توسط راشل اسمال ، World BEYOND War، جولای 14، 2021
در 21 ژوئن 2021 ، راشل اسمال ، World BEYOND Warسازمان دهنده کانادا ، در "چرا کانادا به برنامه ای برای خلع سلاح نیاز دارد" ، یک نشست جامعه مدنی به میزبانی صدای زنان کانادا برای صلح ، سخنرانی کرد. ضبط فیلم را در بالا مشاهده کنید ، و متن آن در زیر است.
با تشکر از VOW برای سازماندهی این رویداد و گردهم آوردن ما. من فکر می کنم این فضاهایی که جنبش ها ، سازمان دهندگان و جامعه مدنی می توانند دور هم جمع شوند به اندازه کافی اتفاق نمی افتد.
نام من Rachel Small است ، من سازمان دهنده کانادا هستم World BEYOND War، یک شبکه مردمی جهانی طرفدار لغو جنگ (و نهاد جنگ) و جایگزینی آن با صلح عادلانه و پایدار است. مأموریت ما اساساً در مورد خلع سلاح است ، با نوعی خلع سلاح که شامل کل ماشین جنگ ، کل نهاد جنگ ، واقعاً کل مجتمع صنعتی نظامی است. ما در 192 کشور جهان عضو داریم که در تلاشند تا اسطوره های جنگ را از بین ببرند و از سیستم دفاع جهانی جایگزین دفاع می کنند و گام های مشخصی برای ساخت آن برمی دارند. یکی مبتنی بر خلع سلاح امنیت ، مدیریت بدون خشونت درگیری و ایجاد فرهنگ صلح.
همانطور که امشب شنیده ایم ، کانادا در حال حاضر قدرتمندی دارد اسلحه دفتر خاطرات.
برعکس این ، برای برداشتن گام های معنادار در جهت خلع سلاح باید دوره ای را که کانادا طی می کند معکوس کنیم ، که اتفاقاً به هیچ وجه مبتنی بر شواهد نیست. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد نظامی گری ما خشونت را کاهش می دهد یا صلح را تقویت می کند. ما باید عقل سلیم حاکم را از بین ببریم. که روایتی است که ساخته شده و می تواند ساخته شود.
"ما در سرمایه داری زندگی می کنیم. قدرت آن گریزناپذیر به نظر می رسد. حق الهی پادشاهان نیز چنین شد. در برابر هر قدرت انسانی می توان توسط انسان مقاومت کرد و تغییر داد. " –Ursula K. LeGuin
در سطح عملی و فوری ، هر طرحی برای خلع سلاح ما را ملزم به لغو برنامه های فعلی ذخیره سازی کشتی های جنگی ، خرید 88 هواپیمای بمب افکن جدید و خرید اولین هواپیماهای بدون سرنشین مسلح کانادا برای ارتش کانادا می کند.
یک دستور کار خلع سلاح نیز باید با نقش فزاینده کانادا به عنوان یک فروشنده و تولید کننده عمده اسلحه از ابتدا و مرکز آغاز شود. کانادا در حال تبدیل شدن به یکی از برترین فروشندگان اسلحه در جهان و دومین تامین کننده بزرگ اسلحه در منطقه خاورمیانه است.
همچنین باید به سرمایه گذاری کانادا در صنعت اسلحه و کمک به یارانه شرکت های تسلیحاتی بپردازد. همانطور که کار ما در کنار این کارگران با جنبش کارگری کار می کند. چگونه می توانیم از انتقال آنها به صنایعی حمایت کنیم که می دانیم آنها ترجیح می دهند در آنها کار کنند.
یک جنبش جدید خلع سلاح باید کاملاً متفاوت از دهه های گذشته باشد. از نظر بنیادی باید مقطعی باشد. این باید از همان ابتدا به مرکزیت برسد که چه کسی تحت تأثیر قرار می گیرد و بدترین نتیجه توسط اسلحه است. از همان ابتدا که استخراج مواد در آنجا اتفاق می افتد ، جایی که استخراج مخرب مواد برای ماشین های جنگی آغاز می شود. این شامل جوامع اطراف این سایتهای معدن ، کارگران ، تا افرادی که در انتهای دیگر ، جایی که بمب ها می ریزد ، آسیب می بیند.
یک دستور کار خلع سلاح نیاز به همراهی جنبش ها برای خلع سلاح پلیس دارد ، که به طور فزاینده ای سلاح های نظامی شده و آموزش می بیند. همانطور که ما در مورد خلع سلاح بحث می کنیم ، این باید ریشه در تجارب و همبستگی با مردم بومی در سراسر جزیره لاک پشت داشته باشد که به طور فزاینده ای توسط ارتش و RCMP جذب می شوند ، حتی با خشونت نظامی و نظارت آن استعمار در به اصطلاح کانادا ادامه دارد. و این استخدام اغلب در زیر ردیف های بودجه ای فدرال با صدای زیبا مانند "جوانان اولین ملت ها" اتفاق می افتد. و سپس متوجه می شوید که بودجه ها و اردوگاه های تابستانی استخدام ارتش RCMP و بودجه است.
چگونه می توانیم در کنار افرادی که به دلیل کانادا و نظامی گری کانادایی و شرکای خود در ناتو مورد حمله ، بمب گذاری ، تحریم قرار گرفته اند ، یک کمپین خلع سلاح خلق کنیم؟
به نظر ما ، ما باید این موضوع را فراتر از تصور خلع سلاح سازمان ملل متحد پیش ببریم. باید درک کنیم که خلع سلاح یک تقاضای مقابله ای و بنیادی است. و تاکتیک های ما نیز باید باشد.
من تصور می کنم که تاکتیک های متنوع ما می تواند از مبارزات انتخاباتی دولت فدرال برای مطالعه خلع سلاح ، اقدامات مستقیم و ابتکارات جامعه باشد. از مسدود کردن فروش ، حمل و نقل و توسعه سلاح گرفته تا واگذاری جوامع ، م institutionsسسات ، شهرها و صندوق های بازنشستگی از سلاح و نظامی گری. بسیاری از این تخصص در جنبش های ما وجود دارد ، در حالی که ما این گفتگوی مهم را شروع می کنیم امروز در اتاق است. متشکرم.
