افغانستان: 19 سال جنگ

توسط مایا ایوانز ، 12 اکتبر 2020

از جانب صدای خشونت خلاق

جنگ ناتو و آمریكا علیه افغانستان آغاز شد 7^th اکتبر 2001 ، درست یک ماه پس از 9 سپتامبر ، در جنگی که بیشتر تصور می شود یک جنگ صاعقه ای و سنگ قدم برای تمرکز واقعی ، خاورمیانه باشد. 11 سال بعد ، ایالات متحده هنوز در تلاش است تا خود را از طولانی ترین جنگ در تاریخ خارج کند ، زیرا در 19 هدف از سه هدف اصلی خود شکست خورده است: سرنگونی طالبان و آزادی زنان افغان. شاید تنها هدف با اطمینان ملاقات ترور اسامه بن لادن در سال 2 بود که در واقع در پاکستان مخفی شده بود. هزینه کلی جنگ بیش از 2012 نفر جان افغان و 100,000،3,502 کشته ارتش ناتو و ایالات متحده بوده است. محاسبه شده است که ایالات متحده تاکنون هزینه کرده است 822 میلیارد دلار در مورد جنگ در حالی که هیچ محاسبه به روز برای انگلیس وجود ندارد ، اما تصور می شد که در سال 2013 چنین باشد 37 میلیارد پوند

مذاکرات صلح بین طالبان ، مجاهدین ، ​​دولت افغانستان و ایالات متحده طی 2 سال گذشته به آرامی در جریان بوده است. این گفتگوها که عمدتا در شهر دوحه ، قطر برگزار می شد ، عمدتاً از رهبران مرد مسن تشکیل شده بود که طی 30 سال گذشته تلاش کرده اند یکدیگر را بکشند. طالبان تقریباً مطمئناً برتری دارند ، مثل بعد از 19 سال جنگ با 40 کشور ثروتمند در این سیاره ، آنها اکنون کنترل می کنند حداقل دو سوم از جمعیت این کشور ، ادعا می کنند که یک بمب گذار انتحاری بی پایان دارند ، و اخیراً موفق به حصول یک معامله جنجالی با ایالات متحده برای آزادی 5,000 زندانی طالبان. علی رغم قول اولیه سال 2001 ایالات متحده برای شکست دادن طالبان ، طالبان از بازی طولانی اطمینان داشته اند.

اکثر افغانهای عادی امید چندانی به مذاکرات صلح ندارند و مذاکره کنندگان را به بی احتیاطی متهم می کنند. نعیمای 21 ساله ساکن کابل می گوید: "مذاکرات فقط یک نمایش است. افغان ها می دانند که این افراد ده ها سال درگیر جنگ بوده اند ، که آنها اکنون فقط معامله هایی را برای بدست آوردن افغانستان انجام می دهند. آنچه ایالات متحده رسماً می گوید و آنچه انجام می شود متفاوت است. اگر آنها بخواهند جنگ کنند ، جنگ را در دست دارند و در صلح نیستند. "

ایمشا 20 ساله ، که در کابل نیز زندگی می کند ، خاطرنشان کرد: "من فکر نمی کنم مذاکرات برای صلح باشد. ما آنها را در گذشته داشته ایم و آنها به صلح منجر نمی شوند. یک نشانه این است که وقتی مذاکرات در جریان است مردم هنوز کشته می شوند. اگر آنها در مورد صلح جدی هستند ، پس باید قتل را متوقف کنند. "

گروه های جامعه مدنی و جوانان به دورهای مختلف گفتگوها در دوحه دعوت نشده اند و تنها در یک مورد بود نمایندگی زنان دعوت شده اند تا برای حفظ حقوق سختی که طی 19 سال گذشته به دست آورده اند ، پرونده خود را مطرح کنند. با اينكه آزادی زنان یکی از سه توجیه اصلی ارائه شده توسط ایالات متحده و ناتو هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 بود ، این یکی از موضوعات اصلی مذاکره برای توافق صلح نیست ، در عوض نگرانی های اصلی در مورد طالبان است که هرگز میزبان القاعده نیست ، آتش بس ، و توافق نامه ای بین طالبان و دولت افغانستان برای تقسیم قدرت. همچنین این س asال وجود دارد که آیا طالبان حاضر در مذاکرات صلح در دوحه نمایانگر همه بخشهای مختلف طالبان چه در سراسر افغانستان و چه در پاکستان است - بسیاری از افغانها خاطرنشان می کنند که وظیفه همه تقسیمات را ندارند و بر این اساس ، گفتگوها به طور خودکار نامشروع هستند.

تاکنون ، طالبان موافقت کرده اند که با دولت افغانستان گفتگو کنند ، این تا حدودی امیدوار کننده است زیرا قبلاً طالبان از پذیرفتن مشروعیت دولت افغانستان که از نظر آنها ، دولت دست نشانده غیرقانونی ایالات متحده بود ، امتناع ورزیده اند. همچنین ، آتش بس یکی از پیش نیازهای توافق صلح است ، متأسفانه در هنگام مذاکرات چنین آتش بس وجود نداشته است ، حملات به غیرنظامیان و ساختمانهای مدنی تقریباً هر روز اتفاق می افتد.

پرزیدنت ترامپ به صراحت اعلام کرد که می خواهد سربازان آمریکایی را از افغانستان خارج کند ، اگرچه به احتمال زیاد ایالات متحده خواهان حفظ جایگاه خود در این کشور از طریق پایگاه های نظامی ایالات متحده و حقوق معدن برای شرکت های آمریکایی است ، مورد بحث توسط رئیس جمهور ترامپ و غنی در سپتامبر 2017 ؛ در آن مرحله ، ترامپ توصیف کرد قراردادهای ایالات متحده به عنوان مبلغی برای حمایت از دولت غنی منابع افغانستان این کشور را به طور بالقوه به یکی از غنی ترین مناطق معدن در جهان تبدیل کرده است. یک مطالعه مشترک توسط پنتاگون و سازمان زمین شناسی ایالات متحده در سال 2011 تخمین زده شده است 1 تریلیون دلار مواد معدنی دست نخورده از جمله طلا ، مس ، اورانیوم ، کبالت و روی. احتمالاً تصادفی نیست كه فرستاده ویژه صلح آمریكا در مذاكرات ، زالمای خلیل زاد ، مشاور سابق شركت RAND باشد ، جایی كه وی در مورد خط لوله پیشنهادی گاز ترانس افغانستان پیشنهاد مشاوره داد.

اگرچه ترامپ می خواهد 12,000 سرباز باقیمانده آمریکایی را تا پایان سال به 4,000 نفر کاهش دهد ، اما بعید به نظر می رسد که ایالات متحده از 5 پایگاه نظامی باقی مانده خود در این کشور خارج شود. مزیت داشتن جای پای در کشوری که به مرز رقیب اصلی خود در چین دست یابد ، کنار گذاشتن آن تقریباً غیرممکن است. اصلی ترین چانه زنی برای ایالات متحده تهدید به پس گرفتن کمک ها و همچنین احتمال پرتاب بمب است - ترامپ قبلاً تمایل داشته است که با سرعت و رها کردن "مادر همه بمب ها" در Nangahar در سال 2017 ، بزرگترین بمب غیر هسته ای که تاکنون بر روی یک ملت ریخته شده است. در صورت عدم موفقیت در گفتگوها ، برای ترامپ ، یک بمب بزرگ یا بمب گذاری شدید هوایی روی فرش ، اقدام احتمالی وی خواهد بود ، تاکتیکی که باعث می شود مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری وی نیز در خطوط "جنگ فرهنگی" انجام شود. ، نژادپرستی آمیخته با ناسیونالیسم سفید را شلاق می زند.

علی رغم درخواست سازمان ملل برای آتش بس بین المللی در حین قفل کوید 19 ، جنگ در افغانستان ادامه داشته است. شناخته شده است که این بیماری تا به امروز 39,693،XNUMX و کشته 1,472 مردم از اولین مورد تایید شده در تاریخ 27^th فوریه. چهار دهه درگیری خدمات بهداشتی را که به سختی کار می کند تضعیف کرده و افراد قدیمی را به ویژه در معرض بیماری قرار داده است. پس از ظهور ویروس در افغانستان ، طالبان بیانیه ای منتشر كردند و گفتند كه آنها این بیماری را هم مجازات الهی برای عمل نادرست انسانی و هم آزمایش الهی صبر انسان می دانند.

با 4 میلیون آواره داخلی ، بدون شک Covid 19 تأثیر مخربی بر روی پناهندگان به ویژه خواهد داشت. شرایط نامناسب زندگی در اردوگاه ها ، با فاصله های غیرعادی اجتماعی در یک کلبه گلی یک اتاق ، که معمولاً حداقل 8 نفر در آن زندگی می کنند ، و شستن دست ها با چالش بزرگی تقریباً غیرممکن است که افراد آواره داخلی از خود محافظت کنند. آب آشامیدنی و غذا بسیار کم است.

براساس کمیساریای عالی پناهندگان پناهندگان سازمان ملل در جهان 2.5 میلیون پناهنده ثبت شده وجود دارد که آنها را به عنوان دومین جمعیت بزرگ آوارگان در جهان تبدیل می کند ، اما این سیاست رسمی بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا (از جمله انگلیس) است که افغانها را به اجبار به کابل اخراج می کند ، آگاهی کامل از این که افغانستان به عنوان "کم صلح ترین کشور جهان" طبقه بندی شده است. در سال های اخیر اخراج اجباری از کشورهای اتحادیه اروپا در سه برابر افزایش یافته است "راه مشترک به جلو" خط مشی. طبق اسناد فاش شده ، اتحادیه اروپا از خطرات پناهجویان افغان کاملاً آگاه بود. در سال 2018 UNAMA مستند بالاترین میزان مرگ غیرنظامی که تاکنون ثبت شده است که شامل 11,000 مصدوم ، 3,804 کشته و 7,189 زخمی بود. دولت افغانستان با ترس از اینکه عدم همکاری منجر به قطع کمک ها می شود ، با اتحادیه اروپا موافقت می کند که اخراجی ها را بپذیرد.

این آخر هفته بخشی از یک اقدام ملی به منظور همبستگی با پناهندگان و مهاجرانی است که در حال حاضر با این کشور روبرو هستند محیط خصمانه سیاست و رفتار خشن انگلیس. ظرف چند روز از زمان ما می آید وزیر کشور Preti Patel با پیشنهاد ما پناهندگان و مهاجران فاقد سند که می خواهند از کانال در جزیره معراج عبور کنند ، برای زندانی کردن مردم در کشتی های غیر استفاده شده ، ایجاد "حصارهای دریایی" در سراسر کانال ، و استقرار توپ های آبی برای ایجاد موج های بزرگ برای باتلاق قایق های خود ، آنها را رها کنیم. انگلیس در سال 2001 با تمام وجود به جنگ علیه افغانستان متعهد شد و اکنون از مسئولیت های بین المللی خود برای محافظت از افرادی که برای زندگی خود فرار می کنند طفره می رود. در عوض انگلیس باید مقصر بودن شرایط را برای اجبار به آوارگی مردم و جبران خسارات وارده برای جنگ خود بپذیرد.

مایا ایوانز با همکاری Voices for Creative Nonviolence ، انگلیس.