نوشته جان میکساد، World BEYOND Warسپتامبر 28، 2022
21 سپتامبر از سوی سازمان ملل متحد به عنوان روز جهانی صلح نامگذاری شده است. نمی‌توان آن را به خاطر از دست دادن آن سرزنش کرد زیرا اخبار بر جنگ متمرکز بودند. ما به شدت نیاز داریم که از یک روز نمادین برای صلح فراتر برویم و به صلحی عادلانه و پایدار برویم.
هزینه های بالای نظامی گری همیشه وحشتناک بوده است. حالا آنها ممنوع هستند. مرگ سربازان، ملوانان، پروازها و غیرنظامیان صدمه دیده است. هزینه های مالی هنگفت حتی برای آماده شدن برای جنگ، سودجویان را غنی می کند و دیگران را فقیر می کند و برای نیازهای واقعی انسان چیز کمی باقی می گذارد. ردپای کربن و میراث های سمی ارتش های جهان، سیاره زمین و کل زندگی را تحت تأثیر قرار داده است، به ویژه ارتش ایالات متحده بزرگترین مصرف کننده فرآورده های نفتی روی زمین است.
همه مردم از همه ملل امروز با سه تهدید وجودی روبرو هستند.
-همه‌گیری- همه‌گیری کووید بیش از یک میلیون نفر در ایالات متحده و 6.5 میلیون نفر در سراسر جهان جان خود را از دست داده است. کارشناسان می‌گویند که همه‌گیری‌های آینده با فرکانس بیشتری رخ خواهند داد. همه‌گیری‌ها دیگر رویدادهای صد ساله نیستند و ما باید مطابق با آن عمل کنیم.
-تغییرات اقلیمی منجر به طوفان های مکرر و شدیدتر، سیل، خشکسالی، آتش سوزی و موج گرمای مرگبار شده است. هر روز ما را به نقاط اوج جهانی نزدیک‌تر می‌کند که اثرات نامطلوب بر انسان و همه گونه‌ها را تسریع می‌کند.
-نابودی هسته ای- زمانی جنگ به میدان جنگ محدود می شد. اکنون تخمین زده می شود که تبادل کامل هسته ای بین ایالات متحده و روسیه باعث مرگ حدود پنج میلیارد انسان خواهد شد. حتی یک جنگ کوچکتر بین هند و پاکستان می تواند منجر به کشته شدن دو میلیارد نفر شود. بر اساس گزارش بولتن دانشمندان اتمی، ساعت روز قیامت از زمان ایجادش در حدود 70 سال پیش، نزدیک ترین ساعت به نیمه شب است.
تا زمانی که تسلیحات هسته‌ای داریم که روی یک ماشه مویی به سمت یکدیگر نشانه می‌روند و درگیری‌هایی که می‌توانند با انتخاب، فناوری معیوب یا اشتباه محاسباتی تشدید شوند، در خطر جدی هستیم. کارشناسان موافقند که تا زمانی که این سلاح ها وجود دارند، بحث استفاده از آنها نیست، فقط در چه زمانی. این یک شمشیر هسته ای داموکلس است که بالای سر همه ما آویزان است. دیگر خونریزی برای کشورهای درگیر در مناقشه وجود ندارد. اکنون جهان تحت تأثیر جنون جنگ قرار گرفته است. همه 200 ملت جهان را می توان با اقدامات دو ملت نابود کرد. اگر سازمان ملل یک نهاد دموکراتیک شده بود، اجازه ادامه این وضعیت داده نمی شد.
حتی یک ناظر معمولی می تواند ببیند که تهدید و کشتن یکدیگر بر سر زمین، منابع یا ایدئولوژی صلح عادلانه و پایدار ایجاد نمی کند. هر کسی می‌تواند ببیند که کاری که ما انجام می‌دهیم پایدار نیست و در نهایت منجر به افزایش گسترده رنج بشر خواهد شد. اگر این راه را ادامه دهیم با آینده تیره و تاری روبرو خواهیم شد. اکنون زمان تغییر مسیر است.
این تهدیدها در 200,000 سال بشریت نسبتاً جدید هستند. بنابراین راه حل های جدیدی مورد نیاز است. ما باید بیش از آنچه که تاکنون جنگ را دنبال کرده ایم، صلح را بی امان دنبال کنیم. ما باید راهی برای پایان دادن به جنگ در اروپا، خاورمیانه و آفریقا پیدا کنیم. این تنها از طریق دیپلماسی امکان پذیر است.
میلیتاریسم الگویی است که باید در کنار برده داری، کار کودکان، و رفتار با زنان به عنوان یک خانه به زباله دان تاریخ برود.
تنها راهی که می‌توانیم تهدیداتی را که با آن روبرو هستیم حل کنیم، با هم به عنوان یک جامعه بین‌المللی است.
تنها راهی که می توانیم جامعه بین المللی ایجاد کنیم، ایجاد اعتماد است.
تنها راهی که می توانیم اعتماد سازی کنیم این است که به نگرانی های امنیتی همه کشورها رسیدگی کنیم.
تنها راه رسیدگی به نگرانی‌های امنیتی همه کشورها از طریق سازمان‌های بین‌المللی قوی، معاهدات بین‌المللی قابل راستی‌آزمایی، تنش‌زدایی، غیرنظامی‌زدایی، حذف سلاح‌های هسته‌ای و دیپلماسی بی‌امان است.
اولین قدم این است که بپذیریم که همه ما با هم هستیم و دیگر نمی توانیم به خاطر زمین، منابع و ایدئولوژی یکدیگر را تهدید و کشتار کنیم. این شبیه به مشاجره بر سر صندلی های عرشه در حالی است که کشتی در حال آتش گرفتن و غرق شدن است. ما باید حقیقت سخنان دکتر کینگ را درک کنیم، "یا یاد می گیریم که به عنوان برادر و خواهر با هم زندگی کنیم یا به عنوان احمق با هم هلاک خواهیم شد." ما راه خود را به سوی یک صلح عادلانه و پایدار خواهیم یافت... وگرنه!
