ما می دانیم که صلح به دست آورده ایم، زمانی که جهان برای همه کودکان امن است. آنها آزادانه بازی می کنند و از هیچ چیز نگران نباشند در مورد گرفتن بمب های خوشه ای و یا سربازانی که هواپیماهای بدون سرنشین را در اختیار دارند. برای آنها تا آنجا که قادر به رفتن هستند، آموزش خوبی خواهید داشت. مدارس امن و بدون ترس خواهند بود. اقتصاد سالم خواهد بود و چیزهای مفیدی را به جای آنچه که ارزش مصرف را از بین می برد، تولید می کند و آنها را در راه هایی که پایدار هستند تولید می کند. صنعت کربن وجود نخواهد داشت و گرمایش جهانی متوقف خواهد شد. همه کودکان صلح را مطالعه خواهند کرد و در روش های قدرتمند و صلح آمیز برای مقابله با خشونت آموزش خواهند داد، در صورتی که در همه موارد بوجود آید. همه آنها یاد خواهند گرفت که چگونه مسالمت آمیز بودن و حل و فصل اختلافات را یاد بگیرند. هنگامی که آنها رشد می کنند، ممکن است در یک جنس شانتی، یک نیروی صلح که در دفاع از مردم غیرنظامی آموزش دیده است، به کشور خود آموزش داده شود و ملت های خود را غیرقابل کنترل کند، در صورت حمله به یک کشور دیگر یا کودتایی و از اینرو از فتح ایمنی. بچه ها سالم خواهند بود زیرا مراقبت های بهداشتی به صورت آزادانه در دسترس خواهد بود و از مبلغ هنگفتی که در دستگاه جنگی صرف شده است تامین می شود. هوا و آب خالص و خاک می شود و غذای سالم را تولید می کند، زیرا منابع مالی برای احیای زیست محیطی از همان منبع در دسترس است. هنگامی که کودکان را می بینیم، کودکان را از فرهنگ های مختلفی با هم در بازی خود می بینیم، زیرا مرزهای محدودی از بین رفته اند. هنر شکوفا خواهد شد. در حالی که یادگیری افتخار از فرهنگ خود - ادیان، هنر، غذا، سنت و غیره - افتخار می کند. این کودکان متوجه خواهند شد که شهروندان یک سیاره کوچک و همچنین شهروندان کشورهای مربوطه هستند. این کودکان هرگز سرباز نخواهند بود، هرچند که آنها ممکن است در سازمان های داوطلبانه یا در برخی خدمات جهانی برای خیر عمومی به خدمت بشوند.
مردم نمی توانند برای چیزی که نمی توانند تصور کنند کار می کنند (Elise Boulding)
بازگشت به فهرست مطالب 2016 سیستم امنیت جهانی: جایگزینی برای جنگ.
