آنچه کریسمس مدیون لغو کنندگان است

توسط ویلیام لورن کاتز خبر کنسرسیوم

پیش از کریسمس به عنوان یک موفقیت تجاری موفقیت آمیز بود، و منجر به یک زندگی اجتماعی شد. در مستعمره های 13 آمریکا و روزهای اولیه ایالات متحده، به عنوان یک جشن نوشیدنی و نوشیدن سنگین شناخته شد.

اما همانطور که مبارزه بر سر برده داری در 1830 ها گرم شد، گروهی از زنان بیگناه مسیحی، آن را به تعطیلات اختصاص داده شده به شاهزاده صلح و رهایی بخشیدند.

در 1834، اعضای انجمن تازه تاسیس ماساچوست ضد تسخیری - آفریقایی-آمریکایی ها و سفیدپوستان، مردان و زنان - کریسمس را فرصتی برای افشای یک جمهوری ریاکارانه که آزادی را برای همه میلیونها مرد آفریقایی، زنان و کودکان اسیر در بردگی.

زنان در این تلاش ها رهبری می کردند، به طرز شگفت انگیزی از جامعه ای که آنها را رأی و اکثریت صدای عمومی را رد می کرد. برای تأمین مالی تخریب، این زنان، بازارهای کریسمس را که هدایای اهدا شده و پیامهای ضد تسلیحاتی را فروختند، سازماندهی کرد.

از آنجاییکه زنان در این تلاش برجسته بودند، روزنامه های رسانه ها از اجتماعات انحصاری به عنوان "مجامع پی درپی" یاد می کردند و هواداران مرد را به عنوان "مردان عمه نانسی" محکوم می کردند. با این وجود، حتی در مواجهه با حملات کلامی و فیزیکی، مردان و زنان ضد بردگی همچنان ادامه داشت . پس از چند جلسه، زنان اسلحه، سیاه و سفید را به هم پیوند دادند و مردان خود را محاصره کردند تا از مباحث خشمگین محافظت کنند.

رفع تبعیض نژادی زنان همچنین در برخورد با یک جامعه شمالی که احساس تخریب زنان بردگی و کودکان را بیش از حد حساس و غیرمعمول موضوع برای بحث عمومی بود. با زبان روشن و تصاویر واضح، زنانی که از اعدام محروم بودند، از نمایشگاه های کریسمس خود برای تبلیغ خشونت و تجاوز هایی که از سوی خواهران به بردگی آنها رنج می برد، استفاده می کردند.

برای نفوذ به وجدان شمالی، زنان همچنین شیوه معمول شلاق زدن کودکان را به عنوان نظم و انضباطی که شروع به تکرار گسترده می کردند، مقایسه می کردند، به شلاق وحشیانه مردان، زنان و کودکان بردگی که رسانه ها عمدتا از دید عمومی پنهان شده بودند مقایسه کردند.

این زنان تعطیلات کریسمس را به یک زمان برای دادن هدایای سخاوتمندانه که فرزندان پاداش را تبدیل می کردند، تبدیل کرد. با تاکید بر این نوع برخورد با کودکان، زنان از آمریکایی ها خواسته اند تا قبول کنند که افرادی که به بردگی، که حتی حقوق کمتر از کودکان داشتند، نیز مستحق مراقبت و سخاوت مسیحی بودند.

حداقل یک نمایشگاه پیشرو در مواجهه با بردگی در ماساچوست، یک گروه کلاسیک کودکان میان نژادهای شناخته شده به نام "جشن قهرمانی بوستون گارنسون" را اجرا کرد. این آهنگ هایی مانند "The Sugar Plums" را اجرا کرد. زنانی که این نمایشگاه های کریسمس را برگزار کردند نیز از نمادهای جذاب استفاده می کردند، مانند درختچه همیشه سبز در پایان 1830s، نمایشگاه های کریسمس به عنوان منبع اولیه جمع آوری پول از بین رفته است.

حامیان بازار، جایگزین درختچه کوچک سبز با درخت همیشه سبز با طول عمر بالا، ایده الهام گرفته از چارلز Follen، یک مهاجر آلمانی که یک مدافع حقوق کودکان و استاد ادبیات در دانشگاه هاروارد بود. او به خاطر فعالیت های ضد بردگی خود در 1835 اخراج شد.

این کریسمس، هریت مارتینو، نویسنده مشهور بریتانیا، از خانه Follen بازدید کرد و توسط او همیشه سبز شد. مارتینو با مشتاقانه «درخت کریسمس» Follen را در یکی از کتابهایش توصیف کرد و همچنین عموم مردم را نیز جذب کرد. درخت کریسمس به عنوان یک نوع پرچم آزادی سبز قد بلند ایستاد.

در آن روز، ارتش های ضد غارتگری زن و متحدان مرد آن با یک نخبگان قدرتمند برده مواجه شدند که میلیون ها نفر از مردان، زنان و کودکان را به عنوان اموال و همچنین سیستم سیاسی تحت سلطه ایالت های جنوبی تحت کنترل بسیاری از سیاست های سه شاخه های دولت فدرال

با این حال، این جنبش جنجالی بزرگی از برده داری را در معرض افشا قرار داده است، این گروه جالب بین نژادهای مختلف زنان، یک جشن ضد اجتماعی و پر سر و صدا را به یک جشن کریسمس انسانی تبدیل کرد که آزادی را برای همه ارتقا داد.

برای روشن ساختن گناه انسانی انسانی و تقاضای آزادی در کریسمس و روزهای دیگر 364، این جنگندگان صلیبی ضد بردگی به شدت به سمت درهای بسته، با استفاده از خلاقیت فکری و قدرت اخلاقی سخت کوشیدند. در نهایت جنگ صلیبی آنها نه تنها برادران و خواهران جنوبی خود را آزاد کردند بلکه جنبش فجیع را به وجود آوردند که دهه بعد حقوق سیاسی برای همه زنان ایالات متحده را به دست آورد.

استفاده آنها از کریسمس برای نشان دادن علت ضد بردگی، همچنین بسیاری از نمادهای شاد از کریسمس را شامل می شود، از جمله تأکید بر کودکان، هدیه دادن و درخت همیشه سبز. و با تقویت آزادی، این زنان به یک دموکراسی آمریکایی هدیه کریسمس دادند که هرگز متوقف نمی شود.

ویلیام لورن کاتز، نویسنده هندی های سیاه: میراث پنهانی و چهل کتاب دیگر تاریخ آمریکا ، یک محقق ملاقات کننده در دانشگاه نیویورک است. حق چاپ حقوقی ویلیام لورن کاتز 2010 وب سایت وی است www.williamlkatz.com