در واقع ما می توانیم جنگ را از بین ببریم

چند سال پیش به فیلم رفتم گریس شگفت انگیز در مورد مبارزه سال 20 برای لغو تجارت برده در بریتانیا. به رغم رنج های وحشتناکی که به بردگی وارد می شود، تلاش برای لغو برده داری بارها و بارها توسط حمایت ترکیبی پارلمان و منافع اقتصادی قدرتمند که وابسته به کار برده در مستعمرات آمریکایی و کارائیب است، شکست خورد. در نهایت در 1807، با تلاش های قهرمانانه ویلیام ویلبرفوس و دیگران، تجارت برده در نهایت لغو شد. در نتیجه دراماتیک فیلم، من خودم را غیر منتظره گریه کردم و نمی توانستم صندلی را ترک کنم. هنگامی که من آرامش خود را به دست آوردم متوجه شدم که اگر برده داری در برابر چنین شکی بسیار ممنوع شود، می توانیم جنگ را نیز لغو کنیم. و من به این باور رسیدم که عمیقا. از آن شب، من آن را در زندگی خود برای حفظ وفاداری به جنگ به کار بستم.

در واقع این یک جهش بزرگ از الغای برده داری به پایان دادن به جنگ است ، اما از نظر من رنج غیرقابل تصور ناشی از جنگ حتی از درد و رنج بی حد و حصر تجارت برده بسیار فاحش تر است. هنگامی که جنگ با قدرت نیروهای نظامی-صنعتی-سیاسی پشتیبانی می شود که بسیار غیراخلاقی از آن حمایت می کنند و از آن سود می برند - همانطور که تبانی منافع سیاسی و اقتصادی در انگلیس که از برده داری حمایت می کرد - قطعاً لغو جنگ یک چالش قابل توجه است. اما من واقعاً معتقدم که این کار حتی در طول زندگی ام نیز قابل انجام است.

جنگ تنها یکی از تهدیدهای قابل توجه سیاره ما است و راه حل ها هرگز ساده نیستند ، اما باید آنها را برطرف کنیم. شاید لازم باشد ما این کار را با آگاهی از اینکه بحران زیست محیطی و جنگ قریب الوقوع ما عمدتا ناشی از آسیبی است که در طی سالها طمع آزاری و سو abuse استفاده از زندگی انسان و محیط طبیعی ما ایجاد کرده است ، شروع کنیم. در زمینه عدالت ترمیمی ، ما نمی پرسیم چه قانونی شکسته شده است بلکه چه آسیبی وارد شده است و چگونه می توان آسیب ها را التیام بخشیم و روابط را برقرار کنیم. روند بهبودی معمولاً شامل احساس پذیرش مسئولیت ، پشیمانی ، تمایل به جبران خسارت و تعهد برای ادامه ندادن آسیب است.

جنگ مظهر آسیب و عدم موفقیت بشر در ایجاد ابزارهای جایگزین برای رفع خشونت درگیری است. چالشی که ما در مورد جنگ با آن روبرو هستیم این است که آیا ما جرأت این را داریم که با واقعیت در مورد صدمات ناگفتنی ناشی از جنگ و فاجعه باور دروغین و ساخته شده از نظر اجتماعی خود مبنی بر اینکه جنگ و خشونت م meansثرترین وسیله برای مقابله با درگیری است - مواجه شویم - "اسطوره رستگاری خشن" نامیده می شود.

اکنون ما مجموعه ای کامل از گزینه ها برای حل مناقشات و پیشگیری از جنگ های مرگبار، هم در سطح بین المللی و هم در جوامع و زندگی های خود داریم. شور و هیجان در طول کنفرانس این بود که ما اکنون "علم صلح" در مورد چگونگی مقابله با درگیری و سوء استفاده در راه های خلاق، خشونت آمیز و زندگی را داریم. منطقی است که باور کنیم که لغو جنگ ممکن است اگر ما بتوانیم این استراتژی ها را پیش از آن که خیلی دیر باشد انجام دهیم. امتناع در پی اجرای احتمالی است. با توجه به افزایش علاقه به "علم صلح" در حال حاضر در سراسر برنامه های برنامه های صلح در سراسر کالج های 600 در سراسر جهان قرار دارد و بسیاری از ما از جوانان امیدوار کننده ای که در این مطالعات مشغول به تحصیل هستند و یا تکمیل کرده اند می دانیم. چگونه می توانیم این تشویق را پیدا کنیم؟

همه ما باید درک ما از نقش جنگ در جهان امروز را بررسی کنیم. آیا جنگ واقعا توجیه شده است، به خصوص جنگ هسته ای؟ گزینه ها چیست؟ ما برای انجام یک جنبش لغو جنگ چه میخواهیم؟ به من اعتقاد دارم که لغو جنگ امکان پذیر است و از همه کسانی که در بسیاری از راه های مختلف برای ایجاد و پیاده سازی جایگزین برای خشونت و جنگ، با وجود و در میان این جهان اغلب خشونت آمیز حمایت می کند. ما می توانیم جنگ را لغو کنیم ما باید جنگ را لغو کنیم