توسط دیوید سوانسون، نوامبر 19، 2017، بیایید دموکراسی کنیم.
منظورم این است که من در برابر شکرگزاری مقصر هستم؟ آیا می توانم چیزی بدتر از آن پیدا کنم؟ چگونه در مورد قحطی، وبا، جنگ، بردگی، تجاوز، قتل، شکنجه، سقوط زیست محیطی، بحران پناهندگان، حکومت های دروغین بی شرم، نشت نفت، تبلیغات صخره ای، زندانیان انبوه، بی تفاوتی، غافلگیری، حرص و طمع یا سادیسم چطور؟ در واقع، من مطمئنا علیه همه این چیزها و هزاران نفر دیگر، و بیشتر از من در برابر شکرگزاری است.
اما مشکلات جهان مربوط به دلیل اینکه من علیه شکرگزاری هستم، و به دو دلیل. اولا، به نظر می رسد بی شرمانه درگیر شدن در شکرگزاری با توجه به وحشت های جهان است. دوم، انجام این کار به این وحشت ها به چندین روش کمک می کند.
پس چرا من چنین کششی غیرمعمول افتضاح دارم؟ مطمئنا، چیزهای وحشتناکی در جهان وجود دارد، اما آیا برای درخواست یک روز برای قدردانی از برخی از میلیون ها چیز فوق العاده در جهان، بیش از حد وجود دارد؟ آیا این چی است که ما خودمان را الهام بخش و خودمان را شارژ کنیم؟ آیا ما نباید برای کسانی که مشکلات دنیای را تشخیص داده و برای حل آنها تلاش می کنیم سپاسگزاریم؟
من در خلق و خوی بد نیستم من چندین فاجعه شخصی را تجربه نکرده ام. مانند هر سال، زندگی شخصی من در مقایسه با سرنوشت زمین فوق العاده است، تا زمانی که آینده من فرزند من را به عنوان شخصی شمارش نکنم. من همچنین به سنت تظاهرکنندگان در مورد اعتراض به زائران رفتار نمی کنم به عنوان دوستان به سمت مردم بومی، و یا تظاهر به هیچ چیز اشتباه در بازی امشب در این بازی روز شکرگزاری واشنگتن Redskins و یا اختصاص دادن خود را به سلیقه گوشتخوار در آماده سازی برای رقابت مصرف گرایی شدید. اگر راهی برای کنار گذاشتن این چیزها وجود داشته باشد و راه صحیح را برای شکرگزاری بگذاریم، من همۀ آن را خواهم داشت. من فکر نمی کنم که وجود داشته باشد
در حالی که میلیون ها چیز شگفت انگیز در جهان وجود دارد و میلیون ها چیز وحشتناک، ما نباید این حقیقت را نادیده بگیریم که چیزهای وحشتناک برنده شده اند. گونه ها در حال مرگ هستند، سقوط اکوسیستم ها، جنگ های مخرب، و افزایش خطر آخرالزمان هسته ای. آیا باید غمگین باشیم؟ این چیزی است که من فکر می کنم کمک می کند؟ نه، من واقعا علاقمند به خودمختاری بدبینی یا خوش بینی نیستم. اگر برای کار کردن برای یک دنیای بهتر باید شاد باشید، پس خوش باشید اگر شما باید بدبخت باشید که این کار را بکنید، پس بدبخت باشید. اما وجود حتی یک چیز غم انگیز در جهان، که کمتر تراژدی غالب و پیروزمندانه است، دلیل کافی برای تعطیلات نیست تا از یک فانتزی خیرخواهانه همه جانبه تشکر کنیم. انجام این کار تنها به تخریب دیوانه می انجامد که زمین یا به همین ترتیب کمی از آن مانند یمن نمی تواند نابود شود. بله، می تواند باشد
آه، اما ما می توانیم برای همه افرادی که ما می شناسیم فوق العاده باشند. ما می توانیم روز شکرگذاری انسان دوستانه ای داشته باشیم.
نه، ما نباید سپاسگزار باشیم برای چنین افرادی ما باید سپاسگزار باشیم به آنها ما نباید حتی باشیم سپاسگزار به آنها. در واقع باید آنها را ساده و ساده بپردازیم. برای تشکر از یک فعل، نه صفت، نه حالت ذهنی. با تشکر از آثار مختلف "خدا" یا "سرنوشت" یا "انسانی معنوی چیزها" و یا "چیزی بالاتر" یا "رمز و راز بزرگ" و یا هر چیزی که شما آن را تغییر نام دهید، نه تنها افرادی که اعتبار آنها را برای اعمال خوب انجام دهید، بلکه فانتزی را نیز می دهد که همه چیز درست است - که می تواند به شکل انکار نکته آخرالزمان بوجود آید یا نوع اشتیاق به آخرالزمان به عنوان راهی برای چیزی جادویی بهتر است.
مفهوم وجود برخی موجودات یا چیزهایی که نیاز به تقدیر دارند، بیشتر به واقعیت عمومی انکار واقعیت مرگ، انکار مسئولیت سرنوشت خود، انکار قدرت ما در ایجاد تغییرات کمک می کند. این از اعتقاد گسترده به تفکر جادویی، و تحسین فوق العاده گسترده برای تمرین اطاعت کور پشتیبانی می کند. همه اینها سیاست سیاسی راستگرا را به وجود می آورد که موجب می شود مردم بسیار سپاسگزار باشند که بسیار سپاسگزار باشند.
در حال حاضر من بسیار خوشحالم که فعالیت صلح به نظر می رسد کمی افزایش یابد، چیزی که من در بیش از یک دهه آن را بیان نکرده ام. اما من نمی خواهم از این جهان تشکر کنم. من می خواهم سعی در درک علل آن داشته باشم و سپس آنها را تقویت کنم. من می خواهم از کسانی که کار می کنند تشکر کنم تا این اتفاق بیفتد. اما من نمی خواهم یک تفکر دلسوزانه اتخاذ کنم. من می خواهم یک تفکر از مبارزه فوری بگیرم.
بنابراین، به هر حال، جمع آوری با خانواده و دوستان و آنها را دوست دارم. به هر حال به لذت بخش و ارزشمند تقدیم می کنم. شاید سعی کنید گذشته و حال از نسل کشی را به یاد آورید و از آن پشیمان شوید. شاید مواد غذایی را بخورید که به جهان آسیب نرساند. شاید از مصرف مواد مخدر، به جای اینکه ازدحام کند، یک بار بزرگ بکشید. شاید از سرگرمی های مجروح شده از مغز که از اعتراض به نژاد پرستی مخالف است، جلوگیری کنید اما پول برای ترویج نظام نظامی را می گیرید. و شاید تلاش برای از بین بردن تصویر بزرگتر، از این واقعیت است که مخالفان سلاح، رسانه های "خبر"، متعصبین روسیهگات و طرفداران، هر روز شانس ابتلا به تخریب هسته ای را افزایش می دهند، در حالی که تولیدکنندگان تخریب آب و هوا کار خود را تشدید می کنند هرج و مرج کوهستانی اگر هر کس به اندازه کافی درک واقعیت را داشته باشد که روز بعد از روز شکرگذاری را به یک روز عمل غیرخشونت آمیز برای بقا تبدیل کند، به جای یک روز ماتریالیسم شدید، من برای شکرگزاری هیچ اعتراضی ندارم.
