بحران افغانستان باید امپراتوری جنگ ، فساد و فقر آمریکا را پایان دهد

توسط Medea Benjamin و Nicolas JS Davies ، CODEPINK برای صلح، آگوست 30، 2021

آمریکایی ها از ویدیوهایی از هزاران افغان که جان خود را برای فرار از بازگشت طالبان به قدرت در کشورشان به خطر انداخته اند - و سپس بمب گذاری انتحاری داعش و پس از آن شوکه شده اند. کشتار توسط نیروهای آمریکایی که با هم کشته حداقل 170 نفر ، از جمله 13 سرباز آمریکایی.

حتی به عنوان آژانس های سازمان ملل هشدار درباره بحران انسانی قریب الوقوع در افغانستان ، خزانه داری آمریکا یخ زده است تقریباً تمام ذخایر ارزی بانک مرکزی افغانستان به میزان 9.4 میلیارد دلار ، دولت جدید را از منابع مالی محروم کرد که در ماه های آینده به شدت به آن نیاز دارد تا مردم خود را تامین کند و خدمات اولیه را ارائه دهد.

تحت فشار دولت بایدن ، صندوق بین المللی پول مصمم عدم آزادسازی 450 میلیون دلار از بودجه ای که قرار بود برای کمک به کشور در مقابله با همه گیری کرونا به افغانستان ارسال شود.

ایالات متحده و دیگر کشورهای غربی نیز کمک های بشردوستانه به افغانستان را متوقف کرده اند. بوریس جانسون ، نخست وزیر بریتانیا ، پس از ریاست اجلاس G7 در مورد افغانستان در 24 آگوست ، گفت دریغ از کمک و به رسمیت شناختن آنها "اهرم بسیار قابل توجهی - اقتصادی ، دیپلماتیک و سیاسی" بر طالبان داشت.

سیاستمداران غربی این اهرم را از نظر حقوق بشر به کار می گیرند ، اما آنها به وضوح سعی می کنند اطمینان حاصل کنند که متحدان افغان آنها در دولت جدید قدرت خود را حفظ کرده اند و نفوذ و منافع غرب در افغانستان با بازگشت طالبان پایان نمی یابد. این اهرم به دلار ، پوند و یورو اعمال می شود ، اما برای زندگی افغانها پرداخت می شود.

برای خواندن یا گوش دادن به تحلیلگران غربی ، می توان تصور کرد که جنگ 20 ساله ایالات متحده و متحدانش یک تلاش ملایم و مفید برای مدرن سازی کشور ، آزادی زنان افغان و ارائه خدمات درمانی ، آموزش و مشاغل خوب بود و این امر اکنون همه با تسلیم شدن در برابر طالبان از بین رفته اند.

واقعیت کاملاً متفاوت است و درک آن چندان دشوار نیست. ایالات متحده هزینه کرد 2.26 تریلیون دلار درباره جنگش در افغانستان صرف چنین پولی در هر کشوری باید اکثر مردم را از فقر نجات دهد. اما بخش عمده ای از این بودجه ، حدود 1.5 تریلیون دلار ، صرف هزینه های پوچ و استراتوسفر برای حفظ اشغال نظامی آمریکا شد. بیش از 80,000 بمب و موشک به افغان ها ، پرداخت پیمانکاران خصوصی و انتقال نیرو ، سلاح و تجهیزات نظامی به سراسر جهان به مدت 20 سال.

از زمانی که ایالات متحده این جنگ را با پول قرض گرفته است ، همچنین نیم تریلیون دلار صرف پرداخت سود کرده است که تا آینده نیز ادامه خواهد داشت. هزینه های درمانی و معلولیت سربازان آمریکایی که در افغانستان زخمی شده اند بالغ بر 175 میلیارد دلار است و به همین ترتیب با افزایش سن سربازان افزایش می یابد. هزینه های پزشکی و معلولیت برای جنگ های آمریکا در عراق و افغانستان در نهایت می تواند به بیش از یک تریلیون دلار برسد.

پس "بازسازی افغانستان" چطور؟ کنگره اختصاص داد 144 میلیارد دلار برای بازسازی در افغانستان از سال 2001 ، اما 88 میلیارد دلار از آن برای جذب ، مسلح ، آموزش و پرداخت "نیروهای امنیتی" افغان که اکنون متلاشی شده اند ، با بازگشت سربازان به روستاهای خود یا پیوستن به طالبان هزینه شد. 15.5 میلیارد دلار دیگر که بین سالهای 2008 تا 2017 هزینه شده است ، توسط بازرس ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان به عنوان "اتلاف ، کلاهبرداری و سوء استفاده" ثبت شده است.

خرده های باقی مانده ، کمتر از 2 درصد از کل هزینه های ایالات متحده برای افغانستان ، بالغ بر 40 میلیارد دلار است که باید در توسعه اقتصادی ، مراقبت های بهداشتی ، آموزشی ، زیرساخت ها و کمک های بشردوستانه به نفع مردم افغانستان باشد.

اما، همانطور که در عراق، حكومتي كه آمريكا در افغانستان مستقر كرده بود فاسد بود و فساد آن فقط با گذشت زمان تثبيت پذيرتر و سيستمي تر شد. شفافیت بین المللی (TI) به طور مداوم رتبه افغانستان تحت اشغال آمریکا به عنوان یکی از فاسدترین کشورهای جهان شناخته می شود.

خوانندگان غربی ممکن است فکر کنند که این فساد یک مشکل دیرینه در افغانستان است ، برخلاف ویژگی خاصی از اشغال آمریکا ، اما اینطور نیست. یادداشت های TI "به طور گسترده ای شناخته شده است که مقیاس فساد در دوره پس از 2001 نسبت به سطوح قبلی افزایش یافته است." آ گزارش 2009 سازمان همکاری و توسعه اقتصادی هشدار داد که "فساد به حدی افزایش یافته است که در دولت های قبلی مشاهده نشده بود."

این دولتها شامل دولت طالبان است که نیروهای تهاجم آمریکا در سال 2001 از قدرت برکنار کردند و سوسیالیست های متحد شوروی دولت ها که توسط نیروهای پیشین القاعده و طالبان مستقر در آمریکا در دهه 1980 سرنگون شد و پیشرفت قابل توجه آنها در آموزش ، مراقبت های بهداشتی و حقوق زنان را از بین برد.

2010 گزارش توسط آنتونی اچ. کوردسمن ، مقام سابق پنتاگون ریگان ، با عنوان "چگونه آمریکا افغانستان را فاسد کرد" ، دولت ایالات متحده را متهم کرد که پولهای زیادی را به آن کشور پرتاب کرده است و عملاً هیچ مسئولیتی ندارد.

La نیویورک تایمز گزارش در سال 2013 که هر ماه به مدت یک دهه ، سیا برای رشوه دادن به فرماندهان جنگ و سیاستمداران چمدان ، کوله پشتی و حتی کیسه های پلاستیکی خریداری شده با دلار آمریکا را رها می کرد.

فساد همچنین زمینه هایی را که امروزه سیاستمداران غربی به عنوان موفقیت های اشغال در نظر گرفته اند ، مانند آموزش و مراقبت های بهداشتی ، تضعیف کرده است. سیستم آموزشی بوده است پرید با مدارس ، معلمان و دانش آموزان که فقط روی کاغذ وجود دارد. داروخانه های افغانستان هستند ذخیره با داروهای تقلبی ، منقضی شده یا با کیفیت پایین ، بسیاری از آنها از پاکستان به صورت قاچاق وارد شده اند. در سطح شخصی ، فساد توسط کارمندان دولتی مانند درآمد معلمان تقویت شد فقط یک دهم حقوق افغانهای متصل به همکاری که برای سازمان های غیردولتی و پیمانکاران خارجی کار می کنند.

ریشه کن کردن فساد و بهبود زندگی افغان ها همواره در درجه دوم هدف اصلی آمریکا در مبارزه با طالبان و حفظ یا گسترش کنترل دولت دست نشانده آن بوده است. همانطور که TI گزارش داد، "ایالات متحده عمداً به گروه های مسلح مختلف و کارمندان دولتی برای اطمینان از همکاری و/یا اطلاعات پرداخت کرده است ، و بدون توجه به میزان فساد آنها با فرمانداران همکاری کرده است ... فساد با دامن زدن به شکایات علیه دولت افغانستان و کانال سازی ، ماموریت ایالات متحده در افغانستان را تضعیف کرده است. حمایت مادی از شورش. »

La خشونت بی پایان اشغال آمریکا و فساد دولت تحت حمایت ایالات متحده ، حمایت مردمی از طالبان را به ویژه در مناطق روستایی افزایش داد. سه چهارم افغانها زندگی می کنند فقر غیرقابل کنترل افغانستان اشغالی نیز به پیروزی طالبان کمک کرد ، زیرا مردم به طور طبیعی می پرسیدند که چگونه اشغال آنها توسط کشورهای ثروتمند مانند ایالات متحده و متحدان غربی اش می تواند آنها را در چنین فقر شدید رها کند.

قبل از بحران کنونی ، تعداد افغان ها گزارش شده است که آنها برای زندگی با درآمد فعلی خود تلاش می کنند از 60 درصد در سال 2008 به 90 درصد تا سال 2018 افزایش یافته است. A 2018  نظرسنجی گالوپ کمترین میزان "رفاه" خود گزارش شده را که گالوپ تا به حال در سراسر جهان ثبت کرده است ، یافت. افغان ها نه تنها سطوح رکورد بدبختی را گزارش کردند ، بلکه ناامیدی بی سابقه ای در مورد آینده خود گزارش کردند.

علیرغم برخی پیشرفتهای تحصیلی برای دختران ، تنها یک سوم آنها دختران افغان در سال 2019 فقط و فقط به مدرسه ابتدایی رفت 37 درصد از دختران نوجوان افغان سواد داشتند یکی از دلایلی که تعداد کمی از کودکان در افغانستان به مدرسه می روند این است که بیش از دو میلیون کودک بین 6 تا 14 سال باید برای حمایت از خانواده های فقیر خود کار کنند.

با این حال ، رهبران غربی به جای جبران نقش ما در نگه داشتن بیشتر افغان ها در فقر ، کمک های اقتصادی و بشردوستانه شدیدی را که تأمین مالی می شد قطع می کنند. سه چهارم بخش دولتی افغانستان و 40 درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می دهد.

در واقع ، ایالات متحده و متحدانش با تهدید طالبان و مردم افغانستان به جنگ دوم اقتصادی ، به شکست در جنگ پاسخ می دهند. اگر دولت جدید افغانستان تسلیم "اهرم" آنها نشود و خواسته های آنها را برآورده نکند ، رهبران ما مردم خود را از گرسنگی می کشند و سپس طالبان را مسئول قحطی و بحران بشری بعدی می دانند ، همانطور که آنها سایر قربانیان جنگ اقتصادی ایالات متحده را دیو می کنند و سرزنش می کنند. ، از کوبا تا ایران.

پس از ریختن تریلیون ها دلار در جنگ بی پایان در افغانستان ، وظیفه اصلی آمریکا در حال حاضر کمک به 40 میلیون افغان است که از کشور خود فرار نکرده اند ، زیرا آنها سعی می کنند از زخم ها و آسیب های وحشتناک جنگی که آمریکا به آنها وارد کرده است نیز بهبود یابند. به عنوان یک خشکسالی عظیم که امسال 40 درصد محصولات آنها را نابود کرده و فلج کننده بوده است موج سوم از کووید -19

ایالات متحده باید 9.4 میلیارد دلار از وجوه افغانستان را که در بانک های آمریکایی نگهداری می شود ، آزاد کند. باید تغییر کند 6 میلیارد دلار برای نیروهای مسلح افغانستان که در حال حاضر منقرض شده اند به کمک های بشردوستانه اختصاص داده می شود ، به جای اینکه آن را به دیگر هزینه های بیهوده نظامی تلف کنند. باید متحدان اروپایی و صندوق بین المللی پول از وجوه خودداری نکنند در عوض ، آنها باید به طور کامل بودجه درخواست سازمان ملل متحد برای سال 2021 را تأمین کنند 1.3 میلیارد دلار در کمکهای اضطراری ، که تا اواخر اوت کمتر از 40 درصد بودجه بود.

روزی روزگاری ، ایالات متحده به متحدان بریتانیایی و شوروی خود در شکست آلمان و ژاپن کمک کرد و سپس به بازسازی آنها به عنوان کشورهای سالم ، صلح آمیز و مرفه کمک کرد. با وجود همه خطاهای جدی آمریکا - نژادپرستی ، جنایات علیه بشریت در هیروشیما و ناگازاکی و روابط مستعمره ای آن با کشورهای فقیرتر - آمریکا وعده رفاه را داد که مردم بسیاری از کشورهای جهان آماده پیروی از آن بودند.

اگر امروز تنها چیزی که ایالات متحده باید به کشورهای دیگر ارائه دهد جنگ ، فساد و فقر است که به افغانستان وارد کرده است ، جهان عاقلانه پیش می رود و به دنبال مدلهای جدیدی است که باید دنبال شود: آزمایش های جدید در مردم سالاری و سوسیال دموکراسی. تأکید مجدد بر حاکمیت ملی و حقوق بین الملل ؛ جایگزینی برای استفاده از نیروی نظامی برای حل مشکلات بین المللی ؛ و راههای عادلانه تر برای سازماندهی بین المللی برای مقابله با بحران های جهانی مانند همه گیری کووید و فاجعه آب و هوا.

ایالات متحده یا می تواند در تلاش بی ثمر خود برای کنترل جهان از طریق نظامی گری و اجبار دچار اشتباه شود ، یا می تواند از این فرصت برای تجدید نظر در جایگاه خود در جهان استفاده کند. آمریکایی ها باید آماده باشند تا نقش محو کننده ما به عنوان یک هژمون جهانی را ورق بزنند و ببینند چگونه می توانیم مشارکت معنادار و مشارکتی را در آینده ای که هرگز دیگر نمی توانیم بر آن تسلط داشته باشیم ، اما باید برای ساختن آن کمک کنیم ، انجام دهیم.

Medea Benjamin همکاری دارد CODEPINK برای صلح، و نویسنده چندین کتاب ، از جمله در داخل ایران: تاریخ و سیاست واقعی جمهوری اسلامی ایران. 

نیکلاس جی اس دیویس یک روزنامه نگار مستقل ، محقق CODEPINK و نویسنده است خون در دست ما: تهاجم آمریکا و نابودی عراق.