ممنوعیت استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به عنوان سلاح

همه کسانی که خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان را دنبال کردند از حمله هواپیماهای بدون سرنشین وحشت کردند ، نام یک اشتباه غم انگیز توسط پنتاگون ، که منجر به کشته شدن 7 نفر از اعضای یک خانواده ، از جمله XNUMX کودک شد.

زمری احمدی ، که در Nutrition and Education International ، یک سازمان کمک رسانی مستقر در ایالات متحده کار می کرد ، هدف قرار گرفت زیرا او با یک تویوتا سفید رنگ رانندگی کرد ، به دفتر او رفت و برای برداشتن ظروف آب تمیز برای خانواده بزرگش توقف کرد. این اقدامات که توسط برنامه نظارتی هواپیماهای بدون سرنشین و دست اندرکاران آن مشکوک به نظر می رسید ، برای شناسایی احمدی کافی بود. اشتباه به عنوان یک تروریست داعش-ک و او را در لیست کشتار آن روز قرار دهید.

تصور اینکه قتل احمدی یکی از هزار مورد غم انگیز بود که هیچ نتیجه ای از آن نمی توان گرفت ، آرامش بخش خواهد بود ، اما چنین اعتقادی به خودی خود یک اشتباه خواهد بود. در واقع ، به تعداد یک سوم مشخص شده است که افرادی که در حملات هواپیماهای بدون سرنشین کشته شده اند غیرنظامی هستند.

در حالی که به سختی می توان تعداد دقیق کشته شدگان ناشی از حملات هواپیماهای بدون سرنشین را به دست آورد ، اما گزارش های مستند زیادی مبنی بر هدف قرار گرفتن غیرنظامیان و کشته شدن آنها وجود دارد.

سازمان دیده بان حقوق بشر دریافت که 12 مرد کشته و 15 زخمی بر اثر حمله هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا در یمن در سال 2013 اعضای یک جشن عروسی بودند و شبه نظامی نبودند ، همانطور که مقامات آمریکایی به روزنامه نگاران گفتند. در مثال دیگر ، الف حمله هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا 2019 هدف قرار دادن مخفیگاه داعش در افغانستان ، به اشتباه 200 کشاورز کاج را که پس از یک روز کار استراحت می کردند ، هدف قرار داد و دست کم 30 نفر را کشت و 40 نفر دیگر را زخمی کرد.

حملات هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده ، که در سال 2001 و در زمان ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش آغاز شد ، به طرز چشمگیری افزایش یافته است - از حدود 50 مورد در دوران بوش به 12,832،XNUMX اعتصاب تأیید شده تنها در افغانستان در دوران ریاست جمهوری ترامپ. باراک اوباما در آخرین سال ریاست جمهوری خود به این امر اذعان داشت هواپیماهای بدون سرنشین باعث مرگ غیرنظامیان شدبه وی گفت: "شکی نیست که غیرنظامیان کشته شدند که نباید می شد."

این تشدید با انتقال جنگ در افغانستان از حفظ تعداد زیادی از نیروهای زمینی ایالات متحده به اتکا به نیروی هوایی و حملات هواپیماهای بدون سرنشین موازی بود.

منطق اولیه برای تغییر استراتژی کاهش خطر تلفات ایالات متحده بود. اما هیچ تلاشی برای کاهش مرگ سربازان آمریکایی نباید باعث مرگ بیشتر والدین ، ​​کودکان ، کشاورزان یا سایر غیرنظامیان شود. سوء ظن به تروریسم ، به ویژه مبتنی بر اطلاعات نادرست ، نمی تواند اعدام را توجیه کند ، و همچنین تمایل به نجات جان آمریکایی ها با جایگزینی پهپادها بر روی زمین.

استفاده از برخی از سلاح های مشخص شده که به شدت غیر انسانی هستند یا در تفکیک اهداف نظامی و غیرنظامی م ،ثر نیستند ، طبق قوانین بین المللی ممنوع شده است.

استفاده گسترده از گاز سمی در جنگ جهانی اول باعث شد تا حقوقدانان بشردوستانه به همراه جامعه مدنی برای ممنوعیت آنها مبارزه کنند ، در نتیجه پروتکل ژنو در سال 1925 ، که تا به امروز وجود دارد ، ایجاد شد. سلاح های دیگر به طور مشابه در طول قرن گذشته ممنوع شده است ، از جمله سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی ، بمب های خوشه ای و مین. در حالی که همه کشورها در معاهدات منع این سلاح ها عضویت ندارند ، اما اکثر کشورها به آنها احترام می گذارند ، که جان بسیاری را نجات داده است.

استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به عنوان سلاح های کشنده نیز باید ممنوع شود.

در اینجا ذکر این نکته ضروری است که دو نوع هواپیمای بدون سرنشین توسط ارتش برای هدف قرار دادن و کشتن مورد استفاده قرار می گیرد - آنهایی که به عنوان سلاح های کشنده کاملاً مستقل عمل می کنند ، با استفاده از الگوریتم رایانه برای تعیین افرادی که زندگی می کنند یا می میرند ، و آنهایی که توسط انسانهایی که به سلامت عمل می کنند مورد استفاده قرار می گیرند. در یک پایگاه نظامی هزاران مایل دورتر از افرادی که هدف کشته شدن قرار گرفتند. کشتن خانواده احمدی نشان می دهد که همه هواپیماهای بدون سرنشین مسلح ، اعم از خودمختار یا هدایت انسان ، باید ممنوع شوند. نمونه های بسیار زیادی از غیرنظامیان بیگناه وجود دارد که به اشتباه کشته شده اند.

ممنوعیت استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به عنوان سلاح توسط قوانین بین المللی الزامی است. همچنین این کار درستی است.