توسط نورمن سلیمان
در حالی که برنی سندرز در جریان راه‌اندازی زنده سازمان «انقلاب ما» کار درخشانی برای نفوذ به مشارکت ترانس پاسیفیک انجام می‌داد. در روز چهارشنبه شب، CNN در حال پخش یک مصاحبه تلفنی با هیلاری کلینتون و MSNBC در حال مصاحبه با مدیر ستاد انتخاباتی دونالد ترامپ بود.
این تضاد بین ارزش پایدار کمپین برنی و تثبیت رسانه های شرکتی بر تشکیلات سیاسی را خلاصه می کند. خوشبختانه، انقلاب ما به رسانه های اصلی وابسته نخواهد بود. با این اوصاف، اولین حضور این گروه نه تنها پتانسیل بزرگ، بلکه دام های واقعی را نیز پیش بینی می کرد.
حتی بهترین کمپین های انتخاباتی واقعاً «جنبش» نیستند. در حالت ایده آل، کمپین ها جنبش ها را تقویت می کنند و بالعکس. همانطور که برنی اغلب اشاره کرده است، تغییرات اساسی صرفاً به این دلیل که چه کسی انتخاب شده است، از کنگره حاصل نمی شود. این تغییرات به فشار قوی مردمی برای مسافت طولانی بستگی دارد.
اینکه انقلاب ما مترقیان را در سراسر کشور تشویق می‌کند تا برای رقابت‌های انتخاباتی مؤثر، چه برای هیئت‌مدیره مدرسه، شورای شهر، مجلس ایالتی یا کنگره، برنامه‌ریزی کنند، به نفع همه است. بسیاری از ترقی خواهان، کمپین های انتخاباتی را به عنوان آیتم های انگیزشی، مانند آب نبات در صف پرداخت تلقی کرده اند.
فرصت‌هایی در انتظار کمپین‌هایی است که ممکن است به خوبی با بودجه رقابت ریاست‌جمهوری برنی، از بسیاری از کمک‌های مالی کوچک آنلاین، تامین شود. اما به جز رقابت‌های ریاست‌جمهوری، سیاست‌های انتخابات عمدتاً محلی است - و در آنجا خطری برای انقلاب ما وجود دارد.
مجموعه واحدی از موقعیت ها در سراسر کشور می تواند مفید باشد. به همین ترتیب تبلیغات و جمع آوری کمک های مالی برای نامزدها در سراسر مرزهای ایالتی. اما گاهی اوقات پنهان شدن در دید آشکار یک واقعیت اساسی است: حمایت ملی در انتخابات محلی پیروز نمی شود. پشتیبانی مردمی محلی انجام می دهد.
حمایت از انقلاب ما تقریباً بی‌ارزش خواهد بود، مگر اینکه مردم عمیقاً درگیر فعالیت‌های بلندمدت در جوامع محلی باشند - ایجاد روابط، حمایت فعال از طیف گسترده‌ای از تلاش‌های مترقی پایدار، ایجاد مبنایی برای یک مبارزات انتخاباتی که (برنده یا باخت در انتخابات). روز) حرکات را تقویت می کند.
دیر یا زود، زمانی که فعالان تغییر اجتماعی درگیر یک کارزار انتخاباتی جدی می شوند، احتمالاً نوعی برخورد فرهنگی ظاهر می شود. کاندیدا شدن برای پست اداری شامل اولویت هایی است که با برخی از گرایش های جنبشی متفاوت است (همانطور که من آموخته زمانی که چهار سال پیش برای کنگره نامزد شد. فوریت ها و موارد کاربردی کمپین های انتخاباتی همیشه با نحوه عملکرد گروه های مترقی مردمی سازگار نیست.
به‌عنوان یک سازمان 501c4، انقلاب ما کمپین‌هایی را اجرا نخواهد کرد. در عوض، بودجه جمع آوری می کند و از کمپین ها پشتیبانی می کند در حالی که از نظر قانونی از "هماهنگی" با آنها منع می شود. و - با توجه به نیاز فوری به توقف TPP در کنگره در طول جلسه اردک لنگ - انقلاب ما می تواند تفاوت بزرگی در تحت فشار قرار دادن قانونگذاران در مورد مسائل کلیدی ایجاد کند.
به طور کلی، اولین پخش زنده انقلاب ما میراث فوق‌العاده‌ای از کمپین برنی برای آموزش و تحریک با مواضع پیشروی حیاتی در مورد موضوعات مهمی مانند عدالت اقتصادی، نژادپرستی نهادی، تغییرات آب و هوایی، وال استریت، معاملات تجاری شرکت‌ها و مراقبت‌های بهداشتی ادامه داد.
اما در سراسر پخش زنده انقلاب ما، از جنگ نام برده نشد. هزینه های پنتاگون نیز همینطور. سودآوری شرکت ها از بودجه هنگفت نظامی ایالات متحده نیز همین طور بود.
از این نظر، آن شب برای برنی یک گام به عقب بود. او پس از نادیده گرفتن سیاست خارجی و مسائل مربوط به نظامی در ماه های اولیه مبارزات انتخاباتی خود در تابستان گذشته، به تدریج از سابقه هیلاری کلینتون در حمایت از تغییر رژیم انتقاد کرد. در اوایل بهار، در طول مبارزات انتخاباتی مقدماتی نیویورک، او با ستایش خواستار سیاست‌های یکسان در قبال اسرائیل و فلسطینی‌ها شد. اگرچه او در طول مبارزات انتخاباتی هرگز بیش از ضربات گاه و بیگاه و مختصر به مجتمع نظامی-صنعتی وارد نکرد، اما برنی انتقادات ارزشمندی از سیاست خارجی ارائه کرد.
اما از اولین نمایش «انقلاب ما»، از جمله سخنرانی 49 دقیقه‌ای برنی، متوجه نمی‌شوید که ایالات متحده در حال تکمیل پانزدهمین سال جنگ مستمر خود است، بدون اینکه پایانی برای آن متصور باشد.
اکنون، متأسفانه، ممکن است نیاز به فعال سازی مجدد وجود داشته باشد دادخواست با عنوان «برنی سندرز، صحبت کن: نظامی‌گری و قدرت شرکتی به یکدیگر کمک می‌کنند»، که 25,000 نفر 12 ماه پیش در یک صفحه اینترنتی RootsAction آن را امضا کردند:
"سناتور سندرز، ما مشتاق چالش شدید کمپین ریاست جمهوری شما در برابر قدرت شرکتی و الیگارشی هستیم. ما از شما می خواهیم که در مورد چگونگی آمیختگی آنها با نظامی گری و جنگ جاری صحبت کنید. مارتین لوتر کینگ جونیور آنچه را که «جنون نظامی گری» می نامید تقبیح کرد و شما هم باید همین کار را بکنید. همانطور که در سخنرانی خود در SCLC گفتید، "اکنون زمان کمی فکر کردن نیست." عدم تمایل به به چالش کشیدن جنون نظامی گری، کوچک اندیشی است.»
همانطور که در صفحه طومار اشاره شده است، دکتر کینگ "به صراحت و با تاکید مسائل بی عدالتی اقتصادی در داخل را با جنگ در خارج از کشور مرتبط کرد." در جامعه‌ای که شدیداً به «بودجه کافی برای برنامه‌های برابری اقتصادی و عدالت اجتماعی» نیاز دارد، چالش همچنان روشن است: «غلبه بر نظامی‌گری به همان اندازه غلبه بر الیگارشی حیاتی است. ما نمی‌توانیم یکی را بدون دیگری انجام دهیم.»
اگر برنی و انقلاب ما به فرار از واقعیت های امروزی «جنون نظامی گری» ادامه دهند، برنامه سیاسی آنها به طور قابل توجهی محدودتر از آنچه انقلاب ما برای آینده ای واقعاً مترقی نیاز دارد، خواهد بود.
