ممنوعیت تسلیحات هسته ای

توسط رابرت فورد دوج

هر لحظه از هر روز ، تمام بشریت توسط نه هسته ای گروگان گرفته می شود. نه کشور هسته ای متشکل از اعضای دائمی P5 شورای امنیت سازمان ملل متحد و هسته نامشروع آنها اسرائیل ، کره شمالی ، هند و پاکستان است که توسط نظریه افسانه ای بازدارندگی ایجاد شده است. این تئوری از ابتدای تأسیس به رقابت تسلیحات هسته ای دامن زده است ، جایی که اگر یک کشور دارای یک سلاح هسته ای باشد ، دشمن آن به دو سلاح هسته ای احتیاج دارد تا جایی که جهان اکنون دارای 15,700 سلاح هسته ای است که برای استفاده فوری و نابودی سیاره استفاده می شود و هیچ پایانی برای آن وجود ندارد. . این بی عملی با وجود تعهد قانونی 45 ساله ملل هسته ای برای تلاش در جهت لغو کامل هسته ای ادامه دارد. در حقیقت ، عکس این اتفاق افتاده است که ایالات متحده پیشنهاد کرده است طی 1 سال آینده 30 تریلیون دلار صرف "مدرنیزاسیون" سلاح های هسته ای کند ، و همین امر به واکنش "بازدارنده" هر کشور هسته ای دامن می زند.

این وضعیت بحرانی بحرانی همانطور که کشورهای امضا کننده 189 به معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) منجر به برگزاری کنفرانس ماهانه در سازمان ملل متحد در نیویورک شدند. این کنفرانس به طور رسمی ناشی از امتناع کشورهای عضو هسته ای بود که به ارائه یا حتی حمایت از اقدامات واقعی برای خلع سلاح ادامه دهد. باند هسته ای نشان دهنده عدم تمایل به شناخت تهدیدی است که این سیاره در انتهای اسلحه هسته ای اش مواجه است. آنها همچنان در آینده از بشریت قهر می کنند. با ارائه یک نظرسنجی از نگرانی، آنها یکدیگر را سرزنش و بحث در مورد واژه نامه اصطلاحات را در حالی که دست ساعت Clamp Armageddon همچنان به حرکت به جلو به جلو حرکت کرد.

دولت های سلاح هسته ای تصمیم گرفته اند که در یک خلاء زندگی کنند و یک نفر از رهبری باشند. آنها از ذخایر تسلیحات هسته ای خودکشی محافظت می کنند و از شواهد علمی اخیر در مورد تأثیر بشردوستانه سلاح های هسته ای که ما در حال حاضر می دانیم، این سلاح ها را خطرناک تر از آنچه ما فکر می کردیم، نادیده می گیریم. آنها موفق به شناختن این شواهد نبوده اند که مبنای ممنوعیت و حذف آنهاست.

خوشبختانه یک پاسخ قدرتمند و مثبت از کنفرانس بررسی NPT وجود دارد. کشورهای سلاح های غیر هسته ای ، به نمایندگی از اکثریت مردم ساکن این کره خاکی ، ناامید و تهدید شده توسط کشورهای هسته ای ، گرد هم آمده اند و خواستار ممنوعیت قانونی سلاح های هسته ای مانند ممنوعیت هر سلاح کشتار جمعی دیگر از مواد شیمیایی به بیولوژیک هستند. و مین های زمینی صدایشان بلند می شود. به دنبال تعهد اتریش در دسامبر 2014 برای پر کردن خلا قانونی لازم برای منع این سلاح ها ، 107 کشور در ماه جاری به آنها در سازمان ملل پیوسته اند. این تعهد به معنای یافتن ابزاری قانونی است که سلاح های هسته ای را ممنوع و از بین ببرد. چنین ممنوعیتی این سلاح ها را غیرقانونی می کند و به هر کشوری که همچنان این سلاح ها را خارج از قوانین بین المللی دارند ، انگ می زند.

سخنان پایانی NPT کاستاریکا خاطر نشان کرد ، "دموکراسی به NPT نیامده است اما دموکراسی به خلع سلاح سلاح های هسته ای رسیده است." کشورهای سلاح هسته ای نتوانسته اند هیچ رهبری برای خلع سلاح کامل را نشان دهند و در واقع قصد چنین کاری را ندارند. آنها اکنون باید کنار بروند و اجازه دهند اکثر ملت ها دور هم جمع شوند و برای آینده خود و آینده بشریت به طور جمعی کار کنند. جان لورتز از کارزار بین المللی لغو سلاح های هسته ای گفت: "کشورهای مسلح هسته ای در یک طرف اشتباه تاریخ ، یک طرف اشتباه اخلاق و یک طرف اشتباه آینده قرار دارند. معاهده ممنوعیت در حال آمدن است ، و سپس آنها بی چون و چرا در جناح اشتباه قانون قرار خواهند گرفت. و آنها هیچ کس مقصر نیستند جز خودشان. "

کاستاریکا اعلام کرد: "تاریخ به افتخار تنها شجاع است." "اکنون وقت آن رسیده است که برای آنچه که باید بیاوریم، جهان ما می خواهیم و شایسته آن هستیم".

ری آچسون لیگ بین المللی زنان برای صلح و آزادی می گوید: "کسانی که سلاح های هسته ای را رد می کنند، باید شجاعت اعتقادات خود را برای جلوگیری از پیشرفت بدون دولت های هسته ای داشته باشند تا از چندین خشونت آمیز که می خواهند دنیا را اداره کنند، و ایجاد یک واقعیت جدید امنیت انسانی و عدالت جهانی. "

رابرت اف. دوج، MD، یک پزشک خانواده تمرین است، برای آن می نویسد PeaceVoice, و در هیئت مدیره خدمت می کند بنیاد هسته ای صلح, فراتر از جنگ, پزشکان برای مسئولیت اجتماعی لس آنجلسو شهروندان برای حل مسالمت آمیز.