خون خون را شستشو نمی دهد

توسط کتی کلی World BEYOND War، مارس 14، 2023

اعلام فوق‌العاده 10 مارس 2023 مبنی بر اینکه دیپلمات ارشد چین، آقای وانگ یی، به میانجی‌گری نزدیکی بین عربستان سعودی و ایران کمک کرد، نشان می‌دهد که قدرت‌های بزرگ می‌توانند از این باور سود ببرند. آلبر کامو یک بار گفت: "کلمات از مهمات قدرتمندتر هستند."

این مفهوم توسط ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش ایالات متحده نیز تأیید شد که در 20 ژانویه گفت:^th، 2023، که او معتقد است جنگ روسیه در اوکراین خواهد بود نتیجه گیری با مذاکره و نه در میدان جنگ. در نوامبر 2022، در مورد چشم انداز دیپلماسی در اوکراین، میلی، خاطرنشان کرد که اوایل امتناع از مذاکره در جنگ جهانی اول درد و رنج بشر را تشدید کرد و به میلیون ها تلفات دیگر منجر شد.

پس وقتی فرصتی برای مذاکره وجود دارد، زمانی که بتوان به صلح دست یافت… تصاحب کردن مایلی به باشگاه اقتصادی نیویورک گفت.

بیست سال پیش، در بغداد، با عراقی‌ها و خارجی‌ها در هتل کوچکی به نام «الفنار» که پایگاه بسیاری از افراد بود، زندگی مشترک داشتم. صداها در بیابان هیأت هایی که آشکارا از تحریم های اقتصادی علیه عراق سرپیچی می کنند. مقامات دولت آمریکا ما را به دلیل رساندن دارو به بیمارستان های عراق متهم کردند. در پاسخ، ما به آنها گفتیم که مجازات هایی را که آنها ما را تهدید می کنند (دوازده سال زندان و یک میلیون دلار جریمه نقدی) درک می کنیم، اما نمی توانیم تحت قوانین ناعادلانه ای که عمدتاً کودکان را مجازات می کنند، اداره شویم. و از مقامات دولتی دعوت کردیم که به ما بپیوندند. درعوض، به طور پیوسته گروه‌های صلح‌آمیز دیگری که مشتاق جلوگیری از یک جنگ قریب‌الوقوع بودند، به ما ملحق شدند.

در اواخر ژانویه 2003، من هنوز امیدوار بودم که بتوان از جنگ جلوگیری کرد. گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی قریب الوقوع بود. اگر اعلام می‌کرد که عراق سلاح‌های کشتار جمعی (WMD) ندارد، متحدان ایالات متحده ممکن است از طرح‌های حمله خارج شوند، علی‌رغم افزایش عظیم نظامی که در تلویزیون شبانه شاهد آن بودیم. سپس جلسه توجیهی کالین پاول وزیر امور خارجه در 5 فوریه 2003 در سازمان ملل آمد، زمانی که او اصرار اینکه عراق واقعاً دارای سلاح کشتار جمعی بوده است. ارائه او بود در نهایت ثابت شد که تقلبی است در همه موارد، اما به طرز غم انگیزی به ایالات متحده اعتبار کافی داد تا با کمپین بمباران «شوک و هیبت» با تمام قدرت پیش برود.

از اواسط مارس 2003، حملات هوایی وحشتناک شبانه روز عراق را مورد حمله قرار داد. در هتل ما، والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها دعا می‌کردند تا از انفجارهای گوش‌خراش و ضربات ناگوار جان سالم به در ببرند. یک دختر نه ساله سرزنده و جذاب کنترل مثانه خود را کاملاً از دست داد. کودکان نوپا بازی هایی را برای تقلید صدای بمب ابداع کردند و وانمود کردند که از چراغ قوه های کوچک به عنوان اسلحه استفاده می کنند.

تیم ما از بخش‌های بیمارستان بازدید کرد که در آن کودکان معلول هنگام بهبودی پس از جراحی ناله می‌کردند. یادم می آید که بیرون اورژانس روی یک نیمکت نشسته بودم. در کنار من، زنی با هق هق تشنج کرد و پرسید: «چطور به او بگویم؟ چه بگویم؟» او باید به برادرزاده‌اش، که تحت عمل جراحی اضطراری قرار می‌گرفت، بگوید که او نه تنها هر دو دستش را از دست داده است، بلکه او اکنون تنها بستگان بازمانده‌اش است. یک بمب آمریکایی به خانواده علی عباس در حالی که در بیرون از خانه ناهار می خوردند، اصابت کرد. بعداً یک جراح گزارش داد که قبلاً به علی گفته بود که هر دو دست او را قطع کرده اند. علی از او پرسیده بود: «اما آیا من همیشه اینطور خواهم بود؟»

عصر همان روز با احساس خشم و شرم به هتل الفنار برگشتم. تنها در اتاقم، بالش را کوبیدم و با گریه زمزمه کردم: "آیا ما همیشه اینطور خواهیم بود؟"

در سرتاسر جنگ‌های ابدیت در دو دهه گذشته، نخبگان ایالات متحده در مجتمع نظامی-صنعتی-کنگره-رسانه‌ای اشتهای سیری ناپذیری برای جنگ از خود نشان داده‌اند. آنها به ندرت به خرابه هایی که پس از "پایان دادن" یک جنگ انتخابی پشت سر گذاشته اند توجه می کنند.
پس از جنگ «شوک و هیبت» در سال 2003 در عراق، سینان آنتون، رمان‌نویس عراقی، شخصیت اصلی جواد را خلق کرد. جسد شوی، که از افزایش تعداد اجساد که باید از آنها مراقبت کند احساس غرق شدن می کرد.

جواد می‌گوید: «احساس می‌کردم که زمین‌لرزه‌ای که همه چیز را تغییر داده بود، زده بودیم. «در دهه‌های آینده، ما در آوارهایی که پشت سر گذاشته بود، می‌چرخیم. در گذشته جویبارهایی بین سنی ها و شیعیان یا این و آن گروه وجود داشت که به راحتی می شد از آنها عبور کرد و یا گاهی نامرئی بود. حالا بعد از زلزله زمین این همه شکاف داشت و نهرها تبدیل به رودخانه شده بودند. رودخانه ها به سیلاب های پر از خون تبدیل شدند و هر که می خواست از آن عبور کند غرق شد. تصاویر کسانی که در آن سوی رودخانه بودند متورم و مخدوش شده بود. . . دیوارهای بتنی برای مهر و موم کردن این تراژدی بلند شدند.»

یک جراح، سعید ابوحسن، در جریان بمباران غزه توسط اسرائیل در سال‌های 2008-2009، به من گفت: «جنگ بدتر از یک زلزله است. عملیات ریخته گری. وی خاطرنشان کرد که پس از وقوع زلزله، امدادگران از سراسر جهان می آیند، اما زمانی که جنگ به راه می افتند، دولت ها فقط مهمات بیشتری ارسال می کنند و این عذاب را طولانی می کند.

او اثرات سلاح هایی را که بیماران تحت عمل جراحی در بیمارستان الشفاء غزه را با ادامه ریزش بمب ها ناقص کرده بود، توضیح داد. مواد منفجره فلزی بی اثر متراکم اندام های افراد را به گونه ای جدا کنید که جراحان نتوانند آن را ترمیم کنند. قطعات بمب فسفر سفید که به صورت زیر جلدی در گوشت انسان جاسازی شده است، هنگامی که در معرض اکسیژن قرار می گیرند به سوختن ادامه می دهند و جراحانی را که تلاش می کنند مواد شوم را خارج کنند خفه می کنند.

ابوحسن گفت: «می‌دانید، مهم‌ترین چیزی که می‌توانید به مردم کشورتان بگویید این است که مردم آمریکا برای بسیاری از سلاح‌هایی که برای کشتن مردم در غزه استفاده می‌شوند، پرداختند». و به همین دلیل است که از یک زلزله بدتر است.

در حالی که جهان وارد دومین سال جنگ بین اوکراین و روسیه می‌شود، برخی می‌گویند که برای فعالان صلح، فریاد زدن برای آتش‌بس و مذاکرات فوری غیرعقلانی است. آیا تماشای انباشت کیسه های جسد، تشییع جنازه، حفر قبرها، غیرقابل سکونت شدن شهرها و تشدید تنش هایی که می تواند منجر به جنگ جهانی یا حتی یک جنگ جهانی شود، افتخارآمیزتر است. جنگ هسته ای?

رسانه‌های جریان اصلی ایالات متحده به ندرت با پروفسور نوام چامسکی که تحلیل عاقلانه و عمل‌گرایانه‌اش مبتنی بر حقایق غیرقابل انکار است، درگیر می‌شوند. در ژوئن 2022، چهار ماه پس از جنگ روسیه و اوکراین، چامسکی سخن گفت از دو گزینه، یکی حل و فصل دیپلماتیک از طریق مذاکره. او گفت: «دیگر فقط این است که آن را بکشیم و ببینیم که همه چقدر رنج خواهند برد، چند اوکراینی خواهند مرد، روسیه چقدر رنج خواهد برد، چند میلیون نفر در آسیا و آفریقا از گرسنگی خواهند مرد، چگونه ما تا حدی به سمت گرم کردن محیط پیش خواهیم رفت که امکان وجود انسان قابل زندگی وجود نداشته باشد.»

یونیسف گزارش چگونه ماه‌ها ویرانی و آوارگی فزاینده بر کودکان اوکراینی تأثیر می‌گذارد: «کودکان همچنان در اثر خشونت کشته می‌شوند، زخمی می‌شوند و به شدت آسیب می‌بینند که جرقه آوارگی در مقیاس و سرعتی را برانگیخته است که پس از جنگ جهانی دوم دیده نشده است. مدارس، بیمارستان‌ها و سایر زیرساخت‌های غیرنظامی که به آن‌ها وابسته هستند همچنان آسیب دیده یا تخریب می‌شوند. خانواده ها از هم جدا شده اند و زندگی ها از هم پاشیده شده اند.»

برآورد روسی و اوکراینی تلفات نظامی متفاوت است، اما برخی گفته اند که بیش از 200,000 سرباز از هر دو طرف کشته یا زخمی شده اند.

دولت روسیه که برای یک حمله بزرگ قبل از آب شدن بهاره آماده می شود، اعلام کرد که این کار را انجام خواهد داد پرداخت پاداشی به سربازانی که سلاح های مورد استفاده سربازان اوکراینی را که از خارج فرستاده شده اند را نابود می کنند. پاداش دیه دلهره آور است، اما در سطحی بیشتر، سازندگان بزرگ سلاح از زمان شروع جنگ، هنگفتی از "پاداش" به دست آورده اند.

تنها در سال گذشته، ایالات متحده فرستاده 27.5 میلیارد دلار کمک نظامی به اوکراین، ارائه «وسایل نقلیه زرهی، از جمله نفربرهای زرهی استرایکر، خودروهای جنگی پیاده نظام برادلی، خودروهای محافظت شده در برابر مین، و خودروهای چرخدار چند منظوره با تحرک بالا». این بسته همچنین شامل پشتیبانی دفاع هوایی از اوکراین، دستگاه‌های دید در شب و مهمات سلاح‌های کوچک بود.

اندکی پس از آن که کشورهای غربی موافقت کردند ارسال تانک های پیشرفته آبرامز و لئوپارد به اوکراین، مشاور وزارت دفاع اوکراین، یوری ساک، با اطمینان صحبت کرد در مورد خرید جت های جنگنده اف 16 بعدی «آنها نمی خواستند به ما توپخانه سنگین بدهند، سپس دادند. آنها نمی خواستند سیستم های هیمارس را به ما بدهند، سپس دادند. آنها نمی خواستند به ما تانک بدهند، حالا به ما تانک می دهند. او به رویترز گفت: به غیر از سلاح‌های هسته‌ای، چیزی باقی نمانده که نخواهیم برد.

به احتمال زیاد اوکراین به سلاح هسته ای دست پیدا نمی کند، اما خطر جنگ هسته ای وجود داشت روشن در بولتن دانشمندان اتمی بیانیه ای در 24 ژانویه، که ساعت قیامت را برای سال 2023 روی نود ثانیه قبل از "نیمه شب" استعاری تنظیم کرد. دانشمندان هشدار دادند که اثرات جنگ روسیه و اوکراین به افزایش نگران کننده خطر هسته ای محدود نمی شود. آنها همچنین تلاش های جهانی برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی را تضعیف می کنند. این گزارش خاطرنشان می‌کند: «کشورهای وابسته به نفت و گاز روسیه به دنبال تنوع بخشیدن به منابع و تامین‌کنندگان خود بوده‌اند، که منجر به افزایش سرمایه‌گذاری در گاز طبیعی می‌شود که دقیقاً در زمانی که چنین سرمایه‌گذاری باید کاهش می‌یابد».

مری رابینسون، کمیسر عالی سابق سازمان ملل در امور حقوق بشر، می گوید که ساعت رستاخیز زنگ خطری برای تمام بشریت به صدا در می آورد. او گفت: «ما در لبه پرتگاه هستیم. اما رهبران ما با سرعت یا مقیاس کافی برای تامین یک سیاره صلح آمیز و قابل زندگی عمل نمی کنند. از کاهش انتشار کربن گرفته تا تقویت معاهدات کنترل تسلیحات و سرمایه گذاری در آمادگی همه گیری، ما می دانیم که چه کاری باید انجام شود. علم روشن است، اما اراده سیاسی وجود ندارد. اگر بخواهیم از فاجعه جلوگیری کنیم، این باید در سال 2023 تغییر کند. ما با بحران های متعدد وجودی مواجه هستیم. رهبران به یک طرز فکر بحران نیاز دارند.»

همانطور که همه ما. ساعت قیامت نشان می دهد که ما در زمان قرضی زندگی می کنیم. ما نباید "همیشه اینگونه باشیم".

در طول یک دهه گذشته، من خوش شانس بودم که در ده ها سفر به کابل، افغانستان، میزبان جوانان افغانی بودم که مشتاقانه معتقد بودند که کلمات می توانند قوی تر از سلاح باشند. آنها از یک ضرب المثل ساده و عملی حمایت کردند: "خون خون را نمی شست."

ما تمام تلاش ممکن را برای دست کشیدن از جنگ و محافظت از کره زمین مدیون نسل های آینده هستیم.

کتی کلی، یک فعال صلح و نویسنده، هماهنگ کننده دادگاه جنایات جنگی بازرگانان مرگ است و رئیس هیئت مدیره World BEYOND War.