مارچوبه و بمب افکن ها در آلمان

توسط ویکتور گروسمن ، 11 مه 2020

در اواخر بهار یک سنت قدیمی مارچوبه - نوع سفید را در اینجا ترجیح می دهد - در بالای فهرست های آلمان قرار می دهد. اما فقط تا روز سنت جان ، 24 ژوئن (انقلاب تابستانی). پس از آن تاریخ کشاورزان برداشت محصول را متوقف می کنند - حداقل 100 روز به گیاهان فرصت می دهند تا برای سال بعد قبل از رسیدن اولین سرمازدگی ها بهبود یابند (اگر امسال یخبندان وارد شوند!).

اما سال 2020 دو مشکل را ارائه می دهد. برداشت دشوار در گذشته توسط كارگران ، معمولاً اروپای شرقی ، "شكار" آلمان انجام می شد. اما با بسته شدن مرزهای اتحادیه اروپا توسط اپیدمی ویروس ، چه کسی مارچوبه سفید شده را قطع خواهد کرد؟ و هنگام برش (طبق قطع آنها باید چهار یا پنج بار در فصل باشد) ، با بسته شدن ویروس ها و هتل ها توسط بسیاری از مشتریان خصوصی که سبزیجات گران قیمت کمتری دارند یا پول ندارند ، چه کسی آنها را خریداری و می خورد؟ (توجه داشته باشید جانبی: GDR هیچ نوع براکت را به کار نمی برد - بنابراین مارچوبه کاملاً نادر بود). 

فشارهای شدید به برخی راه حل ها رسیده است. ارقام ویروس به اندازه کافی کاهش می یابد تا یک باز کردن محدود تجارت را امتحان کنید. شانزده کشور آلمان در مورد چه زمانی ، چه میزان و فاصله اجتماعی مورد نیاز است ، بنابراین تقریباً سردرگمی وجود دارد و آنگلا مرکل درباره دور دوم احتمالی عفونت - و تعطیل شدن ، هشدار می دهد. اما برخی از مارچوبه ممکن است قبل از 24 ژوئن به فروش برسد و خورده شود - و مانند همه شیر و مواد غذایی دیگر ریخته نشود.

در مورد قدرت کار؛ در حالی که برای نجات 70 کودک پناهنده از اردوگاههای بسیار شلوغ و کثیف جزیره لسبوس ، چانه زنی طولانی و نواری لازم بود ، اما به شکلی شکستن همه محدودیت ها و پرواز در 80,000،XNUMX رومانیایی کاملاً ممکن بود. تا مارچوبه - تا روز سنت جان. 

اما در حالی که قیمت ها و دستورالعمل های مارچوبه ، تاریخ ها و محدودیت ها برای بازگشایی بارها یا رستوران ها و نجات فوتبال در لیگ برتر بر رسانه ها و مکالمات بسیاری حاکم بود ، یک موضوع بسیار مهم توجه کمی پیدا کرد. از سال 1955 حدود بیست بمب هسته ای آمریکایی در پایگاه نیروی هوایی ایالات متحده در بوچل در راین لند در زیر زمین ذخیره شده است. فقط با دو سرعت کوتاه هواپیمای Torpedo لوفت وافه آلمان آماده نشسته و منتظر حمل و شلیک آن بمب ها است. هیچ رازی وجود ندارد که هدف آنها کجاست. چه نماد مفرحی از همکاری ناتو است!

تاکنون ، علیرغم الهام بخشیدن ، تحرک سخنان سیاستمداران ارشد درباره صلح و همبستگی جهانی ، حضور آن بمب های آمریکایی که از نظر بسیاری به عنوان نقض قانون اساسی آلمان تلقی می شود ، معمولاً یا با سکوت و یا توضیحات و بهانه های نامفهوم روبرو می شود. تمام احزاب سیاسی تمایل دارند وقتی در این مورد سؤال می کنند - به جز یک حزب تنها در بوندستاگ که خواستار حذف آنهاست - ممنوع شوند و به پنجره های خود خیره شوند. این DIE LINKE (سمت چپ) است! اما چه کسی به آنها گوش می دهد - یا گزارشی از اظهارات آنها را گزارش می کند؟

سپس ، در اواخر آوریل ، وزیر دفاع Anneliese Kamp-Karrenbauer (AKK) نامه ای برای همكار خود در ایالات متحده آمریكا مارك اسپر ارسال كرد. او می خواست سی قاتل مدرن و کارآمدتر ، F18 Super Hornets بوئینگ و پانزده فروند هواپیمای F18 از نوع Growler را جایگزین بمب افکن های قدیمی و قدیمی Torpedo آلمان کند که در عمق زمین سوراخ می شوند. از آنجا که هزینه هر هواپیما بیش از 70,000,000،45،XNUMX دلار است ، این مبلغ در XNUMX ضرب می شود ، مطمئناً کمک خوبی به حسابهای افتاده بوئینگ خواهد بود.    

اما متوقف شوید ، ذینفعان بوئینگ! قبل از تخم گذاری ، مرغها یا شاخها را حساب نکنید! Frau AKK اشتباه احمقانه کرد. او از حمایت رهبران حزب "مسیحی" خود ، که به طور معمول از هر چیزی با قدرت آتش پشتیبانی می کنند ، اطمینان داشت. او همچنین از تأیید دو رهبر سوسیال دموکرات (SPD) حزب ائتلاف خردسال دولت احساس اطمینان کرد. این دو نفر ، اولف شولز ، معاون صدراعظم و هایكو ماس ، وزیر امور خارجه ، از نزدیك ترین روابط دوستان و دوستان با شرکای ارشد CDU خود لذت می برند. اما به طریقی کاملاً فراموش کرد که با هیئت منصفه یا مرد دیگری که دارای موقعیت کلیدی در حزب است ، رئیس صندلی کارگروه سوسیال دموکرات در بوندستاگ باشد. ناگهان معلوم شد که او ، رولف ماتزنیچ ، نماینده ای از کلن ، جرات دارد با خرید هواپیماهای جنگی جدید جنگ طلب مخالفت کند. این نعمت کوچک و غافلگیرانه او حداقل یک حس جزئی ایجاد کرده است! 

SPD همیشه با سیاست های نظامی "مسیحیان" (CDU و خواهر باواریایی آنها ، CSU) همراه بوده است. آنها "آتلانتیک" های محکمی بودند ، که خوشبختانه از مسیحیان بزرگ پنتاگون و مردان (یا زنان) برجسته در واشنگتن به عنوان محافظ خوش آمدید از یک تهدید شرقی - که هرگز وجود نداشت ، استقبال کردند. همزمان با رشد قدرت آلمان ، آنها تمایل نشان می دهند که یک نیروی کمکی قوی در دستیابی به سلطه جهانی ، اعم از نظامی و اقتصادی باشند ، با نتایج خوشبختانه برای چند ده غول قدرتمند در میلیاردها. و مطمئناً چند ستاره طلای براق ، صلیب های فانتزی و جوایز دیگر برای برنج بزرگ.

اما سبد سیب شروع به لاغر شدن کرده بود. موقعیت اجتماعی ضعیف آن برای SPD بیشتر و بیشتر آرا و اعضای آن هزینه کرده بود. این حزب تهدید کرد که وارد یک خزیدن sycophantic و وضعیت جزئی لیگ خواهد شد. سپس ، در یک همه‌پرسی حزب ، اعضای باقی مانده (هنوز هم در رده شش رقمی متوسط) همه را - به جز اکثریت اعضا - شوکه کردند با انتخاب به عنوان هم‌صحنه یک زن و مرد ، تا آن زمان به طور گسترده شناخته نشده ، که به سمت خود تکیه می دهند. جناح چپ ضعیف حزب رسانه های جمعی در نتیجه مرگ سریع حزب را پیش بینی کردند ، اما ناامید شدند. خودش را نگه داشته است و حتی اندکی هم به دست آورده است. اما فقط کمی؛ هنوز هم برای حفظ جایگاه دوم خود که بعنوان یک مورد غیرقابل انکار در نظرسنجی هاست ، فقط با سبزها رقابت می کند.

و حالا این شوخ طبعی آمد! متزنیچ در مواجهه با سردرگمی مخلوط متهم ها و تقاضاهای دونالد ترامپ برای افزایش هر چه بیشتر "امنیت" ، اظهار داشت: "سلاح های اتمی در قلمرو آلمان امنیت ما را افزایش نمی دهد ، آنها درست برعکس عمل می کنند." وی اظهار داشت ، "به همین دلیل من با خرید جایگزینی برای هواپیماهای جنگی که برای بمب افکن های اتمی پیش بینی شده است مخالفم ... زمان آن رسیده است که آلمان هرگونه ایستگاه آینده را نپذیرد!"

و حتی برای برخی نگران کننده تر ، رئیس جدید حزب ، نوربرت والتر-بورژانس ، از او حمایت کرد: "من موضع روشنی در برابر استقرار ، کنترل و قطعاً استفاده از سلاح هسته ای حفظ می کنم ..." والتر -بورجان به صراحت گفت: "به همین دلیل است که من با خرید جانشینانی برای هواپیما که به عنوان بمب افکن اتمی استفاده می شود مخالفم. "

این شورش از بالا بود - کاملا ناشناخته (به جز شاید در DIE LINKE)! تعداد مخالف موتزنیچ در بوندستاگ ، از CDU ، با خشم گفت: "صحبت از حزب من ، ادامه مشارکت هسته ای را نمی توان زیر سال برد ... این موقعیت قابل بحث نیست. بازدارندگی هسته ای برای امنیت اروپا ضروری است. " (بدیهی است که برای او روسیه به نوعی دیگر بخشی از اروپا نبود.)

آتلانتیستها برای دفاع از فراو AKK پریدند: "فقط اگر ما در چارچوب هسته ای باقی بمانیم ، در استفاده - یا استفاده نکردن - از چنین سلاحی حرفی برای گفتن خواهیم داشت. اگر عقب نشینی کنیم ، دیگر نمی توانیم در تصمیم گیری ناتو در مورد تعامل نظامی شرکت کنیم. "

که در آن موتزنیچ با پاسخ دادن به خطر تشدید غیرقابل پیش بینی پاسخ داد و پرسید: "آیا کسی واقعاً باور دارد که اگر دونالد ترامپ تصمیم بگیرد از سلاح های هسته ای استفاده کند ، آلمان می تواند او را در چنین تصمیمی محدود کند زیرا ما ممکن است مایل باشیم تعدادی از موارد را منتقل کنیم. کلاهک؟ "

باقی می ماندs باید دید کدام یک از طرفین در یک SPD تقسیم شده قویتر است. اگر نیروهای ضد موشکی غالب شوند ، ناراحتی شگفت انگیزی خواهد بود. آنها همان افراد هستند. اقلیتی ، که آلمان را به جدائی از وابستگی ذاتی خود با واشنگتن ترغیب کرد ، تحریمهای تحمیل شده اقتصادی علیه روسیه را نادیده گرفت و با تهدیدهای فزاینده ناتو در مرز روسیه مخالفت کرد - و اکنون نیز علیه چین نیز. در عوض ، این صداها اصرار به روابط منطقی با هر دو کشور داشتند و جایگزین مبارزات فزاینده جنگ تبلیغاتی با کلمات و سیاست های مناسب برای صلح و همکاری جهانی می شدند. موارد همه گیر و افزایش ترسناک آسیب های زیست محیطی چیزی کمتر از این را نمی طلبد. چه بهتر اگر آلمانی ها دیگر برنامه جنگی برای جویدن نداشته باشند ، بلکه بسیار صلح آمیز ، مارچوبه - و به مراتب طولانی تر از هر مهلت روز سنت جان.