رالی ضد جنگ از COP26 می خواهد که تأثیر نظامی گری بر آب و هوا را در نظر بگیرد.

گروه های ضد نظامی همکار ائتلاف جنگ را متوقف کنید، کهنه سربازان برای صلح، World Beyond War و CODEPINK در یک راهپیمایی ضد جنگ در پله های سالن کنسرت سلطنتی گلاسکو در 4 نوامبر گرد هم آمدند و پیوند بین نظامی گری و بحران آب و هوا را برجسته کردند.

تظاهرات با صدای پرتاب گلوله توسط فعالی که از جزایر ماریانا در غرب اقیانوس آرام سفر کرده بود، آغاز شد و بعداً در مورد تأثیر نظامی گری بر محیط زیست کشورش صحبت کرد. او در سخنرانی خود توضیح داد که چگونه یکی از جزایر صرفاً برای اهداف نظامی استفاده می شود که آب ها را مسموم کرده و حیات وحش دریایی را تهدید می کند.

تیم پلوتون از World Beyond War سخنرانی خود را با بیان این که "جنگ باید لغو شود تا از فروپاشی آب و هوا جلوگیری شود" آغاز کرد. او از تماشاگران خواست تا طومار گروه را به COP26 امضا کنند که خواستار گنجاندن انتشار گازهای گلخانه ای نظامی در توافقنامه های آب و هوایی است. نشست قبلی COP در پاریس این را به صلاحدید هر کشور واگذار کرد که آیا گازهای گلخانه ای نظامی را شامل شود.

استوارت پارکینسون از دانشمندان برای مسئولیت جهانی بریتانیا سخنرانی خود را با سوالی آغاز کرد که در حال حاضر پاسخی برای آن وجود ندارد، اما او در مورد آن تحقیق می کند - ردپای کربن نظامی جهانی چقدر است؟ تحقیقات پارکینسون نشان داد که انتشار گازهای گلخانه ای ارتش بریتانیا در مجموع 11 میلیون تن کربن در سال است که معادل شش میلیون خودرو است. تحقیقات او همچنین نشان داد که ردپای کربن ارتش ایالات متحده بیست برابر رقم بریتانیا است.

سخنرانان بیشتر از کریس ناینهام از ائتلاف جنگ را متوقف کنید، جودی ایوانز از CODEPINK: Women for Peace، و آلیسون لاچهد از Greenham Women Everywhere، در میان دیگران، ارائه شد و بر اثرات زیست محیطی تجربه شده در مناطق جنگی و ارتباط بین سلاح های هسته ای و بحران آب و هوا

در میان جمعیت راهپیمایی، ریچارد لئونارد، رهبر سابق حزب کارگر اسکاتلند بود که با او مصاحبه کرد گاردین گلاسکو ما که به دنبال صلح هستیم، به دنبال پایان دادن به بحران آب و هوایی نیز هستیم و این دو موضوع را می توان با تلاشی که این دو رشته را به هم نزدیک می کند، حل کرد. چرا در حالی که می‌توانیم آینده‌ای سبز را در جهانی صلح‌آمیز بسازیم، برای یک مجتمع نظامی-صنعتی هدر می‌دهیم؟»

لئونارد گفت گاردین گلاسکو که پیوند بین نظامی گری و محیط زیست باید برای بحث در COP26 روی میز باشد، زیرا «این فقط در مورد نگاه کردن به آب و هوا به شیوه ای منزوی نیست، بلکه در مورد نگاه کردن به آینده ما و نوع جهانی است که می خواهیم، ​​و به نظر من این باید یک آینده غیرنظامی و همچنین آینده ای کربن زدایی باشد.

رهبر سابق حزب کارگر اسکاتلند با سخنرانان این مراسم موافق بود که سلاح های هسته ای نباید در اسکاتلند و هیچ جای دیگر جهان وجود داشته باشد، زیرا به مدت 30 سال عضو کمپین خلع سلاح هسته ای (CND) بوده است.

وقتی پرسید گاردین گلاسکو لئونارد پاسخ داد که آیا او از هزینه‌های آخرین دولت کارگر بریتانیا برای جنگ‌ها پشیمان است یا خیر، لئونارد پاسخ داد که "هدف من به عنوان یکی از اعضای حزب کارگر بحث برای صلح و سوسیالیسم است." وی افزود که امیدوار است راهپیمایی آخر هفته علیه بحران آب و هوا در گلاسکو "بزرگترین راهپیمایی باشد از زمانی که من و صدها هزار نفر دیگر در سال 2003 علیه تصمیم دولت کارگر برای حمله به عراق راهپیمایی کردیم، زیرا فکر می کردم این اشتباه بود."

مایکل هینی، مدرس سیاست دانشگاه گلاسکو، یکی از سازمان دهندگان این رویداد بود. عملیات‌های نظامی، به‌ویژه عملیات‌های ایالات متحده، آلاینده‌های اصلی هستند و عموماً از توافق‌نامه‌های اقلیمی مستثنی هستند. این تجمع از COP درخواست می‌کند که انتشار گازهای گلخانه‌ای نظامی را در توافق‌نامه‌های آب و هوایی لحاظ کند گاردین گلاسکو 

موسیقی متن این رویداد توسط دیوید ارائه شده است که از ایالات متحده سفر کرده است و آهنگ هایی را در انتقاد از عدم اقدام دولت ها در مورد بحران آب و هوا و مداخله نظامی، به ویژه در کشور خود، روی گیتاری با عبارت «این ماشین فاشیست ها را می کشد» پخش می کند. ” روی چوب قلم زد.