بازگشت به آینده: مقاومت در برابر جهانی شدن، قدرت دموکراتیک

من هر ساله برای بزرگداشت روز استقلال ، فیلم 1776 را که بر اساس نمایشنامه برادوی موفق ساخته شده است ، تماشا می کنم. مرکز آن نگارش اعلامیه استقلال است. اگر تاریخ خود را می دانید ، افسانه بنیانگذار ما را سرگرم می کند. این همچنین مرا به یاد شرایطی می اندازد که این مردان در آن زندگی می کنند و مرا واقعاً سپاسگزار پنجره های نمایشگر ، پنکه های برقی ، و خودکارهای گلوله ای است. این فکر هرگز باعث نمی شود که من به فکر تمام اتفاقاتی که از 4 ژوئیه 1776 ممکن است رخ دهد یا باید افتاده باشد باشم.

برجسته ترین این موارد این است: اگر قانون اساسی ایالات متحده به جای سند حقوق مالکیت بر اساس نیازهای مردان سفیدپوست ثروتمند ، یک سند حقوق بشر بر اساس اعلامیه استقلال بود چه می کرد؟ این ذهن من را تکان می دهد که فقط در طی ده سال کوتاه ، آمریکایی های اولیه اعلامیه و قانون اساسی ایالات متحده را تهیه کردند ، دو سند تقریباً کاملاً غیرمرتبط با یکدیگر. مورد توجه بیشتر ، سیزده ایالت قبلاً قانون اساسی خود را تا زمان نگارش قانون اساسی ایالات متحده نوشته بودند و این اسناد در اکثر موارد به شدت دموکراتیک بودند. چی شد؟

دموکرات ها بحث را از دست دادند. توماس پین ، جورج میسون ، پاتریک هنری ، فقط چند مورد را نام بردند ، زندگی خود را وقف دموکراسی سازی کردند و برای ادغام آن در قانون اساسی بسیار جنگیدند. پین نوشت:

وقتی که هر کشوری در جهان می تواند بگوید ، فقیر من خوشحال است ، نه جهل و نه پریشانی در میان آنها یافت نمی شود ، زندانهای من از زندانیان خالی است ، خیابانهای من از گدایان ، افراد مسن فقیر نیستند ، مالیاتها ظالمانه نیست ، دنیای عقلانی دوست من است زیرا من دوست خوشبختی هستم. ممکن است وقتی این موارد گفته می شود ، قانون اساسی و دولت خود را به رخ بکشد. استقلال سعادت من است ، دنیا کشور من است و دین من این است که کار خیر انجام دهم.

تلاش های آنها همراه با بسیاری دیگر ، منشور حقوق را مجبور به ورود به قانون اساسی کرد - به عنوان اصلاحاتی. در قانون اساسی اصلی ، ما مردم هیچ حقی نداشتیم. اجازه دهید آن فرد در آن فرو برود تا بتوانید دفعه دیگر که می شنوید یک مقام عمومی به عنوان یک قانون اساسی سختگیر توصیف می شود ، واکنش مناسبی داشته باشید - اگر شما سفید پوست ، مرد و ثروتمند نیستید ، این شخص می خواهد آنچه را که از حقوق شما وجود دارد بگیرد!

با بازگشت به آینده ، قانون اساسی ما در واقع "قطار طولانی سوuses استفاده و غصب" علیه ما مردم تولید کرده است ، به همان روشی که شاه جورج مستعمرات را استبداد کرد. با مبارزات فراوان ، ما مردم اکنون تعداد بیشتری از ما را در بر می گیرد ، اما ما مردم و دولتی كه به كار می گیریم اهداف متفاوتی داریم. اگر ما یک دموکراسی مشارکتی اصیل داشتیم چه می شد؟ اگر مقامات منتخب ما در واقع به جای شرکت های بزرگ از مردم نماینده مردم باشند - املاکی که اکنون کشور را اداره می کند؟

اگر پدران بنیانگذار دموکرات در جریان بحث در دومین کنگره قانون اساسی پیروز می شدند چه؟ این پاسخ ابدی از ما دور خواهد شد ، اما نباید مانع تلاش برای انجام این چشم انداز شود.

اگر دموکرات ها امروز گرد هم آیند و دموکراسی واقعی را شکل دهند چه می شود؟ اگر قانون اساسی سندی دموکراتیک بود چه می کرد؟ اگر دموکراسی در اقتصاد ، مدارس و رسانه های ما وجود داشته باشد چه؟ حقوق طبیعت چطور؟ همه این س questionsالات پاسخ دارند ، که می توان با همکاری یکدیگر در مینیاپولیس ، 2-6 اوت ، در محل کار کنوانسیون دموکراسی و فراتر.

این یک کنوانسیون حزبی نیست. توسط احزاب سیاسی یا فعالان آنها حمایت مالی نمی شود. منافع خاص شرکت پشتیبانی نمی کند. دموکراتهای "d" کوچکی هستند که برای ایجاد جنبش دموکراسی گرد هم می آیند تا وعده نسخه پین ​​از دموکراسی آمریکایی مبتنی بر حقوق بشر محقق شود. کنوانسیون دموکراسی هشت کنفرانس مختلف در زیر یک سقف است و به طور باورنکردنی مقرون به صرفه است تا امکان حضور در همه را فراهم کند.

به ما قول دموکراسی داده شده و لیاقت آن را داریم. برای هر فردی که از ترامپ ، بحران آب و هوا ، مراقبت های بهداشتی ، آموزش ، MIC ، نظارت ، PIC ، ادغام رسانه ها ، آزادی اینترنت و غیره ناراحت است ، کنوانسیون دموکراسی مکانی برای ملاقات با افراد همفکر آماده برای آستین بالا زدن و شروع به کار برای ایجاد جنبش دموکراسی اصیل است.

ما می دانیم که قانون اساسی ایالات متحده یک سند حقوق مالکیت است ، شرکت های بزرگ املاک هستند و همچنین نقش اصلی دولت را کنترل می کنند و مقامات منتخب ما در بیشتر موارد منافع مردم را نشان نمی دهند. این سیستم کاملاً و کاملاً خراب است و فقط ما مردم ، مانند همتایان انقلابی دموکراتیک آمریکا ، قدرت رفع آن را داریم. این به جنگ برای آنچه درست است و از قبل متعلق به ماست بر می گردد: جهانی سازی مقاومت و دموکراتیک سازی قدرت.

جورج میسون نوشت:

همه ما در معرض خطر هستیم ، و Conveniencys و راحتی زندگی کوچک ، وقتی در رقابت با آزادی ما قرار می گیرد ، باید نه با اکراه بلکه با لذت رد شود.

اگر استعمارگران تلویزیون داشته باشند چه می شود؟ آیا انقلابی در آمریکا رخ داده است؟ با پین ، میسون و دیگر بنیانگذاران دموکراتیک ما در قلب و قلب من ، من به آینده 2-6 اوت در کنوانسیون دموکراسی!