ، سیاه پوستان آمریکایی حداقل چهار برابر آمریکایی های سفیدپوست مورد اصابت گلوله قرار گرفته و شش برابر زندان انداخته می شوند. رانندگان سیاهپوست سه بار بیشتر مورد بازرسی و دو برابر دستگیری در هنگام توقف رانندگی قرار می گیرند ، حتی اگر پلیس شانس بیشتری برای یافتن قاچاق در اتومبیل های افراد سفیدپوست داشته باشد. همه اینها به یک سیستم پلیس و زندان نژادپرستانه اضافه می شود ، و مردان آفریقایی-آمریکایی به عنوان اهداف اصلی خود قرار می گیرند ، حتی زمانی که نیروهای پلیس ایالات متحده به طور فزاینده ای توسط پنتاگون نظامی می شوند و مسلح می شوند.

آزار و شکنجه نژادپرستانه هنگامی که آفریقایی-آمریکایی ها از دروازه زندان بیرون می روند پایان نمی یابد. در سال 2010 ، یک سوم مردان آفریقایی-آمریکایی به دلیل سابقه محکومیت جرم ، بستن درها به مشاغل ، مسکن ، کمک های دانشجویی ، برنامه های شبکه ایمنی مانند SNAP و کمک نقدی و در برخی از ایالت ها حق رأی دادن داشتند. مردان آفریقایی-آمریکایی از اولین "توقف و از بین رفتن" یا توقف در ترافیک ، با سیستمی روبرو می شوند که برای به دام انداختن آنها در شهروندی درجه دوم و فقر دائمی در نظر گرفته شده است.

درست همانطور که مردم ایران ، کره شمالی و ونزوئلا از نتایج فقدان تحریم های وحشیانه اقتصادی ایالات متحده ، از فقر ، گرسنگی ، بیماری های قابل پیشگیری و مرگ رنج می برند ، نژادپرستی سیستمیک تأثیرات مشابهی در آمریکا دارد و آفریقایی-آمریکایی ها را در فقر استثنایی ، با دو برابر نگه می دارد. میزان مرگ و میر نوزادان سفیدپوستان و مدارس به همان اندازه تفکیک شده و نابرابر است که وقتی جدایی قانونی بود. به نظر می رسد این نابرابریهای اساسی در بهداشت و زندگی و زندگی دلیل اصلی مرگ و میر افریقایی-آمریکایی ها در Covid-19 با بیش از دو برابر نرخ آمریکایی های سفیدپوست است.

رهایی یک دنیای نوکلونی

در حالی که اکنون جنگ ایالات متحده علیه سیاه پوستان در داخل کشور برای همه آمریکا - و جهان - در معرض دید قرار دارد ، قربانیان جنگ های ایالات متحده در خارج از کشور همچنان پنهان مانده اند. ترامپ جنگ های وحشتناکی را که از اوباما به ارث برده است ، افزایش داده است و در طی 3 سال تعداد بیشتری بمب و موشک پرتاب کرده است نسبت به بوش دوم یا اوباما در دوره های نخست وزیری.

اما آمریکایی ها تیرهای آتش وحشتناک بمب ها را نمی بینند. آنها اجساد مرده و مقتول را نمی بینند و بمب ها را در پی آنها ترک می کنند. گفتمان عمومی آمریكا در مورد جنگ تقریباً به طور كامل به تجربیات و فداكاریهای سربازان آمریكایی ، كه به تبع آن ، اعضای خانواده و همسایگان ما هستند ، تغییر یافته است. مانند استاندارد مضاعف بین زندگی سفید و سیاه در ایالات متحده ، یک استاندارد مضاعف مشابه بین زندگی سربازان آمریکایی و میلیون ها نفر از تلفات و جان های ویران شده در آن طرف درگیری ها وجود دارد که نیروهای مسلح آمریکا و سلاح های آمریکایی از سوی دیگر درگیر هستند. کشورها.

وقتی ژنرال های بازنشسته از تمایل ترامپ برای استقرار نیروهای وظیفه فعال در خیابان های آمریکا سخن می گویند ، باید درک کنیم که آنها دقیقاً از این استاندارد دوگانه دفاع می کنند. ارتش آمریكا باوجود خزانه داری خزانه داری آمریكا برای ایجاد خشونت هولناک علیه مردم در سایر كشورها ، و در عین حال ناكام در "پیروزی" جنگها حتی به شرط سردرگمی خود ، همواره شهرت خوبی را در نزد عموم آمریكا حفظ كرده است. این امر تا حد زیادی نیروهای مسلح را از انزجار عمومی در برابر فساد سیستمی سایر نهادهای آمریکایی معاف ساخته است.

ژنرال های ماتیس و آلن که علیه استقرار ترامپ از نیروهای آمریکایی علیه معترضین صلح آمیز مخالف بودند ، به خوبی می فهمند که سریعترین راه برای دفع شهرت عمومی "تفلون" ارتش ، استقرار گسترده تر و آشکارا علیه آمریکایی ها در داخل ایالات متحده است.

درست همانطور که ما در حال فاسد شدن نیروهای پلیس آمریكا هستیم و خواستار جبران پلیس هستیم ، بنابراین باید پوسیدگی سیاست خارجی ایالات متحده را در معرض دید خود قرار دهیم و خواهان خنثی سازی پنتاگون هستیم. جنگ های ایالات متحده علیه مردم در کشورهای دیگر توسط همان نژادپرستی و منافع اقتصادی طبقه حاکم انجام می شود مانند جنگ علیه آفریقایی-آمریکایی ها در شهرهای ما. به مدت طولانی ، ما به سیاستمداران بدبین و رهبران تجارت اجازه داده ایم كه از ما تقسیم و حكومت كنند ، بودجه پلیس و پنتاگون را برای نیازهای واقعی بشر تأمین كنند ، ما را در خانه در مقابل یکدیگر قرار دهند و ما را به جنگ علیه همسایگان خود در خارج از كشور هدایت كنند.

استاندارد دوگانه ای که جان سربازان آمریکایی را بر آن دسته از افرادی که کشورهایی که آنها آنها را بمباران می کنند و مورد حمله قرار می گیرند ، تقدیس می کند ، به همان اندازه حیله گرانه و کشنده است ، همان اندازه ای که برای زندگی سفیدپوستان نسبت به سیاهپوستان در آمریکا ارزش دارد. همانطور که شعار "زندگی سیاه" ، ما باید زندگی افراد سیاه پوست و قهوه ای را که هر روز بر اثر تحریم های ایالات متحده در ونزوئلا می میرند ، شامل شود ، زندگی مردم سیاه پوست و قهوه ای که توسط بمبهای آمریکایی در یمن و افغانستان منفجر می شود ، زندگی مردم است. رنگ در فلسطین که با گاز اشک آور ، مورد ضرب و شتم قرار گرفته و با اسلحه های اسرائیلی با بودجه مالیات دهندگان آمریكا شلیك شده است. ما باید آماده باشیم تا با افرادی که از خود در برابر خشونت تحت حمایت آمریکا دفاع می کنند ، خواه در مینیاپولیس ، نیویورک و لس آنجلس یا افغانستان ، غزه و ایران ، همبستگی خود را نشان دهیم.

این هفته گذشته ، دوستان ما در سرتاسر جهان نمونه ای باشکوه از این نوع همبستگی بین المللی به ما داده اند. از لندن ، کپنهاگ و برلین گرفته تا نیوزلند ، کانادا و نیجریه ، مردم برای نشان دادن همبستگی با آمریکایی های آفریقایی تبار در خیابان ها ریخته اند. آنها می فهمند که ایالات متحده در قلب یک نظم بین المللی سیاسی و اقتصادی نژادپرستانه قرار دارد که هنوز 60 سال پس از پایان رسمی استعمار غربی بر جهان حاکم است. آنها درک می کنند که مبارزه ما مبارزه آنها است و ما باید درک کنیم که آینده آنها نیز آینده ماست.

بنابراین همانطور که دیگران در کنار ما ایستاده اند ، ما نیز باید در کنار آنها بایستیم. ما باید با هم از این لحظه استفاده کنیم تا از اصلاحات افزایشی به تغییر واقعی سیستمیکی برویم ، نه فقط در ایالات متحده بلکه در کل دنیای نژادپرستانه ، نوکلونیایی که توسط ارتش آمریکا اداره می شود.

مادیا بنیامین بنیانگذار CODEPINK برای صلح است ، و نویسنده چندین کتاب از جمله داخل ایران: تاریخ واقعی و سیاست جمهوری اسلامی ایران. نیکلاس جی اس دیویس یک روزنامه نگار مستقل ، محقق با CODEPINK و نویسنده خون در دست ما است: حمله آمریکایی ها و نابودی عراق