و ارتشهایی که رنج می برند: جانبازان ، آسیب های اخلاقی و خودکشی

من از دیدن این خیلی خوشحال شدم نیویورک بار سرمقاله در نوامبر 1 ، 2019 ، خودکشی کشنده تر از جنگ برای ارتش بوده است. من به عنوان یک جانباز جنگی و خودم و کسی که از زمان جنگ عراق با خودکشی دست و پنجه نرم کرده است ، از توجه چنین عموم مردم نسبت به موضوع خودکشی های جانباز ، تشکر می کنم ، به خصوص که بسیاری از کسانی را می شناسم که در اثر آن گم شده اند. با این حال بار هیئت تحریریه خطای جدی را مرتکب خطا شد و اظهار داشت: "مقامات نظامی توجه دارند که میزان خودکشی اعضای خدمت و جانبازان بعد از تنظیم برای جمعیت آماری ارتش ، عمدتا جوان و مرد قابل مقایسه با جامعه عمومی است." با بیان نادرست نرخ خودکشی جانبازان * قابل مقایسه هستند. به خودکشی غیرنظامیان بار عواقب جنگ را غم انگیز و در عین حال از نظر آماری ناچیز جلوه می دهد. واقعیت این است که مرگ با خودکشی غالباً جانبازان را در سطحی بالاتر از جنگ می کشد ، در حالی که دلیل اصلی این مرگ ها در طبیعت غیراخلاقی و شرورانه جنگ نهفته است.

به بار' از آن زمان تاکنون داده های مربوط به خودکشی سالانه که توسط اداره جانبازان (VA) ارائه شده است را بی اعتبار کنید 2012 به وضوح خاطرنشان می کند که میزان خودکشی جانبازان در مقایسه با جمعیت غیرنظامی برای سن و جنس تنظیم می شود. در گزارش سالانه پیشگیری از خودکشی ملی 2019 در صفحات 10 و 11 گزارش VA که برای سن و جنس تنظیم شده است ، میزان خودکشی برای جانبازان برابر است با 1.5 برابر جمعیت غیرنظامی؛ جانبازان ارتش 8٪ از جمعیت بزرگسال ایالات متحده را تشکیل می دهند ، اما 13.5٪ از خودکشی های بزرگسالان در ایالات متحده را تشکیل می دهد (صفحه 5).

همانطور که یکی از تفاوت های جمعیت جانبازان ، به ویژه ، بین جانبازانی که شاهد جنگ بوده اند و کسانی که شاهد جنگ نیستند ، یاد می شود ، احتمال ابتلا به خودکشی در بین جانبازان با قرار گرفتن در معرض جنگ بسیار بیشتر است. داده های VA در بین جانبازانی که به عراق و افغانستان اعزام شده اند ، نشان می دهد ، کسانی که در جوانترین گروه هستند، یعنی کسانی که احتمالاً شاهد جنگ بودند ، میزان خودکشی داشتند ، دوباره برای سن و جنس تعدیل شدند ، 4-10 برابر بیشتر از همسالان خود. مطالعات خارج از VA که بر جانبازانی که شاهد جنگ بوده اند متمرکز است ، زیرا همه جانبازانی که به منطقه جنگ اعزام می شوند درگیر جنگ نیستند ، میزان خودکشی بالاتری را تایید می کنند. که در به 2015 نیویورک تایمز داستان یک واحد پیاده نظام دریایی که پس از بازگشت به جنگ از آنجا ردیابی شده بود ، شاهد میزان خودکشی در بین مردان جوان آن 4 برابر بیشتر از سایر جانبازان مرد جوان و 14 برابر غیرنظامیان بود. این افزایش خطر خودکشی برای جانبازانی که در زمان جنگ خدمت کرده اند صادق است برای همه نسل جانبازاناز جمله بزرگترین نسل. مطالعه در 2010 by شهروند خلیج و رسانه های آمریکای جدید ، همانطور که توسط آرون گلانتز گزارش شده ، دریافتند که میزان خودکشی کنونی برای جانبازان جنگ جهانی دوم 4 برابر بیشتر از همسالان غیرنظامی خود است ، در حالی که داده های VA ، از سال 2015 منتشر شد، نرخ را برای جانبازان جنگ جهانی دوم که بالاتر از همسالان غیرنظامی خود هستند ، نشان دهید. 2012 مطالعه VA دریافتند که جانبازان ویتنام با تجربیات قتل ، دو برابر ایده های خودکشی نسبت به افرادی که تجربه قتل کمتری دارند یا نداشتند ، حتی پس از تنظیم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) ، سوء مصرف مواد و افسردگی داشتند.

خط بحران جانبازان VA (VCL) ، یکی از بسیاری از برنامه های پشتیبانی که در دسترس نسل های قبلی جانبازان نیست ، اندازه گیری خوبی از این است که مبارزات فعلی با خودکشی جانباز چقدر شدید برای VA و مراقبان است. از آنجا که باز شدن در 2007 تا پایان 2018پاسخ دهندگان VCL "بیش از 3.9 میلیون تماس پاسخ داده اند ، بیش از چت های آنلاین 467,000 انجام داده اند و به بیش از متون 123,000 پاسخ داده اند. تلاشهای آنها منجر به اعزام خدمات اضطراری تقریباً 119,000 بار به جانبازان نیازمند شده است. "قرار دادن این آخرین آماری که بیش از 30 بار در روز در زمینه زمینه است ، پاسخ دهندگان VCL با پلیس ، آتش یا EMS تماس می گیرند تا در یک وضعیت خودکشی مداخله کنند. قبل از 2007 در دسترس نبود. VCL فقط بخشی از سیستم پشتیبانی بزرگتر برای جانبازان خودکشی است و بدون شک در هر روز بیش از موارد مداخلات اضطراری مورد نیاز 30 برای جانبازان وجود دارد ، فقط توجه داشته باشید که اغلب ذکر شده جانباز 20 در روز خودکشی می کند. این تعداد از زن و مرد که هر روز با خودکشی می میرند ، بدون پایان ، هزینه های واقعی جنگ را به همراه می آورد: اجساد دفن شده ، خانواده ها و دوستان نابود شده ، منابع تمدید شده ، به کشوری که همیشه فکر کرده است که با دو محافظت خود ، از جنگ محافظت می کند. اقیانوسها چقدر غم انگیز است سخنان آبراهام لینکلن اکنون وقتی فکر می کنید که عواقب جنگهایی که ایالات متحده برای دیگران به خانه ما آورده است ، بازگردید:

آیا ما انتظار داریم که برخی غول های نظامی فرات اقیانوس اطلس را قدم بردارند و ما را با ضربات خرد کنند؟ هرگز! تمام ارتشهای اروپا ، آسیا و آفریقا با هم the گنجهای زمین (استثنائ ما) در سینه نظامی خود ، با یک بناپارت برای یک فرمانده ، با هم ترکیب شدند و نتوانستند با زور نوشیدنی از اوهایو بگیرند و یا پیگیری کنند. در آزمایشی هزار ساله پس از آن در چه مقطعی می توان رویکرد خطر را پیش بینی کرد؟ من جواب میدم. اگر تا کنون به دست ما برسد ، باید در میان ما بهار شود نمی تواند از خارج بیاید. اگر تخریب ما باشد ، باید خودمان نویسنده و نهایی آن باشیم. ما به عنوان یک کشور آزادگان باید در تمام مدت زندگی کنیم یا خودکشی بمیریم.

این میزان بالای خودکشی در جانبازان منجر به کشته شدن سربازان رزم در خانه می شود که از کل کشته شدگان جنگ فراتر می رود. در 2011 ، گلانتز و شهروند خلیج "با استفاده از سوابق بهداشت عمومی ، گزارش داد که جانبازان 1,000 کالیفرنیا تحت 35 از 2005 به 2008 جان سپردند - سه برابر تعداد کشته ها در عراق و افغانستان در همان مدت." اطلاعات VA به ما می گوید که نزدیک دو جانباز افغان و عراقی با خودکشی می میرند. به طور متوسط ​​هر روز ، به این معنی که جانبازان 7,300 تخمین زده شده اند که پس از بازگشت از خانه از افغانستان و عراق ، فقط از 2009 خود را کشتند ، از تعداد آنها بیشتر است اعضای سرویس 7,012 کشته شدند در آن جنگها از زمان 2001. برای درک بصری این مفهوم که قتل در جنگ به پایان نمی رسد که سربازان به خانه می آیند ، به یادبود یادبود جانبازان ویتنام در واشنگتن دی سی ، با نام های 58,000 خود فکر کنید. اکنون دیوار را تجسم کنید اما آن را با چند پایه 1,000-2,000 طولانی کنید تا شامل ایوان 100,000 تا 200,000 به علاوه جانبازان ویتنام باشد که تخمین زده می شود خودکشی گم شده باشند ، در حالی که فضای لازم را برای ادامه اضافه کردن نام ها تا زمانی که جانبازان ویتنام زنده بمانند ، شامل می شوید. خودکشی ها هرگز متوقف نمی شوند (قربانیان عامل نارنجی را نیز شامل شوید ، نمونه دیگری از پایان جنگ هرگز و دیوار از بنای واشنگتن گسترش می یابد).

صدمات روحی ، عاطفی و روحی ناشی از جنگ زنده مانده ، مختص ایالات متحده یا عصر مدرن نیست. منابع تاریخی متفاوت ، مانند رومی و بومیان آمریکایی شرح ، از زخم های روانی و روانی جنگ و آنچه برای بازگشت سربازان انجام شد ، بگویید ، در حالی که در هر دو کبوتر خانگی و شکسپیر ما منابع روشنی برای زخمهای ماندگار و نامرئی جنگ می یابیم. ادبیات و روزنامه های معاصر دوره پس از جنگ داخلی با اثبات شیوع پیامدهای آن جنگ بر ذهن ، عواطف و سلامتی جانبازان جنگ داخلی مزمن شده است. جانبازان مبتلا در شهرها و شهرها در سراسر ایالات متحده است. تخمین ها حاکی از آن است که صدها هزار نفر از مردها در دهه های بعد از جنگ داخلی در اثر خودکشی ، الکلی ، مصرف بیش از حد مواد مخدر و اثرات بی خانمانی ناشی از آنچه در جنگ انجام داده بودند ، کشته شدند. "والت ویتمن"هنگامی که یاس ها در Dooryard Bloom'd آخرین هستند"، در درجه اول اهریمنی لینکلن ، به همه کسانی که پس از پایان جنگ در جبهه های جنگ متحمل شدند ، ادای احترام می گذارند ، اما نه در ذهن و خاطره:

و من دیدم که سپاهیان سؤال کننده ،
صدها پرچم جنگ را در خواب دیدید
از طریق دود جنگها متولد شدم و با موشک سوراخ کردم آنها را دیدم ،
و آنجا و دود را از طریق دود و پاره شده و خون آلود ،
و در آخر اما چند خرد بر کارمندان باقی مانده است (و همه در سکوت)
و کارمندان همه شکسته و شکسته اند.
من اجساد نبرد را دیدم ، تعداد بیشماری از آنها ،
و اسکلت های سفید مردان ، آنها را دیدم ،
من زباله ها و بقایای سربازان کشتار جنگ را دیدم ،
اما من دیدم که آنها همانطور که تصور می شد نیستند ،
آنها خودشان کاملاً در حالت استراحت بودند ، رنج نمی برند ،
مادر زنده می ماند و رنج می برد ،
و همسر و کودک و رفیق همیشه رنج می برند ،
و ارتشهایی که باقی می مانند رنج می برند.

اطلاعات بیشتر درمورد خودکشی جانبازان ارائه شده توسط VA یکی دیگر از آمارهای جالب است. تعیین حقیقت نسبت دقیق اقدام به خودکشی به مرگ توسط خودکشی دشوار است. در میان بزرگسالان ایالات متحده CDC و دیگر منابع گزارش کنید که تقریباً 25-30 تلاش برای هر مرگ وجود دارد. با نگاهی به اطلاعات از VA ، به نظر می رسد که این نسبت بسیار کمتر است ، شاید در تک رقم هاشاید به اندازه 5 یا 6 برای هر مرگ کم باشد. به نظر می رسد توضیح اولیه این است که جانبازان بسیار بیشتر از افراد غیرنظامی از سلاح گرم برای خودکشی استفاده می کنند. درک این مسئله که استفاده از اسلحه روشی بسیار محتمل تر برای کشتن خود نسبت به روش های دیگر دشوار نیست. داده ها نشان می دهد مرگ و میر استفاده از سلاح گرم برای خودکشی بالاتر از 85٪ است ، در حالی که سایر روشهای مرگ توسط خودکشی فقط 5٪ میزان موفقیت. این سؤال را راضی نمی کند که چرا جانبازان قصد قوی تر خود را نسبت به غیرنظامیان می کشند. چرا جانبازان در خودکشی خود به جایی از پریشانی و ناامیدی می رسند که چنین عزم جدی را برای پایان دادن به زندگی خود آغاز می کند؟

پاسخهای مختلفی به این سؤال ارائه شده است. برخی معتقدند که جانبازان برای حضور مجدد در جامعه تلاش می کنند ، در حالی که برخی دیگر معتقدند که ارتش نظامی جانبازان را از درخواست کمک منصرف می کند. افکار دیگر این ایده را گسترش می دهند که چون جانبازان در خشونت آموزش دیده می شوند به احتمال زیاد به عنوان راه حل به خشونت روی می آورند ، در حالی که خط دیگر تفکر این است که به دلیل اینکه تعداد زیادی از جانبازان خود اسلحه دارند ، راه حل مشکلات آنها در اختیار فوری آنها است. . مطالعاتی وجود دارد که نشان از مستعدات خودکشی یا رابطه بین مواد افیونی و خودکشی دارد. در تمام این پاسخ های پیشنهادی عناصری وجود دارد که جزئی بودن آنها صحیح است یا دلیل بزرگتری را تکمیل می کنند ، اما ناقص هستند و در نهایت اعتقاد دارند ، زیرا اگر اینها دلایل خودکشی جانبازان بالا بود ، باید کل جمعیت جانباز باید به روشی مشابه پاسخ دهند. با این حال ، همانطور که در بالا ذکر شد ، جانبازانی که به جنگ رفته اند و شاهد جنگ بوده اند نسبت به جانبازانی که به جنگ نرفتند یا تجربه جنگ نرفتند ، میزان خودکشی بالاتری دارند.

پاسخ به این سؤال از خودکشی جانبازان این است که ارتباط روشنی بین مبارزه و خودکشی وجود دارد. این پیوند بارها و بارها در تحقیقات بررسی شده توسط همسالان تأیید شده است VA و دانشگاه های ایالات متحده در یک متاآنالیز 2015 توسط دانشگاه یوتا محققان مرکز ملی مطالعات جانبازان دریافتند که 21 از 22 که قبلاً انجام شده توسط مطالعات همکار بررسی شده با بررسی رابطه بین مبارزات و خودکشی ، رابطه صریح و روشن بین این دو را تأیید کرده است. بررسی سیستماتیک و تحلیل متا System ، محققان نتیجه گرفتند: "این مطالعه نشان داد كه میزان 43 درصدی باعث افزایش خطر خودكشی در زمانی كه افراد به طور كلی در معرض كشتار و ظلم و ستم نسبت به فقط 25 درصد بودند ، وقتی كه می خواستند مستقر شوند (به طور کلی در منطقه جنگی)."

بین PTSD و آسیب دیدگی مغزی و خودکشی ارتباط بسیار واقعی وجود دارد ، هر دو شرایط غالباً نتیجه جنگ است. علاوه بر این ، جانبازان رزم سطح بالایی از افسردگی ، سوء مصرف مواد و بی خانمان ها را تجربه می کنند. با این حال ، من معتقدم دلیل اصلی خودکشی در جانبازان مبارز چیزی بیولوژیکی ، جسمی یا روانی نیست ، بلکه چیزی است که در دوران اخیر به آن معروف شده است. آسیب اخلاقی. صدمه اخلاقی زخمی شدن روح و روحی است که فرد در برابر بسیاری از ارزشها ، اعتقادات ، انتظارات و غیره تجاوز می کند. آسیب اخلاقی وقتی اتفاق می افتد که شخصی کاری انجام دهد یا نتواند کاری انجام دهد ، به عنوان مثال آن خانم را شلیک كردم و كشتم یا نتوانستم دوست خود را از مرگ نجات دهم زیرا خودم را نجات دادم. صدمه اخلاقی همچنین می تواند در هنگام خیانت به شخصی توسط دیگران یا یك مؤسسه رخ دهد ، مانند وقتی كه فردی براساس دروغ به جنگ اعزام می شود یا توسط سربازان خود مورد تجاوز قرار می گیرد و سپس فرماندهان خود عدالت را انكار می كنند.

معادل صدمه اخلاقی گناه است ، اما چنین برابری بسیار ساده است ، زیرا شدت آسیب های اخلاقی نه تنها سیاهی روح و روح بلکه به یک ساختارشکنی از خویشتن منتقل می شود. در مورد خودم به نظر می رسید که پایه های زندگی من ، وجود من ، از زیر من بریده شده است. این چیزی است که مرا به سمت خودکشی سوق داد. گفتگوهای من با جانبازان همسایه که به صدمه اخلاقی وارد شده ، گواه همین موضوع است.

برای چندین دهه اهمیت آسیب های اخلاقی ، چه از این اصطلاح دقیق استفاده شده باشد ، چه در ادبیات بررسی خودکشی در جانبازان درک شده است. در اوایل 1991 VA مشخص شد بهترین پیش بینی کننده خودکشی در جانبازان ویتنام به عنوان "گناه مبارزه با فشرده". در متاآنالیز فوق الذکر مطالعاتی که رابطه جنگ و خودکشی دانشگاه یوتا را بررسی می کند ، مطالعات متعدد به اهمیت "گناه ، شرم ، پشیمانی و برداشت های منفی" در ایده خودکشی جانبازان مبارز بیان شده است.

کشتار در جنگ برای مردان و زنان جوان طبیعی نیست. آنها باید این شرط را انجام دهند و دولت آمریكا ده ها میلیارد دلار خرج كرده است ، اگر نه بیشتر ، فرایند شرط بندی زنان و مردان جوان را برای كشته شدن انجام می دهد. هنگامی که یک مرد جوان وارد تفنگداران دریایی می شود تا یک تفنگدار شود ، هفته های 13 آموزش استخدام را طی می کند. وی سپس به مدت شش تا هشت هفته آموزش تسلیحات و تاکتیک های اضافی را پشت سر خواهد گذاشت. در تمام این ماهها او به شرط كشته شدن مشروط خواهد شد. هنگام دریافت سفارش ، او نخواهد گفت "بله ، آقا" یا "آه ، آقا" ، اما با فریاد "کشتن" پاسخ خواهد داد. این برای ماهها عمر خود را در محیطی ادامه خواهد داد که خود با گروهی غیرقابل اعتماد جایگزین شود ، در یک محیط آموزشی که در طی قرنها به طول انجامیده و برای ایجاد قاتلین منضبط و پرخاشگر فکر می کند ، جایگزین شود. این جوان پس از آموزش اولیه خود به عنوان اسلحه ، به واحد خود گزارش می دهد که بقیه عضویت خود را ، تقریباً 3 ½ سال را بگذراند و تنها یک کار را انجام دهد: آموزش کشتن. همه اینها لازم است تا اطمینان حاصل شود كه دریانوردی دشمن خود را با اطمینان و بدون تردید درگیر و كشته خواهد كرد. این یک روند بدون توقف ، دانشگاهی و علمی اثبات شده و غیرقابل مقایسه با هر چیز در جهان غیرنظامی است. بدون چنین شرط بندی ، زنان و مردان ماشه را تحریک نمی کنند ، حداقل به تعداد بسیاری از آنها به عنوان ژنرال ها نمی خواهند. مطالعات جنگهای گذشته اکثر سربازان را نشان می داد آتش نگرفت اسلحه های آنها در نبرد مگر اینکه شرطاً این کار را انجام دهند.

پس از آزادی از ارتش ، پس از بازگشت از جنگ ، شرط كشتن دیگر در خدمت خارج از جنگ و حباب زندگی نظامی نیست. تهویه مطبوع شستن مغز نیست و مانند تهویه جسمی چنین شرایط ذهنی ، عاطفی و معنوی می تواند و می تواند آتروفی کند. در مواجهه با خودش در جامعه ، به دیدن جهان ، زندگی و انسان اجازه می داد زیرا كه زمانی آنها را می فهمید كه اختلاف بین آنچه در سپاه دریایی شرط كرده بود و آنچه كه او قبلاً از خودش می دانست وجود دارد. ارزشهایی که وی توسط خانواده ، معلمان یا مربیان ، کلیسا ، کنیسه یا مسجد وی آموزش داده شده است. چیزهایی که او از کتابهایی که خوانده و فیلمهایی که تماشا کرده است آموخته است. و شخص خوب او همیشه فکر می کرد که باید بازگردد ، و این عدم تناقض بین آنچه که در جنگ انجام داد و چه کاری بود و چه کسی به خودش اعتقاد داشت که منجر به آسیب های اخلاقی می شود.

گرچه دلایل زیادی برای پیوستن مردم به ارتش وجود دارد ، مانند پیش نویس اقتصادیاکثریت مردان و زنان جوان که به نیروهای مسلح ایالات متحده پیوسته اند ، این کار را با هدف کمک به دیگران انجام می دهند ، آنها به درستی یا غلط خود را به عنوان فردی که دارای کلاه سفید است ، می بینند. این نقش قهرمان بیشتر تلقین می شود از طریق آموزش نظامی، و همچنین از طریق نزدیک شدن به جامعه ما از ارتش ، شاهد احترام مداوم و بدون تردید سربازان چه در مسابقات ورزشی ، چه در فیلم و چه در مسیر تبلیغات سیاسی باشند. با این حال ، تجربه جانبازان در جنگ غالباً این است که افرادی که در آن اشغال شده بودند و جنگ را برای آنها به ارمغان آورد ، سربازان آمریکایی را کلاه سفید نپوشیدند ، بلکه مشکی می دیدند. در اینجا ، دوباره اختلاف بین ذهن و روح جانباز ، بین آنچه جامعه و ارتش به او می گوید و آنچه واقعاً تجربه کرده است وجود دارد. صدمه اخلاقی به ناامیدی و پریشانی می انجامد که در پایان ، تنها به نظر می رسد خودکشی امداد را فراهم می کند.

من قبلاً به شكسپير اشاره كردم و اغلب اوقات هنگام صحبت از آسيب هاي اخلاقي و مرگ ناشي از خودكشي جانبازان برمي گردم. به یاد داشته باشید لیدی مک بوث و کلمات او در Act 5 ، صحنه 1 از مکبث:

بیرون ، لعنتی لعنتی! من می گویم بیرون ، یکی ، دو. پس چرا ، "این زمان برای انجام دادن" t. جهنم تیره است! — فی ، پروردگار من ، فی! یک سرباز ، و بعد؟ از چه کسی می خواهیم هراس داشته باشیم ، وقتی کسی نتواند قدرت ما را برای پاسخگویی فراخواند؟

روزه فیفا همسر داشت. اکنون او کجاست؟ - چه چیزی ، این دستها تمیز و تمیز نخواهد بود؟ - بیشتر از این نیست ، "پروردگار من ، دیگر نه". شما با این شروع همه ازدواج می کنید ...

هنوز بوی خون است. همه عطرهای عربستان این دست کوچک را شیرین نمی کنند. اوه اوه اوه!

اکنون به مردان و زنان جوانی از عراق یا افغانستان ، سومالی یا پاناما ، ویتنام یا کره ، جنگل های اروپا یا جزایر اقیانوس آرام فکر کنید ، آنچه آنها انجام داده اند قابل بازگشت نیست ، همه سخنان اطمینان که عملکرد آنها نبود. قتل را نمی توان توجیه کرد و هیچ چیز نمی تواند خون فراموش نشدنی را از دست آنها پاک کند. این در حقیقت آسیب اخلاقی است ، دلیل اینکه جنگجویان در طول تاریخ خود را مدتها پس از بازگشت به خانه از جنگ کشته اند. و به همین دلیل تنها راه جلوگیری از کشته شدن جانبازان ، جلوگیری از رفتن آنها به جنگ است.

یادداشت.

*با توجه به خودکشی های نظامی وظیفه فعال، میزان خودکشی وظیفه فعال در مقایسه با میزان خودکشی غیرنظامیان ، هنگام تنظیم سن و جنس قابل مقایسه است ، اما توجه به این نکته مهم است که قبل از پست سال 9 / 11 میزان خودکشی تقریباً نیمی از جمعیت غیرنظامیان در میان اعضای وظیفه فعال بود (پنتاگون تا زمانی که 1980 پیگیری خودکشی ها را شروع نکرد ، بنابراین داده های مربوط به جنگ های قبلی به صورت ناقص یا غیرقانونی برای نیروهای وظیفه فعال).

** مطالعه ای که ارتباط بین خودکشی و مبارزه را تأیید نکرده بود به دلیل مباحث متدولوژی نتیجه ای قطعی نداشت.