توسط دیوید سوانسون
آتش بس ، حتی بخشی از آن فقط توسط برخی از طرف های جنگ در سوریه ، اولین قدم کامل است - اما فقط در صورتی که به عنوان گام اول به طور گسترده ای درک شود.
تقریباً هیچ یک از اخبار دیده شده نشان نمی دهد که آتش بس چه هدفی را دنبال می کند. و بیشتر آن به محدودیت های آتش بس و اینکه چه کسی پیش بینی می کند شخص دیگری آن را نقض می کند ، و چه کسی آشکارا نقض می کند ، متمرکز است. احزاب بزرگ خارجی ، یا حداقل روسیه ، به علاوه دولت سوریه ، بمباران اهداف انتخاب شده را درست انجام خواهند داد ، اهداف دقیقاً با شلیک به عقب برداشته می شوند ، در حالی که ترکیه اعلام کرده است که متوقف کردن کشتن کردها نیز باید به کلی مسئله توجه کند. دور (اتفاقاً کردهایی که ایالات متحده در برابر سایر افرادی که ایالات متحده مسلح می کند) مسلح می شود.
ایالات متحده به روسیه در این مورد بی اعتماد است ، در حالی که روسیه به ایالات متحده بی اعتماد است ، گروه های مختلف مخالف سوریه به یکدیگر و دولت سوریه بی اعتماد هستند ، همه به ترکیه و عربستان بی اعتماد هستند - ترک ها و سعودی ها بیش از همه ، و نئوکان های آمریکایی همچنان شیطانی ایران هستند . پیش بینی شکست می تواند خود به خود انجام شود ، همانطور که به نظر می رسد قبلا بوده است.
صحبت مبهم درباره "راه حل سیاسی" ، که طرفین به معنای موارد کاملاً ناسازگار هستند ، گام دوم طراحی شده برای موفقیت آتش بس نیست. این مرحله پنجم یا ششم یا هفتم است. دومین گامی که پس از متوقف کردن در کشتن مستقیم مردم ، از دست رفته است ، توقف تسهیل کشتار مردم توسط دیگران است.
این همان چیزی بود که روسیه هنگام صلح در سال 2012 پیشنهاد کرد و ایالات متحده آن را کنار زد. این همان چیزی است که پس از توافق سلاح های شیمیایی در سال 2013 مورد نیاز بود. در عوض ، ایالات متحده تحت فشارهای عمومی و بین المللی جلوی بمب گذاری را گرفت ، اما تسلیحات و آموزش دیگران را برای کشتن و چشمک زدن به عربستان سعودی و ترکیه و دیگران افزایش داد. دامن زدن به خشونت.
حقیقت گفته می شود این همان چیزی بود که باراک اوباما اجازه داد هیلاری کلینتون را مجبور به سرنگونی دولت لیبی در 2011 کند. احزاب خارجی نیازمند توافق برای متوقف ساختن سلاح و جنگجویان و توافق برای ارائه مقادیر بی سابقه کمک های بشردوستانه هستند. هدف باید از بین بردن کسانی است که می خواهند کشتن، حمایت از کسانی که به خشونت از نیاز اقتصادی نیاز دارند، و مقابله با تبلیغ بسیار موفق گروه هایی که از سوی کشورهای خارجی مورد حمله قرار گرفته اند.
ISIS اکنون در لیبی زندگی می کند و پس از نفت در آنجا می رود. ایتالیا، که تاریخچه شرم آور در لیبی دارد، نشان می دهد برخی از عدم تمایل به بدتر شدن وضعیت در آنجا با ادامه حمله. نکته این است که نیروهای محلی نمی توانند ISIS را شکست دهند، اما این عدم خشونت در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت آسیب می رساند. هیلاری کلینتون، به عنوان بخشی از او، در معرض جنایات دیوانه و یا حداقل جنایتکار قرار گرفته است، زیرا او در تازه ترین بحث خود درباره مدل اشغال دائمی آلمان، ژاپن یا کره در مورد لیبی صحبت کرده است. خیلی برای امید و تغییر.
گام دوم ، تعهد عمومی نسبت به آن كه می تواند گام اول را عملی سازد ، شامل خروج ایالات متحده از منطقه و اصرار بر تركیه و عربستان سعودی و سایر كشورها خواهد شد كه به خشونت دامن می زند. این امر شامل بیرون کشیدن همه نیروها از روسیه و ایران و لغو عقاید عقب مانند پیشنهاد جدید روسیه برای تسلیح ارمنستان است. روسیه نباید چیزی جز غذا و دارو به سوریه بفرستد. ایالات متحده نیز باید همین کار را انجام دهد و متعهد شود که دیگر به دنبال سرنگونی دولت سوریه نباشد - نه به این دلیل که این دولت خوبی است ، بلکه به این دلیل است که این کشور باید بدون خشونت توسط نیروهایی که در واقع معنی خوبی دارند سرنگون شود ، نه توسط یک قدرت شاهنشاهی دور.
وزیر خارجه ، برنامه جان کری ، که قبلاً اعلام شده است ، تجزیه سوریه است ، به این معنی که همچنان به کشتار جمعی و رنج دامن می زند ، در حالی که امیدوار است از اندازه دولت متحد ایران و روسیه بکاهد ، به نفع تقویت تروریست ها که ایالات متحده در دهه 1980 در افغانستان و در دهه 2000 در عراق و هم اکنون در یمن توانمند شد. توهم ایالات متحده مبنی بر اینکه با یک سرنگونی دیگر و دوباره توانمندسازی گروه های کوچک قاتل ، همه چیز برطرف خواهد شد ، دلیل اصلی درگیری در این مرحله است. اما این توهم روسیه نیز وجود دارد که بمباران درست مردم صلح و ثبات را به ارمغان می آورد. هر دو کشور به آتش بس برخورد کرده اند ، اما به نظر می رسد که آن را فرصتی برای آرام کردن کمی خشم جهانی هنگام بارگیری مجدد قلمداد می کنند. اگر می خواهید بدانید که آتش بس چگونه جریان دارد ، سهام شرکت های اسلحه سازی را تماشا کنید.
