توسط رابرت کوهلر عجایب معمولی.
گاهی اوقات رسانه های رام و سازگار ما بخشی از حقیقت را به تصویر می کشند. برای مثال:
مقامات آمریکایی پیش‌بینی کرده بودند که حمله موشکی منجر به تغییر اساسی در محاسبات اسد خواهد شد، اما حمله ایالات متحده در واقعیت نمادین به نظر می‌رسد. در عرض 24 ساعت پس از حمله، گروه های نظارتی گزارش دادند که هواپیماهای جنگی دوباره از پایگاه هوایی بمباران شده شعیرات، این بار برای حمله به مواضع داعش در حال برخاستن هستند.
این بند در الف واشنگتن پست البته داستان به 59 موشک کروز تاماهاوک اشاره دارد که دونالد ترامپ برای پرتاب علیه سوریه در 7 آوریل چنین تحسین هایی را به دست آورد. ناگهان او فرمانده کل ما بود و جنگی را به راه انداخت - یا خوب. . . اجرای «واقعیت نمادین»، هر چه به معنای آن باشد، با هزینه (برای موشک) شاید 83 میلیون دلار و تغییر.
و صحبت از "هزینه": از آن زمان، حملات هوایی ائتلاف به رهبری ایالات متحده چندین روستای سوریه را هدف قرار داده است که منجر به کشته شدن حداقل 20 غیرنظامی (بسیاری از آنها کودک) و زخمی شدن ده ها نفر دیگر شده است. و دیده‌بان حقوق بشر به تازگی گزارشی 16 صفحه‌ای منتشر کرده است که توجیهات رسمی ایالات متحده برای مسجدی را که یک ماه پیش در نزدیکی حلب بمباران کرد و ده‌ها غیرنظامی را در حین نماز خواندند، کشت.
به نظر می‌رسد که ایالات متحده چندین چیز اساساً در این حمله اشتباه کرده است و ده‌ها غیرنظامی بهای آن را پرداختند.» این را اوله سولوانگ، معاون مدیر اورژانس دیده بان حقوق بشر، به نقل از سازمان دیده بان حقوق بشر، گفت اسوشیتد پرس. "مقامات ایالات متحده باید بفهمند چه اشتباهی رخ داده است، قبل از شروع حملات، شروع به انجام تکالیف خود کنند و مطمئن شوند که دیگر تکرار نمی شود."
توجه، ارتش ایالات متحده: چیزی که اشتباه رخ داد این است که بمباران تقریباً هیچ چیز را محقق نمی کند، به جز مرگ، ترس و نفرت. آنها کار نمی کنند. جنگ کار نمی کند این نادیده گرفته شده ترین حقیقت قرن بیست و یکم است. دومین حقیقت نادیده گرفته شده این است که ما می توانیم صلح را بدون خشونت، از طریق سخت کوشی، صبر و شجاعت ایجاد کنیم. در واقع، بشریت در حال حاضر این کار را انجام می دهد - البته، بیشتر، فراتر از آگاهی رسانه های شرکتی، که کاری به اندازه تداوم آنچه والتر وینک اسطوره خشونت رستگارانه نامیده است، انجام نمی دهد.
وینک در کتاب The Powers That Be می نویسد: «به طور خلاصه، اسطوره خشونت رستگارانه داستان پیروزی نظم بر هرج و مرج با استفاده از خشونت است. این ایدئولوژی فتح، دین اصلی وضع موجود است. خدایان به کسانی که پیروز می شوند لطف می کنند. برعکس، هر کس پیروز می شود باید از لطف خدایان برخوردار باشد. . . . صلح از طریق جنگ، امنیت از طریق قدرت: اینها اعتقادات اصلی هستند که از این دین تاریخی کهن نشات می‌گیرند و بستر محکمی را تشکیل می‌دهند که نظام سلطه در هر جامعه بر آن بنا شده است.»
وارد نیروی صلح خشونت آمیز و دیگر سازمان های شجاع صلح ساز در سراسر کره زمین.
از سال 2002، NP به آموزش، اعزام و پرداخت دستمزد متخصصان غیرمسلح برای ورود به مناطق جنگی در این سیاره پرآشوب و از جمله محافظت از غیرنظامیان در برابر خشونت و برقراری ارتباط حیاتی در میان خطوط مذهبی، سیاسی و سایر خطوط که جناح‌های متخاصم را از هم جدا می‌کند، پرداخته است. در حال حاضر، این سازمان تیم های میدانی در فیلیپین، سودان جنوبی، میانمار و خاورمیانه، از جمله سوریه دارد - جایی که از اتحادیه اروپا کمک مالی سه ساله برای حمایت از غیرنظامیان دریافت می کند.
مل دانکن، یکی از بنیانگذاران NP، روز گذشته با انعکاس حمله موشکی اخیر رئیس جمهور آمریکا به سوریه - و هزینه ای که هرگز بخشی از گزارش نیست - با کم بیانی شدید به من گفت که اگر چنین پولی در عوض، در سازمان‌های درگیر در کار میانجیگری در سراسر خطوط جناحی و حفاظت از غیرنظامیان سرمایه‌گذاری شدند، "ما شاهد نتیجه بسیار متفاوتی خواهیم بود."
بدون اطلاع رسانه های بی خبر، هزاران نفر در سوریه هستند که چنین کاری را انجام می دهند. با این حال، او گفت: «در هیچ کجای رسانه‌ها، ما نمی‌بینیم که افرادی که کار صلح‌سازی انجام داده‌اند، به هیچ وجه با احترام صحبت کنند.»
و بنابراین اقدام نظامی خشونت آمیز به طور بی پایان گزارش شده و به عنوان تنها گزینه مورد بحث قرار می گیرد، حداقل در هر جایی که ایالات متحده و متحدانش و دشمنانش منافعی برای محافظت دارند. و اسطوره سلطه - اسطوره خشونت رستگارانه - در آگاهی جمعی بسیاری از جهان تداوم یافته است. صلح چیزی است که از بالا تحمیل می شود و تنها با خشونت و اعمال مجازات حفظ می شود. و هنگامی که مذاکره وجود دارد، تنها افراد حاضر در میز، افراد اسلحه دار هستند که به احتمال زیاد منافع خود را بسیار بیشتر از منافع مشترک نشان می دهند.
همچنین در اکثر مذاکرات صلح زنان غایب هستند. "منافع" آنها، مانند ایمنی فرزندانشان، به راحتی به حداقل می رسد و نادیده گرفته می شود. دانکن خاطرنشان کرد، اما آنچه ما به آن نیاز داریم «مشارکت کامل زنان» است. اگر زنان به طور کامل در روند مذاکرات صلح مشارکت داشته باشند، شانس صلح تا حد زیادی افزایش می یابد.
علاوه بر این، امنیت و بقای خود زنان، بدون ذکر آزادی آنها، یکی دیگر از قربانیان جنگ است که به طور کلی نادیده گرفته می شود یا از آنها شانه خالی می شود. فقط یک مثال، از UNwomen.orgدر کشورهای درگیری و پس از جنگ، مرگ و میر مادران به طور متوسط 2.5 برابر بیشتر است. بیش از نیمی از مرگ و میر مادران در جهان در کشورهای آسیب‌پذیر و شکننده رخ می‌دهد و 10 کشور بدترین عملکرد را در زمینه مرگ و میر مادران دارند، همگی چه کشورهای درگیری یا پس از مناقشه.
طبق سایت سازمان ملل، کل هزینه تخمینی خشونت در جهان برای سال 2015، 13.6 تریلیون دلار یا «بیش از 1,800 دلار آمریکا برای هر نفر در کره زمین» بوده است.
جنون این امر درک را به چالش می کشد. نیم قرن پیش، مارتین لوتر کینگ اینطور بیان کرد: «ما امروز هم یک انتخاب داریم: همزیستی غیرخشونت‌آمیز یا نابودی خشونت‌آمیز.»
