توسط وینسولو مایرز
به سختی می توان گفت که در مورد لحظه فرهنگی کنونی ما چه مسحورکننده تر است ، چه نئو فاشیسم مهیج دونالد ترامپ ، چه وضعیتی از بدنه سیاسی که به نظر می رسد بسیار پذیرای آن است و او را بیشتر به ریاست جمهوری ترغیب می کند. او همانند برنی سندرز ، سوار بر اشتیاق جمعی ما برای اصالت ، خستگی فراگیر ما از دوبلوری سیاسی و دولت از طریق فساد ، بدخواهی و قفل بندی شده است.
"اصالت" ترامپ یک سکه دو طرفه است: "راه حل" های او تنها منجر به تقسیم بیشتر نژاد و طبقه در داخل و جنگ بین المللی می شود-و آنها از گوش دادن دقیق به عنوان مظهر سایه غیرقابل قبول کشور ما دعوت می کنند ، همانطور که کرن بییر در قطعه مختصر و درخشان خود می نویسد ، "گوش دادن به ترامپ"
برخی - امیدوارم تعداد کافی از کسانی باشند که از اعتقاد خود با رای حمایت کنند - ممکن است بگویند که اصالت ترامپ به طور کلی جعلی است ، تجلی نهایی تلویزیون واقعی ، فرهنگ سلبریتی های کم عمق ، معروف بودن به معروف بودن. اما او هرگز بدون این که در گذشته و حال ما به نوعی از تاریکی صوتی معتبر نداده باشد ، به این حد نمی رسید ، مگر آنکه آن را در معرض تأمل و توبه قرار دهیم.
سایه یک کلمه ساده است که شامل همه مواردی است که ما از پرداختن آگاهانه به آنها خودداری می کنیم و ترجیح می دهیم در غباری از ساده سازی های ساده و نیمه حقایق غرق شویم. به راحتی می توان به ویژه در بحبوحه یک رقابت سیاسی دوقطبی شدید ، ادعا کرد که تنها حزب من است که ایالات متحده را به عظمت نامحدود باز می گرداند. به سختی می توان جنبه سایه خود را تصور کرد که در سه گرداب تاریکی متقابل بزرگ که توسط مارتین لوترکینگ جونیور در سال 1967 ترسیم شده بود ظاهر شد: ماتریالیسم ، نژادپرستی و نظامی گری.
اگر اینها ناخودآگاه باقی بمانند ، ما دور می شویم. در حالی که رئیس جمهور سیاه پوست ما دو دوره خود را به پایان می رساند ، کسانی که در کنگره مخالف هرگونه ابتکار وی هستند در خواب نژادپرستی نهفته به حرکت در می آیند. ماتریالیسم ما منجر به زمین بازی ناهموار و کشش ثروت و قدرت به سمت بالا شده است. آقای ترامپ یک نمونه بارز است ، حتی در حالی که وانمود می کند که هم ردیف طبقه کارگر است. همانطور که نیک کریستوف در تایمز نوشت ، افراط گرایی مادی گرا و نژادپرستی در او بافته شده است تاریخ کسب و کار: "یک سرپرست سابق ساختمان که برای ترامپ کار می کرد توضیح داد که به او گفته شده است که هرگونه درخواست توسط یک سیاه پوست با حرف C ، برای رنگی کدگذاری شود ، ظاهراً بنابراین دفتر می داند که آن را رد می کند. یک نماینده اجاره ترامپ گفت که ترامپ می خواهد فقط به "یهودیان و مدیران اجاره" اجاره دهد و از اجاره به سیاهان خودداری کرد. "
اما بزرگترین گردابی که ما در آن دچار ناراحتی نیمه هوشیار شده ایم ، نظامی گری کنترل نشده ما است. نژادپرستی و میلیتاریسم گرداب های درهم تنیده هستند ، همانطور که اخیراً در تراژدی های آن شاهد بودیم دالاس و در باتون روژ-جانبازان آمریکایی آفریقایی پلیس را با تفنگ و تاکتیک های نظامی هدف قرار دادند-یکی از آنها به نوبه خود توسط پلیس مجهز به یک روبات انفجاری به سبک نظامی کشته شد.
و در همه بحث های ریاست جمهوری تا کنون ، هیچ اشاره ای به پیشنهاد یک تریلیون دلاری برای تجدید سیستم های تسلیحات هسته ای ما در 30 سال آینده نشده است-گویی سلاح های هسته ای پاسخی معتبر به چالش های فقر ، ناامنی غذایی ، بیماری ، تغییرات آب و هوایی یا تروریسم. با تخصیص مجدد فقط چند هزار میلیارد دلار که در تمام پایگاه ها و سلاح های خارجی ما ریخته شده است ، چه نیازهای واقعی انسانی را می توانیم برآورده کنیم؟
جامعه بین المللی و ایالات متحده بویژه برای پایان دادن به جنگ علیه تروریسم و توازن هسته ای تروریسم چشم انداز ندارند و در عوض به طور کامل بر نیروی نظامی قریب به اتفاق ، مستقر در جهان و مبارزه با آتش با آتش متکی هستند. اگر قدرت بی رحمانه با فرایندهای غیر خشونت آمیز دستیابی و آشتی ، پایبندی به قوانین بین المللی و کمک های بشردوستانه سخاوتمندانه تکمیل نشود ، عکس العمل خشونت آمیز ، همانطور که در مورد داعش دیده ایم ، اجتناب ناپذیر می شود.
همه جا افرادی هستند ، نه کافی ، بلکه شاید بیش از آنچه ما فکر می کنیم ، در این گرداب های دوران ما از حرکت منفعلانه دست برداشته اند. مردم فعال صلح را دوست دارند دیوید هارتسو، که اخیراً گروهی از شهروندان را برای برقراری ارتباطات دوستانه و غلبه بر کلیشه های سخت گیرانه به یاد جنگ سرد و منسوخ قرن گذشته در روسیه هدایت کرد. مردم دوست دارند لن و لیبی تراوبمن، که به مدت 20 سال گروه های کوچکی از یهودیان و فلسطینیان آمریکا را گرد هم آورده است تا در یک وعده غذایی ، داستانهای تجاری به اشتراک بگذارند و چهره ای انسانی را در درگیری به ظاهر حل نشدنی قرار دهند. مردم دوست دارند دیوید سوانسون، یک درویش تک نفره که یک کنفرانس بزرگ صلح را در سپتامبر در واشنگتن برگزار کرده است. یا پاتریس کولورز, اوپال تومتی, و آلیشیا گارزا، بنیانگذاران جنبش Black Lives Matter هستندبه درک اینکه چگونه کسی می تواند استدلال کند که "زندگی سیاهان اهمیت دارد" یک اظهارات نژادپرستانه است وقتی سیاه پوستان غیر مسلح مورد استفاده قرار می گیرند ، دشوار است. پروفایل شده و سپس شلیک شده است توسط پلیس با نرخ بسیار بالاتر از سفیدپوستان. یا الجوبیتز، یک نیکوکار اورگان که خستگی ناپذیر در ابتکارات شهروندان برای جلوگیری از جنگ کار می کند. یا پلیس آرهوس دانمارک که مبارزه با تروریسم با استقبال از جوانانی که در گرداب داعش فرو رفته اند. یا پل کاندو ، یک مهندس بازنشسته در شهر کوچک من در مین ، که طرحی جامع را ارائه کرده است تا به تدریج وابستگی بیش از حد محلی و ایالتی ما به سوخت های فسیلی را به نفع انتقال شهروندان به منابع تجدیدپذیر انرژی پایان دهد.
تهدید سه گانه نژادپرستی ، نظامی گری و ماتریالیسم همیشه جهان را به "ما" و "آنها" تقسیم می کند ، افراد پاشنه پا و نیازمند ، قفقازی و ساحری ، اروپای غربی کاملاً انسانی و مسلمانی که در شهرهای دور آنها به شهادت می رسند. انفجارهای انتحاری از نظر رسانه ای مانند کشتار یکسان در پاریس یا اورلاندو شایستگی ندارد.
سخنرانی تکان دهنده میشل اوباما در کنوانسیون دموکراتها بسیار م effectiveثر بود زیرا بر موضوعی متمرکز بود که به طور بالقوه همه ما را محافظه کار و لیبرال متحد می کند: چه چیزی برای فرزندان ما بهتر است؟ کودکان بدون بزرگسالانی که با سایه خود کنار آمده اند ، با این حقیقت عمیق که همه ما انسان و ناقص هستیم ، شکوفا نخواهند شد. که در مجمع الجزایر گولاگ سولژنیتسین پادزهر دقیقی برای برومیدهای ترامپ ارائه داد که باعث تداوم تقسیم و تشویق مستمر ما می شود.: "اگر همه چیز به این سادگی بود! اگر افراد بدی در جایی مرتکب حیله گرانه کارهای بد می شدند و فقط لازم بود که آنها را از بقیه جدا کرده و آنها را از بین ببریم. اما خط تقسیم خوب و بد ، قلب هر انسانی را قطع می کند. و چه کسی حاضر است تکه ای از قلب خود را از بین ببرد؟ "
