توسط دیوید سوانسون، ژوئیه 3، 2018.
گاز اشک آور یکی از کمترین مشکلات مربوط به کسانی است که در قبال کشتار و نابودی جنگ شرکت دارند. اما این یک عنصر مهم در نظامی سازی پلیس محلی است. در حقیقت، به طور گسترده ای در نظر گرفته شده است غیرقانونی در جنگاما در جنگ غیر قانونی قانونی است (اگرچه قانون کتبی این حقیقت را ایجاد می کند، مشخص نیست).
مثل اینکه مردم را با موشک های هواپیماهای بدون سرنشین از بین ببرند، مردم را به خاطر فلسطینی ها تیراندازی می کنند، مردم را در قفس ها چندین دهه بدون محاکمه و محاکمه در گوشه ای که به سرقت رفته اند، کوبا و یا افرادی که قصد دارند آمریکایی آفریقایی باشند، قانونی کند. یا اسپری فلفل در مردم - صرفنظر از اینکه آیا آنها به آنها آسیب رسانده یا آنها را می کشد، همانطور که اغلب اتفاق می افتد، بسیاری از افراد معتقدند که این عمل جزء جنگ است یا خیر.
تمایز یک عجیب و غریب در چند راه است. اولا، جنگ های فعلی قانونی نیستند. بنابراین قتل های مستبد قانونی نیست اگر اعلام شود که بخشی از جنگ است.
دوم، ارتش های دولت به طور آشکار جنگ علیه دولت ها، گروه های غیر دولتی، دسته های غیرمعمول مردم و حتی علیه تاکتیک ها یا احساسات (تروریسم، تروریسم) جنگ می کنند. زمانی که یک دولت به جنگ با مردم دور دست مانند دولت ایالات متحده در افغانستان، عراق، پاکستان، سوریه، یمن و غیره دست می دهد، از لحاظ نظری، استفاده از گاز اشک آور (حتی با استفاده از ناپالم، فسفر سفید و سلاح های مرگبار بیشتر که مواد شیمیایی نیستند) اما زمانی که همان دولت دستمزد علیه مردم را به خود جلب می کند، ادعا می کند که به آن تعلق دارد (فرستادن نیروهای گارد ملی به جنگ های خارجی و نیواورلئان، فرگوسن، بالتیمور و غیره و نه فقط گارد، بلکه نیروهای پلیس مسلح و آموزش داده شده توسط ایالات متحده و نظامیان اسرائیلی) ظاهرا مجاز به استفاده از سلاح هایی هستند که برای استفاده در خارج از کشور خیلی شریر هستند.
سوم، دولت ایالات متحده، با این وجود، مجاز است - یا حداقل آن را به طور مرتب - بازار و فروش و تولید و تحویل این اسلحه برای استفاده توسط دولت های وحشیانه جهان در برابر مردم که آنها ادعا متعلق به آنها است.
چهارم اینکه زمانی که ارتش آمریکا زمین های دیگر مردم را در دهه های مختلف به عنوان افغانستان اشغال می کند، جهان با توجه به سلاح های قابل قبول (و تحقیقات دادگاه بین المللی کیفری) هیچگاه نگرانی ندارد برای استفاده در جنگ. با این حال، اشغال به تدریج نام جنگ را از دست می دهد و اکنون نیروهای نظامی به نظر می رسد که گاز پری را در اختیار دارند که از آن استفاده می کنند خودشان.
من طولانی با استفاده از اصطلاح "جنگ" برای چیزهایی غیر از جنگ مخالف است. من نمیخواهم یک جنگ علیه سرطان به دلایل زیادی انجام دهم، از جمله نیاز به تمرکز بر پیشگیری، نیاز به از دست دادن عادتهای سختگیرانه در اندیشه و نیاز به حفظ کلمه جنگ برای ارجاع به جنگ، برای دلایل اخلاقی، عملی و قانونی. ممنوعیت جنگ در حقوق بین الملل، که قبلا به طور کلی نادیده گرفته شده، تنها با گسترش آنچه که به عنوان یک جنگ شناخته می شود، بیشتر می شود. بنابراین، من نمی خواهم فرگوسن را با عراق مقایسه کنم. و من نمی خواهم که لغو جنگ ضروری را از طریق جلوگیری از شناختن مردم از آنچه که جنگ است، سخت تر کند. با این حال، من در برابر جنگ هایی که هیچ وقت پایان نمی یابند، و پلیس داخلی که سلاح، آموزش و مأموریت را با جنگ به اشتراک می گذارد.
بنابراین، در اینجا چیزی است که من پیشنهاد می دهم.
- غیرقانونی بودن جنگ تحت منشور سازمان ملل متحد و پیمان کلوگ گری-بریان به رسمیت شناخته شده است.
- استانداردهای قانونی در مورد شیوه های بیش از حد شر برای جنگ قابل درک است به طور کلی به تمام تلاش های انسانی استفاده می شود. در واقع، هیچ کدام در کنوانسیون سلاح های شیمیائی و سایر معاهدات در غیر این صورت می گوید.
- این استانداردها به طور پیوسته گسترش پیدا می کنند تا شر بیشتری را دربرگیرند.
با کنار گذاشتن "زمان جنگ" در مقابل "زمان صلح"، به این ترتیب، ما می توانیم این مفهوم را از دست بدهیم که به نحوی بخشی از آن است و بخشی از یک اردوگاه مرگ مانند گوانتانامو از محدودیت های قانونی هر دو جلوگیری می کند. با ساختن "زمان صلح" در همه جا به جای "زمان جنگ" و جنگ به عنوان تنها بزرگترین جنایات، ما نمی توانستیم حکومت های خاصی را برای زمان جنگ ارائه دهیم، بلکه آنها را از کسانی که به خوبی خدمت کرده اند، به آنها اعطا نکنیم.
در حال حاضر تنها نوع خاصی از سلاح های شیمیایی در نظر گرفته می شود تنها در جنگ غیر جنگ. برخی از سلاح های شیمیایی در حال حاضر به نظر می رسد بیش از حد بد برای همیشه استفاده می شود. در واقع، نوع خاصی از سلاح های شیمیایی به نظر می رسد بسیار بد است که اتهامات غیر قابل باور و غیر قابل اثبات در مورد استفاده آنها و یا حتی در اختیار آنها توسط حزب اشتباه، توجیه برای جنگ گسترده و مخرب عمدتا غیر شیمیایی است. بخشی از این مسئله عادت های معمول دوجانبه استعماری است، زیرا کشورهای دیگر می توانند حق داشتن سلاح های مشابه داشته باشند. اما در بخش دیگری از آن، تمایز بین سلاح های شیمیایی خوب و بد است. در حالی که برخی از سلاح های شیمیایی در واقع خطرناک تر از دیگران است، تعداد بیشتری از مردم توسط گاز اشک آور کشته می شوند تا در یک حمله شیمیایی روسیه در انگلیس کشته شوند که نخست وزیر بریتانیا در اوایل سال جاری به عنوان "استفاده غیرقانونی از نیرویی علیه انگلیس "تمایز قانونی بین سلاح های شیمیایی خوب و بد باید به پایان برسد.
ما یک جنگ هواپیمای بدون سرنشین یمن را به عنوان یک جنگ بدون هواپیمای بدون سرنشین ترجیح دادیم، که البته به طور پیش بینی شده بود. گاز اشک آور اغلب به منظور تیراندازی تظاهرکنندگان با گلوله به ما پیشنهاد می شود. انتخاب بهتر برای یمن بدون جنگ بود. انتخاب بهتر برای معترضان چیزی در آنها نیست، بلکه نشستن و خواندن اولین اصلاحیه قانون اساسی ایالات متحده، و سپس نشستن با آنها برای شنیدن شکایت خود. شورش های پلیس گاز یا "کنترل شورش" که اغلب به شورش هایی که "مبارزه با تروریسم" مربوط به تروریسم است، معمولا شامل بسیاری از سلاح های دیگر نیز می شود.
جنگ رزمی های لیگ فراهم می کند اطلاعات در گاز اشک آور در یک سایت اینترنتی. من کتاب جدیدی را که خواندم توصیه میکنم: گاز اشک آور: از میدان های جنگ جهانی اول تا خیابان های امروز توسط آنا Feigenbaum. به گفته Feigenbaum، استفاده از گاز اشک آور به طور چشمگیری افزایش یافته است، در حالی که در بحرین، مصر، ایالات متحده و دیگر نقاط به شدت مورد استفاده قرار می گیرد. افراد کشته شده اند، اندام های از دست رفته، چشم های از دست رفته، آسیب های مغزی رنج می برند، سوختگی های درجه سوم، مشکلات تنفسی ایجاد شده و سقط جنین رخ داده است. کانستر گاز اشک آور جمجمه را شکسته است. گاز اشک آور آتش زده است. محصولات و حیوانات و حیوانات غیر انسانی مسموم شده اند. سپس مگن کلی، مامور پست فاکس نیوز، اسپری فلفل را به عنوان "یک محصول غذا اساسا" را رد می کند و یک گزارش بریتانیایی از 2011 هنوز به طور گسترده ای برای توجیه استفاده از گاز اشک آور توصیه می شود که آن را نه یک سلاح در کل بلکه یک داروی. کتاب Feigenbaum سابقه توسعه و استفاده از سلاح و بازاریابی فاسد "علمی" است.
آمریکایی های وطن پرستی خوشحال خواهند شد که بدانند ایالات متحده و انگلستان این راه را دنبال کرده اند. از زمان جنگ جهانی اول، انگلیسی ها و آمریکایی ها سلاح های شیمیایی را به عنوان وسیله ای برای کاهش درد و رنج در جنگ و سریع تر به پایان رسانده اند - و نه به معنای "بی ضرر" کنترل جمعیت (با ایجاد رنج بی ضرر غیر قابل تحمل). آنها تمایز را بدون تفاوت ایجاد کرده اند. آنها نتایج آزمون را محکوم کردند. آنها نتیجه آزمون را پنهان کرده اند. و آنها در آزمایش های انسانی مشغول به کار بودند، با آزمایش های عمده سلاح های شیمیایی در مورد قربانیان بی نظیر در حال انجام در آرسنال Edgewood در ایالات متحده و پورتون پایین در انگلستان برای چندین دهه به طول انجامید، درست بعد از اینکه آلمان ها به خاطر اقدامات مشابه به اعدام محکوم شدند و به دار آویخته شدند.
ژنرال آموس فرنز، رئیس سرویس مواد شیمیایی ایالات متحده، انگیزه فروش سلاح شیمیایی به پلیس را به عنوان وسیله ای برای حفظ آژانس خود پس از جنگ جهانی اول انگیزه داد. جنگ نه تنها جنگ، بلکه سلاح های شیمیایی شهرت بسیار بدی داشت - بر اساس واقعیت، می دانید. شهرت خیلی بد بود، نسل دیگری از انگلستان (و کمک به نژادپرستی در اعمال آنها برای اولین بار به مستعمرات) به طور کامل به پذیرش استفاده از سلاح های شیمیایی توسط پلیس رسید. Fries سلاح های شیمیایی را به عنوان "مباحث" و "وحشیان" عالی به فروش می رساند.
"من به شدت به نفع استفاده از گاز سمی در برابر قبایل غیرقانونی،" وینستون چرچیل، به عنوان سخنرانی و پیش از وقت خود را به عنوان همیشه (و در عین حال، به عنوان همیشه، من نمی توانم احساس عشق هرکس دیگر به نظر می رسد همیشه به پاسخ با).
نیروهای نظامی عمده پلیس، در حساب Feigenbaum، با تصویب گاز اشک آور توسط ادارات پلیس ایالات متحده در 1920s و 1930s صورت گرفت. در حالی که ما ممکن است تصور کنیم که دستورالعمل ها از ابتدا شروع شده اند و نشان می دهند که روش اشک آور که اغلب از آن استفاده می شود (به عنوان یک سلاح تهاجمی علیه جمعیت به دام افتاده و در فضاهای محصور و غیره) غیر اخلاقی است، Feigenbaum این سوء تفاهم را تصحیح می کند. گاز اشک آور طراحی شده و ارتقا یافته به عنوان ابزار برای استفاده در برابر غیر نظامیان غیر مسلح در محدوده نزدیک و در فضاهای محصور شده است. اثرات مؤثر آن در چنین مواردی نقاط فروش بود. این ممکن است به خاطر داشته باشد که ارتش ایالات متحده اکنون سربازان را برای کشتن آموزش می دهد زیر زمین.
اولین آزمایش بزرگ در تاریخ سحرآمیز استفاده از گاز اشک آور به عنوان "کنترل جمعیت"، زمانی بود که نیروهای آمریکایی به جانبازان جنگ جهانی اول و خانواده هایشان در ارتش پاداش در واشنگتن دی سی، کشتار بزرگسالان و نوزادان و دادن گاز اشک آور نام جدید: جیره هوور. از نقطه عطفی، این حمله مرگبار به جانبازان "با استفاده از سلاح های شیمیایی در قبال مردم خود" (به منظور بازتعریف توجیه اغلب استفاده شده برای جنگ های بشر دوستانه بعد از ایالات متحده) نیز به نقطه بازاریابی تبدیل شد. شرکت دریاچه اروی شیمی از عکسهای حمله به ارتش پاداش در کاتالوگ فروش خود استفاده کرد.
ایالات متحده فشار گاز اشک آور را در جهان فروخت و آن را به مستعمرات بریتانیا فروخت تا زمانی که انگلیس ها مجبور به تبدیل شدن به تولید کنندگان خود شدند. نقاط عطف در پذیرش آن برای بریتانیا در هند و فلسطین بود. قتل عامریتسار در هند میل به یک سلاح تفنگ مانند مرگبار و قابل قبول تر از اسلحه ایجاد کرده است، همان گونه که فایگانبوم می نویسد، "تغییر نحوه برخورد دولت ها بدون نیاز به تغییر شیوه های واقعی". مرگ امپراتوری بریتانیا باتوم را برداشت و گاز اشک آور را گسترده و گسترده کرد. گاز اسرائیل از زمان ایجاد رسمی اسرائیل بخشی از اسرائیل بود.
ما هنوز هم از گاز اشک آور در مورد چگونگی فروش آن فکر می کنیم، به رغم اینکه چشمان دروغگوی ما به ما نشان داده اند. در طی جنبش های حقوق مدنی و صلح از 1960 ها، به عنوان بسیاری از زمان ها، گاز اشک آور به طور عمده برای پخش جمعیت های خطرناک مورد استفاده قرار نگرفته است. این شده است برای تسهیل حملات با سلاح های دیگر در مورد جمعیت عمدا به دام افتاده و خشونت آمیز. این در خانه ها و کلیساها و سالن های جلسات اخراج شده است تا آنها را به خطر بیاندازند، درست همانطور که آن را برای مجبور کردن مردم از غارها در ویتنام مورد استفاده قرار داد. این به عنوان پوشش بصری برای حمله به سلاح های دیگر مورد استفاده قرار گرفته است. این استفاده شده است برای ایجاد یک تصویر قابل قبول از یک جمعیت خطرناک، صرف نظر از آنچه که مردم خفه بر روی آن انجام می دهند و یا قبل از گاز گرفتن اشک آور انجام شده است. گاز اشک آور باعث پوشیده شدن ماسک ها می شود که تصویر و رفتار معترضین را تغییر می دهد. این موارد توسط تیم های SWAT در موارد بی شماری مورد استفاده قرار گرفته اند که در صورت ضربه زدن به درب، بهتر کار خواهند کرد. این به عنوان مجازات معترضین و زندانیان استفاده شده است. این پلیس / سربازان بیش از حد مشتاق ورزش است.
فعالان مقاومت کرده اند، حمل و نقل را از کره به بحرین متوقف کرده اند، یک هتل در اوکلند، کالیفرنیا را از میزبانی بازار سلاح ها متوقف کرده است. اما استفاده از گاز اشک آور در حال افزایش است در سراسر جهان است. Feigenbaum مطالعات علمی صادقانه را پیشنهاد می کند. من در برابر آن نیستم او توضیح وضعیت قانونی گاز اشک آور را پیشنهاد می کند. من علیه آن نیستم - نگاه کنید به بالا. او به جای نهایت پیشنهاد می کند که اگر این سلاح به عنوان مواد مخدر محسوب شود، محدودیت های مشابه در منازعات متقابل باید به عنوان اعمال مربوط به مواد مخدر مورد استفاده قرار گیرد. من در برابر آن نیستم اما کتاب Feigenbaum در حقیقت یک قاعده ساده تر و قوی تر را ایجاد می کند: گاز اشک آور را کاملا ممنوع کنید.
